De zon schijnt en de hemel is blauw, Bevrijdingsdag ik hou van jou. Vandaag  is de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt gevierd. In het hele land zijn er festivals en het is er mooi weer voor.

Gisteren was er een toespraak van Peter van Uhm tijdens de herdenkingsplechtigheid bij het Nationaal Monument op de Dam. Ik was erg onder de indruk van zijn toespraak. Hier onder een klein stukje van zijn toespraak. En meer hoef ik daar voor vandaag niet aan toe te voegen.

Ik hoop dat 4 mei ons allen helpt koers te houden. Niet alleen vandaag. Maar ook de driehonderd-vier-en-zestig dagen erna.
Ik hoop dat de nagedachtenis en saamhorigheid van 4 mei ons helpt om in tijden van ‘ik’, het ‘wij’ terug te vinden. Want niet vanuit het ‘ik’ en het ‘zij’, maar vanuit het ‘wij’, ontstaan de goede dingen.
Dat heeft de geschiedenis ons geleerd.
Dat moeten wij blijven herdenken.
Dat moeten wij blijven afspreken.
Met onszelf. En met elkaar.

Vanmorgen zat ik met mijn vriendin al vroeg in de tuin, wakker geworden door een haan. Hoe is het mogelijk dat mensen een haan hebben in hun tuin, midden in een woonwijk. Tuurlijk, als zij daar blij van worden dan zijn wij dat ook. Ik heb hanen nooit begrepen en ook niet waarom ze voor dag en dauw al zo schreeuwen. Maar de rust in de tuin, kijkend naar het licht en de zon op onze huid was heerlijk. Misschien zijn hanen daarom wel op deze aarde, om ons van dit alles bewust te laten worden.

De gebraden haan uithangen, maar dan niet met eten en drinken maar met bloemen naar Griekenland. Top omzet voor ons bloemlandje in verband met een feestdag daar. Maar wel geld voor bloemen en geen geld om kinderen daar voedsel te geven. Tegenstellingen die bewust moeilijk te bevatten zijn.

Bij de voedselbank afgelopen week was het ook weer haantje de voorste zijn. Mensen stonden in de rij voor een voedselpakket. Er waren twee mensen die echt geen eten meer in huis hadden toen ze bij ons kwamen. Bewust heel erg blij met het voedselpakket. Er worden ook wat traantjes gelaten om de uitzichtloze situatie. Wat schrijnend blijft zijn de kinderen. Een klein meisje vroeg of ze een keer met mij mocht meelopen om het voedsel in de pakketten te doen. Gewoon meewerken met mij en zij zou dan een mooie tekening maken om op te hangen. Hier schieten bij mij nou bewust de tranen van in de ogen.

Het komt ook voor dat mensen hun voedselpakket vergeten op te halen. Je bent dan al snel geneigd om te oordelen. Zeker geen honger want anders kom je wel en een ander zou er blij mee zijn. Maar we vergeten wel eens dat het in het hoofd van sommige mensen een grote warboel is. Ze weten vaak niet eens wat voor dag het is, laat staan de tijd. Een kwartier voor sluitingstijd bellen we vaak wat mensen en zij zijn het dan echt vergeten. Je eerste levensbehoefte is voedsel. En als je in staat bent om voedsel te vergeten, zegt dat genoeg.

Bewust erg, maar de zon van vandaag is gratis en laten we daar blij om zijn.

Bloemen plukken in het stedelijk perkje en daar een bon voor krijgen. Oma kreeg de bon omdat twee kleuters een bos bloemen gingen plukken. Duur bosje bloemen van 130 euro. Of u dus even aan uw kind kan uitleggen dat dit verboden is. Nee lieve kleuter, geen bloemen plukken die van de stad zijn. De bloemen waren voor mama, hoe lief en hartverwarmend. De kleuters gooiden geen ramen in, staken niemand neer en sloopten geen vuilnisbak. Misschien was een taakstraf op kleuterniveau wat meer op zijn plaats geweest. Bloembolletjes poten in het plantsoen samen met de stadswachten.

De boot die niet kwam… Nog even terug naar 30 april. Er was eens een kinderorkest met een dirigent. Zij mochten op het IJ voor de nieuwe koning optreden. Allemaal naar de kapper geweest en mooi in de kleding. Oefenen en oefenen voor dat ene optreden op die mooie dag en dan ook nog op de televisie komen. Rillend van de kou in afwachting van de boot met de nieuwe koning. Geen stola om. En net voor het optreden besluit de nieuwe koning tot een spontane actie. Hij besluit om met zijn familie van boord te gaan om naar Armin van Buuren toe te gaan. De planning was strak en na het spontane bezoek was er een achterstand opgelopen. De beveiligers bij het kinderorkest volgden alles op de voet en riepen de kinderen toe: “spelen, niet spelen, spelen dan maar voor de andere boten op het water.” Maar de boot met de koning kwam niet meer, want de spontane actie van de nieuwe koning had de boot van koers doen veranderen. Onbewust een leuke actie van de koning met grote gevolgen voor de kinderen en hun dirigent. Rillend van de kou konden zij huiswaarts vertrekken, een illusie armer. Ik begrijp dat de twee opgepakte demonstranten een bloemetje hebben gekregen, een sorry. Ik zou het ook begrijpen als alle kinderen en de dirigent een bloemetje zouden krijgen. Onder het mom van onbewuste actie met een bewuste goedmaker.

Bijen vliegen ook van bloem naar bloem. De Europese Commissie legt het gebruik van neonicotinoiden aan banden. Er zijn aanwijzingen dat deze pesticiden bijensterfte veroorzaken. De bij versus de producent en de landbouw. Maja de bij heeft gewonnen.

Twee dagen lang had ik twee mannen om mij heen. Even was ik de Marsbewoner die zich terug trok en zij van Venus gingen praten. Gooit wel de hele stelling omver. Zodra je maar begrijpt dat je soms niets van elkaar begrijpt, dan kom je er samen wel uit. Bewust worden van.

En over buitenaards leven gesproken, ik las iets over een bijna botsing van een vliegtuig met een UFO? De bemanning zag en onbekend object wat niet op de radar te zien was. In december 2012, bij de Schotse stad Glasgow. Schotland heeft ook al zijn Monster van Loch Ness in een meer. Zal dit monster vleugels hebben gekregen en zijn gaan vliegen? We zullen het niet weten.

Om weer even met beide benen in de werkelijkheid te komen, de protesten op de Dag van de Arbeid wereldwijd. Zo opvallend dat wij in Nederland er niet massaal aan mee deden. Waarom niet? Wij hebben het over het algemeen nog te goed hier in Nederland. De mensen die het niet goed hebben, die zijn te druk met hun eigen situatie.

Neem bijvoorbeeld eens naar Griekenland en Spanje, daar hebben de mensen het pas echt moeilijk nu. En dan noem ik nog niet eens Syrië. Vooralsnog mogen wij bewust blij zijn dat wij in dit landje wonen!

De dag die weer voorbij is. Is het niet een heel goed plan, om voor de vrolijkheid een keer per maand zo’n dag te houden als gisteren? Het samen gevoel was weer even terug onder de mensen. Dan blijkt toch maar weer, waar bijna iedereen zich wel mee verbonden voelt: de gemeenschap die Nederland heet. Ik vraag mij wel af, mocht er ooit nog een troonswisseling komen, of de aankondiging hiervan dan per Twitter verzonden wordt? En de ondertekening op een iPad? En dat buitenlandse gasten gewoon virtueel aanwezig zijn? Het was die dag die weer voorbij is.

En vandaag is het die Dag van de Arbeid. En over arbeid gesproken, goedkope arbeid in Bangladesh. De bevolking is woest over de instorting van de fabriekshal en de slechte arbeidsomstandigheden. Er zijn altijd lichtpuntjes, want ik kwam iemand tegen die zijn kleding daarom niet meer bij de Primark gaat kopen. Bewust geworden van…

En dan de dag die zeker nog moet gaan komen en die snel moet komen. De dag dat het gevangenkamp Guantanamo Bay op Cuba gaat sluiten. Barack Obama gaat opnieuw een poging wagen om het Amerikaanse Congres achter de sluiting te krijgen. Zonder proces opgesloten worden, kan en mag niet. De gedetineerden zijn bewust in hongerstaking. Laat het niet die dag worden dat er niemand meer zit omdat ze door uithongering om het leven zijn gekomen!

En dan die donderdag die eraan zit te komen. De ECB gaat de rente waarschijnlijk weer verlagen voor de banken. Voor de banken, ja want verder heeft niemand er iets aan. Een stimuleringsmaatregel is het allang niet meer. Maar eens dan komt die bewuste dag dat daar ook het licht aan gaat. Dan zien ze alle bedrijven en particulieren die naar lucht liggen te happen op het droge.

Probeer vandaag bewust die vrolijke dag van gisteren nog even vast te houden.