Wat maakt het toch dat als je iemand een vinger geeft dat diegene continue probeert om er nog een vinger bij te pakken, nog een vinger, nog een vinger en op het laatst je hele hand probeert te pakken? Hoop en hoop op meer omdat ze het zelf niet denken te kunnen? Zelfs als je dan duidelijk een nee laat horen of een grens aangeeft dan nog proberen om meer en meer te krijgen, niet lollig. Het heeft ook te maken met een verwachtingspatroon. Als iemand elk jaar met kerst een envelop met honderd euro krijgt en dan opeens een envelop met vijftig euro dan is er teleurstelling. Waarom houden mensen vast aan een bepaald verwachtingspatroon? Waarom zijn mensen niet blij met alles wat zij wel krijgen? Waarom gaan wij iets als een recht zien als het al jaren zo is? Als ik bijvoorbeeld een jaar lang elke vrijdagavond naar een vriendin ga en ik besluit opeens om dit niet meer te doen dan is er teleurstelling van de andere kant. Mijn bezoek is dan al als vanzelfsprekend in de week, een bepaald claim recht. Als je elk jaar van iemand een kerstkaart krijgt en een jaar niet dan valt zoiets op, de verwachting was een kerstkaart en je krijgt niets. Ik heb zelf gemerkt dat als je alle verwachtingen los laat en kijkt naar wat je wel hebt het een stuk makkelijker leeft. Het blijft mij buitengewoon fascineren waarom mensen denken recht op iets te hebben.

En dan het jaar uit met de Top 2000 op de radio, met de nadruk op radio. Als je niet naar Utopia kijkt voor de analyses dan kijk je naar de Top 2000 op de televisie. Vooral overdag is het hilarisch, een doorsnede van de heerlijke Nederlandse bevolking. Eerst in de rij staan en dan naar binnen met de mobiel in je hand om hem vervolgens niet meer los te laten. Er zitten wat mensen in een hok en daar neem je dan foto’s van om deze vervolgens meteen op de sociale media te plaatsten. Wij zijn erbij en dat voelt prima. En waarom trekken mannen met een buik een sweater of een trui aan? En waarom maakt niemand daar nog gebruik van een uitschuifbare stok om een selfie te nemen? Af en toe gaan er op een muzieknummer een paar handen de lucht in en natuurlijk met het lampje van je mobiel als lichtje. Zwaaien met je mobiel, het verlengstuk van de mens in het nu. De camera weet niet hoe snel in te zoemen als iemand eens spontaan gaat meezingen of een dansje doet.  Afijn het gaat om de muziek en het gevoel bij de muziek, erg leuk om al die nummers van vroeger weer te horen. O, toen was ik daar en bij dat nummer waren dit mijn gevoelens, muziek maakt blij, muziek troost en muziek maakt je aan het huilen. Mooi om zo het jaar uit te gaan.

De zorg blijft erg leuk om over te denken en te schrijven… Wij hebben recht op en de lange lijnen in de zorg. Iets houden is immers makkelijker dan iets opnieuw aanvragen. Als je bijvoorbeeld nu huishoudelijke thuishulp nodig hebt dan zou een telefoontje kunnen volstaan, huisbezoek door een ervaren zorgmedewerker die echt kijkt naar wat men nog wel zelf kan doen en het invullen van een formulier, korte lijnen en hoppa. En heb je het niet meer nodig dan zeg je het op en blijf je het niet houden omdat je angst hebt dat je het dan later niet meer gaat krijgen. Zo houden we met zijn allen de verspillingen niet in stand en worden mensen die het wel echt nodig hebben niet tekort gedaan. Korte lijnen en duidelijkheid zijn belangrijk voor blije zorgvragers. Als het goed is gaat het lab het ook rustiger krijgen. In de tijd van het kon niet op, mensen lieten om de haverklap hun bloed controleren. Je ziet nu dat er iets beter gekeken gaat worden naar de noodzaak en dat drie maandelijks bijvoorbeeld naar een half jaar gaat.

Inzage in de zorgrekeningen, wees je er bewust van dat je die rekeningen controleert en vraag om de bijbehorende codes! Soms kunnen er in de omschrijvingen van behandelingen en de bijbehorende codes hele kleine verschillen zitten en wordt het ene wel vergoed door de verzekering en het ander niet. Eigenlijk moet je voordat je bij de huisarts al naar binnen loopt met je klacht, de codes al op zak hebben van wat jouw verzekering wel vergoed. Schrijft je huisarts dan iets anders voor dan zeg je dat je dit niet kunt betalen, wees duidelijk. Eigenlijk gaat de arts net de markt worden, afdingen op je eigen zorg. Wat dat betreft zouden zorgbonnen een uitkomst zijn. Gewoon een gratis setje van je zorgverzekering per jaar. Een keer bloedprikken, een keer vullingen met twee voor de prijs van een, een keer doktersbezoek, een keer gratis uitleg in de apotheek enzovoorts. Dat snappen de mensen wel… de ellenlange voorwaarden en vergoedingen die willen ze niet eens snappen… eenvoud… Natuurlijk wel op naam en persoonsgebonden want anders komen ze weer op Marktplaats terecht, lol. Of zegelboekjes bij de supermarkt, heb je een boekje vol dan krijg je een foto bij de tandarts gratis. Als zorg toch over geld gaat dan kunnen we er best iets leuks van maken met zijn allen. Of een abonnement op een krant met als welkomstcadeau een gratis huidcontrole bij een huidarts. En wat te denken van de zorguitverkoop met 50% korting op medicijnen die bijna over datum zijn? En met tanken niet sparen voor dagjes uit, wel sparen voor een scootmobiel voor je oude dag, je kunt niet vroeg genoeg ver vooruit kijken. En ga vooral eerst naar de huisarts en niet naar de eerste hulp, je zou er een monopoly zorgspel van kunnen maken.

Niet alle veranderingen zijn slecht en de persoonlijke aandacht in de zorg van mens tot mens met tijd komt heus weer helemaal terug met de tijd. Het jaar 2015 gaat een pilot jaar voor de zorg worden en in 2016 kunnen we dan alles weer gaan bijstellen, zo houden of laten vallen. Afhankelijk van wie er dan aan de zorgtouwtjes trekken.

Heerlijk zo’n tweede dag dat je even niets moet. Ik moest bij mijn familie zijn gisteren en ik moest eten meebrengen, nou niet dus, ik kom omdat ik dat zelf wil, lol. En eten meebrengen? Als ik zag wat er gisterenavond weer allemaal over was dan had ik de juiste beslissing genomen door niets mee te brengen, nog meer lol. Buiten alles om, ik ben mij er wel bewust van dat er mensen zijn die met de kerst wat graag bij hun familie zouden willen zijn en weer balen dat zij niet samen konden zijn. Gelukkig hebben gescheiden mensen met de feestdagen soms nog ietsje gevoel en gunnen zij de kinderen dan wel feestdagen met beide ouders, om en om. Onder het mom van dan gaan we in het nieuwe jaar weer alleen aan onszelf denken en niet aan de kinderen, tja. Wat wil het kind zelf en kunnen we dit mogelijk maken en heeft het kind veilige havens, nog meer tja. Met de feestdagen denkt iedereen net even ietsje meer na. Voor mij echt een multiculturele kerst met Chinees, Spaans en Colombiaans eten en de Nederlandse taal ben ik al aardig aan het ontwennen, hoppa. Als je het maar gezellig hebt en waar je ook geboren bent de verschillen zijn echt niet zo groot tussen de mensen, de manieren van denken soms wel, veel valt en staat met opvoeding, de thuishaven en onderwijs. Je bewust zijn van andere mensen op de wereld en respect hebben voor iedereen.

En slechte mensen, moet je daar dan ook respect voor hebben? Ik kwam het afgelopen jaar wat mensen tegen die van zichzelf vonden dat ze echt slecht waren. Is een leuke om over na te denken en wat is slecht? Zelfs de slechtste mensen bedrijven de liefde met een man of vrouw en zijn zorgzaam voor hun gezin, ben je dan echt slecht? Het zijn vaak momentopnamen in je eigen leven die de slechte kant voor even naar boven halen en als je zelf die bewuste momenten ziet en kan verklaren waarom ze er waren dan ben je alweer een eind op weg naar de witte kant van het leven. Het is hetzelfde als met roken, als je bewust de momenten van een sigaret opsteken noteert en er dan iets anders goeds voor in de plaats zet dan kan iedereen stoppen. Ook hier, je moet niets en het werkt alleen als je het zelf wilt. Net als de waarheid, de echte waarheid kan alleen aangetoond worden met feiten. Er zijn maar weinig mensen die een goed geheugen hebben en alle herinneringen bewust kunnen terughalen. De een zijn herinnering is de ander zijn herinnering niet. Je kunt iemand niet veroordelen op herinneringen als je er geen feiten bij hebt. Er is maar een iemand die kan oordelen en dat ben je zelf als je de juiste herinneringen kunt opdiepen. Je ziet het vaak op iemand zijn sterfbed, opeens komen dan de dingen boven die onbewust ver weg waren gestopt. Ook een voorval in het nu kan weer herinneringen oproepen waarvan je het bestaan had uitgewist. De kracht zit in mensen bewust te laten worden dat je altijd van de donkere kant naar de witte kant kunt overstappen. Het maakt het leven zwart en wit en grijs en slecht en goed, de wereld als geheel op tweede kerstdag.

Vandaag is het een vrije dag voor heel veel mensen, hoelang zal dit nog duren? De zoon van mijn vriendin had een cadeau voor zijn vriendin online besteld en was aan het nadenken wanneer hij dit kon gaan afhalen bij de postagentschap. Al helemaal gewend aan de 24 uurs economie sprak hij de woorden: “dan haal ik het donderdagochtend wel even op.” Kling klokje klingelingeling, bam! Nee dus want het is eerste kerstdag en in onze woonplaats zijn alle winkels zijn dicht. Zijn brein kon het even niet verwerken en hij begreep het waarom niet. Dag Kerstmis, welkom in het nu, kling klokje klingelingeling, bam! Ook in onze gemeente gaan de winkels nu op zondag open omdat iedereen naar omliggende woonplaatsen ging voor zijn blikje verf of pakje boter, meegaan in het nu. Allemaal leuk en aardig maar een iemand gaf mij een briljante opmerking hierover: “we kunnen toch niet maar blijven kopen?” Briljant, je kunt inderdaad wel blijven kopen als je daar het geld voor hebt. Wat ik zelf nu bewust waarneem is dat mensen die het geld niet hebben ook blijven kopen. Uit verveling even naar de winkels op zondag en je moet sterk in je schoenen staan als het dan alleen blijft bij kijken. Neem daar dan ook nog bij dat de grote gezinnen straks zijn uitgestorven in ons land en er dus minder kopers gaan komen. We hebben nu al een leegstand in kantoren en winkelpanden en daar komen straks de scholen en bejaardenhuizen bij. Misschien meer grote gezinnen vanuit het buitenland binnen laten om de boel weer mee op te gaan vullen? Iedereen blij? Een andere tiener gaf mij ook een briljante opmerking: “ik kan uitzoeken waar ik ga wonen als ik oud ben, plek genoeg.”  Kling klokje klingelingeling, bam! De volgende generaties denken heel anders, heerlijk!

In kader van kling klokje klingelingeling, het is nog steeds Kerstmis vandaag. Iets de wereld in slingeren over vrede heeft geen nut meer want die is verder weg dan ooit. De mensen en de wereld zijn volkomen van het padje af en ook van het vredespadje. De enige hoop die je dan mag opschrijven is dat al die padjes nog eens een keer bij elkaar mogen komen en dat er weer iets moois uit kan ontstaan. In het kader van het vooruit kijken, ik zie het niet…  Het was opvallend dat dit jaar heel veel mensen de kerststal weer hadden neergezet, vasthouden aan een mooi verhaal. Ik ben er afgelopen jaar achter gekomen dat de echte wijzen van nu niet uit het oosten komen maar uit het zuiden en uit het westen. Misschien staan zij over 100 jaar wel in de virtuele kerststallen, wie zal het zeggen. Ik wens iedereen een fijne eerste kerstdag en vier hem met de mooie gedachte dat de meeste winkels in het nu voor een dag nog even dicht zijn, maak selfies in lege winkelstraten en geniet, leuk voor later.

Werken en dan door naar de Voedselbank, zo waren mijn afgelopen twee dagen snel om. Op maandagavond met het team cadeautjes ingepakt voor alle kinderen. Geen iPads en andere dure dingen, gewoon simpele cadeautjes, een aardigheidje, een extraatje. Mijn collega had een thermoskan met glühwein meegenomen en nu maar hopen dat alle kinderen het juiste cadeautje in hun pakje hadden, lol. Wij hadden gisterenmiddag de vervangende uitgiftedag en mensen mensen, wat een spullen… We hadden rollades, heel erg veel kerstbroden, theaterkaartjes en ja hoor, zelfs weer chocoladeletters. Op een iemand na, iedereen was er om het pakket af te halen. Wij beginnen altijd al ruim van te voren met de mensen bewust te maken van een vervangende afhaaldatum. De mensen hebben vaak al zoveel aan en in hun hoofd dat het anders niet blijft hangen. Het was een grote drukte de afgelopen weken en soms waren er kleine dingen die even anders liepen en die gingen we dan samen weer oplossen.

Wat de afgelopen dagen heel opvallend was, het commentaar op de actie met het glazen huis. Waarom geld naar het buitenland? Hier is ook armoede, waarom niet eerst eigen land? Ik begrijp wel dat de mensen zo denken en wat je in je eigen omgeving ziet en meemaakt blijft meer hangen dan de dingen die zich ver weg afspelen. Niet iedereen heeft het vermogen om over de grenzen heen te kijken. En dan speelt er nog een ding mee, mensen bij de Voedselbank voelen zich absoluut niet erkend door de gemeente en de politiek. Als je het probleem in eigen Voedelbankland erkent dan ben je haast wel verplicht om er iets aan te gaan doen. Je ziet het ook bij onze gemeente, laatst voor de uitgifte waren er nog fractievoorzitters bij ons op bezoek. Wij konden ons toch niet aan de indruk onttrekken dat ze de foto voor op de sociale media nog wel het leukste vonden van hun hele bezoek… Een handje meehelpen komt natuurlijk niet in de hoofden op, stel je voor dat je stropdas tussen een vouwkrat blijft hangen, lol. Voordat alle mensen komen dan zijn ze pleite want ja, de armoede zien en horen dat is bewust waarnemen en dan moet je er iets aan gaan doen. Al met al is het veiliger om de aandacht te richten op het buitenland en de mensen in ons eigen land in de kou te laten staan, ze lossen het zelf maar op. En als ze dan iets hebben gevonden om het zelf op te lossen en het staat ons niet aan dan maken wij weer wetgeving, heerlijk.

De cliënten van de Voedselbank komen de kerst wel door met voedsel en ik hoop al die andere mensen ook die niet in aanmerking komen voor een gratis pakket. Een huilende vrouw bij de Voedselbank getroost en haar samen met haar moeder het beste gewenst voor de kerstdagen, je hebt elkaar, wees je daar bewust van, mooier dan voedsel of cadeautjes, iemand die er voor je is, iemand die om je geeft, lach…

Wat ontzettend mooi alle donaties die in het hele land voor De Voedselbanken samen zijn ingezameld! En het is nog niet over, nog steeds kunnen mensen hun kerstpakketten brengen, ook ambtenaren uit Amsterdam. Als nu nog een iemand bij de Voedselbank iets te klagen heeft dan zou dit wel heel erg zijn. De enige die recht van klagen hebben zijn misschien de vrijwilligers, zere armspieren van al het tillen van de pakketten. Zelfs iemand die wederom een goed bedoeld kerstpakket van de kerk had gekregen gaf mij twintig euro voor de Voedselbank, hoppa! Ik heb het wel en zij hebben het niet, geweldig! In het nieuwe jaar weer gezond voedsel van kopen, iets met vitamientjes of zoiets. Niet dakloos en niet voedselloos, wel woordloos. Ik had het afgelopen weekend een stilte weekend, onbewust. Ik kon namelijk geen woorden meer vinden na afgelopen vrijdag van de ongelofelijke oneerlijke dingen van de afgelopen weken. De oneerlijkheidsemmer was vol en ik viel stil. Tja en dan kun je vier dingen doen in mijn geval: je gaat autorijden, je gaat fietsen, je gaat achter op een motor zitten of je gaat naar het strand. Het laatste was het meest goede idee en samen lekker in de wind gelopen op het strand, laat het los en de zee inwaaien. Het was geweldig al die mooie hoge golven in de zee en met de kitesurfers die bezig waren.

Er zijn gelukkig heel veel mensen die ook wel de humor ergens van inzien. Ik kwam afgelopen week een ondernemer tegen op mijn pad en wij deelden dezelfde meningen, grappig. Zelfs ondernemers hebben de grootste moeite om personeel te vinden die geschikt zijn voor de functies. Van wat ik zo uit zakenland verneem is het grootste probleem toch wel een gebrek aan houding, enthousiasme, kennis en ervaring. En de personen die het wel in zich hebben daar wordt soms bewust niet naar omgekeken omdat de top andere belangen heeft en zichzelf al met veertig jaar rondjes ziet varen in een zonnig gebied. Niets mis mee dat varen maar werknemers bewust laten ronddobberen en tot zinken brengen is toch wel erg laag. Ik heb de grootste bewondering voor mensen in het bedrijfsleven die en genieten van het leven en doorwerken tot 60 en meer en rechtvaardig zijn voor hun goede werknemers. Mijn vriendin en ik hebben er al een uitgezocht door wie wij binnenkort wel geadopteerd willen worden in het kader van meehelpen een groot bedrijf te redden, lol. Toch is het niet echt lollig want een reorganisatie of een overname kost altijd weer banen. Gelukkig is het vandaag weer maandag en zijn mijn woorden weer teruggekomen. Fijn de nieuwe week weer in…

Ik was de aflopen week even aan het nadenken over de leesminuten en kijkminuten. Er staan in het nu vaak leesminuten bij geschreven stukken en kijkminuten bij filmpjes, ook zo’n trend die aan het doorzetten is. Zelfs op boeken staat de gemiddelde leestijd soms aangegeven. Ga je dan mee met die waan of niet? Het kan natuurlijk handig zijn om te weten hoeveel tijd je kwijt bent aan het lezen van iets of aan het bekijken van iets en je kunt zo beter plannen. Het bracht mij gelijk bij de volgende vraag: is zoiets wel te plannen in het nu? Je moet jezelf dan bijna opsluiten op het toilet zonder prikkels van buitenaf. Zelfs bij het bekijken van een filmpje van tien minuten kan je telefoon gaan rinkelen. “Nee mam, nu even niet want ik zit een filmpje van tien minuten te bekijken en ik bel je over acht minuten terug want zolang duurt het filmpje nog.” De telefoon negeren kan natuurlijk ook, sterk in je schoenen staan want je hebt quality time. Dan zit je op de vijf minuten en dan gaat de deurbel. Weer een dilemma, open doen of toch maar niet? Stel dat het de pakketjesbezorger is die het kerstcadeau bij zich heeft? Ik moet anders weer naar het postagentschap om het pakje af te halen, kost ook weer tijd. Al met al kan een kijktijd van een filmpje in het nu dus uitlopen naar wel een half uur. Heeft het dan zin om er een kijktijd bij te zetten? Ik koop met het bekijken van een filmpje van tien minuten kennis, ontspanning en genieten. De tijd na het filmpje kost mij weer extra tijd als ik extra naar de postagentschap moet, de wachtrij die daar dan staat nog even buiten beschouwing gelaten. Geniet ik dan nog steeds? Wat zo’n kijktijd al niet kan veroorzaken.

En dan de leestijd, onbewust ga je er toch op letten. En wie heeft de gemiddelde leestijd bepaald? En waarom mag je niet meerdere boeken tegelijk open hebben en steeds uit een ander boek iets lezen? O nee, ik heb iemand eens horen roepen, eerst het een en dan het ander, is beter voor de concentratie… Ik lees heel erg snel. Als ik dan een boek uit heb in een uur en ook nog moeiteloos kan navertellen waar het over ging dan zie ik de leestijd. Ik weer diep ongelukkig want wat doe ik met die overige anderhalf uur? Wat is er mis met mij, lol? Moet je weer een ander boek nemen en dan eerst je eigen leessnelheid berekenen in een grafiek en die weer meenemen met de leestijd die op een nieuw boek staat en zo kun je in anderhalf uur tijd nog een boek lezen. Dat is pas plannen, lol. Laat iedereen toch lekker in zijn eigen tempo lezen en verban de leestijden. Dat ze zoiets op de scholen eens testen, terecht want het zegt misschien iets over de leerling. Ik bepaal in mijn vrije tijd en middelbare school leerling af toch zelf wel de leestijd? Je hebt van die mooie oude afbeeldingen en schilderijen van vroeger van een gezin om de tafel in de avond. De een aan het lezen, de ander aan het breien en weer een ander aan het aardappels schillen. De enige die toen nog aan de deur kon komen was een boer voor hulp omdat er een koe moest kalven. Je kon op zo’n avond vast je boek helemaal uitlezen, waanzinnig. In het nu moet je bewust alle prikkels verbannen, te lollig. Mocht iemand mij eens willen bereiken en ik reageer nergens op, lees en kijk quality time volgens eigen planning…

Er zijn nogal wat mensen die zich echt zouden omdraaien in hun graf als ze ergens zouden meekijken… Ik moest ook even denken aan Louis Pasteur en dan denken de meeste mensen natuurlijk aan melk. De beste man zou wel een pret hebben gehad in deze tijd. Bij de Voedselbank hebben we een proef en de naam zegt het al, het heeft ook alles te maken met proeven. Bewust je zintuigen gebruiken, hoppa. Gepasteuriseerde melk die op de datum is invriezen, ergens was er iemand met dit idee. En zo geven wij dus bevroren pakken melk mee aan de cliënten. In het kader van je moet zelf bewust weten hoe het werkt, ik ging ook aan de slag thuis en Louis keek vast ergens mee. Dilemma, laat je het in of buiten de koelkast ontdooien? Ik koos voor erin en dan moet je dus wel een dag of twee wachten totdat de melk ontdooit is. Melk met ijs smaakt trouwens ook lang niet verkeerd, kleine slokjes en hoppa. Afijn, de boel was twee dagen nog te drinken. Natuurlijk ook even een glas gewone melk ernaast gezet en eerlijk is eerlijk, na een half uur testen was deze toch net iets lekkerder. In het kader van de verspilling, ingevroren melk kan dus wel. Bij de Voedselbank waren de reacties verdeeld en ook hier zie je dan weer angst voor het onbekende, die houdbaarheidsdatum zit bij veel mensen zo in het brein geprogrammeerd dat er 100 koeien voor nodig zullen zijn om dit er met 100 staarten uit te meppen. Je kunt iets toch proberen? Misschien gaat het niets worden maar dan staat er vast weer een nieuwe Pasteur op die iets anders bedenkt. Ik proef tegenwoordig alles en over smaak valt te twisten maar dan weet je het wel en eten is eten.

Een supermarkt die ook met vlag en wimpel eruit springt is de Hoogvliet. Ik kocht er laatst 4 kleine pakjes yoghurt, niet mijn merk maar wel afgeprijsd. Op de sticker stond: 50% korting en samen tegen verspilling. Ik heb ze drie dagen na mijn aankoop nog opgegeten en dus zuivel van drie dagen over de datum, er was helemaal niets mis mee! Ik heb er gisteren weer een paar gekocht, weer anderen en dus onbekend maar ze zullen vast lekker smaken. Ik word er allemaal zo blij van! De trend is gezet en als je niet gaat volgen dan ga je naast het supermarkt net vissen. Ook AH gaat buitenbeentjes vanuit groentenland en fruitland in de winkel toelaten. Mismaakte komkommers? Het gaat om de smaak, bewust van! Al is de komkommer nog zo krom, de mensen vinden hem niet stom… Zit de cougette niet lekker in zijn schil, er is altijd wel iemand die hem wil. Is de parika rood, groen en geel, hij glijdt zo door je keel. Mensen gaan eindelijk weer eens een beetje zelf nadenken in dit Nederlandse paradijs. Alles gaat een andere kant op, geweldig! Laat het kerstcircus in Den Haag lekker warm binnen blijven zitten, de ondernemers en de bevolking lossen het zelf wel op. Misschien kunnen ze daar ophouden over bruggen slaan en op een boot gaan stappen voordat ze hem volledig gaan missen, hoppa!

Een lach van oor tot oor op deze dag. Echt geweldig hoe iedereen meehelpt om de Voedselbank van voedsel te voorzien. En ach er komt in deze dagen ook nog wel wat ander non food spul binnen, we nemen het aan, onder het mom van een feest voor iedereen. Ik krijg zelfs hulp vanuit Zwolle, helemaal goed jongens en meisjes, inzamelen die spullen, love you! PEC Zwolle doet zelfs mee en morgen op vrijdag 19 december vindt er bij het IJsseldelta stadion een grote inzamelingsactie plaats voor de Voedselbank, geweldig!. Laat het hele land voedsel krijgen! Vandaag bij onze Voedselbank konden wij het bijna niet meer aan en wat een blijdschap als je dan ziet en hoort hoe blij de mensen met alles zijn! Vandaag hadden wij voor iedereen een Jumbo doos, die van de reclame boodschap waar zoveel commentaar op was. Nou wij en de mensen hadden geen commentaar, heel erg mooi is onze boodschap. We moesten de dozen wel openmaken omdat we geen kratten kregen deze week, zo hebben we de dozen bijgevuld met andere spullen zodat ze echt niet meer dicht konden. Iemand kwam ook nog tandenborstels, douche en deodorant brengen en nog wat spullen, ook over van een andere actie voor daklozen. Een school had kratten vol met voedsel ingezameld en ook deze spullen werden er weer bijgestopt.

Wij hebben voor volgende week een overwerkavond in de planning staan want op de uitgifte dag kunnen we het anders niet verwerken, gezellig met het hele team, samen bewust bezig zijn. Ook in onze gemeente komen er inzameling plaatsten waar mensen hun kerstpakket heen kunnen brengen voor de Voedselbank. Vandaag ook nog even een praatje gemaakt met een verkoper van de Amsterdamse Straatkrant en ook hij kwam de feestdagen wel door, goed om te weten. Er zijn ontzettend veel mensen die andere mensen helpen en ik word daar echt heel blij van! Als je deze kerstdagen alleen bent dan doe je dit echt bewust. Overal zijn vieringen en etentjes voor mensen die alleen zijn en er zijn ook heel veel mensen die gewoon mensen uitnodigen bij hen thuis om samen Kerstmis te vieren. Het zou zo ontzettend mooi zijn als de mensen dit gevoel van nu rond de feestdagen het hele jaar door eens vast konden houden. Je bewust zijn van je medemens is misschien wel een van mijn harte wensen voor 2015.

Het ging de afgelopen week bij mij over communicatie, ruis, duidelijk zijn en nog wat van die dingen. Er kwamen twee spiegeltjes aanvliegen en daar mocht ik in kijken en van leren, fantastisch. Je kunt nooit iedereen tevreden stellen, het gaat om de manier waarop je iets zegt en de manier waarop je een boodschap bewust overbrengt. Zo kom je verder en verder is vooruit, hoever ga ik komen en… pret. Het bracht mij ook bij waarom we in dit kikkerlandje, grieplandje, moeite hebben met samen en een geheel vormen. Heel veel zit ook in de naam en door iets een naam te geven sluit je eigenlijk de rest al buiten, simpel gedacht.  Als je een partij voor dieren opricht dan sluit je mensen buiten die niet van dieren houden. Als je een partij voor 50 plussers opricht dan sluit je iedereen van 0 tot 50 buiten. Ongeacht de inhoud van een partij, staat en valt de naam met alles, namen blijven hangen. Ik was er even over aan het filosoferen en eigenlijk is dit net wat wij doen met zijn allen. We sluiten mensen buiten en zo ontstaat er geen samen. En dat er teveel partijen zijn is ook een feit, zeker voor zo’n klein land als ons land. Links en rechts tegenover elkaar in plaats van samen met elkaar. Misschien is samen gewoon niet meer haalbaar met zoveel mensen op deze aarde en in Nederland? Ieder voor zich en respect en inleving voor allen en er het beste van maken?

En dan is er ook nog iets in Brussel waar er ook beslissingen voor en over ons genomen worden. De zoon van mijn vriendin heeft daar op excursie de vorige week de hele boel ondergekotst bij het Europese Parlement, ziek en hij kan een baan in Brussel dus later wel vergeten, pret. Dus mochten ze daar allemaal de griep gaan krijgen, komt uit Nederland, griep-kerst- reces, nog meer pret. Wel mooi is dat je toch wel een soort van samen ziet ontstaan bij de burgers en bedrijven. Zij bedenken nieuwe ideeën en gaan dingen uitvoeren waar nog geen wetgeving voor is. Zoals Uber bijvoorbeeld, zien hoever je kunt komen. De drones, zien hoever je kunt komen. Er ontstaan er nieuwe dingen en dan zie je ook angst voor nieuwe dingen en veranderingen. Zo sneuvelen er dingen of gaan wel door met weer nieuwe regels en wetgeving. Als je een beetje door deze tijd heenkijkt is het fantastisch mooi om allemaal te zien en soms ook erg lachwekkend. Hoever gaan we komen en willen we komen?