In het kader van leuke dingen doen, zaterdag met zeven vrouwen op stap geweest in Alphen aan den Rijn. Ik verblijf de laatste tijd in de provincies Utrecht, Noord-Holland en Zuid-Holland en het is eigenlijk de hoogste tijd voor een nieuwe provincie… Wij gingen uit eten met de kortingsbonnen en het was erg gezellig in onze AH eetkelder. Wij hebben een jas en dan als antwoord krijgen, daar is de garderobe, hilarisch. Vroeger in de horeca namen ze de jassen nog wel eens aan. Uit eten anno nu is zelfredzaam zijn met de jassen. Het was erg gezellig aan tafel en het eten was echt heerlijk en daar ging het om. Aan tafel weer wat opgestoken en heb jij je pikker mee is hetzelfde als heb jij je zaklantaarn mee. En eten we tussen de middag of onder de middag? Spreektaal is zo leuk. Ik ga zelf niet veel naar de bioscoop toe en ik vernam van de bioscoop ervaringsdeskundigen dat van te voren gereserveerde plaatsten niet veel meer betekenen af en toe. Het is best balen als er andere mensen op jouw gereserveerde plaatsten zitten en niet weg willen gaan… Aan tafel ging het niet voor niets vaak over de onderwerpen respect en gedrag. Wij hadden gelukkig alleen leuke mensen in de bijna lege bioscoopzaal. Deze bioscoop en het theater waren ook bijna ten onder gegaan en nu toch weer gered, aldus een vriendin. Of de bioscoop de toekomst blijft? Ik denk niet in de huidige vorm. En met gezellig thuis met zijn allen een film kijken is ook helemaal niets mis mee. De film Bridgets Jones’s Baby zei mij helemaal niets… Een romantische komische film en waarschijnlijk voor vrouwen? Ik heb alle Bridgets Jones films gemist in mijn leven, een groot zwart gat in mijn brein. De film was best komisch en vooral het stukje bij de draaideur was erg leuk. Na afloop bij iemand thuis nog tot in de nacht gezellig zitten kletsen en lekker uitgeslapen op mijn logeeradres, gezellig. Op zondag in het bos de niet herfst bekeken in de zon bij 20 graden… Even in de touwen gehangen en door wat bladeren heen gelopen en mooie foto’s gemaakt van de niet herfst. Ik hoorde de bomen echt denken, moeten we nu al gaan verkleuren of niet? Nou ik ga zelf de week weer met werken inkleuren…

Wekkertje wekkertje in de nacht, wie o wie komt er in Amerika aan de macht? Ik heb al twee keer mijn wekkertje gezet in de nacht om de debatten te bekijken in Amerika. Gewoon gratis vermaak. Ik was niet zo lekker de afgelopen week maar de wereld is echt ziek af en toe…dacht ik… En tot mijn grote leedvermaak komen er nu in Nederland ook al spotjes voor de verkiezingen voorbij op de televisie. Dat lied van de 50+ Partij, ik viel van mijn stoel van het lachen. En ik kon bijna mijn lachen niet houden toen iemand mij vroeg wanneer de verkiezingen binnenkort waren in Nederland? De verkiezingen zijn pas maart 2017… Er is trouwens een nieuw fenomeen in de maak, ik verneem zo om mij heen dat mensen niet alleen de televisie maar ook de verkiezingen links gaan laten liggen en niet gaan stemmen, tja. Een welkome afwisseling al die humor zo na het overlijden van mensen in mijn naaste omgeving, zeker. Hun overlijden heeft mij toch allemaal wel aangegrepen en het is ontzettend makkelijk van mensen om te zeggen, gewoon doorgaan. Verdriet is verdriet en lachen is lachen, ruimte voor allebei. Ik mis sommige mensen gewoon ondanks de mooie herinneringen. Ik had het met een vriendin ook over dat niemand alleen maar goed is geweest bij leven, bestaat echt niet. Je gaat de wereld af met alle goede en met alle minder goede dingen in de kist of oven… bewust van…

Een voltooid leven… serieuze zaak en wij hadden toch een beetje pret. Ik zag mijn eigen grafsteen al voor mij… Ingrid, voltooid en verleden tijd. En over stenen gesproken, ik zat laatst in Wassenaar bij het monument van Koningin Emma. Ik las de tekst op het monument, zij was een ware moeder voor haar volk. Ik stel voor om als er al sprake is van achterstallige belasting bij ons huidige Koningshuis om met deze belasting het monument van Emma even opnieuw te voltooien. De staat van het monument was uiterst belabberd. Nou ja, wie boeit de verleden tijd nog? Ik heb toch wel een week over deze mooie tekst nagedacht en de overleden koning van Thailand, hij was ook een ware vader voor zijn volk. Het was best leuk om zo door de wegen, o nee, de lanen te lopen in Wassenaar. En serieus, er is daar een bord als waarschuwing voor laaghangende takken. We zaten in een enig Fawlty Towers hotel en zelfs de butler was enig. En als het snot niet uit mijn neus was gelopen in Wassenaar dan hadden wij vast nog meer gelachen in het hotel. Ook weer iets wijzer geworden want ik wist echt niet dat er feestjes bestonden voordat je bevalt van een kind. Optimistischer kan haast niet want je gaat er dus vanuit dat moeder en kind de bevalling goed gaan doorstaan, een goede voltooiing van de bevalling. Als je deze feestjes afzet tegenover de hongersnood in andere delen van de wereld, wees happy in Nederland. Mijn vriendin wilde een wandelroute doen en ik mocht kiezen, nou dan maar de blauwe route. Nederland is prachtig en het duingebied in Wassenaar is ook prachtig. De Abelentop gaf een prachtig uitzicht en wij zagen in de verte het reuzenrad in Scheveningen. Het slingeren in het apenbos was een van mijn hoogtepunten. Een normaal mens laat broodkruimeltjes achter in het bos, ik liet snot achter. Wij zijn later nog even op De Scheveningse Pier geweest en mijn vriendin genoot van ons nachtje weg, even geen man en kinderen voor haar. Tussen de hatsjie buien door, ik genoot ook wel een beetje… Het was een voltooid uitje en helaas weer verleden tijd.  

En toch hebben wij ook erg gelachen in het ziekenhuis, humor is ook een manier van afreageren en alleen maar droefenis daar gaat niemand toch beter van worden? Sommige grappen waren niet voor alle familieleden geschikt, bewust van… Ik kon het nummer van mag ik dan bij jou even niet meer horen na de afgelopen twee weken en een vriendin was zo lief om er een andere tekst met humor van te maken, erg gelachen… De zorg en begrafenis industrie heeft mij wel weer aan het denken gezet allemaal. Mijn vader had mij nog om hem naar het ziekenhuis te brengen laat in de avond, 18 kilometer zonder wegwerkzaamheden. En er was natuurlijk wel werk aan de weg… Dit ziekenhuis gaat dicht straks en dan moeten de mensen nog verder rijden in de avond en nacht, bewust van geworden. En tel daar nog even de zenuwen en het verdriet van mensen bij op als zij onderweg zijn naar het ziekenhuis. Ik vraag mij nog steeds af wat er straks met het nog gloednieuwe ziekenhuis gaat gebeuren? Oké de polikliniek blijft misschien open. Ik zou zelf het ziekenhuis gewoon inpakken en in Aleppo laten neerzetten, inclusief al het vriendelijke personeel. En natuurlijk zijn er taxi’s voor mensen en natuurlijk zijn er lieve mensen in de omgeving die de mensen wel naar het ziekenhuis willen brengen laat op de avond of in de nacht…maar niet iedereen heeft zulke mensen om zich heen. Buiten alles waar je dus geld voor apart moet zetten komen daar dus ook de ziekenhuis ritten bij. Tja, alles moet groter en centraler met al zijn voordelen en met al zijn nadelen.

Inmiddels is het weer oktober en het is nog steeds mooi weer. Na een mooi afscheid van mijn oude vriend was het onverwachts de beurt aan mijn tante. Tante kwam in het ziekenhuis terecht en het was wachten op haar dood. Even ter info, tante was al jaren alleen en wilde zelf al een tijdje van de aarde weg. Tante was lief voor mij en een kreng voor anderen af en toe, ha ha. Omdat ik mij af en toe in andere mensen probeer te verplaatsen bedacht ik dat niemand toch alleen zonder mensen om zich heen behoort te sterven. Ik zou het zelf zwaar balen vinden als er niemand aan mijn bed zou zitten op het einde van mijn leven. En dus afgelopen zaterdag samen met mijn vader aan het bed van tante gezeten en zij deed haar ogen open toen ik haar aansprak. Zij was zich bewust van mijn aanwezigheid en van de aanwezigheid van mijn vader. Het is echt onzin dat mensen je dan niet meer horen of zich onbewust zijn van wat er om hen heen allemaal aan de hand is… En dan zit je samen met pa te filosoferen aan het bed van een stervende vrouw die in haar jongere jaren aan het bed van mensen zat die het moeilijk hadden in het leven. We hadden het erover dat wij dankbaar waren dat zij zo mooi in een bed lag met goede verzorging en dat de mensen in Aleppo bijna helemaal geen ziekenhuizen meer hadden… En over de vredesduif Peres en zijn dood en alle wereldleiders die daar waren om afscheid te nemen van hem. En dat ze allemaal weer terug naar huis gingen zonder tot een staakt het vuren in Aleppo gekomen te zijn… Ik was daar allemaal nog wat gebleven om het nog eens over de vrede te hebben, maar ja. Er kwam einde van de middag nog wat familie en zij was zich daar wel van bewust. Ik besloot om naar huis toe te gaan want er waren andere mensen bij tante. Wisseling van de wacht. Ik wilde net naar bed gaan toen mijn vader om half elf in de avond waarschuwde dat het slechter ging en of ik hem naar het ziekenhuis wilde rijden. Kleding aan en hoppa weer naar tante toe. Daar aangekomen kon het nog wel even gaan duren en omdat mijn toch wel oude vader er de hele dag al had gezeten, ik besloot aan mijn broer te vragen of hij mijn vader naar huis toe wilde brengen. En daar zat ik dan midden in de nacht bij tante… Heel vriendelijk personeel en om tien voor drie in de nacht, ja ik zat net even van haar bed bij het raam, was het stil in de kamer. Tante was opgehouden met ademen en ik ging de verpleging halen van de gang. Bij aankomst bij tante slaakte zij nog een zucht en waren er nog een paar uitademingen en toen was zij echt weg. Tante had alles losgelaten. Ik kan er van alles over schrijven, ik ga het niet doen, het was gewoon heel erg mooi en tante was niet alleen. Ik sliep pas om half zes in de ochtend en de rest van de familie had alles al geregeld voordat ik wakker was… Zij hadden bedacht dat ik samen met andere neven en nichten naast de kist kon lopen op haar begrafenis. Ik liet het verhaal even betijen en ik stelde toen de vraag waarom zij ervan uit waren gegaan dat ik zoiets wilde… Dichterbij tante dan de afgelopen nacht kan ik niet meer komen… Ik heb geen begrafenis meer nodig. Iedereen is anders en respect voor elkaars wil en overtuiging, bij leven ook vrede…. De familie begreep het. Als tante er nog was geweest dan had zij gelachen, ik weet het echt zeker.

Gisteren meegelopen in Amsterdam in het kader van dromen mag met de parade van Ieder1 op de warmste 25 september ooit gemeten. Het jaar 1956 had het oude record, het klimaat is zooo aan het veranderen met alle weerrecords. Ooit weet je trouwens niet zeker want misschien was er heus wel een eerdere weermeter in een oudere mensheid dan nu. Zeg nooit nooit en ook nooit ooit. De parade was ook om een verandering teweeg te brengen en wij vonden hem niet helemaal van de grond gekomen in Amsterdam. Fleur op in plaats van Pleur op en Beur op was wel humor. Alle roots? Ik zag zelf veel kaaskoppen om het dan zo maar te zeggen. Het zal dus wel meevallen met het niet Ieder1 was mijn gedachte. Er waren wel zo’n tweeduizend mensen die in de parade mee wandelden en de compassie vlag was er ook. Het was wel leuk om weer even door andere delen in de stad te lopen en na afloop Ieder1 patatje was eigenlijk het hoogtepunt van onze parade. Wij zaten op een bankje nog even te bedenken waar het dan zo mis is gegaan in Nederland dat niet iedereen zich 1 voelt. Wij zaten zelf in onze klassen in het middelbaar onderwijs met allemaal mensen met verschillende roots in de klas. Een grote gezelligheid en wij dachten in die tijd echt niet dat er ook maar 1 iemand niet in de klas thuis hoorde of erger nog in Nederland. Daar zijn bankjes voor in Amsterdam om dan eens over zoiets te filosoferen in het nu… Ergens is iets mis gegaan in ons land en in de wereld… We hadden uren op ons bankje, o nee het bankje van ieder1 kunnen blijven zitten maar het ging regenen… Ieder1, een steentje in een grote vijver van de wereld van onverdraagzaamheid en oorlog, een droom en dromen mag af en toe.  

Het leukste zijn toch altijd de Algemene Beschouwingen na koetsjesdag. Ik heb echt genoten van de verkiezingsdebatten of was er nog iets over een koffertje met geld? Zullen wij hier ook kieslijsten krijgen met mensen van 70 plus erop? En dat zij dan in plaats van een verklaring omtrent goed gedrag een verklaring omtrent goede gezondheid moeten overleg aan de kiezers? Om mij heen hoorde ik mensen…mijn partij zit er niet bij… Een groot gapend gat in het midden. Het vertrouwen is nog steeds niet terug bij veel mensen in de politiek, bewust van. Net als in het gewone leven, het is een lach en een traan en er is nu alleen lachen of alleen huilen in de politiek, iets in het midden zou gewenst zijn. Ik heb in mijn eigen leven geen enkele moeite met dat midden en als ik lach dan lach ik en als ik wil huilen dan huil ik. Na een bijzondere week op alle fronten kwam daar ook het bericht dat mijn lieve oude meneer van ons was heengegaan. Ik had al afscheid van hem genomen en toch zijn er dan even tranen van verdriet, met de nadruk op even. Mooie herinneringen blijven aan hem en aan onze gesprekken samen. Even een boodschapje doen en even een ijsje eten en hem in het nieuw steken in de kledingwinkel voor een feestje, ja gelachen samen. En ik had het net over koetsjesdag, hij had een hobby, miniatuur koetsjes maken van echte bestaande grote koetsen en daar was hij heel erg goed in. De tekst op de kaart was heel mooi. Heel bijzonder en toch heel gewoon, gewoon een heel bijzondere man. Volgende week een afscheidsdienst bijwonen van deze bijzondere man. Ik denk dat hij gewoon staat toe te kijken dan achter zijn witte hek in Aalsmeer…

De inhoud van Prinsjesdag was toch al uitgelekt dus een goede reden om er een feestdag van te maken op onze eigen manier… Iemand zei nog dat bij een gebrek aan koets het echtpaar best op de fiets had kunnen gaan. Als de auto van de gewone man of vrouw stuk is dan gaan de meeste mensen ook op de fiets of met de voetenwagen of met de bus. Oké, er zijn ook mensen die dan een vervangende wagen krijgen en daar zullen we het met de koets dan ook maar op houden… Met het ABC- mysterie in ons achterhoofd een wandeling en oranje Prinsjesdag terrassentocht gemaakt in Abcoude. Het is een prachtig dorp en wij kenden het van vroeger en ik kom er zelf nu weer regelmatig. Onze familiegeschiedenis en liefdesgeschiedenissen hadden ook iets met het Abcoude van vroeger, grappig allemaal. Op het terras van het geweldige Koekenbier in het nu vertelde mijn vriendin dat zij vroeger in het oude Koekenbier haar bruiloftsfeest had gehouden. Zij is inmiddels gescheiden en daar namen wij in het nieuwe Koekenbier dan maar een bitterballetje op. Onze grap was dat wij de weg rondom het dorp inmiddels wel begrepen, zoveel grote auto’s daar… Mijn moeder heeft vroeger nog in ABC dorp gewerkt, ook bij een Koekenbier, hoe toevallig. De bijnaam van het dorp vroeger was het wandelstokkendorp, nou met alle ouderen die er wonen nu misschien het rollatordorp? Ik nam mijn vriendin mee naar mijn zielen van Abcoude en zij is niet voor niets een van mijn beste vriendinnen, zij voelde de magie van deze mooie plekken ook, de ABC-magie… Verder een mooi dorp waar net als overal de kerken gerenoveerd zijn, de winkels in het dorp leger worden en er wat nieuwe panden verrijzen aan de horizon. Waar je ook bent in het land, bijna overal dezelfde dingen… Abcoude heeft een prachtig gemeentehuis en toch maken zij gebruik van het gemeentehuis in Mijdrecht. Voor mij en voor mijn vriendin totaal geen logica dat dit prachtige dorp bij De Ronde Venen is getrokken. De Stichtse Vecht was logischer geweest volgens ons, maar wie zijn wij. Even onze plannen voor het weekend besproken op het terras en wij gaan zondag naar Amsterdam naar Ieder1. Dromen mag en ergens in de verte is er bij ons nog altijd die droom van Samen1. In Abcoude het prachtige dorp, hik, daar namen wij er nog 1.

Pesten op school is minder aan het worden, ik las het ergens. Internet pesten is niet minder geworden? Ik zat met het mooie weer de afgelopen week met een vriendin aan het water en daar kwamen de leerlingen zwemmen in plaats van te gymmen. Ik zag zo klas na klas voorbij komen en ik vroeg aan mijn vriendin waarom veel meisjes een korte broek en shirt aan hadden en geen bikini of badpak. Volgens mijn vriendin die in de kinderen van die leeftijd zit, de boosdoener is het internet. Vooral meiden op de middelbare school zijn als de dood dat er een foto van hen ergens op het internet verschijnt. Neem daarbij de onzekerheid dat iedereen maatje 32 moet hebben en elke vetrol een pesterij waard is en klaar met de bikini. Ze houden dus niet van zichzelf zoals ze zijn en zijn onzeker? Volgens mijn vriendin wel en de jongens douchen met een broek aan, een iemand begon ermee en de rest volgde. Een preutse generatie ook, de sauna is vies en je gaat toch niet met zijn allen bloot zitten… aldus haar kinderen. Zij gaf mij veel om over na te denken en wat een vrijheid hebben wij dan zelf meegemaakt vroeger, een wereld van verschil. Wij konden gewoon verdwijnen van de radar en er was bijna niemand die een foto van ons nam zonder dat wij ons er bewust van waren en internet was er nog niet eens. Voor haar kinderen zijn haar verhalen weer verhalen van vroeger en zij kunnen zich er weinig meer bij voorstellen. Ik dacht er over na het afgelopen weekend toen ik langs het naaktstrand aan het wandelen was met mijn kleding aan… Zal het naaktstrand straks ook verdwijnen of anders worden? Ik ging uit het afgelopen weekend en ik had twee vlekken in mijn gezicht door eerdere muggenbulten. Ik had geeneens poeder in huis en ik bekeek mijn gezicht in de spiegel en ik dacht, ik ben zo nu en als iemand zich stoort aan die vlekken in mijn gezicht is het jammer. Waarom zou ik in hemelsnaam die muggenbulten weg poederen? En lekker gedanst met de vlekken op mijn gezicht… Misschien de boodschap in deze week tegen het pesten, internet pesten met foto’s of filmpjes doet soms zeer, tijd voor een bewuste ommekeer? 

Ik vond het trouwens triest dat een van mijn werk oudere mensen vroeg of als ik in mijn weekje vrij een dagje uit ging of zij dan met mij mee mocht… De Geer en Goor tranen schieten je dan wel in de ogen toch? Ik ben zelf dan wel alleen maar zeker niet eenzaam, heel veel mensen en vooral ouderen in een eigen woning met een slechte geestelijke of lichamelijke gezondheid zijn dus soms wel eenzaam, bewust van. En natuurlijk is het aan een ieder om het beste van haar of zijn leven te maken…niet elke oudere kan zoiets, ook bewust van… Ik heb al leuke oudere mensen buiten mijn werk om waar ik af en toe echt vrijwillig de boel ga vermaken en dus is een weekje vrij ook echt een weekje vrij voor mij, ik kan niet de heule wereld helpen. Sterker nog, de heule wereld is al niet meer te helpen, aldus mijn vrolijke noot… Ik ben nu bezig wat oudere mensen en kinderen van oudere mensen die echt meer hulp nodig hebben door te verwijzen naar de gemeente of andere instanties. En ik was zeker blij dat een iemand er al een uur huishoudelijke hulp bij had gekregen. De grootste schreeuwers staan altijd vooraan en de liefste mensen die niet hard schreeuwen en die het wel echt nodig hebben, ja daar ben ik wel van… Een van mijn vriendinnen haar moeder is nu bijna blind en hoppa jij gaat meer hulp voor haar aanvragen, echt nodig. Best leuk om alle zaken te volgen en om te kijken of het een beetje snel gaat allemaal… En dan was er nog de donor soap. De wet moet toch nog eerst door de Eerste Kamer of snap ik iets weer niet? Ik zag wel de eerste geboortekaartjes al voor mij, een jongen en geboren in goede gezondheid en wij noemen hem Donor… En hoe zit het met de EU? Is er kans dat in het kader van alle neuzen dezelfde kant op binnen Europa dat mijn nier naar iemand in Spanje gaat over een paar jaar? Of alleen gratis WIFI als je EU donor bent?