Ik was gisteren weer bij onze Voedselbank en daar was het druk. Record op record gaat eraan en er komen steeds meer mensen bij. Het zijn vooral een ouder gezinnen met een of twee kinderen, opvallend. Het is natuurlijk wel zo dat als je met twee personen bent en allebei werkt dat je een iets grotere kans hebt dat je bij de werkeloosheid van de een het financieel nog kunt opvangen. We hadden het nog even over hoe het kan dat de ene gemeente veel cliënten heeft en de andere gemeente minder cliënten. Een van de oorzaken is de bewindvoerder. De Voedselbanknorm is landelijk en de bewindvoerdersnorm niet. Zo kan het gebeuren dat de bewindvoerder in een gemeente een groter leefbedrag toekent dan de bewindvoerder in de andere gemeente. Blijft wel feit dat er dus mensen zijn die net boven de norm zitten en eigenlijk ook hard een voedselpakket nodig hebben en dit niet krijgen. En toch gaat het steeds iets beter in Nederland…

Voor zover je gisteren van een hoogtepunt kon spreken, we hadden er weer een pas geboren jongetje bij! Wees welkom baby bij de Voedselbank en op deze wereld. De verhalen van de mensen bij de Voedselbank zijn nog steeds schrijnend. Heel veel mensen doen echt hun uiterste best en dan lukt het nog niet. We krijgen zelfs mensen voor een tweede keer terug na een afwezigheid van een paar maanden, toch niet op eigen kracht de overkant bereikt. Een ander ding is de werkeloosheid onder de 45 plussers en meer, niet alleen bij de Voedselbank maar overal. Er zijn zelfs mensen die aanbieden om tegen het salaris van een jonger iemand te gaan werken bij een sollicitatie maar toch afgewezen worden op leeftijd. Is iemand zich er bewust van dat deze groep de wanhoop nabij is? Er zijn mensen bij die cursussen hebben gedaan, omscholing en nog niet aan de bak komen. Het gaat steeds iets beter in Nederland is de stemming zo voor de feestdagen, nou veel mensen merken daar helemaal niets van. De financiële markten blijven juichen, de economie komt daar heel af en toe met een voorzichtige glimlach achteraan en helemaal aan de staart komen dan de strakke gezichten van de cliënten van de Voedselbank. Zet je een grafiek met cijfers erbij dan zijn de mensen bij de Voedselbank niet eens een zichtbaar streepje in het geheel.

Het was weer een goede uitgifte en we hadden weer bloemen om uit te delen en ook wat andere leuke artikelen. Ook grappig dat er wat gebruikte boeken bijzaten. Het is dan wel een voordeel dat je ze eerst zelf kunt lezen alvorens ze bij de non-food uitgifte van over twee weken gaan. De Voedselbankbibliotheek maakt je nog wijzer, lol. Met alle opgespaarde artikelen hebben we dan weer een kar vol cadeautjes voor de mensen die ze kunnen gebruiken voor de feestdagen. Zo komen er toch nog lachjes op de strakke gezichten! Het beste er samen van maken en blijven lachen dan gaat het vanzelf iets beter…

Berichten over het opsluiten van dementerende ouderen in huis, dwang en dat soort dingen meer, tja. Er zijn wel zorginstellingen die heel goed draaien en waar de aandacht voor dementerende oudere nog hoog in het vaandel staat. Wel is het zo dat ook daar steeds meer leuke dingen geschrapt worden. Koks verdwijnen en er komen niet te eten opwarmmaaltijden voor terug. Opvallend dat ouderen meer dorst krijgen na het eten van die maaltijden, zoutprobleem? En uitjes, die zijn bijna niet meer op te brengen. Maar waar hebben we het over als de ouders van kinderen ook de schooluitjes al niet meer kunnen opbrengen. Wat is er mis met een wandeling door het bos of een bezoekje aan een museum? Of beter nog, laat de praktijk op school komen, geen uitjes voor nodig. Er zijn genoeg vutters die niet meer werken en een schat aan kennis bezitten en er een klas mee stil kunnen krijgen, is bewust en gratis. In de verzorgingshuizen voor ouderen zie je het ook, met een spelletje, wandeling en wat muziek zijn de meeste bewoners blijer dan met een dagtrip naar een museum.

Waar ik heel veel tegenaan loop in de zorg dat zijn de risico’s voor de werknemers. In de opleiding gaat men daar een beetje aan voorbij. Een militair weet dat hij kan sneuvelen in de strijd, beroepsrisico. Een verzorgster van zieken, dementerenden of mensen met geestelijke problemen loopt evengoed een risico. Vanuit eigen ervaring en vanuit ervaring met collega’s: blauwe plekken zijn normaal in de zorg. Zorgvragers meppen vaak onbewust wild om zich heen en je mag hopen dat er soms collega’s in de buurt zijn om je te helpen en zelfs de politie moet er soms aan te pas komen. Gelukkig zijn er nu mobiele teams met GGZ medewerkers die dan komen, bewust beter. Werknemers lopen zelfs kneuzingen op en komen thuis te zitten en dan belt het werk wanneer ze weer gaan beginnen, gekker kan het niet… Werken in de zorg is soms een aanslag op je lichaam, bewust. Ik ben wel eens bij een persoon geroepen die een injectie niet wilde hebben, twee man durfde het niet aan en ik was de laatste optie. Door rust uit te stralen en de persoon met humor te benaderen ging het goed. Heel veel kun je er zelf aan doen maar succes is nooit een garantie. Het is daarom wel heel belangrijk dat er in de zorg genoeg mensen blijven zodat je altijd een collega om hulp kunt vragen. Het is vaak de kennis en de manier van benaderen die lichamelijke ellende kan voorkomen, grenzen stellen. Helaas zijn er zorgvragers waar het nooit meer goed bij komt en dan zijn medicatie en andere hulpmiddelen noodzakelijk. Niet om te sarren maar voor zorgvrager en werknemer behoud. De meeste mensen in de zorg vinden het werk leuk en iedereen loopt aan tegen de veranderingen in de zorg, zowel de werkvloer, kantoor als de gemeente. Iets uitvoeren wat je zelf nooit zo bedacht zou hebben, omgaan met veranderingen.

Zo was er ook een zorgvrager die iedereen onbewust sloeg en de tijd die er dan overheen gaat om die persoon dan naar een andere woonvorm te krijgen is te lang. Sommige mensen zouden beter af zijn in een andere woonvorm en daar wordt helaas vaak niets mee gedaan of het duurt te lang. Heel veel mensen die zich bezig houden met de zorgvrager en lange lijnen, allemaal meningen, financiële belangen en niemand die knopen doorhakt. De nieuwe zorgpilot gaat een hele grote uitdaging worden, bewust van.

In oktober 2013, het kabinet zocht nog naar 650 miljoen voor het begrotingsakkoord. Het kan snel gaan en een jaar later moet Nederland een naheffing van 642 miljoen euro betalen aan Brussel en ook daar is een zoektocht voor nodig, lol. Een Wob verzoek om je eigen aangeleverde cijfers op te vragen? Nog meer lol! De EU bijdrage voor Ebola bestrijding in West-Afrika stond vorige week op 650 miljoen euro. Eigenlijk moeten ze ons daar in West-Afrika dankbaar voor zijn want indirect komt het gehele bedrag uit Nederland via een naheffing. Toch iets om ontzettend trots op te zijn dat wij als klein land de Ebola bijdrage in ons eentje betalen. De PVV is het niet eens met de naheffing en die waren het er ook niet mee eens toen de EU vorig jaar september 650 miljoen euro naar Somalië ging overmaken. Kunnen we daar ook een Wob verzoek voor doen, wat is er inmiddels met dit geld gedaan? Het leven is te leuk, vol verbazing, dag na dag en uur na uur.

Ik zat afgelopen weekend met wat dames te filosoferen over van alles. Allen waren het er wel over eens dat je straks of een AOW uitkering of pensioen gaat krijgen. Allebei gaat hem niet meer worden. Heb je geen pensioen opgebouwd dan krijg je AOW en heb je wel pensioen opgebouwd dan krijg je geen AOW. Filosoferen in het nu, lol. Niets is meer zeker, echt helemaal niets en daar waren we het ook met zijn allen over eens. De kunst is alleen er een beetje mee om te gaan. Ja maar we hebben er wel al die jaren aan bijgedragen en dan krijgen we niets meer? Leven in het nu, lol. Iemand in een zwaar lichamelijk beroep laten doorwerken tot zijn 70^ste jaar is niet lief en zeker niet als deze persoon al vanaf zijn 18^e jaar altijd heeft gewerkt. Nog een idee was een levensbudgetplanner via de belastingdienst. Je krijgt een soort van levensbudget per jaar en daar moet je het dus mee doen. En alles wat over blijft per jaar dat gaat je oude dag worden, lijkt wel wat op het basissalaris. Verder denken en verder zoeken, genieten en andere mensen lekker naar die 642 miljoen euro laten zoeken…

In ons land zijn heel wat korte of langdurige vermissingen. Zo werd er laatst iemand ongerust omdat zoonlief nog niet thuis was op een door de weekse dag. Hij moest vakkenvullen bij de supermarkt tot negen uur in de avond. Toen hij eindelijk rond elf uur thuis kwam bleek dat hij zijn vakken niet binnen de vastgestelde tijd had afgekregen en daarom onbetaald tot half elf moest doorwerken. Het gebruik van een mobiel was niet toegestaan onder het werk en hij kon mams dus niet laten weten dat hij  later kwam. Volgens zijn zeggen had hij wel zijn stinkende best gedaan maar het niet binnen de vastgestelde tijd afgekregen. Hij kwam hongerig thuis want hij had geen pauze gehad. Het is niet de eerste keer dat ik dit soort incidenten verneem. Kunnen jongeren niet meer doorwerken of ligt de lat te hoog? Tja, mamma’s zijn er bewust ongerust over en de jongeren in het nu vinden het blijkbaar normaal. Het is nog een geluk dat sommige personen gemist worden, je zal maar niemand hebben. Laatst lag er nog een ouder iemand op een balkon, gevallen en na een paar uur toevallig gevonden. Kun je toch nog altijd beter vakkenvuller zijn.

Ik was gisteren even bij de dieren in een tuincentrum. Er stonden ook hertjes en elanden en net echt, te leuk.  Nog even en ik ga vragen of ik er een nachtje mag slapen. Ik heb nog gelachen om zakken kattengrit, de scan code zat op de onderkant van de zakken. Met de verkoopster samen: dit moet echt door een man bedacht zijn, lol. Ze hadden daar nog wel plastic tasjes. Als je de geschiedenis bekijkt van bijvoorbeeld bont dan kun je met een beetje fantasie de toekomst van de plastic tasjes al voorspellen. Eerst was bont gewoon en later kon je echt niet meer met bont de straat over. Over een paar jaar ga je met de nek aangekeken worden als je nog met een plastic tasje over straat loopt. Dan komen er weer milieugroepen die plastic tasjes in de brand gaan steken, lol. Op de laatste klimaattop zijn er weer veel woorden gesproken maar de bedrijven, steden en de politiek zullen toch ook mee moeten werken anders staat ook in deze de burger er weer alleen voor. Lege portemonnee en dan ook nog zonder tasje, lol.

Ik sta met veel dingen toch te kijken naar de overeenkomsten in het nu met de jaren 1914-1917. Je zou de aanslag van Aartsbisschop Franz Ferdinand en zijn vrouw kunnen vergelijken met het neerhalen van het vliegtuig MH17. Ook het zoeken naar de bewijzen toen en nu zouden kopieën van elkaar kunnen zijn. Ik moest ook even denken aan heer Bommel en vriend Vijand, een verhaal uit de Bommelsaga en geschreven door Marten Toonder. Wie is de vriend en wie is de vijand? Eigenlijk een vreselijk woord: vijand. Vrienden zijn stukken leuker daar kun je tenminste mee lachen.

Vandaag weer een maandag en gewoon de weekend stemming vasthouden. Afgelopen weekend weer lekker gedanst en uit geweest en tot mijn verbazing kwam een van mijn vriendinnen ook even. Zij voelde zich weer even goed na zes chemokuren. Ze kwam gezellig samen met ons dansen onder het mom van: ik kan het nu nog! Vlinders op de dansvloer en gewoon doorgaan en pret maken. Wij hebben altijd de grootste lol om mannen die steeds vasthouden aan een bepaalde openingszin. Dan ga je een drankje bestellen en dan klinkt er opeens weer naast je: “zo’n mooie vrouw als jij die zou toch niet zelf hoeven te betalen voor haar drankjes.” De zelfredzaamheid is nog niet overal doorgedrongen, lol. Of je hebt een gesprekje met iemand en je laat je ontglippen dat je wel eens naar een concert zou willen maar dat de prijs toch echt te duur is. En dan klinkt er weer naast je: “zo’n mooie vrouw als jij hoeft niet te betalen, ik zorg dat jij overal naar binnen komt.” Veel mannen vinden de vrouwen soms te bijdehand en willen zorgen voor… Heel veel vrouwen willen best af en toe wat lieve zorg maar laat ons ook doen wat we wel zelf bewust kunnen en willen, lol. Zo waren we ook afgelopen weekend met acht vrouwen uit eten. Na afloop werden de kosten door acht personen gedeeld via een ouderwetse staartdeling of uit het hoofd. Allemaal mooie vrouwen en je moet er toch niet aan denken dat er dan opeens een man voor onze tafel had gestaan en de woorden had gesproken: “jullie zijn zo mooi en jullie hoeven niet te betalen, ik zorg wel voor jullie.” Iets anders is het drankje van het huis, je merkt dat dit fenomeen aan het verdwijnen is, horeca crisis of zoiets? Zoiets is wel leuk om aan te nemen en vooral als je ergens vaste klant bent.

Ik sprak later in het weekend met een ouder iemand over dat mannen zo graag voor de vrouwen willen zorgen. Hij vertelde dat je vroeger naar de kermis ging met je meisje en dat het dan heel normaal was dat je haar trakteerde. Ook kocht je een bakje kersen en daar at zij dan van mee en het trakteren op een ijsje was heel normaal. Hij vertelde ook dat vroeger in de katholieke kerk de mannen van de vrouwen gescheiden zaten. En dat er veel nonnen op straat liepen waarvan je ook amper het gezicht zag. Ook de geestelijken zaten op een damesfiets omdat de lange gewaden anders niet te doen waren. Erg grappig en je zou bijna denken dat het de meeste mensen aan geschiedenislessen ontbreekt in het nu. Waarschijnlijk is dit ook een reden waarom de katholieke kerk zich dus nooit tegen sluiers en gewaden zal uitspreken, ze liepen vroeger zelf ook zo over straat, lol. Wat je volgens mij nu ook ziet gebeuren is dat uit alle landen mensen bij elkaar komen te wonen in een land en allemaal met een verschillend ontwikkelingsniveau, de een is verder dan de ander en dan gaat het op den duur botsen. Verschillen en is het een beter of slechter dan het ander? Het deed mij denken aan de woorden van een man uit Praag afgelopen april: “laat ons het zelf doen en niet met ons bemoeien, jullie zijn al veel verder in het Westen.” Tja, dat samen met elkaar en van elkaar leren, elkaar respecteren, gelijkheid, pfff, moeilijk. De bewuste wijze lessen van een oudere man. Ik ben dol op kersen dus nu nog even een man zoeken die zijn bakje met mij wil delen, zoiets is helemaal niet erg, lol.

Het gebed van een ouder iemand ziet er in de kerk heel anders uit nu dan vroeger. Misschien is het leuk om een voorbeeldje op te schrijven zo op zondag. Ik zie zomaar iemand op een houten bank het volgende zitten prevelen…

Lief iemand daar boven, mijn buurt is aan het veranderen en in de huizen in mijn straat gaan veel ouderen dood en dan komen er nieuwe mensen. Jongeren hebben het heel erg moeilijk in deze tijd, misschien nog wel moeilijker dan dat wij het vroeger hadden, ze moeten zoveel. En wij konden vroeger dingen afkopen in de kerk en daar gaan zij niet meer heen tegenwoordig. Naast mij lopen jongeren in en uit met plaatjes op hun lichaam. De gordijnen gaan en blijven dicht en in mijn huis hangt een wietluchtje. Ik voel mij samen met wat buurtjes niet meer veilig en oom agent helpt ons ook niet meer. Volgens oom agent moeten we het zelf redden met de jongeren samen en hij kan niets doen. Zelfredzaamheid is zo 2014. Ook de partij waarop ik heb gestemd, die mensen zijn met hele andere dingen bezig en zij helpen mij ook niet. Ik wil zo graag in mijn eigen huis blijven wonen maar ik zie niet meer in hoe. Mijn wereld is zwart, kunt u wat licht brengen?

Ik zie het in het nu, al helemaal gebeuren dat iemand van boven dan terug gaat roepen…  Lieve oude dame, leg uw streekroman eens weg en ga een wat lezen over het welles en nietes van ons wietbeleid. U kunt dan vast alweer glimlachen. En ga eens lezen over de voordelen van wietgebruik. Verder kunt u een appeltaart bakken en aanbellen bij de buren en ook eens hun heerlijke cake proeven. En die plaatjes noemen zij tatoeages en ga gewoon eens vragen waarom ze die hebben en wat de betekenis is. Vraag of ze van uw net stroom aftappen en zeg dat u daar bezwaar tegen hebt. U kunt vertellen dat uw pensioen ook niet meer is van wat u ervan voor ogen had en dat u de zorgpremie ook niet meer kunt betalen. Ga in overleg en vraag of ze misschien de boel iets beter kunnen isoleren zodat u niet de hele dag de lucht in uw huis hebt en u helpt de bouwsector ermee. Ga eens samen met hen een plan maken om een leeg kantoorpand te huren zodat ze een eigen ruimte hebben, ondernemen is vooruit zien. Stel voor dat u met de rollator ook best wat pakjes kunt wegbrengen tegen een kleine vergoeding, lekker buiten lopen is goed voor de gezondheid en zo brengt u tevens de zorgkosten omlaag. Er is altijd hoop. Genoeg licht mevrouw?

Mag het licht nu uit? 

Ik heb een paar dagen niet meer geschreven, ik had even zelf geen woorden meer voor zoveel idioterie overal. Het was even stil in mij en ik dacht dat dit nummer van De Dijk was, not. Ik werd gisterenavond meegenomen naar De Dijk. Een groep waarvan ik wel wat nummers kende maar niet echt een van mijn favorieten was. Ik ging mij van tevoren enigszins inluisteren en lezen en ik werd totaal verrast. Vooral het nieuwe album Allemansplein is erg goed. Ook de zin: we hebben de ballen niet en niet de moed, sprak mij erg aan, lol. Het publiek was ouder en een vriendin van mij vertelde dat ze vroeger veel aan de muziek van De Dijk had gehad met moeilijke momenten. Volgens haar een band die vanuit het hart muziek maken en zingen, geen massaproduct. De grap was dat ze thuis wat muziek van hen had opgezet en dat een van haar zoons zei: “mam, is eigenlijk best goed die muziek.” Het is met heel veel dingen zo, als je altijd naar hetzelfde luistert dan zie je de andere mooie dingen niet meer. Ik vond vooral de saxofonist gisterenavond prachtig, genoten. Ook erg leuk dat de zanger echt verontwaardigd reageerde op iemand die met een iPad vooraan in de lucht stond te filmen. Ook voor ons stond een iemand constant foto’s te maken. Wij hadden geeneens een mobiel meegenomen en ontwenningsverschijnselen traden bij ons niet op. lol. En je moet nog oppassen ook als je per ongeluk op de muziek je handen in de lucht steekt en per ongeluk zo’n mobiel raakt… Gelukkig ging alles goed .

Het was toen ook al niet wat het ook nooit zal zijn, ook zo’n mooie tekst. Het was de afgelopen week echt zoeken naar leuke dingen in het nieuws en er was weinig om happy van te worden. Je kunt gelukkig dan altijd zelf de slingers nog ophangen. En de klok gaat weer achteruit en dus weer een week wennen voor heel veel mensen voordat de nieuwe tijd weer in het patroon zit. Wat zou er gebeuren als we nou eens gewoon van die klok zouden afblijven? Zou de wereld vergaan? Ik hoop dat ik morgen wel op tijd wakker ben voor de live uitzending van de bankentest, zak chips erbij en wijntje, zelf lekker genieten op mijn eigen bank, lol.

Hoera, het gaat weer hard waaien vandaag in Nederland. Ik liep gisteren nog even buiten en de grote bladeren op straat zijn prachtig, er zullen er na vandaag nog wel een paar bijkomen. Ik heb ook al kastanjes geraapt, je kunt er leuke poppetjes van maken. Poppetjes met bruine gezichtjes, gelukkig mag zoiets nog, de boom kan er ook niets aan doen. Meestal zijn kastanjebomen oude bomen en zij hebben al heel veel gezien van de wereld om hun heen. Als de kastanjebomen toch eens konden denken en doen. Lekker mensen die oude vrouwtjes beroven bekogelen met kastanjes, ik zie het alweer helemaal gebeuren, lol.  Op de weg is het ook altijd genieten, vooral van leswagens. Zonder klant erbij rijden ze opeens ruim boven de maximumsnelheid. Om zoiets kan ik echt pret hebben, mooie voorbeeldfunctie en als ouder ga je die toch zeker niet adviseren aan je kind. Je wilt toch dat ze de regels in beginsel goed te gaan leren. Mijn beginsel in de auto was ook goed alleen mankeert er nu soms iets aan mijn gaspedaal, lol. Ja, niemand is perfect en ik heb het van geen vreemde en ik ben mij er bewust van. Zou het nou echt een rommeltje worden op de weg als je de meeste regels zou afschaffen? Ik stop wel eens en ook als ik voorrang heb omdat ik zie dat een vrachtwagen of bus anders de draai niet goed kan maken. En als ik fietsers in de regen zie dan gebaar ik ook wel eens dat ze door mogen rijden. Als het rustig is dan kan dit allemaal en ik kijk wel bewust of het kan en of mijn medeweggebruikers het zien.

Over vrachtwagens gesproken, is er eigenlijk al iets voor deze beroepsgroep gedaan? Ik ben ze een beetje uit het oog verloren na de kleine stakingen en protesten. En hebben we eigenlijk nog een vakbond? Van die dingen die dan even naar de achtergrond waaien. Als ik lees over dogma’s dan komt altijd de naam van Thierry Baudet in mijn hoofd op, breinafwijking, lol. Ik dacht laatst nog, waar zit ie nou? Ook weer opgelost want ik kreeg een email van Het Forum voor Democratie, daar zit ie dus, lol. Ik hoop altijd van wat mensen dat ze niet verdwijnen in een grot. En De Correspondent gaat er ook concurrentie naast krijgen van Jalta, een nieuw online magazine. Het is wel jammer dat maar een klein deel van de bevolking dit soort nieuws leest. Ik word er allemaal weer blij van, beter iets goeds erbij dan niets erbij. En veel steentjes in een grote vijver die worden op den duur een grote kei. Misschien kunnen ze vandaag allemaal in de wind gaan hangen, kijken of ze blijven (be)staan?

Ik ben onrustig deze dagen en ik ben niet de enige. Als de eenheid in een land weg is dan kan een land niet veel dragen, daar ging het ook over, tja. Een ander gesprek en ik ga daar toch even iets over schrijven, de oude mannen en hun geloof. Mijn vriendin had namelijk al opgezocht hoe ze zich zou kunnen uitschrijven bij de katholieke kerk. Ik heb even meegekeken en dit valt nog niet mee, wat ouders een kind al niet kunnen aandoen met een bakje water over het hoofd heen gooien, lol. Grote woede wederom en alleen omdat de oude mannen niet mee willen in het nu. Als je tegen echtscheiding bent als kerk dan ben je dus eigenlijk voor huiselijk geweld? Als je tegen homo’s bent dan ben je dus eigenlijk voor discriminatie? De kerk kijkt dus niet naar de mens als persoon maar naar hele andere dingen, het is niet te geloven. Als er een kans was geweest om de niet grijze generatie weer de kerken in te krijgen…nu.

Helemaal ontdopen bestaat niet eens! Eigenlijk best wel erg want jouw ouders gingen bewust jouw geloof al bepalen toen je klein was. Geen wonder dat veel baby’s janken bij de doop, wie weet zijn deze baby’s zich er dan wel van bewust, lol.  Je kunt beginnen met allemaal brieven te versturen om je te laten uitschrijven. Wij liepen tegen nog wat dingen aan, je zal maar peter of meter zijn van iemand, dan moet je die persoon ook inlichten. En veel mensen hebben alleen maar doopnamen en dus zou je dan zelfs een gehele voornaamwijziging moeten aanvragen. Is er nou niet een advocaat die zich daar eens voor wil gaan inspannen zodat iedereen dit collectief kan doen? Iedereen een klein bedrag inleggen en de advocaat gaat het voor iedereen regelen. Het is ook een leuke want zou je iemand aansprakelijk kunnen stellen voor emotionele schade? Aantal jaren keer … euro en je loopt als advocaat toch ook binnen? Ja, ik denk maar weer even door. Het mooie van deze tijd is dan wel weer dat het nu wel kan om je een soort van uit te schrijven bij de kerk. Een proteststem, zo zou je het ook kunnen zien.

Het is toch wat met al die geloven op de wereld, altijd al zo geweest en het zal ook nooit een echt samen gaan worden.

Ik was gisteren weer bij mijn vriendin en we genoten van het mooie weer. Lekker buiten en zij uit de zon en onder een dekentje op de bank, moe van weer drie chemokuren. Rustig aan en zij gaat zich over een paar dagen weer wat beter voelen, als het goed is. Het is leuk dat er aardige mensen in het ziekenhuis rondlopen en een man bij het bloedprikken was heel aardig voor haar. Zo belangrijk als je ziek bent en zij lacht in het ziekenhuis tijdens de chemokuren gewoon door. Zij had zin in patat en dus ging haar vriend patat halen voor ons, als je toch dood gaat dan eet je gewoon patat. En voor mij ook patat want samen eten is leuker, lol.

We hadden het ook nog even over vrijwilligers die mensen bij een laatste wens verzorgen door ze ergens heen te brengen op een brancard, altijd mooi als mensen zulk goed werk doen. Wel waren we het erover eens dat je eigenlijk voor je dood de dingen al gedaan moet hebben die je echt wilde. Alles is niet haalbaar en ook financieel niet. Als je kunt zeggen dat je genoten en geleefd hebt dan is het goed. En je kunt dankbaar zijn als dit zo is want er zijn genoeg mensen die plotseling en jong overlijden en veel niet hebben gedaan. We hadden het ook over de wereld en we begrijpen het allemaal allang niet meer. Niet dat we piekeren of somberen, we denken en zien gewoon de dingen bewust en lachen er zoveel mogelijk om. Niets is het waard om van wakker te liggen.

Ik heb afgelopen week wel wat traantjes gelaten, niet om mijzelf, wel om de idiote wereld om mij heen. Ik kan er niets aan doen, bij onmacht en onrecht komen de tranen vanzelf, lol. Gelukkig houden ze altijd weer snel op en zo kun je weer verder met alles, bewust blijven staan. Het stormt op de zon en het stormt op onze aardbol, met de wind meegaan of tegen de wind ingaan, als je maar blijft staan.