En natuurlijk pret de afgelopen week… Ik ben weer een bijnaam rijker als boemerangkind… Ik ben gewoon een trendsetter volgens een vriendin. De boemerang past eigenlijk wel bij mij, gooi haar goed ver weg en zij komt altijd weer terug. Gooi haar verkeerd weg en zij komt via een omweg ook weer terug en pret. Nu de opmars van de boemerangkinderen een feit is, misschien een tandje erbij zetten en vooruit werken met nieuwe boemerangwetgeving in het nu? Het is best leuk om een boemerangkind te zijn en ik heb het prima naar mijn zin met alleen de hoognodige spullen en mijn eigen verdieping bij mijn ouders thuis. Het is inderdaad een soort van woongemeenschap en ik deel wat dingen zoals de badkamer, keuken, schuur en tuin. In de koelkast mijn eigen plankje, ik kook zelf, doe boodschappen, ik eet op mijn eigen verdieping, ik heb mijn eigen wasmand en ik was zelf. En voor de gezelligheid af en toe een praatje met mijn ouders en ik help mijn ouders met het huishouden en nog wat dingen. Laatst een uur staan pannenkoeken bakken omdat zij zoiets niet meer zelf kunnen. De afgelopen week hun bed opgemaakt en de badkamer gedaan, de dingen waar zij moeite mee hebben. O ja en nog wat onkruid in de tuin eruit getrokken en pret. Voor de rest kijken naar wat zij wel zelf kunnen en lekker zelf laten doen. Mijn boemerang-thuisbasisstation en voor nu is het goed en aardig van mijn ouders dat zij mij onderdak willen geven. Ik ben wel blij met mijn baan en met het feit dat ik veel bezig ben met andere dingen want anders zou het in mijn geval niet goed gaan. Overal waar te voor staat is niet goed… elkaar teveel zien is zo niet leuk… Het leven van een boemerangkind is zo slecht nog niet, tevreden is wel goed. Het is alleen jammer dat er televisie bestaat… Mijn moeder vertelde dat in een programma een boemerangkind zat samen met haar moeder en dat zij om 01.00 uur thuis moest zijn, vast een grapje geweest. Televisie brengt ouders soms op de raarste ideeën en pret. Een bijkomend voordeel is dat ik met de feestdagen nooit meer langs hoef want ze zien mijn hoofd elke dag al. En ik zie ze nu ouder worden en kan bewust volgen of het allemaal wel goed blijft gaan. Tjee boemerangkind en de enige vraag die nog bij mij kwam bovendrijven… hoe noem je mijn ouders dan? Werpouders?

Ik heb vriendinnen met slimme kinderen en deze kinderen hebben dan een klas overgeslagen en gaan met 17 jaar naar de universiteit. En waar een klas overslaan eigenlijk geen hinder was tot 17 jaar is het jaar van 17 tot 18 jaar wel hinderlijk voor een 17 jarige student. Neem ons alcohol verbod… erg lullig als medestudenten van 18 jaar wel aan de borrel mogen en jij niet. En wat te denken van festivals waar vrienden van 18 jaar wel naar binnen toe mogen en jij niet. Ik zeg dan altijd, je hebt niet voor niets een jaar overgeslagen op school en dus slim en dus verzin een oplossing en pret. Voor ouders is de papierwinkel een drama. Als het kind als 17 jarige gaat studeren dan vervalt de kindertoeslag die normaal tot het 18^e jaar loopt. OV kaart in combinatie met een studielening aanvragen en dan vervalt de kinderbijslag en het kind gebonden budget. Omdat de mensen toch al vaak in geld uitgedrukt worden, ik stel voor om alle toeslagen af te schaffen en iedereen per jaar een bedrag te geven om van te leven en te studeren. Iets met basis… en pret. Ook een leuke is de vrijwillige bijdrage die scholen soms vragen voor stagebegeleiding en dan vervolgens niet aan stagebegeleiding doen, stop er dan mee en pret. Ik vernam van een andere vriendin dat sommige geplande schoolreisjes naar bijvoorbeeld Parijs nog steeds niet doorgaan in verband met de risico’s. Ga toch de economie in eigen land eens stimuleren en blijf dan hier. Ik vind het altijd wel humor als kinderen overal al zijn geweest en nog nooit in Giethoorn, Volendam, Rotterdam, Den Haag of waar dan ook in Nederland. En dan was er nog wat rumoer over kinderen gratis dagdelen naar school doen met twee jaar. Je bent niet goed bij je hoofd is mijn mening en vooral dat gratis is weer belachelijk. Ja maar er komen anders kinderen op school met een achterstand omdat de ouders thuis de kinderen tot hun vierde jaar de kinderen weinig leren, aldus een van mijn vriendinnen. En daar heeft mijn kind die al wel kan lezen en rekenen dan weer last van. Ook een punt… Aan de andere kant wat is er mis met een kind zich zelf te laten ontwikkelen in eigen tempo? Kinderen moeten al zoveel omdat de ouders en de volwassenen zo beslissen. Ik vraag mij in deze tijd echt wel eens af waarom mensen nog kinderen op de wereld zetten, om ze door een ander te laten opvoeden en te laten onderwijzen? En dan nog gratis ook? En zo hoor je overal de voors en tegens weer eens aan. Ik ben wel erg blij dat ik op papier geen kind meer ben…dacht ik nog…

Trump in Amerika de Republikeinse genomineerde, wat een stunt. Overal de humor van inzien en ik heb wel gelachen over zijn opmerkingen over het gebrek aan leger en veilheid van andere landen. Jullie hangen terug op Amerika en verwaarlozen jullie eigen leger en veiligheid. Ik vroeg mij af of ik als Nederlandse burger een soort van leger en veiligheidsabonnement kan afsluiten bij Trump of bij iemand anders. Bij dreiging toets 1 en er komt direct een Amerikaanse drone boven mij hoofd hangen die mijn tegenstanders neerhaalt en pret. Sciencefiction komt akelig dicht bij de werkelijkheid tegenwoordig. In eigen land genoeg te beleven en ik werd meegenomen door een vriendin op 5 mei naar een zomerbloemen pluktuin in Nes aan de Amstel. Een mooi oranje met wit en rood bevrijdingsdagboeket gemaakt met tulpen en aan mijn moeder cadeau gedaan. Ja blauwe tulpen stonden er niet anders was het boeket helemaal af geweest. Bloemen plukken, leuk om te doen en leuke mensen daar en na de tulpen gaan ze over op zomerbloemen. En ze hadden koffie met appeltaart, heel erg belangrijk… Later op de dag een waterfiets genomen en heerlijk door het Amsterdamse Bos gefietst. Overal de humor van inzien en we kwamen terug na het fietsen en vroegen bij de horeca daar om een rosé of wijntje. Mochten ze niet verkopen… Mijn vriendin vroeg om patat en ze mochten daar niet frituren… En ik kijk dan eens om mij heen en zie op de velden allemaal mensen aan de zelf meegebrachte alcohol bij de picknick en op een ander veld zag het blauw van rook van de barbecues en een horeca tentje mag geen alcohol verkopen en frituren. Ja, ik lig dan onder een tafel in het bos van het lachen… En ik las in het bos dat er een Facebook groep was aangemaakt tegen het besluit om in de zomermaanden op de twee grootste grasvelden honden te weren. Zelfs het bos voelt af en toe niet meer vrij en weer pret. Ik was gisteren op het strand en daar mochten honden nog wel, sssssst want voordat je het weet komt er iemand op een idee. Ik ging gisteren samen met een andere vriendin oefenen voor een ander sportief uitje en drie uur door de zee, algen, modder en het zand heen gelopen. De rest van de middag en avond uiteraard op het strand gelegen en tot aan onze middel in de zee gestaan. Om te zwemmen was de zee nog wel erg koud. We willen binnenkort een nachtje op het strand slapen en wij vroegen ons af of zoiets mag. Onze grap was dat Joran toch nog vast zit en dus veilig en pret. Lollige dagen zo met mooi weer en met wat vrije tijd, zeker.

Code Moederdag voor aanstaande zondag. Waar op andere feestdagen veel mensen een meubelboulevard pakken en files veroorzaken is nu Moederdag de oorzaak. Overal bij de verzorgingshuizen en appartementen staan verslaggevers live verslag te doen van hoe kinderen vanuit het hele land op bezoek gaan bij hun moeder. Lokale wegen slippen dicht en niet omdat gezinnen met zijn alle via die ene weg naar de stranden gaan, welnee het is Moederdag. Als moeder zegt jullie hoeven niet te komen dan wil zij meestal dat jullie wel komen… De hele week zitten veel bejaarden moeders en oma’s alleen binnen en zijn afhankelijk van vrijwilligers en personeel. Hoera Moederdag en even niet alleen! Overal zie je auto’s met rollators achterin en er ontstaan Moederdag files. Kinderen en kleinkinderen komen naar oma en generaties komen bij elkaar omdat het nu nog kan. En om de ondervoeding van oma enigszins op te heffen wordt er massaal gekookt voor oma. Veel oma’s en moeders zouden zo graag nog eens een rondje door hun oude buurt rijden en overal zie je mensen op straat lopen met moeders in rolstoelen. De mensen die achterblijven in de huizen zonder kinderen daar heeft het personeel op deze dag alle tijd van de wereld voor. Kinderen maken tekeningen voor moeder en oma. Meestal is er in alle gezinnen wel een familielid die de rest er op wijst dat cadeaus zo van vroeger zijn. Oma en moeder laten genieten door de aanwezigheid van gezellige familieleden is zo in het nu, met de nadruk op gezellig. En er is altijd wel een grapjas in de familie die een pak incontinentiemateriaal voor de grap inpakt. En op Vaderdag natuurlijk hetzelfde met een code Vaderdag. Er zijn mensen die niets aan Moederdag doen want elke dag zou het Moederdag kunnen zijn en hetzelfde voor Vaderdag. Ik ben daar op zich een voorstandster van want een dag voor dit en een dag voor dat, ik word er af en toe hor en dol van… Maar stel je in dit geval nou eens voor dat het werkt en oma’s en moeders en vaders en opa’s even twee dagen in het jaar niet het gevoel hebben dat zij alleen en eenzaam zijn. Ik zeg dan toch maar code Moederdag afgeven voor zondag…bewust.

Het is vandaag 5 mei en ik heb vrij omdat het Hemelvaartsdag is… Ik maak er zelf maar van dat ik vrij ben op 5 mei en ik heb zo her en der weer wat mooie oorlogsverhalen vernomen. Verhalen over de oorlogen van toen en verhalen van de oorlogen van nu. Ik verbaas mij zelf in het nu over het gezeur soms over als mensen met demonstraties met de Nederlandse vlag staan te wapperen. Niets mis mee volgens mij als je als Nederlander trots bent op onze vlag. Mijn eigen pa vertelde dat zijn moeder de Nederlandse vlag in de oorlog bewaarde onder een stapel turf. Zijn vader en moeder hadden deze vlag voor hun huwelijk gekregen. Op 5 mei in de ochtend kwamen de Canadezen en mocht de vlag onder de turf vandaan en vol trots weer wapperen! Helaas kwamen de Duitsers in de middag terug voor een vergeldingsactie en de gehele 5 mei leefde het gezin in angst en de vlag verdween weer voor die dag. Alleen de ochtend van 5 mei had mijn vader dus even het bevrijdingsgevoel. Mooie en bizarre verhalen van vroeger op 5 mei. En dan zegt hij ook nog heel nuchter, er is altijd oorlog geweest en er zal altijd oorlog blijven. De mensheid veroorzaakt zijn eigen ondergang zijn dan mijn eigen woorden. Ik was er niet bij met WO II en toch zorgen de verhalen van vroeger bij mij voor ontroering en ook voor een zeker ongeloof dat er steeds mensen op mijn pad komen die mij hun verhaal vertellen. Ga maar rustig slapen en we zagen het niet aankomen zegt bijna iedereen tegen mij. Ja 4 en 5 mei staan voor mij in het teken van verhalen. Verhalen van mensen die nooit een boek of een film kregen omdat zij er voor kozen om in de schaduw te blijven staan van de helden in de boeken en de films. De vrijheid van ons land is destijds door heel veel mensen voor gestreden, bewust van.

Wij zouden vroeger eens op vakantie gaan en alles was al gepakt en bezakt en toen gingen wij niet. Het kwam even bij mij boven, lezende over het onlangs gehouden raadgevende referendum in Nederland over de Oekraïne. De uitslag was nee en toch gaan we niet en pret, of zoiets. En wat te denken van de woorden vergistoerist en troostfeestje? De toerist bepakt en bezakt op 30 april naar Nederland en er is geen Koninginnedag meer, heerlijk. En alle mensen die nu via Libië naar Europa gaan komen, niet bepakt en bezakt, waar gaan we hen laten? Gratis visum geven dan maar allemaal, schijnt hip te zijn? En zo gaat het leven overal door en zijn in ons land heel wat mensen die het kunnen betalen alweer bezig met de zomervakantie, spreektaal is vaak nu zomervakansie. Het valt mij steeds meer op in midden Nederland, hoe de t in wat woorden als s gaat klinken, situasie en polisie. De verandering van onze taal door de eeuwen heen is leuk. Op het moment van schrijven nu gebeurde er iets wonderlijks hier buiten. Een plof en er viel een jonge merel uit de dakgoot en de kleine bleef versuft staan op de tegels. Moeders had het door en kwam een wormpje brengen voor de kleine en nog een. Ik besloot om even af te wachten en de kleine merel vloog opeens een stukje en tegen het raam van de schuur aan en viel auw weer naar beneden. Ik zag het allemaal en moeders keek op het dak toe. Opeens wist de jonge merel wel hoogte te maken en kwam op de schutting terecht. Ik kreeg even de neiging om te gaan applaudisseren. Even later waren de kleine merel en moeders weg om vlieguren te gaan maken. In de vogelwereld overleven de sterkste vogels. Ik besloot bewust om de natuur zijn gang te laten gaan en om het vogeltje niet als zielig te gaan beschouwen en op te gaan pakken en het kwam goed, denk ik. Nou ja, in de vogelwereld hebben ze geen wapens en geld en hoef je niet in te grijpen. Die overlevingsdrang van het jonge vogeltje en de zorgen van de moeder, zoiets maakt een mooie zonnige dag wel helemaal af…

Wat mij vooral opviel de afgelopen week was dat ik steeds las dat er miljoenen naar dit en miljoenen naar dat gingen. Alsof iemand de laatste geldboom had gevonden… Ik zou zelf het omgekeerde doen en de geldkraan dichtdraaien bij heel veel dingen. Ga eerst maar eens de dingen met het budget van nu anders doen en logisch doen en dan praten over hoeveel geld er nog van die laatste oude boom valt… Oma woont bijvoorbeeld ook in zo’n mooi appartementencomplex met allemaal ouderen. Er komt dan in de ochtend iemand vanuit een ander potje de mensen douchen en steunkousen aandoen enzovoorts en even later op de dag komt er vanuit een ander potje iemand om het appartementje schoon te maken. Ik heb er met oma als eens over nagedacht en het zou logisch zijn als er een team in zo’n complex zou werken met mensen die net als mijn persoontje de papieren hebben om de mensen te douchen en te verzorgen en om de woning even schoon te maken. Er zijn dan natuurlijk altijd mensen die zich te goed voelen voor wat schoonmaakwerk en ik zou dan zeggen tot ziens. Het zou ook voor de bewoners een stuk rustiger voelen als er dag en nacht iemand aanwezig is in zo’n complex. En papierwerk en administratie voor een groot deel afschaffen, gaan familieleden zeuren, hoppa dan ga je het zelf doen als je overal een rapportje van wilt. Er was gisteren een mooi programma op de televisie over de zorg. Ik zie inderdaad in de bejaardenzorg en in de gehandicaptenzorg vanuit eigen bewuste ervaringen dat het grootste verdriet is dat mensen niet of te laat op het toilet worden gezet. Mensen voelen een natte broek of natte incontinentieluier als heel erg en logisch. Ik heb het zelf in de praktijk meegemaakt en als je als personeelslid alleen op veel cliënten staat dan voelt het zowel voor personeelslid als cliënt vreselijk. Voor mij ook een reden om niet meer in de zorg te gaan werken alleen met veel cliënten onder mijn hoede, het voelt voor mij niet goed. En zolang de zorg over geld gaat en niet over mensen en alles van regels en regels aan elkaar hangt, succes ermee allemaal. Laat mij mijn eigen gang maar gaan, een op een bij de cliënten, zij blij en ik blij. En feit blijft ook dat bij de meeste ouderen eigenlijk hun wens is dat de kinderen vaker op bezoek komen, bewust van. Eenzaamheid is een goede tweede na de natte broek en de natte incontinentieluier… Mensen alleen uitdrukken in geld is zo niet mijn ding.

Waar je de afgelopen week echt niet onderuit kwam, de persvrijheid in Turkije. De Belgen verwoorden het dan altijd net even mooier dan de nuchtere Nederlanders. Ik ben van origine en mijn roots klinken toch een stuk prettiger. Het gezeur over dubbele paspoorten komt mij zo langzamerhand de neus uit. Het gaat er niet om of je een dubbele nationaliteit hebt, het gaat om eigen gedrag in het land waarin je woonachtig bent. In België zei een mevrouw dat zij gewoon twee identiteiten in zich heeft, klinkt ook mooier en prettiger. De succesnummers zijn de mensen die vanuit een ander land ergens zijn komen wonen en zich inzetten voor het land waarin zij wonen. Dat je roots ergens anders lagen, leuk en ga er heen op vakantie of doe iets voor de mensenrechten in dat land of de economie maar niet zodat het huidige land waarin je woont er hinder van heeft. Ik verbaas mij echt over alle protestacties in Nederland die een ander land betreffen. Het lijkt wel alsof met steeds meer mensen uit andere landen dat zij de problemen niet achter zich laten maar de problemen in een nieuw land voortzetten. Als een olievlek… Stel ik zou in Duitsland wonen en er zou in Nederland een demonstratie zijn over de Nederlandse pensioenen. Ik zou dan de trein naar Nederland pakken om daar te gaan demonstreren als ik mij nog verwant en betrokken zou voelen. En zaken zoals de ik ga op reis mensen en TTIP betreffen meer landen en daar kan iedereen de straat voor op in alle landen. Ik weet nog de tijd dat je ergens brieven kon gaan zitten schrijven voor de mensenrechten, bestaat misschien nog steeds. Je kon dan een standaard brief schrijven als iemand ergens vast zat in strijd met de mensenrechten en al deze brieven werden dan in een keer naar de desbetreffende regering of instantie gebracht. In het nu zijn wij allemaal Amnesty International, zo voelt het voor mij. De individualisering van de mensen en de versnippering van alles of zoiets. Zou je dan ook kunnen denken dat grote instanties en organisaties iets laten liggen? Kijk nou eens hoeveel mensenrechtenorganisaties er zijn wereldwijd. Ik verwacht dan beelden van mensen van al deze organisaties in bijvoorbeeld Turkije naar aanleiding van de journalisten en de persvrijheid daar. Ik zal wel de verkeerde dingen verwachten…en zo denk ik weer eens wat…in een land waarin ik mag denken en schrijven…

Het weer was koud en er was hagel en er waren sneeuwbuien en tjee wat een ellende… Ik zag gisteren mooie wolkenpartijen en tijdens onze middag buiten goed naar de lucht gekeken en er waren twee korte buitjes en in de zon was het gewoon warm… En opeens kwamen wij uit in Amstelveen aan De Poel op een steiger zoals je alleen in films ziet. Ruim een uur zaten we op deze steiger in de zon met een prachtig uitzicht op de historische trams in de verte. Op zondag rijden deze historische trams over de oude spoorlijn tussen Bovenkerk en Amsterdam Haarlemmermeerstation. Er was een watervogel die heel lief bij ons kwam zwemmen en zitten. De vogel genoot ook van de soap rondom het drijvende zwembad in de poel. Ik vroeg aan de watervogel of hij een visje had gezien met de naam kleine modderkruiper en pret. Bij aanwezigheid van dit visje mogen er volgens de wet geen werkzaamheden aan het zwembad gebeuren. De watervogel had het visje wel eens gezien. En wij gaan er dus maar vanuit dat het drijvende zwembad er dit jaar niet gaat komen. Wij kwamen overigens op een andere reden om het zwembad niet te bouwen, de ambtenaren van het gemeentehuis kijken vanuit wat werkkamers uit op het zwembad. En met al het schoons straks aan het zwembad en in het zwembad zien wij de bui al hangen, iets met ambtelijke molens draaien nog langzamer. Alle gekheid op een steiger aan het water… Het was heerlijk aan De Poel en de watervogels en eenden genoten ook nog even van de rust voor zolang het daar nog gaat duren. Het is trouwens erg lekker als de mensen van de weerberichten slechte berichten afgeven, scheelt een heleboel mensen in de natuur en nog meer rust. En zo stappen we met onze modderschoenen de week weer in, als zen moddervisjes in een heerlijk poeltje.

De flex schoolvakantie, tja. Kunnen we het proberen hiervan niet gewoon overslaan? Ik stel iets anders voor, in een tijd waarin we het hebben over dat er alleen nog perfecte mensen geboren mogen worden… Laten we gewoon na een geboorte niet meer de navelstreng doorknippen maar aan de navelstreng een stekker bevestigen die in te pluggen is in elke gewenste computer. Iemand schrijft een leuk programma per levensjaar en via de stekker kan vanaf de geboorte alle kennis in het brein worden gezet. Inburgeringscursus, hoppa niet meer nodig, hallo baby van niet Nederlands sprekende ouders, de computer leert jou pappa en mamma zeggen straks. En ouders kunnen gewoon gaan werken want de baby gaat vanaf de geboorte aan de home baby computer app en pa en ma kunnen op het werk inloggen en zien of alles goed gaat. De robots hebben het hoofd van pa en ma en verschonen luiers en geven flesjes. Door de stekker hoeven kinderen niet meer naar school en vanaf drie jaar pluggen zij hun stekker in op de kleuterschool computer thuis. En op vakantie gaan? Doe eens even normaal! We zetten een bril op en wanen ons op een tropisch strand ergens. Ik zie het al helemaal gebeuren in de toekomst en dus maar weer even terug naar de proef van de flex schoolvakantie in het nu… Hee Tom, gave spreekbeurt gaf Mo hè gisteren? Eh Lena, ik was er niet bij, mijn pa was jarig en mijn ouders gaven een feest en ik mocht opblijven en zij lagen om half elf nog in bed gisterenochtend vanwege de borrels en zij hielden mij gisteren dus thuis. Jammer Tom want het was een leuke en leerzame spreekbeurt en het was leuk geweest om er met jou over te praten. Eh Lena, de tijd van het individu hè? Het gaat erom dat wij onze ouders zo weinig mogelijk tot last zijn en dat wij ons aanpassen aan hun werk en levensritme en wij worden geacht zelfstandig te zijn. Ja maar Tom, samen dingen beleven op school schept toch een band? Lena, individu is zoooo 2016. O en Tom, wil jij mij helpen met mijn Engels? Nee helaas Lena, ik kan jou niet helpen want mijn ouders willen volgende week op flex vakantie en ik moet dan mee. Ik wilde jou eigenlijk vragen om mij na mijn flex vakantie te helpen met rekenen? Helaas Tom, gaat hem ook niet worden want dan wil mijn moeder een paar flex dagen met ons naar een pretpark omdat zij hoopt dat het dan rustiger is daar. Lena? Ja Tom? Gaat onze generatie straks de boeken in als de flex kinderen generatie? Ja Tom, zou best kunnen en waarschijnlijk komt er dan pas een onderzoeker die ons dan pas gaat vragen hoe wij al dat geflex toen eigenlijk vonden. Lena, laten we naar de film gaan en als onze ouders dan zeggen dat wij na de film naar huis toe moeten dan gaan wij niet, lesje flexibele thuiskom tijden van eigen deeg voor onze ouders… Love you Tom…