Er zijn van die dagen dat je even niets te schrijven hebt, aan het nadenken over heel veel dingen. Nadenken is trouwens niet piekeren voor mij, vragen mensen wel eens en je kunt het maar bewust duidelijk neerschrijven… Na een avondje met Alexander Münninghoff over zijn boek De Stamhouder kun je ook alleen maar even nadenken. Wat kon die man vertellen zeg en lekker duidelijk en hij had nog wat humor ook, eigenlijk net zoals in zijn boek. Vijftig mensen waren aanwezig was mijn schatting, geen tijd om mensen te tellen want daarvoor was zijn verhaal te boeiend. Ik was een van de of de jongste in het luisterende gezelschap, bewust van. Ik werd even afgeleid door iemand die voor mij tijdens het verhaal een bericht op Facebook aan het tikken was. De hele wereld laten weten dat jij bij Alexander Münninghoff aanwezig was? Ik vind het respectloos naar de spreker toe als iemand zit te facebooken en later nog zit te chatten. Ben je dan zo onmisbaar in de samenleving voor zo’n anderhalf uur? Gelukkig was het de enige afleiding en ik zat helemaal in het verhaal van de spreker over zijn boek. Over het verhaal van zijn familie en over zijn vader die in het uniform van de Waffen SS tegen de Sovjets vocht en later in Nederland toch nog een straf kreeg voor zijn gedrag in de Tweede Wereldoorlog. Zijn opa hield heel erg veel van Nederland. Een moeder die zijn moeder niet mocht zijn en hoe hij een speelbal werd van de strijd tussen zijn vader en opa en zijn moeder. De stamhouder moest terug naar Nederland. Een prachtig levensverhaal, boeiend van begin tot eind. Hij vertelde ook dat hij als journalist in zijn beginjaren niets kon zeggen over het oorlogsverleden van zijn vader. Moeilijk om voor te stellen want jij bent toch niet verantwoordelijk voor de daden van je ouders, jij bent een eigen ik en persoon. Het waren andere en gevoeligere tijden zo na de oorlog. In het nu komt het ook nog voor dat mensen klakkeloos de een met de ander vergelijken uit een familie. Altijd kijken naar de persoon zelf kijken, bewust van. Ook al spelen er wat erfelijkheidsfactoren mee, iedereen is anders en gelukkig maar. Nou ja anders… ik kwam een aardige man tegen en na afloop samen aan de bar nog een frisdrankje tot ons genomen. Het voelde voor mij alsof we toch heel veel overeenkomsten hadden, apart en hij kon ook logisch nadenken. Ik had eigenlijk best nog iets langer met hem willen praten maar onze wegen gingen buiten weer uit elkaar. Hij komt vast weer een keer op mijn pad. De Tweede Wereldoorlog leeft nog voort in herinneringen en de ogen in het nu zijn gericht op alle spanningen en oorlogen in de wereld van het nu. Vrijheid en Nederland en ik heb daar gisteren een dagje over lopen nadenken in alle vrijheid. Nadenken in vrijheid mag, zeker.

Ik ben volop bezig om mee te denken over het A4’tje om mee te geven aan mijn vriendinnen die naar de Griekse eilanden gaan. Bijna af en ik zie dan per ongeluk een stukje op de televisie over een familie uit Angola die al dertien jaar hier van AZC naar AZC reizen. Hoe bestaat het allemaal? Ik lag weer bijna van verwondering naast mijn stoel. Moet ik nu op het A4’tje gaan zetten dat de wachttijd hier in Nederland dertien jaar is en dat er dan nog niets duidelijk is? Dilemma… Ik ken het dossier niet van deze familie en kan zodoende niet goed meepraten over hun situatie. Ik weet wel dat toeristen nu mooie reizen naar Angola kunnen maken en dat Angola een groot probleem heeft met de terugkeer en herintegratie van alle vluchtelingen van destijds. Is de wachttijd voor terugkeer daar misschien ook dertien jaar? Het lijkt mij sowieso geen fijne situatie om nergens welkom te zijn, niet in geboorteland en niet in land van opvang. (Alleen op mijn blog zijn alle lezers welkom en pret.)  Afijn, zo is er natuurlijk geen doorstroming zoals deze bedoeld zou kunnen zijn en houden deze mensen een plaatsje bezet voor nieuwe vluchtelingen die de EU komen binnenvaren en binnenlopen. Onze Nederlandse wandelvierdaagse valt er bijna bij in het niet. En waar blijven de tentenkampen voor de Griekse eilanden? Een EU toch, dus elkaar helpen? Als geld bijgedrukt kan worden voor Griekenland dan kunnen we toch ook tentjes bijmaken? Ik snap Amerika volkomen met eigen grenscontroles op Europese luchthavens, Europa is een ongeorganiseerde chaos aan het worden en je weet tegenwoordig niet eens meer of paspoorten kloppen van mensen, als ze er al een hebben. De mensen die op de Griekse eilanden aankomen zien er trouwens goed uit op een enkeling na. Gaan al deze mensen nu echt Europa in? Het gaat hier nog gezellig druk worden met allemaal nieuwe mensen, nog even en de toeristen passen er niet meer bij in ons kleine landje. En zo gaan we met zijn allen ook weer leren wat samen delen is en zal onze welvaart een grote stap terug gaan doen, kan toch niet anders? Ook de wachtgelden en bonussen zullen gaan verdwijnen, iedereen gaat samen delen zodat de ongelijkheid niet erger gaat worden. Mijn eigen Nederland aan de zee… Zee? Hoelang zal het duren voordat hier de eerste bootjes gaan aankomen? Misschien nog wel voor vijf december, dat zou pas een stunt zijn… Misschien op het A4’tje toch wat alternatieve routes zetten om Griekenland en Italië meer (zee)lucht te geven…

Ik vind vooruitgang prachtig en vooral als het echt toegevoegde waarde heeft. Om de wereld beter te maken en niet vooruitgang die alleen wordt opgezet omdat het zo lekker geld binnenharken is. Iemand met een mooie bijdrage aan de samenleving mag van mij best rijk worden en als het verdiende geld dan ook weer voor nog meer de wereld beter maken wordt gebruikt dan gaat mijn petje af. Ik heb er al eerder over geschreven, vooruitgang kan ook te snel gaan. Mensen kunnen of willen bewust niet mee. Die laatste groep is aan het toenemen, mensen stappen bewust uit de malle molen van de vooruitgang. Voor zover ik het kan overzien speelt hierin ook mee dat mensen het niet meer leuk vinden om iets opgedrongen te krijgen. Geen referendum en geen vrije keuze begint een beetje averechts te werken. Hebben we een referendum gehad over betalen met de mobiel? Krijgen we een referendum over het afschaffen van contant geld? Allemaal van die dingen… Petities worden opgezet en na het behalen van alle handtekeningen aangeboden in Den Haag of bij gemeente. Het grappige is dat als er een goede oppositie zou zitten in Den Haag je zelf geen petities zou hoeven te gaan opzetten als burgers… Petities zijn een schreeuw om aandacht… Kijk voor de grap eens op de petitie site en tel het aantal eens, niet normaal meer. Soort bewust maken van, net even anders.

Voor mij persoonlijk heeft de vooruitgang nog een nadeel.  Zo nemen mijn broer en ik steeds meer taken over van mijn ouders omdat zij bewust niet meer aan de computer willen. Ze zijn er slim genoeg voor, willen gewoon bewust niet. Zo zijn gespaarde punten alleen nog via het internet te bekijken, inschrijving voor een senioren woning is ook alleen nog via het internet te bekijken. De brieven en de krantjes verdwijnen allemaal. Kaartjes voor uitjes of vakanties boeken, internet. Een dame van een vakantiepark reserveringslijn waar mijn vader vorig jaar zelf telefonisch een boeking deed vroeg aan hem waarom zijn dochter niet via het internet voor hem de boeking kon maken. Volgens mijn vader kon zij zien dat ik informatie had gedownload bij hun… Omdat mijn vader het woord downloaden niet in zijn brein had staan, geloofde ik meteen dat hij zijn waarheid sprak. Geen privacy hebben doet soms pijn… en pret.  Voor de dame van de reserveringslijn: alles wat ze zelf nog kunnen en willen, zelf laten doen! Blijven ze scherp van… Er wordt niet zo bij stilgestaan dat kinderen veel taken erbij krijgen op hun bordje. En als je geen kinderen hebt of wel en ze willen het niet dan ben je een dolende in Nederland en afhankelijk van vrijwilligers die je niet kent. (Als ze al te vinden zijn…) Ik zie zelfs de derde generatie de tweede en de eerste helpen met dingen, zo snel is alles gegaan en mensen kunnen of willen het niet meer bijbenen. Buiten de verzorging van ouders krijg je dus ook de gehele administratie langzaam maar zeker naar je toe geschoven… Hier zou toch best iets meer begrip en aandacht voor mogen komen, bewust van. Het paradijs Nederland met alle luxe heeft ook handelingen aan al deze luxe vast gecreëerd, bewust van. Elk nadeel heeft ook weer zijn voordeel want ik zie nu dingen voorbij komen waarvan ik denk, hoe bestaat het allemaal…

Er kwam weer van alles tussendoor en ik was eigenlijk bezig met mijn koffer in te pakken om aan mijn vriendin mee te geven naar Kos. Kleding, knuffels en het A4’tje zijn we nog mee bezig. Ook kwam er bij ons toch wel de vraag op of het niet zinniger zal zijn om er een datingshow van te gaan maken, cameraploeg mee en welke vluchteling gaat bij mijn vriendin voor vlinders in de buik zorgen. Bootvluchteling zoekt vrouw en de presentatrice gaat alle kandidaten af per boot. Het is allemaal niet leuk, wij maken het allemaal zelf wel leuk. Gaat het vandaag op mijn blog nog ergens over? Jazeker, de Veiligheidsmonitor 2015, een lijst vol vragen van maar liefst 43 pagina’s. Van iemand gekregen die er de lol niet van inzag. Of mensen zonder internet even twintig minuten de tijd willen nemen om hem in te vullen. In de begeleidende brief stond dat in dit onderzoek uw privacy volledig is gewaarborgd. Vraag 14.14 sloot daar mooi op aan: zou u het goed vinden dat wij u in de toekomst nog eens benaderen voor een vergelijkbaar onderzoek? Huh? Hoe weten ze dan waar ze een nieuw onderzoek heen moeten sturen? Privacy?

Afijn, ik kon er wel iets mee op mijn manier en ik begon met stelling 2.4, ik voel mij thuis bij de mensen die in de buurt wonen… Je kunt dan maar liefst zes hokjes aanvinken: helemaal mee eens, mee eens, niet mee eens en niet mee oneens, mee oneens, helemaal mee oneens en geen antwoord. Ik snap best waarom mensen afhaken bij het invullen, zeker, ik lag zelf allang onder de tafel van het lachen. Ik besloot hem zelf eens anders aan te pakken en iemand  te laten kiezen uit ja of nee. Het antwoord was een nee. En toen kwam mijn topper van de dag vraag: waarom? Er wonen allemaal buitenlanders. En waarom ervaart u dit als erg? Nou het is niet mijn eigen vrije keuze dat ze in de woningen om mij heen zijn neergezet. Kunt u een voorbeeld geven waarom het dan zo erg is? Ik ga het antwoord niet eens neerschrijven, mag alleen bij GeenStijl, lol. En bij heel veel mensen komt er dan ook nog achteraan, je mag het niet zeggen hè? Ik begin nu beter het waarom van de zes keuze vakjes te begrijpen… je kunt dingen dan niet invullen. Ik ga nog even door met vragen aan mensen om een goed beeld te krijgen. Leg je deze stelling voor in een appartementengebouw met bejaarden dan krijg je compleet andere antwoorden. Mensen voelen zich daar wel thuis. Alles valt of staat weer met het gedrag van de mensen die bij jou in de buurt wonen, buitenlanders, Nederlanders hun gedrag maakt of mensen zich in een wijk thuis voelen. Overeenkomsten, verschillen en respect voor elkaar. Gaat iets samen of niet is zo van deze tijd…

Stelling 6.2 is ook hilarisch, de politie komt hier te weinig uit de auto. Helemaal mee eens, mee eens, niet mee eens en niet mee oneens, mee oneens, helemaal mee oneens en geen antwoord. Kan de fiets er even bijgezet worden? De politie heeft ook fietsen… (Paarden, motoren en soms zitten ze ook in de snackbar.) Afijn, ik heb mij kostelijk vermaakt om de Veiligheidsmonitor en ik begrijp heel goed waarom mensen hem niet invullen, het is 34 pagina’s en 6 antwoorden teveel. Om een goed beeld te krijgen van wat er in eigen land leeft hoef je alleen de straat maar op en met de mensen te praten en te luisteren en te kijken, bewust worden van…

Studenten hadden bij onze Voedselbank een leuk project opgezet. Oranje tasjes met de opdruk van levensmiddelen en dan in een wijk droppen. De mensen verzoeken om de tasjes te vullen met de levensmiddelen en op een mooie vrijdagochtend aan de voordeur op te hangen. Een klein project met een heel mooi resultaat en de tasjes weer retour voor een volgende keer. Een reactie van een gever was: “heerlijk we hoeven er de deur niet meer voor uit.” Mijn reactie was: “de mensen worden lui gemaakt.” En weer pret… Een mooi resultaat en dus oranje petje af voor de studenten en voor de gulle gevers. In plaats van knakworst stond er kwakworst op de tasjes en daar kun je dan weer de grootste pret om hebben… Ik heb toch ook wel pret om de apotheek aan huis. “Dan moet ik de hele dag binnen blijven want de apotheek kan komen.” En als de apotheek dan aan huis is geweest gaan mensen alsnog naar het winkelcentrum om boodschappen te doen en je voelt hem al aankomen… naar het winkelcentrum waar de apotheek ook zit. Het is een keuze die je maakt om medicijnen aan huis te laten komen of om ze af te halen. Je zou zelf kunnen nadenken en kunnen bedenken dat je ze zelf zou kunnen afhalen, zou allemaal kunnen… of niet. Gelukkig is er nog wat vrijheid en keuzevrijheid.

Tja, we zitten in een tijd van het gemak dient de mens en mensen aan het werk houden. Of het allemaal zinvol is en of er bakken met geld de zee instromen is niet zo relevant. Het kan niet op in ons mooie paradijs allemaal. Stel er komt op de Noordzee een beving en er komt een tsunami en die gooit dan die bakken met geld retour op onze kust. Nog een reden om in Nederland te blijven wonen, zeker. Ik zag ergens een afbeelding van reuze kwallen voor de Engelse kust. Ik heb geen idee of de afbeeldingen echt zijn, stuur ze even onze kant op die kwallen, cool! Diersoorten sterven uit en andere diersoorten komen terug. En de aarde gaat steeds meer beven en gebieden worden droger of warmer of kouder. Er gaan tekorten ontstaan en hoe gaan wij hier als mensen mee om? De V van verandering is cool, zeker, het gaat kop of munt worden. Kan een combinatie eigenlijk ook?

Omdat het huisvuil zich in Gent opstapelt door een staking gaan ze huisvuilophalers op te vorderen. Niet alleen het nieuws bij mijn buren is vaak beter, ook het taalgebruik is zo lief. Op te vorderen is verplicht oproepen of aanzeggen. Ik dacht toen ik de zakken huisvuil daar op straat zag even aan het boekje van Rutger Bregman en Jesse Frederik. Waarom vuilnismannen meer verdienen dan bankiers. Als de banken zouden ophouden om te bestaan dan redden we ons allemaal, o wee als de vuilnismannen staken en ik had pret. Bij onze Voedselbank waar ik voorlopig nog gewoon zit bij de uitgifte, daar hadden wij het voor de grap ook over drie weken de tent sluiten. Drie weken geen vrijwilligers en de mensen zouden het naar vinden. Stel je eens voor als alle vrijwilligers op vrijwilligersreces zouden gaan de komende zomer, de boel zou ineenstorten. Waarom stort de boel dan tijdens een regeringsreces niet ineen? En weer pret…

Het was sowieso een ik val van mijn stoel dag van het lachen dag voor mij. Niet iedereen kon de humor van een voorval eerder op de ochtend inzien, het was ook niet leuk, laat het los en lach, ik ben zelf ook van mijn stoel gevallen… Als bewust maken van niet lukt… Bij onze Voedselbank even een schilderijtje opgehangen van omdenken. Ja, maar is dit alles? Ja-en…zien wat er is en wat je er mee zou kunnen. De toon is gezet zullen we maar denken… De verhalen van andere vrijwilligers zijn soms te leuk. Zo was er bij een collega Voedselbank iemand die eerder naar binnen toe wilde. Net als de supermarkt, om half zeven naar binnen willen als de deur om zeven uur pas open gaat… kan niet hoor… Gaat deze cliënt dus met de klacht door naar de gemeente… Ik zal hem nog even uitleggen, bij ons staan de mensen ook vaak eerder voor de deur. En ja wij zijn in het begin zo goed geweest om wat mensen eerder binnen te laten en ja deze mensen namen toen wekelijks onze hand in plaats van de ene aangeboden vinger en ja wij zijn er weer bewust mee gestopt. Vrijwilligers werken zich voor een uitgifte de tandjes en omdat vrijwilligerswerk ook gezellig zou kunnen zijn, drinken wij dan voor de opening gezellig koffie en thee, zingen als iemand jarig is geweest, taartje eten en we nemen wat dingen door. Even bewust energie opvorderen voor het werken tijdens de uitgifte. Een volgende titel van een filosofisch boek is in de maak bij mij, waarom vrijwilligers meer verdienen dan ondankbaarheid…(en blijven lachen)

Honderden vluchtelingen wandelen door de straten van Grieks vakantie-eiland Kos. Zomaar een bericht met een foto. Heel erg veel mannen zo op de foto te zien. Een vriendin van mij gaat straks op vakantie naar Kos en nog een ander ook naar een Grieks eiland. Normaal zou ik bij terugkomst aan de dames vragen of ze nog dolfijnen hadden gezien. Zo in 2015 gaat de vraag worden of ze nog vluchtelingen gespot hebben. En op het strand let je niet alleen meer op de kinderen, je speurt tevens naar bootvluchtelingen. Toen ik jaren geleden op een Grieks eiland verbleef toen was er een Engelse toerist aangespoeld op het strand. Dood door drank was toen de aanname. Zo in het nu weet je niet eens meer welke nationaliteit de lijken hebben die aanspoelen. Je kunt natuurlijk je hoofd bewust in een all inclusive paradijs stoppen en niet van het complex afkomen dan zie je op vakantie niets van de ellende daar. Deze vriendinnen zijn niet zo en dus zullen ze met hun werkelijkheid huiswaarts komen. Je krijgt wel een totaal ander soort vakanties, zeker. En hoe leg je aan vluchtelingen uit dat jij er even doorheen zat in Nederland, heel veel stress voor de vakantie had met alles regelen, in een vliegtuig kon stappen en nu even veertien dagen op het eiland bent om bij te komen van de hectiek in Nederland? Laat dan alsjeblieft wel weg dat je zo’n reis van vakantiegeld maakt… Je zou ook een A4’tje kunnen meenemen in de koffer met wat informatie over ons land. Eigenlijk zouden er gewoon mensen kunnen gaan flyeren op de Griekse eilanden, niet voor restaurants en dancings om heen te gaan, wel voor land promotie. Geef een goede en duidelijke uitleg over ons land en vertel dat hier mensen voor meer loon staken: de politie, rijksambtenaren en de metaalsector. De mensen uit de zorg nog niet want die hebben een te groot hart om mensen onverzorgd achter te laten. Vertel over de demonstraties tegen Tipp en over dat wij hier over alles en iedereen een mening mogen hebben zonder haat te zaaien. Maak aan het A4’tje de laatste verkiezingslijst vast en zeg hier alleen bij dat al die partijen over een tijdje verleden tijd zullen zijn. Vraag of ze bang zijn voor robots en of ze in de toekomst onder het regime van robots kunnen leven. Je kunt er een leuk verhaal van maken en als je de persoon hebt overtuigd dan gelijk mee laten reizen naar Nederland. Bij aankomst afvinken van het opgelegde quota en na de zomervakantie hebben wij de 4,35 % al binnen Nederland. Net als met het betalen van naheffingen, je kunt het maar beter snel regelen…

Zo onder de mensen en in de trein zie je een heleboel. Zo in de trein overzag ik de perrons van de stations die wij aandeden. Gedrag, op een station stond een man te roken ver van een rookzuil en hij had een ronde cirkel van zijn uitstraling om zich heen gecreëerd. Zijn uitstraling was, kom niet in mijn cirkel en spreek mij niet aan want ik sta er niet voor open. Op een ander perron een soort gelijk geval. En ik zag mensen bewust weglopen of er bewust omheen lopen. Zijn de cirkel mensen zich bewust van wat zij uitstralen? En wat zou hun levensverhaal zijn? Een collega van mij had het over dronken mensen. Als iemand dronken is en jou tot op het bot tergt, loop je dan weg of ga je er tegenin? Iemand neemt zelf bewust teveel drank tot zich en moet jij daar dan de dupe van zijn? Loop je weg of pak je bezopen gedrag aan? Doe je aangifte of niet? Wat is verstandig en hoe verstandig kun je zijn op zo’n moment als de emoties hoog oplopen…

Toen ik nog op Krav Maga zat gaf mijn leraar een mooi voorbeeld. Je zit in de bioscoop en achter jou zit een iemand continue tegen jouw stoelzitting aan te schoppen. Je kunt je dan vriendelijk omdraaien en vragen of deze persoon ermee wil ophouden. Misschien is hij of zij zich onbewust van het schoppen. Als het schoppen dan weer doorgaat dan kun je het nog een keer vragen en kijken naar de reactie en uitstraling van deze persoon. Als het dan weer doorgaat kun je toch beter je mond houden want de boel kan escaleren en iemand kan een wapen bij zich hebben. Met alle gevolgen van dien en als jij zelf uithaalt heb je kans dat jij een strafblad gaat oplopen en sollicitaties voor de toekomst moeilijker gaan worden. Ook zoiets waar de tranen van in je ogen springen. Mijn leraar had een punt, zeker en toch is het triestheid ten top. Kijk je weg en doe je niets dan accepteer je dus voor jou ongewenst gedrag. Doe je wel iets dan is het tevens het aanvaarden van het gevolg van jouw acties.Gedrag, verstand en emoties…

Ik zie in mijn land en in andere landen ook een opmars in links tegen rechts. Mensen branden elkander volledig af, zij zeggen dit en zij zeggen dat. Vrijheid van meningsuiting mag zonder haat te zaaien en in het nu is het continue weer zoeken naar waar de grenzen zijn. Ik geloof zelf niet zo in een links en rechts, ik ben meer van een ander kiesstelsel en het combineren van zaken. Links of rechts is een beetje van vroeger is mijn gedachte. Het zou er meer om kunnen gaan hoe samen het land of de wereld beter te kunnen maken. Een hoopvol ding is nu wel dat rechts wel begint door te krijgen dat ze kleinkinderen hebben en dat deze kinderen het erg leuk zouden vinden in een toekomst zonder mondkapjes op… Je kunt wel degelijk rechts zijn en wat linkse visie hebben en omgekeerd ook. Dus kunnen we ophouden met al het geneuzel en eens samen iets gaan doen om de wereld positief te verbeteren? Staat leuk in de boeken voor later dat wat mensen nog wel een poging deden…zegt mijn verstand en zeggen mijn emoties…

Wat een zonnige dag was het gisteren, je snap dan toch niet dat mensen zeuren op zo’n dag. De avond ervoor keken mijn vriendin en ik al naar de lucht en zij sprak: “we krijgen nachtvorst.” Ik beaamde dit en je hoeft niet gestudeerd te hebben voor weervrouw om soms dingen te zien en aan te voelen. Ergens rond 1880 was er twee keer nachtvorst in juni, de oogst van de ouders van mijn oma werd toen in een klap waardeloos. Dingen van vroeger komen altijd weer eens langs, ook nachtvorst… Iets anders, er gaan wat vestigingen van het UWV dicht en dus moeten mensen iets, ja iets, verder reizen om naar het UWV toe te gaan. Ze kunnen dan gratis met het OV kwam er ergens voorbij. Als ik twintig kilometer zou moeten fietsen voor een gratis maandsalaris dan zou ik nu al op de fiets zitten. Ongelofelijk dit gepipapamper in eigen land. Het zou zo simpel kunnen zijn door in elke woonplaats een alles onder een dak te hebben, alle instanties aanwezig onder een dak waar de mensen 24 uur per dag met al hun hulpvragen terecht kunnen. En zo denk je weer eens wat heen en ook over mensen die bewust hun nek uitsteken voor positieve verandering met de angst dat hun hoofd eraf gaat. Helden zijn het, zeker. Ik kwam ook nog langs een kermis en daar stond een groot bord met de terreinregels erop. Misschien nog even de mensen laten tekenen alvorens het terrein te betreden, net als de voorwaarden die je te pas en te onpas in twintig A4’tjes voor je neus krijgt? Mensen hebben regels nodig, niet te veel, gewoon zoals op het bord of op een A4’tje.

Ik heb door mij uit te spreken bij onze Voedselbank ook verandering in beweging gezet. Bij een vergadering met voorzitters van de Voedselbanken in Noord-Holland bleken zij tegen dezelfde dingen aan te lopen als mijn persoontje. Mensen denken recht te hebben op… enzovoorts. Vanuit Purmerend kwam een mooi A4’tje met wat handvatten en regels voor voedselbankcliënten. Binnenkort hebben wij een werkgroep waarmee we gaan inventariseren wat er aan de hand is en hoe we dingen kunnen verbeteren. Ik vind het erg leuk om hier over mee te denken. Het zou mooi zijn als het werk van vrijwilligers er leuker door gemaakt kan worden. Er kwam ook beveiliging ter sprake, ik ben er geen voorstandster van. Dat wij al handhaving nodig hadden bij onze Voedselbank was al een triest dieptepunt. Legio mensen in Nederland en andere landen lopen met beveilig rond en ik vind het triest, heel triest dat het nodig is. Als je geen haat zaait en gewoon ergens een visie over hebt en een positieve verandering wilt doorvoeren dan zou je geen beveiliging nodig moeten hebben. Het gedrag van mensen, alles valt en staat ermee. Je hoeft niet perfect te zijn, wel bewust te zijn van je eigen gedrag waar dan ook ter wereld. Ik ga er morgen nog even over door op een mooie zoveelste werkdag.

Het was gisteren een op reis dag en zo kwamen wij uit in Rotterdam. Iedereen was erg enthousiast over de Markthal en dus met de trein naar Blaak en zoeken naar de Markthal. Gewoon een modern gebouw op een plek gepropt tussen andere moderne gebouwen, woningen en hal erin en klaar, yuppiejajee. Ik dacht dat er met de hand mooie beschilderingen zouden zijn aangebracht en het waren gewoon printjes! Afijn, als eerste met de lift naar de parkeergarage om de groene en rode lampjes te bekijken. Een groen lampje geeft aan waar een lege plek is. Waarop mijn vriendin terecht zei: “hoeven de mensen nog minder na te denken.” Ik maak hem dan altijd nog iets leuker en zeg gewoon dat de mensen dus steeds stommer gaan worden… Dikke pret in de parkeergarage, zeker. In de hal was de kokosnoot hilarisch, zonder schil en dan de tekst erbij dat wij hem al voor u klaar voor gebruik hebben gemaakt. Allemaal leuk en aardig, de mensen kunnen straks zelf niets meer… Twee heerlijke broodjes gekocht en buiten op de trap opgegeten. Er was even verderop een markt buiten en tot onze grote hilariteit kwamen er mensen langs vanuit de Markthal en de een zei tegen de ander: “en dan gaan we nu naar de echte markt.” Het werd de spreuk van de dag en wat een pret. Wij ook naar de echte markt en erg gelachen en samen vijf euro korting bedongen op een jurkje daar. Nog even stilgestaan bij een kraampje met boeken van Pim Fortuyn. Ik kon hem in gedachten zien lopen door Rotterdam en ik vroeg mij af wat hij van de Markthal had gevonden. In Rotterdam wat hondjes gezien met kleding aan, hele joggingpakken hadden ze soms aan, grappig en zouden de hondjes het ook grappig vinden? Lekker door de stad gelopen en het nieuwe Centraal Station vonden wij erg mooi. De poortjes allemaal dicht en daar werden wij blij van. Niemand is blij met de toeslag op treinritten, bewust van geworden. Een leuk ouder stel die ook niets meer van het reizen begrepen, ze deden het wel en waren al vaak verdwaald, humor in de trein. De dagkaartjes die je met aanbiedingen bij bijvoorbeeld de drogist kunt kopen om een dag met de trein of in combinatie met het openbaar vervoer te reizen zijn zo 2015. Ze zijn duidelijk en iedereen snapt ze, van jong tot oud. Het kan allemaal zo simpel zijn… Van modern Rotterdam terug naar oud en modern Amsterdam en bij het Leidseplein een hapje gegeten. En de Nijntjes bij het Museumplein ook nog even gezien, te leuk. Een heerlijk dagje zo als toerist in eigen land…