Het is nu toch nog een heel klein beetje winter in Nederland. Een paar dagen wordt het koud en joepie de zon en een blauwe lucht overdag, eindelijk. Mijn fles Glühwein is er blij mee… hoeft ie niet vol te blijven tot volgend jaar. De velden met sneeuwklokjes zullen die paar dagen wel overleven, denk ik. Ik zag gisteren de beelden van een verkoopster van V&D die bijna in tranen was na een lange staat van dienst bij het warenhuis. V&D is niet meer en wie het ook gaat overnemen, het oude tuinpad van V&D is niet meer. De veranderingen in Nederland maken slachtoffers en slapeloze nachten, bewust van. Ik heb binnenkort een reünie van oud Blokker medewerkers, heel uniek dat wij na zoveel jaren nog steeds bij elkaar komen, inclusief filiaalchef. Het zegt iets over het samen gevoel en het ontzettende grote plezier van toen. Wij hopen het glas nog een keer op Blokker te mogen heffen maar niets is zeker. Het ene bedrijf na het andere bedrijf struikelt op het tuinpad. Gelukkig huppelen er dan altijd weer nieuwe winkelformules en ander mensen op in een nieuw tuinpad. Ik zag gisteren ook wat mensen met een spandoek huppelen in Nijmegen. Camp Heumensoord is the worst, stond er op het spandoek. Ik dacht als Nederlandse vanuit de veen getrokken muts dat het woordje camp en the verkeerd waren geschreven. Kamp Heumensoord is de worst, in het Nederlands toch? En ik begreep echt niet waar ze nou de aandacht voor wilden hebben. Ik dacht aan hoe de mensensmokkelaars iemand een worst voorhouden maar zoiets zal het niet zijn? En net toen ik dacht, het zal me een worst wezen, ging het licht aan. Muts, de tekst is in het Engels! Het gaat niet over worst het is gewoon allemaal erg in Heumensoord. Ja, is het ook en er is zoveel erg op deze wereld dat je kunt blijven schrijven. Of het nou de verkoopster bij de V&D is die echt even met de gedachte speelde om van het dak af te springen of als oorlogsslachtoffer in een vreemd land. Iedereen hoopt op een nieuw en vredig tuinpad, bewust van.

Ik las het afgelopen weekend over arbeidsmigranten in een kantoor in Almere. Het plan is afgewezen en toevallig speelt zoiets ook in mijn directe omgeving. Er zijn plannen voor een hotel voor arbeidsmigranten. Hoeveel arbeidsmigranten zijn er eigenlijk nu in Nederland? Ik was afgelopen week nog even bij een klein dorp van containerwoningen van arbeidsmigranten, logeerwoningen, netjes en niemand heeft er overlast van met de ligging buiten de dorpen. Meestal Poolse arbeidsmigranten en hardwerkende mensen die komen en gaan. Ik zag pas geleden de aankomst van nieuwe mensen en dan zie je een matras, een koffer, een tas en een fiets en hoppa werken en weer terug naar Polen. Het enige waar af en toe overlast door ontstaat is… drank maar ach er zijn ook Nederlanders met drank op die mensen van de fiets rijden of andere rare dingen gaan doen, hoppa… Mensen die door de werkeloosheid en de ongelijkheid in eigen land zijn gaan werken in Nederland en met heel weinig tevreden zijn en zich over het algemeen respectvol gedragen in ons land. Er zijn veel bedrijven die woningen opkopen en daar ook allemaal arbeidsmigranten in laten wonen. En dan komen er sinds een tijdje ook nog grote stromen economische ik ga op reis mensen en oorlogsvluchtelingen Nederland binnen. Waar gaan we deze mensen huisvesten? Eerst opvanglocaties en als zij mogen blijven een containerwoning, appartement of een huis want de gemeente moet een bepaald aantal woningen beschikbaar stellen. En dan is er nog een groep van inhuur mensen die de wereld al dan niet met gezin over hoppen van bedrijf naar bedrijf en ook een huurwoning willen hebben, meestal voor een of twee jaar. En tenslotte zijn er nog de woningen die aan toeristen worden verhuurd, zeg maar de nieuwe hotels van het nu. Arbeidsmigranten, buitenlandse inhuur bedrijf hoppers, economische vluchtelingen, oorlogsvluchtelingen en de toeristen die de Nederlandse woningmarkt bezetten of nog op willen, erg veel hè? En ik zat aan dit alles te denken toen ik las over de arbeidsmigranten. Gewoon bewust te denken aan wie er allemaal in Nederland wonen en nog woningen willen hebben. Ergens knaagt er toch iets in mijn brein dat ik een groep mensen vergeten ben…ik zal mij er morgen vast weer bewust van gaan worden…

Ik had gisteren een waar ga ik blij worden van dag. Stilte, lekker lezen, schrijven, nieuws kijken en nieuws terug kijken, muziek, boodschapjes doen, autorijden en een huisdier verzorgen en vermaken. Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn en wat deden andere mensen voor blije dingen op de zaterdag? Ik nam in vogelvlucht het land eens even door en er waren wel wat protesten en ik neem aan dat de mensen blij waren die er stonden… Protest tegen AZC in Enschede, actie tegen aanleg van de Blankenbergtunnel, demonstratie tegen het verhoren van een 15 jarig meisje, anti-Piet demonstratie bij Sint Piter in Grou, #kominverzet berichtjes over PvdA congres en ouderen in opstand tegen kabinet en pensioenfondsen. Zomaar een greep van allemaal dingen waar mensen blij van werden op de zaterdag… Ik kwam ook nog een echte ouderwetse demonstratie tegen die eigenlijk gewoon tijdloos blijft, in al mijn levensjaren duikt ie af en toe weer eens op, demonstratie tegen gebruik van bont. Wat is overigens de langst bestaande actiegroep, vroeg ik mij af? Zijn daar grafiekjes van, altijd leuk toch? Ik zag vandaag veldjes met allemaal narcissen staan in volle bloei en ik zag gisteren paarse, gele en witte sneeuwklokjes opkomen in de gemeente plantsoenen. Een vrolijk en blij gezicht en zo half februari eigenlijk geen gezicht. Je kunt dus gewoon je bosje bloemen voor Valentijnsdag voor vandaag uit het plantsoen plukken… grapje hoor… niet doen anders staat daar volgende week weer een blije actiegroep. Misschien liggen we met Pasen wel op het strand met 20 graden en met smeltende paaseitjes, je weet het niet. Waar zullen chocolade paaseitjes blij van worden? En zullen zij ook tegen elkaar in het zakje zeggen dat de wereld anders aan het worden is? Dat het warmer voelt en hun zilveren gekleurde jasje eigenlijk te warm zijn in het nu? Over twintig jaar ontdekt er vast iemand dat eitjes via cacao golven kunnen communiceren met de mens…

Zwaartekrachtgolven bestaan en zijn waar te nemen en Einstein had gelijk en dan gaan we nu door naar de draagkrachtgolven. Draagkrachtgolven bestaan ook… Er was gisteren in ons land geen draagkracht voor afschuwelijke tweets van een voorzitter van een politieke partij in een dorp. Een ander politiek landelijk kopstuk een hartaanval toewensen, gelukkig is er voor zoiets bewust geen draagkracht in Nederland. Er was gisteren weer een debat over de instroom van de asielzoekers. De de draagkracht van Nederland betreffende de opvang van honderden nieuwe mensen per week is wel bijna bereikt volgens veel partijen. De hoop en de ogen zijn gericht op een gezamenlijke Europese aanpak. Maar what if en what if zoiets niet gaat lukken? Turkije had iets met de poort weer openen naar Europa en de bombardementen in Syrië zorgen voor nog meer vluchtelingen, tja. Ik hoorde dat er nog veel water door de Egeïsche zee zal moeten stromen. De oplossing drijft nog ergens onder de golven daar. Ik had net de beelden gezien van de vluchtelingenkampen en steden en ik vroeg mij af hoeveel mensen er nog met bootjes de zee in zullen stromen? Een zwaluw maakt nog geen zomer kwam vaak voorbij en ik dacht aan andere vogels, de pechvogels die hun reis over zee met de dood moesten bekopen. Of je nou voor eigen land bent, voor Europa, voor de wereld of voor een combinatie, ik mag hopen dat mensen het toch wel erg vinden voor de echte oorlogsslachtoffers. Mensen die een normaal of abnormaal leven hadden zoals jij en ik en opeens in een oorlog terecht kwamen. De gewone burger is in de meeste gevallen altijd de pechvogel en geen zwaluw in de lucht, bewust van…

Wij hadden gisteren hier in Nederland een Correspondenten Diner, in het Nederlands eigenlijk het Correspondenten Avondmaal. Het eerste avondmaal en echt geen idee of er een tweede gaat komen volgend jaar. Je moet toch echt het nieuws en de politiek wel volgen om de grappen te begrijpen. Ik vond de grootste humor persoonlijk dat NU.nl een stukje erover had na afloop en in het blokje van entertainment. Ik vond het eerste avondmaal wel grappig bij vlagen en het had van mij wel iets meer gemogen. Ik had als president een leerling naast mij laten staan en dan even vragen hoe de lessen geschiedenis ervaren werden door de leerling. Ik zie in beelden zo’n leerling dan zeggen… Fuck you met je geschiedenis man we leven in het nu, O My God de zaal lacht, shit man. Hee man ik vind jou een toffe ouwe peer maar die ouwe meuk op school boeit mij echt niet mattie. Mijn moeder loopt nu bij de Voedselbank en wat nou man, optiefen met je dat mensen in de oorlog honger hadden. Enne wel een voldoende geven want anders komt mijn ma verhaal halen op school… Vervolgens als klapper van het avondmaal komt moeder naast hem staan om wat leuke menselijke anekdotes te vertellen en je hebt een jaar lang geen kind meer aan de roddelpers. Ja, ik zag het allemaal voor mij. Ik vond het persoonlijk een groot gemis dat er niet een mooi muzieknummer werd gezongen door een Nederlandse zanger of zangeres. Eet Nederlands met me, even Nederlands met me, in de Berlage Beurs… Beelden van een president die een traantje zou wegpinken of een dansje zou doen. Nou het was me het avondje entertainment wel en nu maar weer over tot de politieke orde van de dag dan maar.

Eind januari en ik werd mee uit eten genomen door een vriendin met haar kinderen. Ja, de spaarkaarten van een supermarkt moesten op, korting is korting… In een voor ons onbekend restaurant zaten wij lekker ruim aan een tafel en door onze ogen was het restaurant gewoon vol en niet extreem vol. Een dure kaart en dan verwacht je toch iets van kwaliteit. De bediening was hilarisch en enige ervaring met hoe drankjes op tafel te zetten en eten aan tafel op te dienen ontbrak volkomen. Op het voorgerecht moesten wij ruim drie kwartier wachten en wij kregen geen mandje met broodjes of een drankje om het wachten te veraangenamen. Helemaal hilarisch was toen ons voorgerecht op was en de borden al tien minuten naar de keuken waren dat er iemand kwam vragen of wij ons voorgerecht wel hadden gekregen. Afijn, hoofdgerecht en nagerecht en hilariteit alom en wij hadden al uitgemaakt dat dit restaurant het zo nog geen half jaar vol zou gaan houden. Jammer want de kok was fantastisch en de gerechten heerlijk. De doodsteek kwam bij het afrekenen… Ja, lekker gegeten het duurde allemaal een beetje lang. En toen kwam het volgende antwoord retour… Het was de schuld van de supermarkt spaaractie. Laat hem even inwerken, het was de schuld van de supermarkt spaaractie. Het zijn van die momenten die mij er altijd weer even aan herinneren om steeds feedback op mijzelf te blijven toepassen. Ik ben niet perfect maar als dingen mislopen dan zou het best wel eens aan mijzelf kunnen liggen en pret en of je dan met de feedback iets doet is een tweede ding. Ik was eigenlijk blij met deze avond want heel erg veel gelachen, lekker gegeten en er weer iets van opgestoken. En aan dit voorval moest ik gisteren denken na de woorden van Spekman aan Wilders en de woorden van Wilders aan Spekman enzovoorts. De mensen die dit snappen, ik ga graag een keer met jullie uit eten in een goed restaurant…

Er waren gisteren toch weer twee dingen om blij van te worden. Het Chinese nieuwjaar is een feit en ik zag een fantastisch filmpje van een zanger bij een groot veld met allemaal dansende robots. Kan deze man met de robots op wereldtour? Misschien leuk voor het Amsterdam Light Festival einde van dit jaar? Ik was het afgelopen weekend heel idioot aan het dansen met mijn vriendinnen en wij hadden veel plezier. Tegen een robot leggen wij het toch af dus dan maar idioot. En nog een voordeel voor robots, zij kunnen niets kneuzen of verdraaien en als ze vallen een nieuw boutje en schroefje erin en klaar… Dansen is leuk en en muziek brengt mensen dichter bij elkaar en alles en iedereen samen op een dansvloer. Misschien mag ik een keer zo’n robot mee? Zoiets lijkt mij echt leuk en ook een idee voor als je wilt afdansen en geen danspartner hebt. Ik zie robots ook de nieuwe Mobiele Eenheid worden op den duur, hoppa een demonstrant omhoog houden en doorgeven naar de robot mobiele bus. In de VS kunnen ze mijn gedachten lezen want ik heb geen favoriet zitten bij de presidentskandidaten. Ik las al eerder iets over Michael Bloomberg en ik dacht toen dat hij het niveau wel zou kunnen opkrikken daar. En nu las ik dat deze man zelf het niveau ook wel bedroevend vindt en dat Amerika beter verdient. Go meneer Bloomberg, gewoon kandidaat gaan stellen. Het schijnt helemaal in te zijn om vanuit Nederland de VS kandidaten te gaan steunen bij gebrek aan betere partijen en kandidaten in eigen land dus wie weet komt er steun voor uw campagne vanuit Nederland. U lijkt mij prima voor een periode en tegenwoordig zijn veel kandidaten grijs of met kleurspoeling. Ja, ik zou er beter van gaan slapen met zo’n kandidaat en ik wil best wat positieve dingen over u op mijn blog schrijven hoor, gewoon gratis, noemen ze framing. Ik ben wel benieuwd wie het gaat worden daar. Met al het campagnegeld zou het voedselbonnen probleem in de VS opgelost kunnen worden maar daar zal ik niet verder over schrijven hoor. In eigen land was er gisteren storm in de winter. En als een van de laatste landen gaat Nederland nu ook de grenscontroles omhoog krikken, alles gaat hier altijd iets trager, zo lijkt het. Dweilmaatregelen omdat de kraan met ik ga op reis mensen maar niet dicht wil gaan aan de andere kant. En de beurzen gaan overal iets meer in het rood en in het jaar van de aap kunnen deze beurzen nog wel eens iets verder omlaag gaan, aldus een aap in een boom. Gelukkig nieuwjaar!

Eigenlijk heeft de niet demonstratie van Pegida toch weer iets bereikt in Nederland. De dialoog over wat je ziet en wat je hoort en of je zoiets dan mag benoemen of een gekleurde versie van het geheel gaat brengen. Hoe breng je iets en ga je twee of meerdere kanten van een verhaal laten zien of horen of een kant? Framing is zo oud als de weg naar Amsterdam en iedereen doet het wel eens, bewust of onbewust. Ik heb er heel veel boeken over gelezen en het is best wel om te lachen af en toe en ik denk zelf toch dat de mensen er steeds meer doorheen prikken, bewust van. Ik dacht gisteren nog even terug aan de politiehonden bij de demonstraties. Je hebt surveillancehonden, speurhonden, aanhoudingshonden, reddingshonden, sorteerhonden en misschien nog wel meer goed opgeleide honden. Je zal als hond lekker liggen te slapen op zaterdagochtend en opeens moet je mee naar Amsterdam. Daar aangekomen zie je andere vriendjes honden en ik stel mij dan zo voor dat je als honden even een praatje maakt met elkaar. De ene hond vraagt aan de andere hond of ze bij een voetbalwedstrijd zijn? De andere hond weet dan alweer te vertellen dat dit iets nieuws is maar dat het er een beetje op lijkt. Ehhh, waar happen we nu dan naar vraagt de ene hond aan de andere? Nou ik zou zeggen naar iedereen die iets roept wat in ons HHH honden hap haatzaai woordenboek staat en goed luisteren naar de commando’s van onze baas. Nou maar hopen dat wij niet hoeven te happen, raar ras toch mensen. Kunnen ze niet gewoon met zijn allen gezellig naar de kroeg gaan, wij huppelen toch ook met zijn allen door het bos en zeggen elkaar vriendelijk gedag? Ha ha, misschien moeten mensen meer aan elkaar snuffelen zegt de andere hond en meer openstaan voor elkaars mening. Ja zou best fijn zijn zegt de andere hond want dan stonden wij hier nu ook niet. Ja maar dan moeten we in de WW en daar ben ik te jong voor en het basis honden inkomen is er nog niet. Joh, dan komt het ook wel goed zegt de andere hond, de meeste mensen houden wel van ons of we nou werken voor ons geld of alleen maar lief zijn. Pas op een rookbom! Ik zag hem niet aankomen, zag jij wel wie hem gooide? Ja, ik zag de dader en ik zie dat ze hem al hebben, wel balen en ik stink naar de rook nu, hondenshampoo vanavond. O, we mogen weer naar huis zegt de baas, nou toch weer vijf uurtjes gewerkt met weekendtoeslag dankzij de mensheid. Doeiiiiii Boris tot morgen bij de wedstrijd van Ajax! Dag Snuf tot morgen en fijne avond…

Ik moest gisteren erg lachen om een paar mensen van politieke partijen in Amsterdam die voor de deur stonden bij een vluchtelingenopvang en niet welkom waren binnen. Zij stonden te wachten buiten om wel naar binnen toe te mogen en een van hen begon te klagen over de kou buiten en liet aan een ander voelen hoe koud zij het had. En ja dan heb ik lol, sorry. Ik zag gisteren de beelden van de grote aantallen mensen op de vlucht vanuit Syrië bij de grens van Turkije. Ik kan mij dan inleven hoe zwaar zoiets is en ik kan mij ook inleven in de kapotte voeten van de mensen en de erbarmelijke omstandigheden van mensen die buiten in de kou slapen. En dan staat iemand die vluchtelingen een hart onder de riem wil steken buiten in Nederland met een warme jas aan te klagen over kou. Nogmaals sorry, ik heb dan lol. Heel veel mensen vieren carnaval dit weekend. In Amsterdam was het gisteren ook carnaval anders bij de Blauwbrug en Spinoza zag het allemaal gelaten aan. Er waren twee demonstraties en de ene demonstratie voor vluchtelingen en tegen racisme kon vreedzaam doorgaan en de andere demonstratie erna kwam er niet. Je zet twee demonstraties op loopafstand van elkaar en je krijgt carnaval anders bij de Blauwbrug… De aanhangers van de eerste demonstratie gingen na afloop van hun demonstratie lopend naar de andere demonstratie van Pegida die op het punt van beginnen stond. En zo ontstond er een soort carnaval anders bij de Blauwbrug met twee kampen gescheiden door de handhavers. Bij de eigenlijke protestlocatie iets verder van de Blauwbrug was een verdacht pakketje gevonden en dus kon Pegida daar niet protesteren. Voor hun eigen veiligheid werden de Pegida demonstranten tenslotte met bussen weggereden en hun echte verhaal heeft niet geklonken in Amsterdam. Wat zou Spinoza daar nou van gevonden hebben? “De wereld zou gelukkiger zijn als mensen dezelfde capaciteit hadden om stil te zijn als om te spreken?” Pegida begreep deze woorden wel en alle lof dat zij zonder morren stil de stad verlieten en niet de confrontatie aangingen met de andere demonstranten. Ik vind ongeacht wat je mening is dat je wel naar elkaar zou kunnen luisteren en er waren handhavers op de been om naar de teksten te luisteren en om eventueel in te grijpen en ik vind het daarom jammer dat ik hun verhaal niet heb mogen horen. Ik sprak in het begin over de nieuwe grote stroom van vluchtelingen die voor de Turkse grenzen staan en de kans is groot dat een deel naar Europa toe gaat komen. Wat je angst ook is en of je nou voor of tegen bent, de grote stroom van vluchtelingen is er en iedereen mag tijdens demonstraties zijn of haar angsten uitspreken aangaande de veranderingen die Europa en Nederland te wachten staan. De vrijheid van meningsuiting zonder haat te zaaien is altijd een groot goed geweest in Nederland. Het carnaval op de Blauwbrug is over en het is weer stil op de brug, Spinoza drinkt er nog een borreltje op en lalt na een tijdje… o o o Amsterdam en o o o Nederland…hik…sssssst…

Blij zijn… Ik ben de afgelopen week toch van een paar dingen heel erg blij geworden en er waren nog wat mensen blij in mijn omgeving en dan voel ik hun blijheid en dus weer extra blij… Nare berichten en nare verhalen zijn er te over en het is wel eens heerlijk om even naïef en blij te zijn. Ik gun eigenlijk iedereen op de wereld een dak, voedsel en wat liefde en blijheid maar zoiets is een droom. Wat zou het mooi zijn als mensen hier in Nederland geen overvallen meer zouden plegen en gewoon een snackbar zouden inlopen en dan zeggen, “ik heb honger, mag ik alsjeblieft een patatje van u?” Of in een supermarkt gewoon zouden vragen om een winkelwagentje met eten in plaats van winkelpersoneel met de trauma’s van een overval op te zadelen. Het wrange is vaak dat mensen die zoiets doen best wel te eten hebben en het geld voor andere dingen nodig hebben, tja. En dat je oude mensen die jouw eigen opa en oma zouden kunnen zijn gaat beroven met veel geweld kan er bij mij niet in. Stel je toch eens voor dat iemand jouw opa of oma zoiets zou aandoen, tja. Iemand vertelde mij de afgelopen week over gele en rode kaarten in een ziekenhuis en bij de rode kaart mag je er dus niet meer komen. Ziekenhuis voetbal met artsen en verpleegpersoneel in een team tegen de patiënten met hun families in het andere team en de beveiliger is de scheidsrechter. Het is in en in triest dat zoiets nodig is in het nu… Nou ik ga nog even blij weekend houden en hopen dat het morgen droog is met het carnaval… een blije optocht is nog leuker met blij weer.