We zijn er niet meer bij op het WK voetbal, zo voelt het en toch moeten we nog een potje voetballen om de derde plaats, idioot. Gisteren met een paar mensen gekeken naar iets wat slaapverwekkend was. Geen een mooi voetbalmoment gezien en het schaakspel van Louis was even in de kast gezet of zoiets. En als iets slaapverwekkend is dan ga je andere dingen doen. De beurs volgen bijvoorbeeld en vooral toen er bekend werd dat het stimuleren van de economie in oktober minder gaat worden, hadden wij weer een leuk gesprek. Vandaag bleek dat onze dag voorspellingen voor de beurs al uitkwamen. Opening eerst hoog en dan naar beneden.

We hadden het ook over de werkelijkheid, de werkelijkheid is dat de beurzen heel hoog staan. Hoe die werkelijkheid tot stand komt is interessanter. Een en een is niet altijd twee en voor de aandeelhouders vaak drie. De drie ligt vaak in een laatje. Afijn, even niet bewegen op de beurs en de beurs gaat naar beneden in de komende weken, dat was onze beursanalyse tijdens de voetbal.

Ook leuk om te bedenken hoe voetbal er over een paar jaar uit kan zien. Nooit meer onterecht buitenspel doordat de spelers een zender dragen die de grensrobot laat weten of het wel of niet zo was. Ook hebben wij een nieuw voetbal televisieprogramma bedacht. Voor het komende EK een gegarandeerd succes voor een zender. Het is allemaal zo simpel.

Ook het basisinkomen kwam weer ter sprake. Je hebt in de toekomst niet genoeg werk meer voor iedereen en dus zit een basisinkomen er echt aan te komen. Europese aanbestedingen nog zoiets, je mag iets niet meer laten uitvoeren door iemand uit eigen land. Het gaat om goedkoop en niet om stimuleren van de economie en werkgelegenheid in eigen land maar in Europa.

Allemaal veranderingen en nadenkertjes en zo kwamen wij de wedstrijd door. En Duitsland wordt de terechte winnaar van het WK voetbal, met deze afsluiter togen wij huiswaarts. Bijna thuis en een mobiel vergeten en weer terug. Zonder mobiel geen leven in 2014, meegaan in de nieuwe tijd en lol hebben.

Happy zijn is heel belangrijk. En toch maakt iets mij minder happy op dit moment. Ik maak mij zorgen over vrienden om mij heen. Ik maak mij zorgen over de mensen om mij heen. Ik maak mij zorgen over de gewapende conflicten in de wereld. Ik maak mij zorgen over de natuur. Ik maak mij zorgen over de woede van de mensen. Eigenlijk maak ik mij zorgen over dat vreedzaam aan het verdwijnen is. Ik ben afgelopen weekend aan het plakken en schilderen geweest om mijn gevoelens op een schilderij neer te zetten. Het gaat over honger, het gaat over oorlog, over vrede en over de aardbol. Wat je met woorden niet kunt overbrengen dat zegt een schilderij.

Mensen begrijpen elkaar niet meer of willen elkaar niet meer begrijpen. En ik begrijp soms de mensen ook niet meer en alles wat er in de wereld aan het gebeuren is. Een mooi voorbeeld zijn de sociale media. Iemand zet iets op Facebook en vrienden begrijpen de opmerking niet en worden er kwaad over. Iemand Twittert zijn gevoelens en de hele wereld valt eroverheen en de persoon snapt het niet want de bedoeling was heel anders. Van geen kwaad bewust.

Geschreven woorden komen niet meer aan of worden onjuist geïnterpreteerd. De vrijheid om je gevoelens te delen valt weg of heeft consequenties. Iemand zet iets op internet en het moet eraf. Het lijkt wel alsof we niets meer van elkaar kunnen hebben en dat zelfs grappen niet begrepen worden. We begrijpen zelfs elkaars humor niet meer. De vrijheid van meningsuiting is aan het verdwijnen. De vrijheid van geloofsovertuigingen zijn aan het verdwijnen.

En gesproken woorden dan? Kan er nog iemand goed luisteren?

Van zorgen maken krijg je rimpels. In het water heb je ook rimpels. De hele wereld zit vol rimpels. Kunnen we met zijn allen de rimpels iets vlakker maken? Is het woord vrede de nieuwe botox? Waar kan ik die injecties bestellen? Kunnen ze standaard in het zorgpakket?

Minder happy, zorgen maken, tja heb je wel eens. Vandaag de lach maar weer eens tevoorschijn halen, de rimpel van de lach is altijd nog de beste!

Ik had de afgelopen tijd wat keukentafelgesprekken, nee niet over de zorg wel over wat andere heftige dingen. Ik kom tijd te kort en een ander noemt het dan: je wilt teveel. En wat is de mens ontzettend boeiend en wat gaat er allemaal schuil achter de mensen. Toch begrijp je het heden veel beter als je wat geschiedenis kent. Volgens de berichten gaan wat zorgtaken definitief over van de overheid naar de gemeenten. Ik hoorde dat dit via keukentafelgesprekken gaat gebeuren. Misschien kan ik wat tips geven voor zo’n keukentafelgesprek. Luister vooral naar de mensen. Luisteren is zelf bewust je mond houden… En stel op de juiste momenten de juiste vragen en dan komt het allemaal goed.

Hilarisch zijn de gesprekken voor de huishoudelijke hulp. De gemeente huurt wat mensen in om telefonisch wat vragen te stellen. Mag ik er even op wijzen dat er Google Maps bestaat! Hilarisch dat een bejaarde vrouw in een appartementencomplex met bejaarden, de vraag kreeg: “kunnen uw buren uw helpen?” Is het nou zo moeilijk om je voor zo’n gesprek even te kijken in wat voor voorziening mevrouw woont? Dan krijg je dus een antwoord terug van: “rechts heeft een rollator en net een nieuwe heup en links naast mij is hartpatiënt en heeft ook een rollator.” En dan moet je nog je lachen houden aan de telefoon, leuker kan het niet! Ik heb overigens al vernomen dat de meeste mensen een half uur tot een uur gaan inleveren op huishoudelijke hulp. Terecht in heel veel gevallen. Leven in het nu en schoon is schoon. De tijd van stofzuigen en alle meubels van de wand trekken is niet meer. Elke week de ramen lappen, je bent niet wijs. Heel veel ouderen leven wat schoonmaken betreft nog in 1950 of zoiets. Ga genieten, ga nog leven, ga scheiden, zoek een hobby, doe wat je nog kunt doen…  Voor de echte bedlegerige mensen en zieken thuis, daar blijft de huishoudelijke zorg natuurlijk wel op peil, anders is de zorg niet goed wijs…

De huishoudelijk zorg is ook een generatieprobleem bij geestelijk gezonde ouderen en misschien ben ik ook wel een zeurkous later, wie zal het zeggen. Je schijnt niet meer zo flexibel te kunnen denken als je ouder bent. Je ziet een heel groot verschil bij ouderen, mensen die strak vasthouden aan vroeger en mensen die met hun tijd zijn meegegaan. In het eerste geval hebben ze ook nooit geleerd om te genieten van het leven en dingen meegemaakt waardoor ze niet meer kunnen genieten. Nee, ik oordeel nooit en iedereen heeft zijn verhaal. Maar om ten onrechte teveel uren huishoudelijk hulp te geven aan mensen die het niet nodig hebben, dat kan bewust niet.

Ik las een verhaal over een trend onder jongeren. Je gooit je telefoon van twee hoog en kijkt dan of ie nog heel is. Wel de telefoon van jezelf nemen…  Er zijn ook spelletjes waar je een heuse score mee kunt opbouwen met het gooien en opvangen van je telefoon. Ik weet niet zo goed wat ik daar allemaal van denk…  Ik vraag mij dan toch af of je geld teveel hebt als je zoiets doet of is het uit verveling? Laat het testen van dat soort dingen over aan de uitvinders van de telefoons om hun producten te verbeteren of aan de wetenschap. En als je dan toch van je mobiel af wilt komen, stuur hem op en steun met de opbrengst ervan een goed doel. Het is nog altijd goedkoper om wat oud servies stuk te gooien, wel altijd even kijken of er niemand onder je balkon loopt…

Ik was ook afgelopen week aan het nadenken over de Google Glass bril. Ik vind hem interessant en de bril kan alles opslaan aan informatie, een soort geheugensteuntje. Herinneringen opslaan en dat kan leuk worden. Stel je zet zo’n bril op vanaf je geboorte en de bril vervangt dus je ogen en slaat alles op. Ga je dementeren dan geeft de bril dus altijd de juiste herinnering. Komt je zoon binnen, dan laat de bril zijn naam weten en geeft je herinneringen erbij.  En in de rechtspraak echt geweldig, nooit meer je iets niet kunnen herinneren, zit opgeslagen in je bril. Ik zie het allemaal voor mij, geweldig. Over vijftig jaar hoeven we niet meer te kunnen praten en schrijven, we zijn een soort robots die iemands gedachten kunnen lezen en erop kunnen antwoorden. Privacy is er niet meer.

Ik had het ook afgelopen week met iemand over voetbal en ons elftal is een heel goed voorbeeld van dat je niet echt heel erg goed hoeft te kunnen voetballen. Het draait steeds meer om analyseren, een schaakspel. Met goed denkwerk kun je heel ver komen en alles wat wel leuk kan voetballen is mooi meegenomen voor het plaatje, 50-50 verhouding of zoiets. En geluk moet er ook nog een beetje bijkomen.

Je ziet het met alles nu in het leven, een groot schaakspel. En je kunt er in bewust in mee gaan of bewust niet in mee gaan of je gaat er onbewust toch in mee. De vooruitgang kan ook de ondergang worden en we kunnen niet alles voorspellen, er bestaat ook nog zoiets als natuurlijk verloop. Ik denk nog even verder.

Van mij mag het voetbal het hele jaar doorgaan met Oranje. Nederland viert feest en op wat kleine incidentjes na, het is een groot feest in het land, samen. We kunnen dus nog heel best feesten samen. Het voetbal heeft ontzettend veel voordelen in het land. Het is eindelijk weer eens een paar uur stil op straat, een soort van autoloze avond. Je kunt mits je een beetje uitkijkt, heerlijk skaten of fietsen op de wegen. Je ziet en hoort zo heel goed, hoeveel geluid er anders is als alles wel normaal op de weg zit. Eigenlijk zou je de uitstoot en fijnstof eens moeten meten tijdens zo’n wedstrijd. Zou het vanuit de ruimte te zien zijn of het dan minder is in Nederland? Zie je opeens Nederland heel helder erbij liggen, zou mooi zijn.

Er is nog iets heel leuks aan het voetbal, de ochtend na… Je ziet vooral doordeweeks vroeg, de stelletjes op de scooter of fiets. Hij bij haar achterop of zij bij hem achterop. De Oranje shirtjes nog aan en de oranje plukken in de haren bij het meisje. Hij brengt haar naar huis of zij brengt hem naar huis toe, om te gaan werken of om naar de studie te gaan. Thuis snel even omkleden en verliefd en door een roze, eehh, oranje bril de dag slaperig beleven. De liefde bloeit op tijdens de wedstrijden van oranje, heerlijk.

Zal er ook een soort van babyboom komen na de WK? En natuurlijk allemaal hopen dat het een jongetje gaat worden dan. De namen Bruno, Daryl, Daley, Wesley, Jordy, Robin en Arjen zijn geweldig en misschien kunnen de namen Klaas, Dirk en Louis ook weer in 2015?

Ik vind het geweldig dat Louis eens een andere weg is ingeslagen tijdens dit WK, dingen weer van stal halen die andere trainers in de stal laten staan. En zo zie je dat een andere weg ook succesvol kan zijn. Ja, dit elftal kan met een gerust hart op reces na het WK, de doelstellingen in Nederland zijn ook ruimschoots bereikt.

Er is vanuit de bewuste praktijk nog iets waar ik en anderen tegenop lopen. Het omgaan met veranderingen in de vrienden en kennissen kring. Stel je hebt een leuk groepje vriendinnen en een verliest haar baan en had al schulden en heeft geen geld meer te besteden. Jullie gaan elk weekend met zijn allen op een terras zitten en gezellig aan de borrel. In de groep is er begrip voor de vriendin en anderen betalen haar deel van de drankrekening. Totdat vriendin twee erbij komt, ook zonder baan en hetzelfde verhaal. Er begint wat gemor te ontstaan in de groep want mensen willen niet meer de rekening betalen voor twee mensen die niet werken. En zo kan er zelfs grote onenigheid ontstaan. Stel dat die twee vriendinnen een kleedje pakken en zelf wat drankjes kopen, hapjes maken en in het park gaan zitten. in plaats van op het terras. Leven naar wat je wel bewust  te besteden hebt en misschien nog wel leuker ook. Welke van je vriendinnen komt er dan nog bij je zitten? Dat zijn de echte vriendinnen. Echte vriendinnen trakteren af en toe vriendinnen die het moeilijk hebben en zij schuiven ook aan op hun kleedje in het park. Samen elkaar helpen en niet oordelen over de situatie waarin de twee zitten die het moeilijk hebben. En werkt het niet dan kom je weer andere mensen tegen die beter bij je aansluiten op dat moment. Oude vriendschappen verdwijnen en nieuwe vriendschappen ontstaan, ook dat is het leven.

We hadden het ook over geld lenen. Iemand had een geldbedrag gegeven aan een vriendin die het op dat moment nodig had. Krijgt deze persoon niet haar geld retour maar verneemt wel dat er enkele weken later voor honderden euro’s aan luxe spullen is gekocht, onenigheid als resultaat. Een normaal denkend mens gaat ervan uit dat iemand die geld van je leent er alles aan doet om het je zo snel mogelijk weer terug te geven. Ik blijf erbij dat het ook zo zou kunnen gaan… Wees je er wel van bewust dat niet iedereen er zo over denkt! Geef iemand een rondje op een terras, bordje eten, tijdelijk onderdak, help mee met de financiën ordenen, wat boodschapjes  enzovoorts. Doe wat binnen je vermogen ligt en verlang er niets voor terug. Een bedankje en een lach, zijn genoeg.

Helaas hebben mensen die diep in de put zitten soms niet meer het logische denkvermogen van wat jij wel hebt. Meestal onbewust en dan zijn ze je later wel dankbaar. Is het bewust dan is het tijd voor een andere vriendschap en laat het los, hoeveel pijn en verdriet het ook kost.

Vandaag bij de Voedselbank hadden we het over Zwarte Piet in het nu. Ik heb daar een uitgesproken mening over. Het sinterklaasfeest behouden en kinderen van jongs af aan vertellen dat het een toneelstukje is en niet echt. Nederlandse cultuur en een Nederlands volksfeest, niets mis mee. En is er behoefte aan Pieten met meerdere kleuren, doen. Punt en punt. Oud met nieuw samen en punt en we gaan weer verder. De tijden veranderen en het bracht ons wel op een andere dialoog. Bij de Voedselbank zijn we multicultureel en waarom zetten we met zijn allen niet nog een stapje erbij? Als we het aankunnen…

Feit is dat de Nederlander de Nederlander niet meer is van vroeger. We zijn met zijn allen samen Nederland ongeacht religie, huidskleur en wie en wat je bent. Twee geloven op een kussen daar slaapt de duivel tussen, zou niet meer van het nu kunnen zijn. Helaas is de haat jegens elkaar door geloof alleen maar weer aan het toenemen in de wereld. We leven in Nederland samen in een land met meerdere geloven. Het zou mooi zijn als we vreedzaam samen verder kunnen gaan met elkaar. Over het stapje erbij zetten… Ik hecht persoonlijk alleen belang aan 4 en 5 mei, Koningsdag en 1^e Kerstdag en Nieuwjaarsdag. En dan nog omdat ik de hoop heb op wereldvrede op dat soort dagen en saamhorigheid en gezelligheid. Ik pleit dan ook voor een feestdagenkaart bij de werkgever. Hierop kun je zelf jouw gewenste feestdagen aankruisen en hoef je niet te werken. Geef iedereen er zes per jaar en wat je meer wilt neem je zelf vrij.

Ik had op mijn vorig werk veel te maken met feestdagen van andere religies. Zo was er iemand die altijd vrij wilde zijn met de Joodse feestdagen. En zo hebben heel veel mensen in dit land andere feestdagen dan dat wij in het jaar kruik hebben bedacht.

Het lijkt wel alsof we een eeuw terug zijn in de tijd, het doet mij een beetje denken aan de jaren 1912-1914. Ook toen was er angst voor wat er ging komen. Heel veel mensen kunnen niet mee anno nu en zijn volkomen de weg kwijt. Het is een zaak voor iedereen om mensen weer de weg te wijzigen voordat het uit de hand gaat lopen. Bewust van.

Ik merk het bij de reacties van de mensen bij de inzamelingsacties van de Voedselbank. Mensen willen doneren en zien en lezen waar ze aan geven. Ik geef iets en wat doen jullie met mijn geld. Er waren bij Awakenings ook mensen die je bewust aan het maken waren van de gevaren van de zon. Je kon je laten insmeren. Na het insmeren kwam er een map op tafel van de KWF en of je een formuliertje wilde invullen voor een bijdrage. Niets mis mee, maar zijn zij zich er ook van bewust dat de meeste mensen op zo’n festival onder invloed zijn van…? Je laat iemand dus tekenen zonder dat iemand zich nuchter bewust is van. Laat ik het er maar op houden dat het marketing is in het nu en 2014. Misschien een idee om de volgende keer in een kroeg te gaan staan tegen een uurtje of twee in de nacht?

Leven in het nu en vooruit kijken naar de winter… Ik las ergens dat er in de komende winter bij streng winterweer minder treinen gaan rijden. Wel humor als je dan van een ouder iemand verneemt dat vroeger de treinen zelfs in de oorlog gewoon doorreden. En zat je in de trein en er kwam een vliegtuig aan dan sprong iedereen uit de trein de berm in. De mensen gingen als het gevaar over was weer de trein in om hun reis te vervolgen. Voor alle duidelijkheid, ik heb het hier over het openbaar vervoer in oorlogstijd. Voor het milieu zullen de treinen anno 2014 wel beter zijn maar wat waren die oude treinen sterk vroeger. En wees je ervan bewust dat door de OV kaart de mensen iets meer tijd nodig hebben om het te snappen. Help de mensen als ze iets meer tijd nodig hebben en ook wegscheuren met je bus zonder dat een ouder iemand zit kan echt niet…

En om meer mensen met een arbeidsbeperking de arbeidsmarkt op te krijgen is nobel. Het zou ook bewust nobel zijn als er dan op de werkvloer een goede begeleiding is voor deze mensen. En als je meer mensen met een arbeidsbeperking op de werkvloer hebt dan is een werkbegeleider hard nodig. Heb je geen goede werkbegeleider dan wordt niemand er beter van.

Zo leuk om iets te doen wat je nog nooit gedaan hebt. Ik was gisteren een dagdeel aan het werk in onze Voedselbank kas. Je kunt pas echt ergens over meepraten als je het zelf ervaren en gezien hebt… En daar sta je dan snijbonen en sperziebonen te plukken! Een ontzettend leuk initiatief van de mensen die dit hebben bedacht bij hun eigen bedrijf. Een gedeelte van de oogst gaat rechtstreeks naar onze Voedselbank en de andere helft wordt verkocht om de kosten voor hen te dekken. Samen sta je sterk. Twee dagdelen per week kunnen vrijwilligers helpen in de kas. Het valt nog niet echt mee om genoeg vrijwilligers te vinden.

Ik probeer de thuis zittende mensen die cliënt zijn bij de Voedselbank er ook heen te krijgen, valt nog niet mee. Wat is er nou mooier dan een bijdrage leveren aan je eigen voedselpakket? Ook de vrijwilligers in de kas vragen zich dat af. Ook hier, de cliënten van de Voedselbank hebben vaak heel veel aan hun hoofd en kunnen zich er niet toe zetten om mee te helpen. Ook kwam de vraag of ze het wel mogen doen, vrijwilliger in de Voedselbank kas. Met al die regeltjes in Nederland snap je er soms helemaal niets meer van. Een collega had contact met het UWV en volgens hen moet de uitkeringsgerechtigde overleggen met zijn/haar adviseur werk. Belangrijk is dat vrijwilligerswerk niet gedaan wordt in de sector waarvoor de uitkeringsgerechtigde werkeloos is. En natuurlijk mag de uitkeringsgerechtigde niet betaald worden of een vergoeding ontvangen voor de werkzaamheden. Dus altijd overleggen als je een uitkering hebt of je vrijwilligerswerk mag doen en laat het op schrift zetten, krijg je nooit gezeur achteraf.

Gelukkig werken er wel wat gezonde vutters in de kas, omdat ze het leuk vinden en niet omdat Jetta het wil… We hadden het ook over hoe moeilijk het is, om als je even niet goed in je vel zit, door alle regeltjes in dit land, je onbewust  in de ellende terecht kunt komen. Als je hoofd even niet staat naar post openmaken en voldoen aan wat ons land van je eist dan kun je al snel in de goot terecht komen. Het wordt tijd dat mensen zich hier eens wat meer van bewust worden.

Ik heb nog wat radijsjes geplukt en van radijsjes eten slaap je goed, schijnt het. Ik ga het proberen, lol. Ik ga zeker nog een keer helpen als mijn tijd het toelaat, super leuk!