Geen verjaardagsfeestje, zij is te ziek na de bestralingen om een feestje te vieren. Wanneer zouden wij als vriendinnen het wel kunnen vieren met haar? Wij hopen over een week of drie en op gezellig lachen met elkaar. In de avond en zij net een uurtje wakker, samen koffie drinken en muziek luisteren die zij straks na haar dood in de aula wil horen. Ik wilde het eigenlijk niet horen en heel hard weglopen en schreeuwen, jij gaat niet dood, nog lang niet. Op haar verlanglijstje staat, over 100 jaar zijn jullie allemaal dood en dan de feest/polonaise versie. Ik begrijp heel goed waarom. Gewoon blijven bewegen. “Ik ga dan kijken naar de gezichten van de mensen en als jij dan ergens bent dan ga ik je later vertellen hoe ze reageerden op dit nummer en kunnen we samen weer lachen.” Ook op haar lijstje en misschien wel op nummer 1, Claudia de Breij en Paul de Leeuw met Mag ik dan bij jou. Mag ik dan bij jou schuilen als het nergens anders kan.

Ik was de afgelopen week ook Nederlandse muziek aan het meeblèren, was even nodig. Jeroen van der Boom met Eergisteren Avond, tja. Eergisteren middag kwam er een geweldige regenbui en kwamen de mensen schuilen bij onze Voedselbank, omdat voedsel gratis krijgen nergens anders kon. Soms wil je best wat borden stuk gooien en ik had deze middag 2 keer de neiging… Onmacht om een noodgeval, iemand die alweer een paar dagen zonder eten zat. Echt onvoorstelbaar in mijn eigen Nederland. En als deze persoon nou de enige zou zijn dan had ik de borden neiging niet voelen opkomen. In mijn bewuste om mij heen kijk en stap wereld was het al het zoveelste geval. Ik had het er van de week nog over, van alle kanten is het er bij veel mensen zo ingeramd dat je voor jezelf moet kunnen zorgen dat mensen geen hulp meer durven vragen als het mis gaat. Of de juiste weg niet weten, niemand in hun omgeving, schaamte of iets anders. Met een beetje zelfredzaamheid is niets mis alleen een schuilplek van iemand bij nood zou voor veel mensen erg welkom zijn en daar is een samen voor nodig.

Met mijn eigen team binnen de Voedselbank gaan wij binnenkort uit eten. Onze visie is dat wij dit zelf betalen en we waren aan het overleggen waar we heen zouden gaan. Niet al te duur, lol. Ik vroeg aan een van mijn teamleden of ze het wel kon betalen en toen viel het even stil. Niemand had daar bij stil gestaan. Zij vond mijn vraag niet erg en vertelde dat zij door wat te sparen wel mee kon. Als zij niet mee had gekund dan hadden wij het samen financieel wel gelapt. Of met zijn allen of niet. Ik wil het wel als tip meegeven aan iedereen met groepsuitjes en etentjes. Bij twijfel, vraag door en vraag of er iemand bij is die de kosten niet kan betalen, je kunt zo misschien voorkomen dat er een iemand bewust thuis blijft. De goedkope oplossing kan ook, gewoon samen bij iemand thuis een hapje eten…

Wel lachen, ik kreeg van een vriendin binnen: “het gaat echt niet goed in Nederland.” Ik dacht aan van alles en ik moest erg lachen om haar verhaal. Haar zoon een intelligente jongen die over twee dagen 16 jaar gaat worden en nu vakantie heeft gaat samen met zijn moeder naar de film toe. Naar de film Kingsman, gezellig. Nou ze kwamen er echt niet in, ze vroegen bij de kassa of hij 16 jaar was en hij moest zich legitimeren. Bij de security nog de discussie aangegaan en moeders kreeg het echt niet voor elkaar. Dan maar naar zijn 2^e keus een 12+ film die helemaal nergens over ging. Regels zijn regels en als de bioscoop het wel had gedaan dan hadden zij kans gemaakt op gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of een geldboete van de vierde categorie. Staat in de wet en de wet is de wet, lol. Gewoon zondag nog een keer proberen en opgelost. Kijken naar wat je wel hebt en kunt doen en nog meer lol. Ik begrijp wel wat zij bedoelde met “het gaat echt niet goed in Nederland” maar dat is een ander verhaal. Het is ook het verhaal van een generatie die in alle vrijheid zijn opgegroeid en nu zien dat alles aan het veranderen is, bewust van.

Kinderen en vakantie, ouders hebben het er druk mee. Ik was van de week bij een andere vriendin thuis en haar zoon liep voorbij met wat vrienden en moeder wilde weten uit welk land een van de vrienden afkomstig was, zijn roots, gewoon belangstellend. De zoon wist het niet en geïrriteerd kwam eruit: “hij is gewoon Nederlands.” Heerlijk zo’n reactie, geef mij tien van deze kinderen. Kinderen kijken zo anders naar de wereld soms dan volwassenen en je zou bijna hopen dat ze altijd kind konden blijven. Ook grappig dat slimme kinderen ook al door hebben dat je niet na het zwemmen in de kantine daar iets moet gaan eten, ga je de buurt in dan kun je veel meer kopen van het geld. Ook in de bioscoop was er door de kinderen al ontdekt dat het allemaal wel erg duur was daar en dus eigen drinken en snoep van thuis mee. Ik zie dit bewuste gedrag vaker bij kinderen die zelf werken voor hun geld en niet alles van paps of mams krijgen. Opvoeding en scholing zullen er ook wel aan bijdragen, denk ik zo.

De meeste van mijn vriendinnen met kinderen nemen vaak zelf eten en drinken mee op dagjes uit. En zij zien het als een luxe om dan eens een keer een ijsje te gaan halen of een lekkere koffie of frisdrank op een terras of in een restaurant te gaan halen. Ik had laatst in de trein ook mijn eigen thermoskan met koffie mee en broodjes. Het is niet goed voor de ondernemers, wel goed voor eigen portemonnee in tijden waarin alle kosten de pan uit vliegen, bewust van.

Ook mooi met het theatercollege van André Kuipers was dat hij vertelde over dat mensen zijn gemaakt om te lopen op aarde. Wat hebben wij dan te zoeken in de lucht? Wat hebben wij dan te zoeken onder water? Wat hebben wij dan te zoeken boven op een berg? Ik las gisteren dat er weer een aardbeving was geweest in de provincie Groningen en toen kwam er nog een aanvulling bij mij op. Wat hebben wij dan te zoeken onder de grond? Het is eigenlijk zo eenvoudig allemaal, als de mensen lekker op land zouden blijven rondlopen dan zou er niet zoveel aan het handje zijn overal. Oké, bootjes mogen… De mensen willen ontdekken, grenzen verkennen, uitdaging is ook leuk, zeker. Even terug naar Nederland naar Groningen. Stel ik zou daar in een huisje wonen en dus niet meer veilig wonen door de gasboringen. In hoeverre willen wij de grenzen opzoeken of overschrijden als de veiligheid van bewoners in gevaar komt? Eigenlijk zou je het ook kunnen omdraaien, wat willen mensen laten voor veilig wonen. Wat valt er weg als we de gasboringen in Groningen stopzetten en hoe kunnen wij dit met zijn allen opvangen? Dat zou toch eigenlijk de vraag kunnen zijn? Doe verdorie net alsof er geen olie is, een soort van Utopia, beginnen met niets. En ook hier, de oorzaak niet wegnemen en huizen aardbevingsbestendig gaan maken in het kader van vooruit kijken. Ik hoor de uilen in de provincie Groningen al denken, oehoe…

En dan de uil die mensen aanvalt. Als er een verwarde man met een mes staat te zwaaien en een directe bedreiging vormt voor mensen dan schiet je hem neer als het echt niet anders kan. In het geval van de uil, er zijn genoeg mensen en middelen voorhanden die de uil zouden kunnen vangen. Mensen worden aangevallen en dus geen formuliertjes in tienvoud invullen, daadkracht en oplossen. Ja maar de wet zegt… Een mooi voorbeeld van hoe ook hier de wet een heel paraplu circus kan veroorzaken en de oplossing eigenlijk zo simpel zou kunnen zijn. Anti-oehoe-paraplu, weer een nieuw scrabbel woord, lol. Maakt het natuurlijk ook interessant waarom die uil mensen aanvalt. Over het algemeen is een uil ontzettend wijs en misschien valt hij dus met reden de mensen aan. De uil geeft misschien wel een boodschap af aan de mensen, doe allemaal weer eens even normaal! Of in uilenland is hetzelfde aan het handje als in mensenland, verwarde uilen die de wereld niet meer aankunnen. Uilen die niet meer meekunnen in de tijd dat drones ze om de oren vliegen en dat het gevaar van alle kanten kan komen. Dat zelfs uilen een psychiater nodig gaan hebben, ik had het niet kunnen voorspellen. Het is allemaal oehoe grappig.

Ik stond van de week bij een kledingcontainer en tot mijn stomme verbazing stond er in meerdere talen op dat er alleen kleding in deze bak mocht. Aan de hand van de talen op de container kon ik de aanname doen van de afkomst van de bevolkingsgroepen in deze wijk. Mooie service op deze container en dit alles in Nederland waar Nederlands altijd de voertaal was, met de nadruk op was. Ik stel zelfs voor om de campagnes voor de aanstaande verkiezingen ook anders aan te gaan pakken. Koop bijvoorbeeld zendtijd op wat buitenlandse televisiezenders en je pakt toch zeker wat kiezers erbij, zeker… Ik denk zelfs dat het meer nut heeft dan talloze verkiezingsdebatten op de Nederlandse zenders. Wel alle schotels op de balkons laten staan dan, lol. Schoteltje schoteltje op het balkon bij de plant, wie is het mooiste partijlid van Nederland? Schoteltje schoteltje in de lucht, welke partij verkoopt geen gebakken lucht? Ik spreek veel ouderen mensen van de doelgroep 50+ die niet meer gaan stemmen. “Laat nu de jongeren maar eens iets gaan doen, ik heb het gehad.” Welke jongeren bedoelen zij dan? De jongeren van het Bungehuis? De geest van de wetenschap zet zich voort in de verkiezingen? Het klinkt hetzelfde als de opmerking die ik bijna wekelijks wel van iemand in mijn omgeving verneem: “het zal mijn tijd wel duren.” De leukste blijft nog steeds: “wij zullen de ellende niet meer gaan meemaken en jullie wel.” Je zou er in een depressie van schieten, lol. Waar komen toch al die negatieve zinnen vandaan of zijn ze realistisch? Is het toch dat ons land zoveel ouderen heeft en dat die de sfeer bepalen? Levenservaring en levenslessen? Of is het dat de veranderingen allemaal te snel zijn gegaan en dat de wereld harder is geworden? Buitengewoon boeiend allemaal.

In Egypte moest een politieke blogger de cel in. Ik heb daar weinig zin in en daarom op verzoek maar even iets van mijn blog verwijdert, lol. Elkaars humor niet begrijpen is zo 2015… Ik ben de beroerdste niet… ik ben Ingrid…

Het blijft mij en ook andere Voedselbank medewerkers bezig houden, wat te doen met alle mensen die net boven de Voedselbank norm zitten? Zoals ik eerder al eens schreef, deze groep is nog veel groter dan de mensen die wel bij de Voedselbank komen. Het midden van vroeger die angstvallig richting Voedselbank niveau aan het opschuiven zijn. Iemand in ons team had het idee om dezelfde kratten met voedsel die de Voedselbank cliënten gratis krijgen te gaan verkopen voor vijf euro aan mensen die net boven Voedselbank norm zitten. Bij mij kwam toen gelijk op dat mensen als betalende klant dan andere eisen aan de producten kunnen gaan stellen. En ik kom uit een ondernemersfamilie en ik zag de bui voor de nog bestaande ondernemers alweer hangen, minder klanten in hun winkels en dus nog lagere omzetten. En misschien wel het belangrijkste, ik vind het weer doorschuiven en niet oplossen. Je pakt de oorzaak van het waarom mensen bij de Voedselbank komen of weinig te besteden hebben niet bij de wortel aan. In Engeland zijn er nu al supermarkten voor minima. (Wat een vreselijk woord eigenlijk…)  Op vertoon van een pasje van de gemeente kunnen zij hier hun boodschappen doen. Zo blijft het voedsel wel waar het eigenlijk hoort, bij ondernemers. Als deze trend gaat doorzetten dan kunnen de Voedselbanken opgeheven worden en kunnen er betaalde krachten bij in de winkels. Je kunt er ook gelijk robots neerzetten dan ga je helemaal mee in de toekomst, lol. Allemaal leuk en aardig, het probleem blijft natuurlijk dat Jan en alleman geen of weinig geld in de knip of op de pas of op de mobiel hebben. Over twintig jaar kun je met je irisscan betalen en is het geld in de irisscan hebben… Geld bestaat dan misschien niet eens meer, crisis ook opgelost. De verschillen tussen arm en rijk worden wel steeds duidelijker. En dan denk ik toch weer aan de B van … basisinkomen voor iedereen en alle andere overbodige uitkeringen en toeslagen afschaffen. Het is niet eenvoudig allemaal, lol.

Ook heel erg in het nu en daarom haal ik hem er toch even bij, mensen die niet met de pers mogen praten. Ook in arbeidscontracten komt dit voor. Niet met derde mogen praten. De vraag van je partner over hoe het op je werk was kan dus ook naar het hiernamaals. Of je zoekt een vierde persoon, lol. Ik hoor het steeds vaker om mij heen en dan is het leuk om even neer te schrijven. Nog even en er komt een verbod dat journalisten ook niet meer met de mensen mogen praten, lol.  Nou neemt veel pers alles klakkeloos over en gaan we er in het laatste geval dus wel iets op vooruit, lol. Alle luizen uit de pels op een stokje, het is in en in triest, vrijheid is zo aan het afglijden…

Het stond er echt afgelopen weekend, Rode Kruis helpt wintersporters in de file in Frankrijk. Voor alle kinderen in arme of oorlogslanden die misschien ooit mijn blog onder ogen krijgen. Het Rode Kruis ken je natuurlijk van de hulp die je af en toe van hen mag ontvangen. Als je ze niet kent dan is er vast wel een andere organisatie die jou hulp verleent in nood. Hier in Europa hebben we soms sneeuw en op die sneeuw kun je leuk vakantie vieren. Eerste probleem, vakantie is iets wat wij nodig denken te hebben omdat wij hier niet de hele dag voor een hutje of in een tent zitten en soms werken. Pff, hoe kan ik dit vriendelijker en anders uitleggen. Wij gaan hier soms op reis net zoals jullie naar een waterbron lopen, wij gaan met een auto of bus ergens anders heen en dit noemen wij dan vakantie. Verder dan deze uitleg ga ik niet komen hoor, sorry! Sneeuw ligt op bergen en daar kun je leuke dingen op doen. Zo leuk dat wij er een lange reis met de auto of bus voor over hebben. Misschien heb jij soms schoenen aan jouw voeten? Deze mensen hebben schoenen aan op hun reis en ze hebben nog een paar extra schoenen in de tas in de auto. Jawel, twee paar schoenen dus! Deze extra schoenen kunnen ze dan vastklikken op skilatten. Stukken hout van een boom en zet daar een paar schoenen op en bedenk er wat sneeuw bij en je kunt skiën vanaf een berg. Lekker pret maken en veel drinken en genieten. Jullie lopen op blote voetjes naar de waterbron en deze mensen gaan met een volgepakte auto op reis om te gaan skiën. En om het nog leuker te maken gaan ze allemaal tegelijk. De wegen raken dan vol en er ligt sneeuw en het is glad en die arme auto’s van de mensen komen dan niet meer verder. Stel het je voor als dat je naar een waterbron loopt en onderweg opeens niet meer verder kunt, zoiets. Komt iemand jou dan een kopje thee brengen? Of een paar nieuwe schoenen? Nee toch, je staat weer op na een tijdje en je probeert verder te komen. Nou deze mensen in hun auto met warme kleding aan die krijgen warme drankjes van het Rode Kruis omdat ze stil staan op de weg en niet verder komen. Niet een week hoor, nee hooguit een dag maar. Het Rode Kruis helpt iedereen, wie ze ook zijn en waar ze ook zijn en dus ook deze mensen. Wat? Je kunt je niets bij mijn verhaal voorstellen? Ik begrijp je en laat ook eigenlijk maar. Later als je groot bent dan kun je het hier met eigen ogen komen bekijken en dan snap je wat ik bedoelde…

Ik was de afgelopen week bij het theatercollege van André Kuipers. Een van de vragen was daar aan hem wat hij dacht van de commerciële expeditie naar Mars. André gaf in zijn antwoord aan dat hij het onethisch vond dat de expeditie zonder terugkeer was. Je stuurt mensen dus naar Mars en ze kunnen niet terug. Beter om nog even te wachten tot er iets is gevonden om de terugkeer van deze mensen mogelijk te maken. Ik dacht gisteren nog even aan zijn antwoord terug. Ik dacht even, stop mij maar op die ruimtereis en laat mij dan onethisch niet meer terugkeren op deze aarde. Ik gaf gisteren aan vriendinnen aan dat ik eigenlijk niet op deze aardbol thuis hoor, lol. Er waren een paar dingetjes. En toen dacht ik zelf dat een enkele reis naar Mars voor mij misschien dan toch niet zo verkeerd zou zijn, lol. Afijn, lekker mijzelf blijven. Mensen met een andere visie en mening zijn ook prima. Als ze mij de mijne maar laten behouden.

De collegetour was erg interessant. Het was erg leuk om zijn belevenissen over zijn ruimtereis te zien en te horen. Ik had niemand kunnen vinden die met mij mee wilde gaan en ik zat gelukkig naast een schattige opa en oma die mij Mentos gaven en een praatje met mij aangingen. Je mag nooit snoepjes van vreemden aannemen eigenlijk, lol. Over sponsering gesproken, er zat een groep van een grote bank die vrijkaartjes hadden voor de show. Alles zat erbij van borrels tot hapjes en de vrijwilligster bij de deur kreeg nog geen gratis drankje, iets klopt er dan weer niet, lol. Ik moest bij het aanschouwen van de groep aan wat andere dingen denken en ook aan een show van Youp over yuppen met zo’n saaie …. naast de man. Nooit oordelen, ze zullen vast allemaal erg gelukkig zijn met elkaar. Ik mag mijn eigen pret hebben op zo’n avond. Ook grappig het commentaar bij de garderobe. Sommige mensen wilden met hun jas aan de zaal binnen en in verband met brandweervoorschriften bij een ontruiming mag dit dus niet. Verontwaardigde mensen en misschien kun je deze mensen beter het waarom uitleggen… Bij het naar huis gaan ook weer verontwaardigde mensen over dat het zo langzaam ging bij de garderobe. Ze hadden wel gelijk, bewust waargenomen. Toch is het altijd wel humor dat sommige mensen niet kunnen wachten, zegt ook veel over de mensen. Ik had al met al een heerlijk en leerzaam avondje. Toch nog maar even op aarde blijven dan?

Ik verzin het niet, bij mij in de buurt hangt echt een verkiezingsposter met een hoofd erop van iemand van het CDA en dan staat er de tekst dwars over het hoofd heen: boertje zoekt stem. Ik denk dan altijd weer: kan hij niet praten of is het iemand in een rolstoel met een spraakcomputer? Of is hij gekort op zijn hulp vanwege de bezuinigingen en zoekt hij een vrijwilliger met een stem? Je kunt de grootste lol hebben om de verkiezingsposters zo vertrouwd en dichtbij. Veel teksten op de posters en weinig foto’s, lijkt mij beter ook want het gaat om de inhoud van de partijen. En buiten de inhoud van een partij staan er mensen op de lijsten waar bijna niemand enige binding mee heeft. Niemand die zich in deze mensen gaat verdiepen op een handje vol mensen na. En waarom zou je ook want een dag na de verkiezingen ben je alle namen weer vergeten. Veel geheugens zijn heel kort en wat je niet opslaat ga je ook niet onthouden. Alleen als ze verkeerde declaraties doen of zoiets dan komen de namen vaak weer terug in de geheugens van de mensen of worden opnieuw aangemaakt, lol. Goede dingen worden eigenlijk best vaak vergeten, klopt eigenlijk ook niet. Daarom gaan de landelijke politieke leiders de straat maar op en de debatten in als extra geheugensteuntjes. Net memoriekaartjes, draai de partij om en het poppetje erbij. Ik vind dat er veels te veel bestuurslagen en partijen zijn in hollahoppaland. De Poolse werknemers hier noemen ons land trouwens Poland in plaats van Holland, ik vind het humor. Je kunt beter op je verkiezingsposter zetten: ik ben ook maar een mens en doe mijn best voor jullie en als het jullie niet bevalt dan rot ik op. Lekker duidelijk en zo in het nu… Ik vrees dat deze verandering nog wel een aantal jaartjes zal gaan duren.

Ook grappig als je naar de dokter belt om je afspraak te annuleren dat zoiets niet in het keuzemenu zit. Je krijgt de neiging om dan als een gek alle nummers in te gaan drukken. Rustig ademhalen en logisch kiezen voor de optie een afspraak maken. Je doet dan toch de aanname dat iemand die afspraken kan maken ze ook kan annuleren, lol.  Ik was bewust geworden van toen ik twee weken geleden een afspraak probeerde te maken. Alleen bij echte nood kon ik toen nog terecht op het spreekuur. Ik was toen ook in echte nood en nu niet meer. Ik kan weer goed lopen en mocht de klacht in mijn knie blijven zitten dan ga ik naar de fysiotherapie want die hebben er meer verstand van. In het kader van meehelpen met de bezuinigingen en om echt zieke mensen een plekje op het spreekuur te gunnen dus mijn afspraak bijtijds kunnen annuleren. Ik kan vandaag weer in mijn moestuin gaan werken of zoiets. De zoon van mijn collega had daar ook een leuke over. Als je de boodschappen bij Dirk van de Broek doet in plaats van bij AH dan houd je geld over en van dit geld kun je alle zaden voor in je moestuin kopen die je wilt, geen gratis klein moestuintje voor nodig. Ik zou deze jongen nu al op een verkiezingsposter zetten…

Wat een pret deze week met alles, ik had gewoon geen zin om iets bewust op blog te zetten. Ik was gisteren weer met mijn vriendin mee naar het ziekenhuis en het bed van het bestralingsapparaat weigerde, het bed had ook even geen zin. Zelfs de techniek kan soms haperen en dan moet er iemand komen om het euvel te verhelpen. We waren gelukkig toch snel klaar en omdat koffie en soesjes thuis goedkoper waren dan in het ziekenhuis, hoppa door naar huis. In de middag door naar de Voedselbank en mijn idee werd door mijn collega’s na wat Voedselbank vragen in een keer aangenomen. Geen avond vergaderen met moties van wantrouwen voor nodig. De naam halal pakketten schaffen we af en of je nou geen vlees eet omdat je het van je geloof niet mag, vegetarisch bent of een ander overtuiging hebt, gelijkheid. De keuze is een pakket met vlees of een pakket zonder vlees, punt. En als er dan nog iets in het pakket zit wat je niet mag dan geef je het weg aan iemand anders, punt. Het kan maar duidelijk zijn. Het is net politiek bij onze Voedselbank, onze eigen vrijwillige partij. We zouden zo in de gemeenteraad kunnen en ook de nieuwe burgemeester kunnen aanleveren. Geen enkel probleem als je problemen ziet en in oplossingen denkt. En zeker als je ook denkt dat een burgervader of vrouw tussen de mensen in hoort te staan en niet ver boven de mensen hoort te staan. En als je dan ook nog tevreden bent met een glas wijn van 3 euro en deze 3 euro zelf op de bar deponeert dan sta je heel erg in het nu, lol.

En dan nog wat andere dingen zomaar meerdere malen van de straat geplukt afgelopen weken. Gewoon even benoemen omdat het leuk staat voor later zo op blog… Mensen die overlijden en in een huurwoning zaten van 400 euro en die na een kleine opknapbeurt opeens naar 700 euro gaat voor de volgende huurder, hoppa en omhoog. En de wanhoop in bloedglucoseland… De mensen schreeuwen werkelijk om betaalbare apparaatjes om hun bloedglucosewaarde te meten. Het bestaat al en Pietje uit de huurwoning van 700 euro kan dit echt niet zelf betalen. De witte vingers doen zo’n pijn van het prikken… Het is heel erg dat niet iedereen nu al kan profiteren van deze vooruitgang. Pietje wil geen mobiel om mee te kunnen betalen, Pietje wil dat de zorgverzekeraar zijn bloedglucose-sensor vergoed. Bewust van… En wat te denken van mensen die onverzekerd in het ziekenhuis opgenomen worden voor een tijdje en het advies krijgen om voor de revalidatie naar het geboorteland te gaan omdat hier de revalidatie zonder verzekering regelen een hele klus gaat worden. Je kunt besparen wat je wilt in zorghollahoppaland, waar het erin komt daar gaat het er aan de andere kant weer net zo hard uit. En de kinderen die al als kleuter toetsen moeten maken op school en zo van toets naar toets moeten hoppen tot groot verdriet van alle ouders, hoppa. Het is allemaal te leuk om naar te luisteren zo tussen de mensen in…nu nog oplossen samen.

Ik had gisteren een rustdag en weer lekker alles gelezen wat ik niet had willen missen. Een lekker dag je in de zon bij de eenden aan het water en even rust voor mijn knie. Ik had zaterdag genoeg gelopen in Zwolle. En weer genoeg om te overdenken zo bij de eendjes. Ik had het er zaterdag met mijn vriendin nog over in de trein weer naar huis, waar andere mensen stil blijven staan daar denken wij zeker vijf stappen vooruit. Het was zaterdag in Zwolle ook Valentijnsdag en wij gingen met een hartjestaart op visite. Later in een koffieshop kregen wij hartjes in de room van onze koffie, zo leuk. We brachten zelf netjes onze kopjes en bordjes terug naar de kassa en dit had niet gehoeven in Zwolle. “Onze normen en waarden” en de horecamedewerkster had thuis weer iets te vertellen die avond, lol. Ik had zelf ook nog een bericht voor de Valentijn en hoe lief ook, hij gaat het niet worden voor een samen. Liever alleen en pret met vriendinnen dan iemand die niet bij mij past. Ik ben gelukkig nog geen vijftig dus ik val niet in de doelgroep die bewust alleen wil blijven, lol.

Ik voel mij altijd erg thuis in Zwolle en er was ook nog carnaval. Wel leuk al die verklede mensen op straat en wat maken sommige mensen er dan een werk van, prachtig. Wij besloten om nog een stukje carnavalsoptocht te kijken en ook die was erg vrolijk. Ik word altijd erg blij van het kijken naar vrolijke mensen. Het boer op de tractor gehalte was erg hoog en daar hadden wij weer lol om. Als je vrijgezel zou zijn en je zit in zo’n cabine op je tractor dan pimp je hem toch op met je telefoonnummer? Van zo’n tractor zou zoveel meer te maken zijn in zo’n optocht. Misschien mag dit weer niet in verband met regeltjes, ik weet het niet. Als die grote wielen dan zo dichtbij je komen dan denk je toch even aan of de boel wel verzekerd is. Een ongeluk zit in een klein hoekje en kan overal gebeuren. Het was een vrolijk gebeuren daar in Zwolle. Even geen beelden van aanslagen op de televisie en even geen beelden van ander geweld. Even genieten onder het wakende oog van de Peperbus.