Rutte II, NOS en missen, honden en sporten

Het tweede kabinet Rutte is een feit. Met dank aan de NOS en de RVD konden we de beëdiging vandaag 2x live op de televisie zien. Goed dat de beëdiging in de openbaarheid plaats heeft gevonden. Laten we hopen dat de nieuwe regering ook 2x zo hard aan het werk zal gaan om de Nederlandse bevolking met een goede leidraad door deze omwentelingsperiode heen te helpen. Er zit in ieder geval een toppertje bij: Jeanine Hennis-Plasschaert op het Ministerie van Defensie. Ik hoop dat ze deze gehele kabinetsperiode zo blijft stralen als dat ze op het bordes deed. Nu al het zonnetje in huis en wie weet ooit de zon in het Catshuis.

De live beëdiging van de ministers moest vandaag over omdat de NOS de inhuldiging had gemist. De NOS zat nog in een reclameblok. RTL was wel op tijd. De RVD begon 10 minuten eerder met de beëdiging dan dat was afgesproken. Na overleg met de RVD werd besloten om de beëdiging nogmaals uit te zenden. Koningin Beatrix was not amused hierover. Is de NOS niet meer zo alert tegenwoordig?

Al filosoferend vind ik de oorzaak hiervan misschien in het NOS journaal van jl. zaterdag van 20.00 uur.  Er werd in dit journaal vanuit de studio live geschakeld naar Ron Fresen. Ron stond op een geheel uitgestorven Binnenhof in Den Haag. In het volgende item ging men vervolgens live over naar Haren, waar een verslaggever voor een bijna uitgestorven NS station stond. Verslaggevers in het donker, op verlaten plekken, om de nieuwsachtergronden te geven. Ik kan mij voorstellen dat je als cameraman dan een beetje lui wordt van het filmen van…..

Ja, van wat eigenlijk? En als er dan ad hoc echt iets aan de hand is, dan schrik je als journaalploeg wel even.

Afrikaanse wilde honden hebben in Pittsburgh een kind gedood. Het kind viel over de omheining van het dierenverblijf. Dit deed mij denken aan mijn vriendin, die afgelopen weekend aan het joggen was in ’t Gooi. Ze werd in haar been gebeten door een hond. “Doet hij anders nooit”,  aldus de eigenaar. Ze moest een injectie halen tegen de hondenbeet en ze heeft dus nu een pijnlijke arm én een pijnlijk been! Bijna een jaar geleden werd haar vriend van zijn fiets geworpen doordat er een hond plotseling in zijn wiel kwam. Hij was ernstiger gewond en heeft een tijdje moeten revalideren. Dus sporten in de natuur loont niet? Eisen de honden de natuur terug? Sporter en hondenbezitter, wees je bewust van elkaar en probeer op elkaar én op de hond  te letten. Wettelijk feit is wel: de bezitter van een hond is aansprakelijk voor de schade die de hond veroorzaakt. De bezitter is dus aansprakelijk voor bijtincidenten.

Nijmegen, Wijchen en Zündapp

Altijd als wij naar Nijmegen rijden moet ik denken aan het nummer van Frank Boeijen, Kronenburg Park. Maar we zijn dit weekend niet in het Kronenburgerpark geweest. Wel in Nijmegen en omgeving. Ik heb verschrikkelijk gelachen om een clubje huisvrouwen in het centrum van Nijmegen die bewust hun eigen broodjes mee hadden genomen om geld uit te sparen. Een mooi viertal en ze waren inderdaad nog opgegroeid in de tijd dat je eigen brood op een bankje opeten heel gewoon was. Het viel mij trouwens op dat veel winkels leeg waren en dan bedoel ik dus leeg met klanten. Tja, je hebt iets nodig of niet nodig. En als ik moest kiezen tussen de zorgpremie betalen of een nieuwe stoel kopen, dan kies ik toch voor de zorgpremie. Ik kan altijd nog op een sinaasappelkistje zitten.

Om niet aangezien te worden voor de pooier met zijn hoer, hebben we maar niet in een hotel overnacht. Een gezellige B&B geboekt voor een normale prijs. De eigenaren van deze B&B hadden 35 jaar een boerderij, maar moesten weg i.v.m. een nieuwbouwproject. Ze waren al op leeftijd en hadden niet meer de puf om er heel erg tegen te protesteren. Het woonhuis mocht blijven staan en na een grondige renovatie hiervan, hebben ze nu een B&B. De zonen hebben nog wel elders een boerderij dus de boerenlucht kunnen ze nog af en toe opsnuiven. Later dit weekend zat ik nog met iemand te filosoferen hierover. We kwamen op: huizenbouw is goed indien nodig, maar boeren zijn ook nodig. Laat het niet zo zijn dat al ons eten straks uit het buitenland moet komen en wij hier een voedseltekort creëren. Aldus, gedust en dus…….bewust……

En dan vandaag naar de Zündapp onderdelen beurs in Wijchen geweest. Voor alle jongere vrouwen onder ons, een Zündapp is een brommer of motorfiets van vroeger. Je vind ze niet in de winkels in de P.C. Hooftstraat maar bij de Zündapp liefhebbers thuis of nog in een enkele speciaalzaak. Je hebt ook de Kreidler brommer of motorfiets. Mijn wiegje stond bij wijze van spreken tussen de Zündapps en de Kreidlers in. Het Zündapp tijdperk was van 1960 tot 1980 zo ongeveer. De eerste groepen jongeren met een Zündapp/Kreidler vormden zich in de grote steden. Het was de tijd van het vrije leven op straat. Straatratten met als favoriete sport: de politie sarren.

Ik heb vandaag weer verschrikkelijk gelachen om de verhalen uit de Amsterdamse oude doos. Je werkte je rot voor een brommer en dan had je eindelijk de felbegeerde brommer en dan werd ie gejat. Dan een tweede brommer en die werd ook gejat. Tja, dan maar een ander zijn brommer jatten. En dat was vaak het begin zonder einde.

Vandaag de dag zijn de Zündapp en Kreidler hobby geworden. Een stukje jeugdsentiment. Oude brommers en motoren worden opgeknapt en in de zomer worden er wat toertochtjes op gemaakt.

Op zo’n beurs is het mooi om te zien hoe de zoon het van de vader overneemt. De liefde voor Zündapp is dus overdraagzaam. De mannen waren vandaag weer zo blij als kleine kinderen met hun onderdeeltjes, ook mooi om te zien. Ik weet ondertussen ook al het nodige van de onderdeeltjes af maar als vrouw ben je wel ver in de minderheid op zo’n beurs. En je moet vooral niet zeuren of het nog geen tijd is om koffie te gaan drinken, want dan mag je nooit meer mee.

Zündapp en Kreidler, even bewust terug naar vroeger.

 

De weekend waarom

Stel je zelf altijd bewust de vraag waarom iets zo is.

Deze week heb ik van alles gelezen en gehoord maar soms kom je aan het waarom van dingen niet toe.

Zo had ik deze week heel graag willen weten waarom een man een volle kar met boodschappen had gestolen in de omgeving van Rotterdam. Waarom? Had hij honger? Verwacht hij een strenge winter en hamstert hij vast wat voedsel of wilde hij het allemaal naar daklozen brengen?

Of: Marietje Schaake, ons eigen Amsterdamse D66 Europarlementariër, heeft de leden van D66 in Amsterdam uitgenodigd om een bezoek te brengen aan het Europees Parlement in Brussel! Ze gaan met de bus 28 & 29 november 2012. Het Europees Parlement draagt financieel bij aan het vervoer, de overnachting en de lunch waardoor de eigen bijdrage slechts € 40,- is. Dit op basis van verblijf met 2 personen in een kamer. Voor een 1 persoonskamer geldt een nader te bepalen toeslag. Helaas zijn er maar 25 plaatsen beschikbaar. Waarom? Waarom betalen ze de reis niet helemaal zelf? Waarom draagt het Europese Parlement hieraan bij? Uit welk potje komt dit geld dan?

Waarom, ik zal het nooit weten, feitloos, of iemand moet zo lief zijn om……

En het verhaal dat iemand gesolliciteerd had op de baan van schoonmaakster van vliegtuigen op Schiphol. Afgewezen omdat ze geen rijbewijs had. Waarom heb je een rijbewijs nodig als je vliegtuigen wilt schoonmaken? Moet je af en toe het vliegtuig een stukje verrijden soms?

En in de rechtbank Utrecht en ook bij een rechtbank in Amsterdam kan ik gratis koffie uit automaten halen. Terwijl als ik op bezoek kom in een bejaardenhuis bij oma, ik 1 euro moet betalen voor een kopje koffie. Waarom? Waarom bezuinigt de een wel en de ander niet?

En het verhaal dat bedrijfskantines ook crisis hebben. Zij zien hun omzet terug lopen. Hadden zij eerst 2500 eters per week, nu zijn dat er nog maar 500. Personeel vliegt de laan uit.  Sorry, vliegt de kantine uit. Waarom?  Nemen mensen hun eigen broodjes mee? Kunnen ze de prijzen niet meer betalen?

Waarom, ik zal het nooit weten, feitloos, of iemand moet zo lief zijn om……

info@bewustwordenvan.nl 

Fijn weekend!

 

Nivellering met vissen

Feitje: in Nederland zijn er ongeveer 1,5 miljoen mensen boven de 16 jaar die moeite hebben met lezen en schrijven. Ongeveer 250.000 mensen in Nederland zijn analfabeet en kunnen dus helemaal niet lezen of schrijven. Ook de betekenis van gesproken woorden ontgaat ze soms.

Nivellering, wat is dat? Moet ik er bang van worden?

Klinkt als fileren? Heeft het iets te maken met vis?

Nivellering betekent niets anders dan gelijk trekken. In de politiek bedoelt men dan vaak het gelijk trekken van de inkomens. Welvaart naar de zwakkere groepen overdragen.

En laten we het dan maar eens met vissen uitbeelden. De grote vissen in de vijver geven iets van hun voedsel aan de kleinere vissen in de vijver. De grotere vissen blijven groot en de kleinere vissen kunnen doorgroeien naar middel vissen.

Nu is er veel gedoe over de inkomensafhankelijke zorgpremie.

De  grote vis gaat straks meer betalen voor zijn zorgpremie dan de kleine vis. Als de grote vis een oogontsteking heeft dan gaat hij naar de dokter. De kleine vis gaat met zijn oogontsteking ook naar de dokter. Zowel de grote vis als de kleine vis betalen dezelfde prijs bij de dokter voor de behandeling van hun oogontsteking. Ze krijgen dezelfde zorg maar betalen niet dezelfde zorgpremie. Grote vis is directeur en hij verdient veel en gaat dus meer zorgpremie betalen. Kleine vis is thuiszorgmedewerker en verdient weinig en gaat dus minder zorgpremie betalen.

De grote vis heeft gestemd op de VVD (Vrije Vissen Democratie) met oppervis Mark Rutte aan het hoofd. Mark beloofde in zijn verkiezingsprogramma wat dingen zodat de grote vis op hem ging stemmen. Dus grote vis is nu boos dat het beloofde niet uitgevoerd wordt. Oppervis mag niet liegen.

Kleine vis stemde SP (Sterke Paling) maar die partij werd ingehaald door de PVDA (Partij Vriendelijke Dagdromers Aal) met oppervis Diederik Samsom aan het hoofd. Kleine vis dacht altijd dat deze partij voor de arbeider was en ook veel geld aan ontwikkelingslanden gaf. Kleine vis hoort nu andere verhalen en snapt er niets meer van. Kleine vis gaat de volgende keer niet meer naar de vissenstembus.

Maar hoe dan ook, er zijn zorgen in vissenland. Oppervis met zijn hulpvissen kan het plan voor de zorgpremie nog wel wat gaan aanpassen. En er is ook nog een nieuwe vis, afkomstig uit een Amsterdamse gracht,  in de grote visvijver aangekomen. Kan deze vis de boel nog redden? En dan moet het plan nog door de 1e en 2e kamer komen, dus er is nog hoop voor alle vissen. Of nou je groot, klein of middel bent.

Mocht je het nu nog niet snappen……………. Lekker bewust je visstoeltje pakken en met de hengel en schepnet de natuur in trekken. Visje vangen, fileren en lekker opeten. Blub, blub.  

De Dag van de Dialoog

Vandaag ben ik  naar De Buurtkamer in Amstelveen geweest om bewust deel te nemen aan de Dag van de Dialoog. Een dialoog is een gesprek tussen twee of meer personen. Door in kleine groepen om een tafel te gaan zitten, ga je met elkaar dromen, ideeën en ervaringen uitwisselen. Er ontstaat ruimte voor nieuwe inzichten en het benoemen van persoonlijke actie. Heel belangrijk is dat je elkaar laat uitpraten en naar elkaar luistert. Open vragen stellen aan elkaar. Overal in Nederland waren vandaag van deze dialoog gesprekken. Thema voor deze dialoog was de crisis.

Er waren ongeveer 21 mensen en ik zat aan een tafel met 6 andere mensen en 1 gespreksleidster. Ik was de enige deelneemster die in Nederland was geboren. De anderen kwamen o.a. uit  Iran, Libië, Afghanistan en Ethiopië.

Heel mooi maar ook opvallend was dat voor mijn tafelgenoten de Nederlandse taal de grootste persoonlijke crisis was. Ze willen dolgraag allemaal de Nederlandse taal goed leren maar vinden dit erg moeilijk. De meeste zitten op niveau 1 of 2 qua Nederlandse taal. Het spreken gaat ze allemaal best wel goed af, maar Nederlands verstaan/begrijpen en schrijven vinden ze moeilijk. Door middel van praatgroepjes de taal te leren spreken blijkt voor hen goed te werken.

De Buurtkamer is van vrijwilligerscentrale Cardanus en hier helpen ze ook mensen met de taalproblemen op weg. Bijvoorbeeld door een keer in de week een uurtje samen in het Nederlands te communiceren. Ik zat met allemaal mensen om tafel die dolgraag de taal goed willen spreken, ondanks dat ze al jaren in Nederland zijn. Een persoon refereerde nog aan prinses Maxima, dat zij destijds wel alle scholing en hulp kreeg om Nederlands te leren.

Indrukwekkend was het verhaal dat iemand wilde delen met ons. Zij werd in Iran, tijdens haar werk in het ziekenhuis gearresteerd en in de gevangenis gezet.  Alleen omdat zij sympathie had voor bepaalde personen. Gevlucht naar Nederland en nu heeft ze het heel moeilijk om alles te verwerken. Zij droomt van vrede overal in de wereld en ze wil graag nog wat kunnen genieten van haar leven.

En het verhaal van een moeder die 14 jaar in Nederland woont maar geen paspoort krijgt. Ze heeft een uitreksel nodig van haar geboorteakte. Die geboorteakte is er niet want ze komt uit Ethiopië. Daar ga je niet naar het gemeentehuis na de geboorte van je kind om de baby aan te geven. Via een advocaat die meerdere gevallen als dit behartigd, hoopt ze ooit een paspoort te kunnen  krijgen. Haar man is overleden en is begraven in Ethiopië. Haar zoon die wel hier woont en een paspoort heeft, wil samen met haar naar het graf van zijn vader toe. Zij droomt van een paspoort.

De regels in Nederland veranderen constant en dit schept onduidelijkheid. De ene keer is het zus en de andere keer is het zo. En als je dan ook de Nederlandse taal nog niet helemaal machtig bent dan is dit extra moeilijk om te begrijpen. Zelfs ik begrijp er soms geen hout van, dus moet je nagaan…..

In het nieuwe regeerakkoord veranderen de regels opnieuw. De eisen voor inburgering worden aangescherpt. Er komt een beperkt pardon voor asielkinderen, die voor hun 18e minimaal vijf jaar in Nederland zijn geweest en zich niet aan het toezicht van de Rijksoverheid hebben onttrokken. Ook gezinsleden in Nederland krijgen een verblijfsvergunning.

In de nieuwe regeling is geen plaats meer voor een minister voor Immigratie en Asielzaken. Dit wordt ondergebracht bij een nieuwe ministerspost: Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.

Het is daarom maar goed dat er vrijwilligers bestaan.

Verder kwam uit ons tafelgesprek dat crisis ook kan zijn: de angst om je baan te verliezen, kinderen opvoeden in deze tijd en extra werk zoeken. Iedereen vond gezondheid, vrede en vrijheid van meningsuiting belangrijk.

Ik vond het deelnemen aan deze dialoog ontzettend leerzaam en leuk. Het heeft mijn blik weer verruimd. Het is ontzettend mooi dat je allemaal in een ander land geboren bent maar toch samen met elkaar om tafel zit.

Onze tafel heeft het goede voorbeeld gegeven vandaag, wie volgen ons?