Ik dacht vandaag nog even aan gisteren en waarom ik van veel dingen vaak niet boos kan worden, zit ook niet in mijn karakter. En mocht ik heel af en toe wel boos worden, nou berg je dan maar. Ik zie dingen die anders en eerlijker kunnen en ik zie de dingen waar gewoon niets aan te doen is… Afijn, ik ga binnenkort weer even op pad en we hadden pret om, ik ga op reis en ik neem mee… een geel hesje. En ken je die Belgenmop van die premier die naar Marrakech ging? Het is ook best humor dat de mensen in het verzorgingshuis een geel hesje hebben op hun scootmobiel, protesteren ze nou of is het voor de veiligheid? Verwarrende tijden. Met humor kom je een heel eind af en toe. Ik heb ook een hekel aan ruzie omdat ik al zoveel ruzie heb meegemaakt en heb gezien hoeveel verdriet het veroorzaakt en dat ik er wel klaar mee ben. En zo kon het vandaag gebeuren dat ik een telefoontje kreeg en dat ik aan het sterfbed van mijn tante zat. En dan is het heel verdrietig dat ik dan aan mijn vader vraag of hij nog laatste woorden heeft voor zijn zus om door te kunnen geven. Ik heb eerlijk waar zitten janken maar ja daar schiet ik zelf niets mee op, zij hebben ruzie met elkaar. Wat doen mensen elkaar aan in het leven, zo verdrietig. Ik zei tegen mijn tante met humor dat ik mijn eigen rouwverwerkingsnummer Hello van Adele het hele jaar in de kast had gehouden en waarop zij met humor aanvulde dat ik hem nu wel vast uit de kast kon halen. Het is allemaal zoals het is, bewust van… 

Ruim 17 miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde, die schrijf je niet de wetten voor, die laat je in hun waarde, of zoiets. Dag pap, ik ben straks terug om de ballen in de kerstboom te hangen, ik ga even naar Amsterdam naar de gele hesjes. Verzamel alle gele hesjes en je hebt een nieuwe politieke partij, aldus mijn vader en pret. De een gaat op zaterdag naar voetbal en de ander gaat een rondje lopen in Amsterdam met de gele hesjes, mensen in hun waarde laten. Ik was net op tijd in Amsterdam en ik liep naar het verzamelpunt toe met een vrouw en een man met gele hesjes aan. Heule gewone mensen en zij was de inlegvelletjes beu. Het verdrag van Marrakech bijvoorbeeld… Er waren in diverse steden gele hesjes protesten in Nederland. Er waren volgens mij zo’n 150 mensen voor dit eerste Amsterdamse protest en dus best oké. Nederland is niet echt een protestland en het gaat hier nog best vreedzaam allemaal, gelukkig. Ik had nog iemand in zijn gele hesje gehesen en het was iemand geboren in mijn oude woonplaats en dus gezellig samen opgelopen. Ik telde zelf drie rondjes lopen om De Stopera… Ik had geen geel hesje aan want dat soort dingen maak ik zelf wel uit, mij in mijn waarde laten en pret. En de kleur geel maakt mij zoooo bleek. Ik vroeg waar de boosheid vandaan kwam en ons land, mijn land is mijn land niet meer werd ons gespreksonderwerp. Ik liep daar zelf totaal niet boos, meer bewust van de mensen en hun dingen en het stukje geschiedenis wat geschreven werd en gaat worden met de gele hesjes. Het is gewoon een bijzondere tijd waarin we nu leven. De politie was aardig want ook gewone mensen onder hun uniform en ik had weer heel wat om te overdenken na de rondjes lopen om De Stopera. Ik was na de drie rondjes snel weer thuis en de kerstboom stond al in de woonkamer. Ik heb de slingers en ballen erin gehangen en mijn ouders blij. Ik deed op het laatst nog twee engeltjes in de boom en ik als gele bengel was tevreden.

Het is alweer de maand december en de winter is nog ver te zoeken, wel eindelijk wat regen in Nederland. De maand december is altijd voor mij de gezellige maand en ik ben dol op Kerstmis, de lampjes en het geneuzel. Ik was de afgelopen tijd bij wat oude vrienden aan en werkelijk waar, overal aan de rand van elk door mij bezocht dorp zo’n bruine huizen nieuwbouwwijk. Ik snap niet waarom ze geen kleine woningen bouwen, aldus een vriend. Er zijn zoveel mensen alleen en er is behoefte aan kleine koopwoningen van rond de 1 ton, tja. Met de dochter van een van mij vriendinnen even naar een tuincentrum geweest en natuurlijk weer gek gedaan. Ik krijg ook blogboodschappen mee overal en pret. Schrijf eens over het plastic om een komkommer, wat een waanzin! En wat te denken van een rode paprika in plastic? Een ander was het slachtoffer van inbraak met vandalisme geworden en zo niet leuk om de boel gesloopt aan te treffen. Een andere vriendin zocht naar kerstverlichting met snoertje en inderdaad moeilijk te vinden, veel goed bedoelde kersttroep gaat op knoopcelbatterijen of op zeg eens AA batterijen. Is toch slecht voor het milieu want je gooit ze weg? Nou even dimmen, je hoeft producten niet te kopen met plastic eromheen en er zijn ook oplaadbare batterijen… O en schrijf ook even dat het zwaar balen is om een baan te vinden als je in de vijftig bent, leeftijdsdiscriminatie. En de geestelijke gezondheidszorg is zo niet leuk, waar moet iemand opgenomen worden en waar is er iets vrij? Iedereen heeft zo zijn eigen dingen waar hij of zij tegenaan loopt, bewust van… Ik had ook nog een verjaardag. Iemand werd 18 en ik gaf natuurlijk een kaart met de tekst erin dat er nu legaal gedronken mag worden en hik, knipoog en pret. Er kwam op de verjaardag een informatieboekje voorbij met informatie voor 18 jarigen. Het schijnt dat iedereen van 18 jaar zo’n boekje krijgt? Op de voorkant van het boekje een foto van twee vrouwen en de verjaardagsgrap was dan ook dat deze foto mannen discriminatie was, hik. Het zijn bijzondere tijden en hoe goed veel mensen het ook hebben in Nederland, er is een gevoel van dat dingen anders zouden kunnen of helemaal aan het doordraaien zijn…

We waren gisteren in Amsterdam en in de stad waren reclameborden te zien met de tekst erop Ik Zorg. En we stonden bij de letters op het Museumplein van I Amsterdam. De letters gaan weg en ik zei tegen mijn vriendin dat ik het vreemd vond dat reclame van Ik Zorg wel mag en I Amsterdam weg moet om het ik woord. Ik snap sowieso niet dat ze de I er niet afhalen en bij mij brengen dan is het ook opgelost, de I van Ingrid staat leuk in de achtertuin… De ijsbaan lag al op het Museumplein en het is altijd leuk om er even te kijken. We gingen naar de film en ik heb de kaartjes besteld zei mijn vriendin. Ho ho, we lopen in Amsterdam en dus wij hebben de kaartjes besteld, ook al was jij het, boeit niet, de wij vorm is Amsterdam en pret. Ja we hebben gelachen, onze humor. In het nu staat er alleen nog personeel om de weg te wijzen in de bioscoop en om kaartjes te scannen, in de toekomst ook de robots. De kaartjes zijn binnen eventueel ook via machines te koop, komt geen mens meer aan te pas. De catering was nog wel een vrouw aan personeel en zij is ook vervangbaar door een automaat. Nieuwe tijden komen eraan, bewust van. We gingen naar Bohemian Rhapsody, een ode aan Queen en hun muziek en aan Freddie Mercury. En tjee wat een goede film. Ik was nog een beetje jong met Live Aid en wat een belevenis was het voor de band om daar op te treden. Freddie Mercury vocht tegen stereotypes en vooral tegen zichzelf. Des te meer de film vorderde, des te stiller het werd in de uitverkochte bioscoopzaal. Ik had tranen in mijn ogen af en toe en vooral toen hij de bandleden ging vertellen dat hij aids had. Ik moest tijdens de film ook denken aan alle mensen in Nederland en waar ook ter wereld waar homo zijn of anders zijn ongewenst is. En de muziek in de film was echte muziek. Bijna iedereen bleef zitten toen de film was afgelopen en de aftiteling in beeld kwam. Het was heel indrukwekkend.

Je kan niet iedereen tevreden stellen… Ik heb er de afgelopen dagen even over nagedacht tussen de bedrijven door. Het is waar dat je niet iedereen tevreden kan stellen. Je hoeft het niet niet te kijken, je hoeft het niet te eten en je hoeft mijn blog niet te lezen en bla bla bla. Niet iedereen tevreden kunnen stellen, het wordt ook wel een beetje als excuus gebruikt af en toe. Als ik op bezoek kom in het ziekenhuis en ik moet een handje meehelpen want geen personeel, valt zoiets dan onder je kan niet iedereen tevreden stellen? En ik kon vorig jaar mijn kerstpakket niet afhalen want het was onder mijn werktijd elders, je kan niet iedereen tevreden stellen. Dit jaar is het weer onder werktijd en ik ben weer elders en is zoiets dan weer weg te schuiven onder de noemer van niet iedereen tevreden kunnen stellen? Het pakket mag van mij trouwens naar De Voedselbank, daar gaat het niet om. Een bevolkingsonderzoek maakt vanwege een samenwerkingsverband met ziekenhuizen afspraken voor mensen met een negatieve uitslag. Zij hebben geen inzage in medisch dossier en weten niet in welk ziekenhuis iemand al loopt en hebben geen besef van vervoer regelen en kinderen die mee willen en die vrij willen nemen. De een zou blij zijn met een snelle afspraak in een onbekend ziekenhuis niet in dezelfde provincie en met een afspraak in de ochtendspits en de ander niet. Valt zoiets dan ook onder je kan niet iedereen tevreden stellen of valt zoiets gewoon onder, het kan ook anders? En nee, ik maak mij er niet druk over en ik lig er niet van wakker, ik vind het gewoon raar allemaal maar misschien ben ik wel raar en pret. Het is een rare tijd en zelfs in de multiculti vriendenkring zijn dingen anders aan het worden… Ik las dat een ondernemer een reclame butler bord van de weg moest halen vanwege een butler met een zwart gezicht. Ik heb direct contact gezocht met een van mijn beste vriendinnen. Zij heeft een leuk beeld in huis staan van een man en op zijn hand kunnen de sleutels enzovoorts. We hebben er echt nooit bij stil gestaan, het gezicht en de handen van de man zijn zwart van kleur. Zij schrok heul erg van mijn bericht en zij wilde het beeld houden waarna ik dreigde om het openbaar te gaan maken op Facebook en pret. Ik bedacht dat andere vriendinnen van die kleine beeldjes thuis hebben waaronder van mannetjes met zwarte gelaatskleur met een saxofoon, Jazz. Afijn, de heule vriendengroep in paniek. We gaan elkaar niet verraden hoor…en mijn vader herkende er oorlogstoestanden in van 1943. Je kan niet iedereen tevreden stellen, wat een rare dingen zo in het nu…

Het draait op deze wereld veel om consumeren. Ik heb een periode gekend waarin ik alles moest opzeggen om opnieuw te moeten beginnen en wonderlijk genoeg heb ik dat qua levensstijl een beetje aangehouden. Ik heb wat spulletjes en ik kijk wat er nodig is en heel af en toe doe ik mijzelf iets cadeau, bevalt prima. Ik had in het kader van de duidelijkheid een schoolbord nodig en tot mijn vreugde was er ergens een schoolbord in de aanbieding met op de achterkant een whiteboard, voor kinderen tot 10 jaar en pret. Ik het ding in elkaar gezet en er zaten zelfs krijtjes bij. Geen whiteboard stift en dus een stift op mijn boodschappenlijst gezet. Het was vandaag Black Friday, een enigszins nieuwe feestdag hier in Nederland waarop er nog meer aanbiedingen in de winkels en online zijn…Ik zag in de boekhandel op een plank allemaal stiften en ik besloot om het te vragen… De vriendelijke dame bij de kassa draaide zich om naar een kast achter de kassa met heul veul vakjes en daarin lagen heul veul stiften. Ik kreeg uitleg en net toen ik dacht dat we er waren bleken er nog meer stiften gezellig met zijn allen in pakjes op een ander rek te hangen. Ehhhh, ik heb een stift nodig… Afijn, een zwarte stift en ik dacht weer dat we er waren…Wil je een stift die dik schrijft of dun schrijft? En ik kon weer kiezen uit twee stiften… Doe maar die dik schrijft en ik rekende een euro en vijftig cent af. Ik was blij toen ik weer buiten stond, het werd mij even zwart voor de ogen en teveel allemaal met mijn wens voor een zwarte stift op Black Friday…

Het was gisteren de intocht van Sinterklaas in Amstelveen. Ik kwam na een paar boodschappen uit op het plein en daar was men in afwachting van de aankomst van Sinterklaas. Bij Sinterklaas horen Pieten en die hebben we de laatste jaren in allemaal geschminkte kleuren, verandering… De verandering kan nog verder en sommige mensen vinden zwart als schmink op het gezicht niet meer kunnen in deze tijd. Het was nog rustig en ik had zodoende alle tijd om de groep demonstranten te bekijken die kwamen demonstreren tegen black Piet. Het waren ongeveer honderd demonstranten en in het kader van demonstratierecht en vrijheid van meningsuiting mochten zij bij elkaar en enigszins langszij staan bij de intocht in Amstelveen. Op de bordjes stonden teksten als: veilig feest voor ieder kind, stop black face en Zwarte Piet vrij. Sinterklaas is een feest in Nederland waarbij veel mensen met kinderen naar de intocht gaan. Mijn mening is dat je demonstraties niet bij kinderfeestjes doet en ik mag deze mening hebben, vrijheid blijheid. Afijn, de meeste kinderen waren onder de acht jaar zo te zien en ik hoorde een enkeling aan hun ouders vragen wie deze schreeuwende mensen met hun bordjes waren? Expats hoorde ik een van de ouders zeggen en een andere ouder noemde ze toeristen Airbnb, waarop een kind vroeg waar hun rolkoffers waren? Ja, in Amstelveen is het makkelijk uitleggen en pret. De intocht was erg leuk en de steelband was gaaf en overstemde de protesten een beetje. De burgemeester stond met twee beveiligers en er was politie op de been. En ondanks het protest bleef het in Amstelveen gelukkig vreedzaam. Ik zag elders in het land via de media andere beelden, tja. In Frankrijk gisteren demonstraties tegen de brandstofprijzen, in Engeland tegen klimaatopwarming, in Griekenland de herdenking van de studentenopstand en bij ons demonstraties tegen black Piet. Ik probeer het wel eens uit te leggen aan mensen van buiten Europa en ze begrijpen er niets van en pret. Net zomin als dat zij niet begrijpen dat Europa amper buitengrens beveiliging heeft. Nou, in de avond bij een vriendin gegeten en toen naar de voorstelling van Guido Weijers in de Schouwburg van Amstelveen. De voorstelling was een try-out van zijn komende oudejaarsconference 2018 en de meeste grappen waren echt erg leuk! Een van zijn boodschappen was dat het leven uit heuvels en dalen bestaat en dat je best mag falen. Mijn vriendin moest lachen dat ik de lakschoenen van Guido, van Guido zelf vond afleiden. Ja, je kan niet iedereen tevreden stellen in een voorstelling en pret. Het was al met al een leuk dagje in Amstelveen.

Verandering gaat gepaard met chaos, stond in een boekje. Ik denk dan nu aan de brexit-deal in het Verenigd Koninkrijk en aan de Zwarte Piet in eigen land. Af en toe gaan veranderingen geleidelijk en dan is er minder chaos, aldus mijn eigen brein. In de dierenwereld is het volgens mij ook soms chaos. Ik keek de afgelopen weken naar de ganzen en andere vogels en ze wisten volgens mij niet meer goed welke kant zij op moesten vliegen. Chaos in de groep in de lucht, vroeger was het daar nu al koud, hup terug, ja maar waar is het dan nu koud, ja maar jij wil naar het Noorden en ik naar het Westen, hilarische taferelen in de lucht. Ik kan ook niet buiten staan of ik zie een wesp en bijna elke avond een mug op mijn kamer, hallo het is half november, ga eens normaal doen met zijn allen. En hoe zit het met het mos in het bos eigenlijk, normaal heeft mos water nodig? De grootse pret geven de muizen. Bijna iedereen heeft last van een muis of van muizen in huis in mijn omgeving. De ene vriendin zet gif neer en de ander heeft een muisvriendelijke val waarin de muis in leven blijft. Ik kies zelden partij alhoewel mijn hart bij de muizen ligt, je holletje zal maar worden omgeploegd voor huizen en bedrijven. Er is veel oorlog , de oorlog tussen mens en muis vergeten we nog wel eens… Ik was vandaag bij iemand wiens planten in huis opgegeten waren door een muis en er was aan van alles gegeten in huis, van boven tot beneden. Er stonden inmiddels twee bakjes gif in huis. Ik begon met de sporen boven en ik zag de weg die de muis had gelopen en pret. Ik keek achter alles en geen muis. Toen beneden en ik trok een kastje in de gang weg en geen muis. Ik trok het tweede kastje een beetje naar voren en opeens een grote staart. Ik had de muis daar niet verwacht en ik stond te gillen van schrik, ik schaamde mij echt kapot over mijn gegil. Samen de kast naar voren gezet en daar lag een muis dronken van vergif te tollen op zijn laatste pootjes en alle gestolen waar in huis zat in en op een oude schoen die onder het kastje lag. De veldmuis was misschien per ongeluk in huis gekomen en ja dan ga je overleven. Het was zo mooi om te zien dat hij of zij een nestje had gemaakt en eten aan het hamsteren, o nee eten aan het muizen was… Ik vond het gewoon sneu voor de muis. Ik heb de heule dag lopen filosoferen over overleven dankzij deze muis. De mens doet eigenlijk hetzelfde om te overleven, iedereen wil een dak en eten. Het is altijd grappig hoe alledaagse gebeurtenissen mij laten nadenken. Nou de muis kan niet meer denken, rust in vrede muis, je krijgt vast een herdenkingsdienst in muizenland.

Het zijn nog steeds bijzondere tijden in Nederland. Ik had met een andere hobby blogger een over en weertje van wat zet je wel en niet op een blog, goed bewust nadenken over wat wel en wat niet op een blog te zetten, tja. Afijn, ik heb een beetje rust, mijn vader snapt de televisie voor 80% en de andere 10% is nog zelf te leren en de andere 10% kom ik ook niet uit en mag mijn broertje nog even naar kijken alvorens een Z hulplijn te bellen. Veranderingen… Ik las een mooi oud boekje van H. van Praag met de naam Verandering. Er staan best zinnige dingen in over buiten je eigen referentiekader kijken. Ik heb mij al suf gekeken overal en pret. Ik heb zelf een beetje ontspanning gezocht en bij alles wat ik doe is er tegenwoordig de vraag van of het nog wel mag binnenkort? Het zijn bijzondere tijden. Ik heb daarom mijn eigen Persoonlijke Ingrid opgezet om al een beetje te oefenen voor de toekomst, afgekort P Ing. Ik ben aan de kant gezet wegens te hard rijden P Ing 750- punten. Ik was beleefd tegen de agent want ik was fout, P Ing 100+ punten. Tja, we werken allebei met mensen en dan weet je van elkaar dat het best moeilijk kan zijn zo in het nu, P Ing 10+ punten. Ik probeer nu door steeds in de auto te roepen, rechterbeen rechterbeen, een beetje op mijn snelheid te letten, P Ing 10+ punten. Ik ging bij wegwerkzaamheden de gewenste 30 kilometer rijden en ik had een heule rij auto’s achter mij, P Ing 5+ punten. Ik nam voor de pret een rotonde zonder enig verkeer in de buurt drie keer rond, P Ing 30- punten. Ik heb van het weekend een Malibu Sjuutje gedronken, P Ing 10- punten. We zijn even gezellig uit geweest en lekker een sigaret gerookt, P Ing 50- punten. Ik heb alleen water gedronken tijdens het uitgaan en ik ging nuchter met de auto weer naar huis, P Ing 50+ punten. Chips gegeten, P Ing 5- punten, sla gegeten P Ing 5+ punten, gesport P Ing 50+ punten, donaties gedaan P Ing 100+ punten… Met oma wezen wandelen en met haar koffie gedronken, P Ing 100+ punten. Op mijn werk de mensen blij gemaakt 1000+ punten. Met een vriendin gelachen bij de kerstshow in een tuincentrum, P Ing 50+ punten en niets gekocht P Ing 50+ punten. Een hapje gegeten met een broodje kroket, P Ing 100- punten met een korting van P Ing 10+ vanwege geen plastic rietje in het drankje nemen… Mijn kamer gezogen met de stofzuiger die nog niet aan de EU normen voldoet, P Ing 40- punten, vergeten te vragen of een vriendin op vakantie ging en haar veel plezier toewensen, P lng 30- punten. Ik heb twee andere vriendinnen kaartjes gestuurd vanwege ellende, P Ing 40+ punten. De auto genomen naar mijn werk P Ing 50- punten, de fiets genomen naar mijn werk P Ing 50+ punten. Met een beetje humor best grappig om te doen en ik zie de dag al aanbreken dat ik uit wil gaan en de deur dicht blijft. U staat in de – punten en tot die tijd binnen blijven zegt een stem dan.

Ik las dat piloten ergens bij Ierland onverklaarbare dingen in de lucht hebben gezien. Ierland is echt niet zover weg van Nederland. Lieve mensen van andere planeten, willen jullie alsjeblieft snel komen en mij ophalen? Ik trek het hier bijna niet meer als mens met goede en slechte eigenschappen op deze aardbol… Hoe is het bij jullie? Gooi eens een visum naar beneden… 

Ik dacht er vandaag aan, alweer drie jaar geleden, de sterfdag van een van mijn vriendinnen, An. Hoe zou zij de wereld van nu bekeken hebben? Ambulance personeel met kogelwerende vesten aan… Ik denk tegenwoordig niet al te lang meer na over sommig nieuws, ik kan mijn denkwerk beter voor andere dingen benutten. Ik heb voor het eerst sinds jaren weer een eigen Wifi netwerk in huis. De tijd van dingen op mijn blog zetten achteraf bij vriendinnen is over. Ik moet zeggen dat het eigenlijk best ging en het was best gezellig. Bedankt voor jullie hulp allemaal! Ik ben van plan om een beetje op de oude voet verder te gaan met de Wifi. Het is alleen handig voor mijn blog en voor urgente zaken en regel dingen voor mij en voor mijn ouders. Met dank aan de opheffing van de analoge televisie… Ja als de boel dan toch op zwart moet dan gelijk alles bij elkaar van een aanbieder. Het was hilarisch de eerste dag. De vriendelijke monteur kwam de boel installeren op mijn vrije middag en toen moest alles natuurlijk weer op zijn vaste plek in huis komen… Eerst natuurlijk de stof onder een kastje vandaan halen en zucht… Afijn best moeilijk allemaal voor mijn ouders. De heule dag de tijd om de gebruiksaanwijzing voor de werking van de televisie door te lezen, toch? Ik had de belangrijkste dingen uitgelegd en ik zat net en mijn telefoon ging en er werd tegelijkertijd geroepen in huis, Ing hij doet het niet. Ik de boel weer aan de gang gekregen en ik ging oma terugbellen. Waar was je kind? Ja analoog is dood oma en oma begreep er natuurlijk helemaal geen biet van en pret. En net toen ik dacht van hij gaat lekker en het is stil… Ing, hij doet het niet en de pleuris breekt anders uit want Monitor komt zo meteen. Wat is Monitor in hemelsnaam? Afijn, ik was echt net op tijd weer klaar met hun televisie monitor en de rust keerde weder. En de uitleg van terugkijken en opnemen of zoiets komt in mijn vrije weekend wel, gebruiksaanwijzing lezen alsjeblieft… Ik had later in de avond nog iemand aan de telefoon en hij lag dubbel, tja. De vooruitgang is geweldig en ook geweldig voor alle mensen die andere mensen weer moeten of willen helpen met de verandering. Het voelt voor mij af en toe als op de reservebank moeten zitten en net als ik denk het veld in te mogen dat ik dan extra moet blijven zitten, dubbel straf. Ik moet zelf mee met veranderingen en mensen helpen met de veranderingen, tja.