Zondag kreeg ik het bericht door dat een 83 jarige vrouw in Amsterdam op de vloer van haar woning was aangetroffen. Ze was onwel geworden, waarschijnlijk door zuurstoftekort, en op de vloer van haar woning gevallen. Zij heeft in haar verwarde toestand drie dagen lang geprobeerd om de aandacht te trekken van iemand. Ze heeft zelfs met haar wandelstok op de vloer geslagen. Er was geen inbraakschade en alles was nog aanwezig in de woning. De gordijnen zaten dicht en haar bed was opengeslagen. Ze was warrig en uitgedroogd. Volgens het ambulance personeel had ze minstens drie dagen op de vloer gelegen en had het geen dag langer moeten duren, anders had ze het niet overleefd. Inmiddels ligt ze in het ziekenhuis en gaat het goed met haar. Er wordt gezocht naar een verpleeghuis voor haar. Als het goed is dan gaat ze daar einde van de week heen. Ik ga haar dan zeker even bezoeken.

Ze woonde alleen in een flat met buren om haar heen. Ze had geen man en kinderen. Familie van buiten de stad kwam af en toe aan of had telefonisch contact met haar. Ze wilde zolang mogelijk zelfstandig blijven wonen en thuishulp was nog niet nodig. De huismeester van de flat was de enige met wie zij regelmatig contact had. Ik denk dan: valt het dan niemand meer op als bij een oude vrouw de gordijnen drie dagen lang niet opengaan? Weten we dan echt niet meer wie onze buren zijn? Leven wij dan zo langs elkaar heen?

In Vlissingen lag deze week ook een man al enige tijd dood in zijn woning. In 2010 in Friesland  lag een man maarliefst vier jaar lang dood in zijn woning. Hoe bestaat dit allemaal? Hoe kan het dan dat niemand je mist?

Ik woon dan in een dorp en ik ken de mensen in mijn huizenblok. Maar zou het mij opvallen als ergens de gordijnen een tijdje dicht bleven zitten? Opvallen wel, maar zou ik zelf aanbellen? Ja, nu wel!

Volgend jaar de burendag ook maar eens in onze straat houden?

Er zijn zoveel eenzame mensen in onze maatschappij en ik vind dat hier veel meer aandacht voor zou moeten komen. Natuurlijk vanuit de buurt zelf, dit zou het mooiste zijn. Vrijwilligerswerk zou voor iedereen normaal moeten worden. Wist je dat een uurtje voorlezen bij een ouder iemand al wonderen doet? Ik ben er ook voor om op de middelbare scholen vrijwilligerswerk verplicht te stellen als lesstof. Volgende week kom ik hier nog op terug met een mooi praktijkvoorbeeld.

Bewust worden van de mensen om je heen. Buurvrouw, buurman, hoe gaat het?

Het tweede kabinet Rutte is een feit. Met dank aan de NOS en de RVD konden we de beëdiging vandaag 2x live op de televisie zien. Goed dat de beëdiging in de openbaarheid plaats heeft gevonden. Laten we hopen dat de nieuwe regering ook 2x zo hard aan het werk zal gaan om de Nederlandse bevolking met een goede leidraad door deze omwentelingsperiode heen te helpen. Er zit in ieder geval een toppertje bij: Jeanine Hennis-Plasschaert op het Ministerie van Defensie. Ik hoop dat ze deze gehele kabinetsperiode zo blijft stralen als dat ze op het bordes deed. Nu al het zonnetje in huis en wie weet ooit de zon in het Catshuis.

De live beëdiging van de ministers moest vandaag over omdat de NOS de inhuldiging had gemist. De NOS zat nog in een reclameblok. RTL was wel op tijd. De RVD begon 10 minuten eerder met de beëdiging dan dat was afgesproken. Na overleg met de RVD werd besloten om de beëdiging nogmaals uit te zenden. Koningin Beatrix was not amused hierover. Is de NOS niet meer zo alert tegenwoordig?

Al filosoferend vind ik de oorzaak hiervan misschien in het NOS journaal van jl. zaterdag van 20.00 uur.  Er werd in dit journaal vanuit de studio live geschakeld naar Ron Fresen. Ron stond op een geheel uitgestorven Binnenhof in Den Haag. In het volgende item ging men vervolgens live over naar Haren, waar een verslaggever voor een bijna uitgestorven NS station stond. Verslaggevers in het donker, op verlaten plekken, om de nieuwsachtergronden te geven. Ik kan mij voorstellen dat je als cameraman dan een beetje lui wordt van het filmen van…..

Ja, van wat eigenlijk? En als er dan ad hoc echt iets aan de hand is, dan schrik je als journaalploeg wel even.

Afrikaanse wilde honden hebben in Pittsburgh een kind gedood. Het kind viel over de omheining van het dierenverblijf. Dit deed mij denken aan mijn vriendin, die afgelopen weekend aan het joggen was in ’t Gooi. Ze werd in haar been gebeten door een hond. “Doet hij anders nooit”,  aldus de eigenaar. Ze moest een injectie halen tegen de hondenbeet en ze heeft dus nu een pijnlijke arm én een pijnlijk been! Bijna een jaar geleden werd haar vriend van zijn fiets geworpen doordat er een hond plotseling in zijn wiel kwam. Hij was ernstiger gewond en heeft een tijdje moeten revalideren. Dus sporten in de natuur loont niet? Eisen de honden de natuur terug? Sporter en hondenbezitter, wees je bewust van elkaar en probeer op elkaar én op de hond  te letten. Wettelijk feit is wel: de bezitter van een hond is aansprakelijk voor de schade die de hond veroorzaakt. De bezitter is dus aansprakelijk voor bijtincidenten.

Altijd als wij naar Nijmegen rijden moet ik denken aan het nummer van Frank Boeijen, Kronenburg Park. Maar we zijn dit weekend niet in het Kronenburgerpark geweest. Wel in Nijmegen en omgeving. Ik heb verschrikkelijk gelachen om een clubje huisvrouwen in het centrum van Nijmegen die bewust hun eigen broodjes mee hadden genomen om geld uit te sparen. Een mooi viertal en ze waren inderdaad nog opgegroeid in de tijd dat je eigen brood op een bankje opeten heel gewoon was. Het viel mij trouwens op dat veel winkels leeg waren en dan bedoel ik dus leeg met klanten. Tja, je hebt iets nodig of niet nodig. En als ik moest kiezen tussen de zorgpremie betalen of een nieuwe stoel kopen, dan kies ik toch voor de zorgpremie. Ik kan altijd nog op een sinaasappelkistje zitten.

Om niet aangezien te worden voor de pooier met zijn hoer, hebben we maar niet in een hotel overnacht. Een gezellige B&B geboekt voor een normale prijs. De eigenaren van deze B&B hadden 35 jaar een boerderij, maar moesten weg i.v.m. een nieuwbouwproject. Ze waren al op leeftijd en hadden niet meer de puf om er heel erg tegen te protesteren. Het woonhuis mocht blijven staan en na een grondige renovatie hiervan, hebben ze nu een B&B. De zonen hebben nog wel elders een boerderij dus de boerenlucht kunnen ze nog af en toe opsnuiven. Later dit weekend zat ik nog met iemand te filosoferen hierover. We kwamen op: huizenbouw is goed indien nodig, maar boeren zijn ook nodig. Laat het niet zo zijn dat al ons eten straks uit het buitenland moet komen en wij hier een voedseltekort creëren. Aldus, gedust en dus…….bewust……

En dan vandaag naar de Zündapp onderdelen beurs in Wijchen geweest. Voor alle jongere vrouwen onder ons, een Zündapp is een brommer of motorfiets van vroeger. Je vind ze niet in de winkels in de P.C. Hooftstraat maar bij de Zündapp liefhebbers thuis of nog in een enkele speciaalzaak. Je hebt ook de Kreidler brommer of motorfiets. Mijn wiegje stond bij wijze van spreken tussen de Zündapps en de Kreidlers in. Het Zündapp tijdperk was van 1960 tot 1980 zo ongeveer. De eerste groepen jongeren met een Zündapp/Kreidler vormden zich in de grote steden. Het was de tijd van het vrije leven op straat. Straatratten met als favoriete sport: de politie sarren.

Ik heb vandaag weer verschrikkelijk gelachen om de verhalen uit de Amsterdamse oude doos. Je werkte je rot voor een brommer en dan had je eindelijk de felbegeerde brommer en dan werd ie gejat. Dan een tweede brommer en die werd ook gejat. Tja, dan maar een ander zijn brommer jatten. En dat was vaak het begin zonder einde.

Vandaag de dag zijn de Zündapp en Kreidler hobby geworden. Een stukje jeugdsentiment. Oude brommers en motoren worden opgeknapt en in de zomer worden er wat toertochtjes op gemaakt.

Op zo’n beurs is het mooi om te zien hoe de zoon het van de vader overneemt. De liefde voor Zündapp is dus overdraagzaam. De mannen waren vandaag weer zo blij als kleine kinderen met hun onderdeeltjes, ook mooi om te zien. Ik weet ondertussen ook al het nodige van de onderdeeltjes af maar als vrouw ben je wel ver in de minderheid op zo’n beurs. En je moet vooral niet zeuren of het nog geen tijd is om koffie te gaan drinken, want dan mag je nooit meer mee.

Zündapp en Kreidler, even bewust terug naar vroeger.

Stel je zelf altijd bewust de vraag waarom iets zo is.

Deze week heb ik van alles gelezen en gehoord maar soms kom je aan het waarom van dingen niet toe.

Zo had ik deze week heel graag willen weten waarom een man een volle kar met boodschappen had gestolen in de omgeving van Rotterdam. Waarom? Had hij honger? Verwacht hij een strenge winter en hamstert hij vast wat voedsel of wilde hij het allemaal naar daklozen brengen?

Of: Marietje Schaake, ons eigen Amsterdamse D66 Europarlementariër, heeft de leden van D66 in Amsterdam uitgenodigd om een bezoek te brengen aan het Europees Parlement in Brussel! Ze gaan met de bus 28 & 29 november 2012. Het Europees Parlement draagt financieel bij aan het vervoer, de overnachting en de lunch waardoor de eigen bijdrage slechts € 40,- is. Dit op basis van verblijf met 2 personen in een kamer. Voor een 1 persoonskamer geldt een nader te bepalen toeslag. Helaas zijn er maar 25 plaatsen beschikbaar. Waarom? Waarom betalen ze de reis niet helemaal zelf? Waarom draagt het Europese Parlement hieraan bij? Uit welk potje komt dit geld dan?

Waarom, ik zal het nooit weten, feitloos, of iemand moet zo lief zijn om……

En het verhaal dat iemand gesolliciteerd had op de baan van schoonmaakster van vliegtuigen op Schiphol. Afgewezen omdat ze geen rijbewijs had. Waarom heb je een rijbewijs nodig als je vliegtuigen wilt schoonmaken? Moet je af en toe het vliegtuig een stukje verrijden soms?

En in de rechtbank Utrecht en ook bij een rechtbank in Amsterdam kan ik gratis koffie uit automaten halen. Terwijl als ik op bezoek kom in een bejaardenhuis bij oma, ik 1 euro moet betalen voor een kopje koffie. Waarom? Waarom bezuinigt de een wel en de ander niet?

En het verhaal dat bedrijfskantines ook crisis hebben. Zij zien hun omzet terug lopen. Hadden zij eerst 2500 eters per week, nu zijn dat er nog maar 500. Personeel vliegt de laan uit.  Sorry, vliegt de kantine uit. Waarom?  Nemen mensen hun eigen broodjes mee? Kunnen ze de prijzen niet meer betalen?

Waarom, ik zal het nooit weten, feitloos, of iemand moet zo lief zijn om……

info@bewustwordenvan.nl 

Fijn weekend!

Feitje: in Nederland zijn er ongeveer 1,5 miljoen mensen boven de 16 jaar die moeite hebben met lezen en schrijven. Ongeveer 250.000 mensen in Nederland zijn analfabeet en kunnen dus helemaal niet lezen of schrijven. Ook de betekenis van gesproken woorden ontgaat ze soms.

Nivellering, wat is dat? Moet ik er bang van worden?

Klinkt als fileren? Heeft het iets te maken met vis?

Nivellering betekent niets anders dan gelijk trekken. In de politiek bedoelt men dan vaak het gelijk trekken van de inkomens. Welvaart naar de zwakkere groepen overdragen.

En laten we het dan maar eens met vissen uitbeelden. De grote vissen in de vijver geven iets van hun voedsel aan de kleinere vissen in de vijver. De grotere vissen blijven groot en de kleinere vissen kunnen doorgroeien naar middel vissen.

Nu is er veel gedoe over de inkomensafhankelijke zorgpremie.

De  grote vis gaat straks meer betalen voor zijn zorgpremie dan de kleine vis. Als de grote vis een oogontsteking heeft dan gaat hij naar de dokter. De kleine vis gaat met zijn oogontsteking ook naar de dokter. Zowel de grote vis als de kleine vis betalen dezelfde prijs bij de dokter voor de behandeling van hun oogontsteking. Ze krijgen dezelfde zorg maar betalen niet dezelfde zorgpremie. Grote vis is directeur en hij verdient veel en gaat dus meer zorgpremie betalen. Kleine vis is thuiszorgmedewerker en verdient weinig en gaat dus minder zorgpremie betalen.

De grote vis heeft gestemd op de VVD (Vrije Vissen Democratie) met oppervis Mark Rutte aan het hoofd. Mark beloofde in zijn verkiezingsprogramma wat dingen zodat de grote vis op hem ging stemmen. Dus grote vis is nu boos dat het beloofde niet uitgevoerd wordt. Oppervis mag niet liegen.

Kleine vis stemde SP (Sterke Paling) maar die partij werd ingehaald door de PVDA (Partij Vriendelijke Dagdromers Aal) met oppervis Diederik Samsom aan het hoofd. Kleine vis dacht altijd dat deze partij voor de arbeider was en ook veel geld aan ontwikkelingslanden gaf. Kleine vis hoort nu andere verhalen en snapt er niets meer van. Kleine vis gaat de volgende keer niet meer naar de vissenstembus.

Maar hoe dan ook, er zijn zorgen in vissenland. Oppervis met zijn hulpvissen kan het plan voor de zorgpremie nog wel wat gaan aanpassen. En er is ook nog een nieuwe vis, afkomstig uit een Amsterdamse gracht,  in de grote visvijver aangekomen. Kan deze vis de boel nog redden? En dan moet het plan nog door de 1e en 2e kamer komen, dus er is nog hoop voor alle vissen. Of nou je groot, klein of middel bent.

Mocht je het nu nog niet snappen……………. Lekker bewust je visstoeltje pakken en met de hengel en schepnet de natuur in trekken. Visje vangen, fileren en lekker opeten. Blub, blub.  

Vandaag ben ik  naar De Buurtkamer in Amstelveen geweest om bewust deel te nemen aan de Dag van de Dialoog. Een dialoog is een gesprek tussen twee of meer personen. Door in kleine groepen om een tafel te gaan zitten, ga je met elkaar dromen, ideeën en ervaringen uitwisselen. Er ontstaat ruimte voor nieuwe inzichten en het benoemen van persoonlijke actie. Heel belangrijk is dat je elkaar laat uitpraten en naar elkaar luistert. Open vragen stellen aan elkaar. Overal in Nederland waren vandaag van deze dialoog gesprekken. Thema voor deze dialoog was de crisis.

Er waren ongeveer 21 mensen en ik zat aan een tafel met 6 andere mensen en 1 gespreksleidster. Ik was de enige deelneemster die in Nederland was geboren. De anderen kwamen o.a. uit  Iran, Libië, Afghanistan en Ethiopië.

Heel mooi maar ook opvallend was dat voor mijn tafelgenoten de Nederlandse taal de grootste persoonlijke crisis was. Ze willen dolgraag allemaal de Nederlandse taal goed leren maar vinden dit erg moeilijk. De meeste zitten op niveau 1 of 2 qua Nederlandse taal. Het spreken gaat ze allemaal best wel goed af, maar Nederlands verstaan/begrijpen en schrijven vinden ze moeilijk. Door middel van praatgroepjes de taal te leren spreken blijkt voor hen goed te werken.

De Buurtkamer is van vrijwilligerscentrale Cardanus en hier helpen ze ook mensen met de taalproblemen op weg. Bijvoorbeeld door een keer in de week een uurtje samen in het Nederlands te communiceren. Ik zat met allemaal mensen om tafel die dolgraag de taal goed willen spreken, ondanks dat ze al jaren in Nederland zijn. Een persoon refereerde nog aan prinses Maxima, dat zij destijds wel alle scholing en hulp kreeg om Nederlands te leren.

Indrukwekkend was het verhaal dat iemand wilde delen met ons. Zij werd in Iran, tijdens haar werk in het ziekenhuis gearresteerd en in de gevangenis gezet.  Alleen omdat zij sympathie had voor bepaalde personen. Gevlucht naar Nederland en nu heeft ze het heel moeilijk om alles te verwerken. Zij droomt van vrede overal in de wereld en ze wil graag nog wat kunnen genieten van haar leven.

En het verhaal van een moeder die 14 jaar in Nederland woont maar geen paspoort krijgt. Ze heeft een uitreksel nodig van haar geboorteakte. Die geboorteakte is er niet want ze komt uit Ethiopië. Daar ga je niet naar het gemeentehuis na de geboorte van je kind om de baby aan te geven. Via een advocaat die meerdere gevallen als dit behartigd, hoopt ze ooit een paspoort te kunnen  krijgen. Haar man is overleden en is begraven in Ethiopië. Haar zoon die wel hier woont en een paspoort heeft, wil samen met haar naar het graf van zijn vader toe. Zij droomt van een paspoort.

De regels in Nederland veranderen constant en dit schept onduidelijkheid. De ene keer is het zus en de andere keer is het zo. En als je dan ook de Nederlandse taal nog niet helemaal machtig bent dan is dit extra moeilijk om te begrijpen. Zelfs ik begrijp er soms geen hout van, dus moet je nagaan…..

In het nieuwe regeerakkoord veranderen de regels opnieuw. De eisen voor inburgering worden aangescherpt. Er komt een beperkt pardon voor asielkinderen, die voor hun 18e minimaal vijf jaar in Nederland zijn geweest en zich niet aan het toezicht van de Rijksoverheid hebben onttrokken. Ook gezinsleden in Nederland krijgen een verblijfsvergunning.

In de nieuwe regeling is geen plaats meer voor een minister voor Immigratie en Asielzaken. Dit wordt ondergebracht bij een nieuwe ministerspost: Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.

Het is daarom maar goed dat er vrijwilligers bestaan.

Verder kwam uit ons tafelgesprek dat crisis ook kan zijn: de angst om je baan te verliezen, kinderen opvoeden in deze tijd en extra werk zoeken. Iedereen vond gezondheid, vrede en vrijheid van meningsuiting belangrijk.

Ik vond het deelnemen aan deze dialoog ontzettend leerzaam en leuk. Het heeft mijn blik weer verruimd. Het is ontzettend mooi dat je allemaal in een ander land geboren bent maar toch samen met elkaar om tafel zit.

Onze tafel heeft het goede voorbeeld gegeven vandaag, wie volgen ons?

Zelden heb ik zo’n slechte aflevering gezien van Pauw & Witteman als gisterenavond. Aan tafel een oceaanroeier die volkomen belachelijk werd gemaakt door het beeld dat ze van hem vormden. Er achteraan de welbekende Bram Moszkowicz, die het ging hebben over ………verkeerde beeldvorming van hem in de media. Pauw & Witteman gingen vrolijk verder met de verkeerde beeldvorming. Als je iemand eens laat uitpraten, je de juiste vragen stelt en jezelf misschien inleeft en verplaatst in een ander, dan voorspel ik een heel ander beeld voor de kijker. Ik zou het anders doen en nog gratis ook. Misschien met iets minder amusementswaarde maar toch hoge kijkcijfers. Feit blijft wel dat je als gast er altijd nog zelf bij bent. Je kiest er zelf bewust voor om met je al dan niet leuke hoofd op de televisie te verschijnen. Heerlijk, even mijn mening schrijven.

Even iets anders, een beter bewust beeld van je uitgaven van de boodschappen.

Tegenwoordig vragen ze aan mij bij de kassa in de supermarkt of ik een kassabon wil hebben. Dit scheelt de supermarkt weer kassarol en er worden minder bomen gekapt in het bos. Maar als je echt bewust met geld wilt omgaan dan zou ik die kassabon toch vragen. Ik heb zelf mijn boodschappen een maand lang, in twee verschillende supermarkten gedaan en alle bonnetjes bewaard. Dan zie je heel duidelijk welke artikelen je beter bij de een kunt halen of bij de ander.

Nescafé Dolce Gusto Cappuccino: 4,69 om 4,88.                                                  Nescafé Latte Macchiato: 2,43 om 2,53.                                                        Stroopwafels: 0,63 om 0,64.

Feit: een totaal verschil van 0,30 eurocent. Ik weet dus dat ik deze artikelen beter bij de eerste supermarkt kan gaan halen. Om een verkeerde beeldvorming van mij tegen te gaan: ik drink door de weeks gewoon goedkope koffie en ik eet niet alleen maar stroopwafels.

Je wordt je er ook van bewust wat iets kost en je kunt dus eerder signaleren of iets duur of goedkoop is. Mijn advies is om altijd de kassabon mee te nemen.

Wil je nog een stapje verder gaan dan maak je zelf een eenvoudig kasboekje. Zo ga je helemaal bewust met je geld om. Zet van alle bonnetjes het totaalbedrag in je kasboekje. Aan het einde van de maand tel je alles op en zo krijg je een goed beeld van wat je aan je maandelijkse boodschappen kwijt bent. Dit is soms best wel schrikken.

Ga op onderzoek uit in de supermarkten en laat je alleen leiden door wat jij zelf bewust waarneemt. Vraag de bon, maak een overzicht en bespaar geld. Vergelijk prijzen en bekijk de aanbiedingen. Maak een boodschappenlijstje en koop alleen de dingen die op je lijstje staan

Maar hoe je het ook doet, breng de uitgaven van je boodschappen in beeld.

Dit vanwege de toenemende hoeveelheid belastingvrije auto’s die rondrijden als 1e auto. En dit is slecht voor de schatkist. Nu is het mij en anderen nog niet geheel duidelijk of dit ook voor motoren gaat gelden, dan heb ik hier thuis een echt probleem, maar dat terzijde.

Het beleid hiervoor moet nog verder uitgeschreven worden en dan moet het nog worden aangenomen, dus 2014 halen we wel met zijn allen. (Mits de oldtimer blijft lopen…..)

Iedereen moet bezuinigen en het geld moet ergens vandaan komen, daar ben ik mij bewust van. Maar de hobbyist is de dupe. De een voetbalt of pokert en de ander zwemt of maakt bloemstukjes. Moeten we dan ook geld gaan heffen op het maken van bloemstukjes? Bloemen komen ook uit de natuur en die zou je in principe moeten laten staan in de weide. En de kassen waar bloemen in staan die vervuilen toch ook? En de vliegtuigen waarmee onze bloemen uit Kenia komen, die vervuilen toch ook? Dus een heffing op de hobby, bloemstukjes maken, lijkt  mij hier ook wel op zijn plaats.

De echte hobbyist heeft zijn oldtimer in de schuur staan en rijdt er alleen in het voorjaar of in de zomer mee. In de winterdag wordt er gesleuteld en gepoetst aan de oldtimer. Het zou echt jammer zijn als de hobbyist de dupe wordt. Er zijn trouwens ook jongeren die het leuk vinden om aan een oldtimer te sleutelen en er iets moois van weten te maken. Dit zou een opstapje voor hen kunnen betekenen naar een technisch beroep. Of blijven we goed geschoold technisch personeel uit het buitenland halen?

En het staat zo leuk in het straatbeeld! Al die auto’s uit Japan en China lijken op elkaar. Het is gewoon een verademing als er op een mooie zomerse dag een oldtimer op je netvlies komt. De schoonheid van een oldtimer, daar ben ik mij wel bewust van.

Als de motorrijtuigenbelasting er voor oldtimers komt, dan is dit misschien de oplossing. Een voorjaar en zomer abonnement die je voor je oldtimer kunt afsluiten of één kentekenplaat voor op al je oldtimers.

Volkswagen Kever 1.2, mijn favoriet.

De Fiat 500, die je straks ook niet meer ziet.

De Peugeot  104, die leuke bak.

De Cadillac Deville, altijd mooi in de lak.

Oldtimers, ik zelf en meer mensen houden ervan.

Jammer dat de hobbyist er straks minder van genieten kan.

Wie kent dit kinderliedje nog? Ik moest hier even aan denken.

Schuitje varen, theetje drinken,
Varen we naar de Overtoom.
Drinken er zoete melk met room.
Zoete melk met brokken,
Kindje mag niet jokken.

Het regeerakkoord is bekend gemaakt! Ik moet eerlijk zeggen dat ik blij ben met de snelheid waarmee dit akkoord gemaakt is. De omwenteling waar we nu in zitten heeft snel een nieuwe stabiele regering nodig en dat hebben ze begrepen.

Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar er moet bezuinigd worden door iedereen. Of iedereen in Nederland dit ook zal kunnen is weer een ander verhaal.

Laatst was ik op een avond met allemaal economen en daar werd de situatie in Nederland en de rest van de wereld ook doorgenomen.

Samengevat op mijn eigen manier:

Er is geen geld. Geld wordt nu bijgedrukt om schulden te verminderen. Dit is uitstel van een daadwerkelijke oplossing. De schulden zijn al zo hoog dat dit water naar de zee dragen is.

Er is bij het aangaan van de EU nooit over nagedacht dat er landen uit de EU zouden kunnen gaan. Er is toen geen plan voor geschreven. Nu wordt er dus met man en vrouw getracht orde op zaken te stellen. Achteraf dus.

Fiscal Cliff. Dit is een wet uit 2011, die de regering in Amerika dwingt om per januari 2013 te beginnen met bezuinigingen. (1,2 biljoen dollar over 10 jaar.) Ook wat maatregelen om de economische groei te stimuleren lopen in Amerika einde van dit jaar af. Amerika is druk met van alles behalve met dit en het einde van het jaar nadert. Gevolg voor 2013 is een krimp voor de Amerikaanse economie en misschien het begin van een nieuwe recessie. De hele wereld zal daar last van krijgen.

Dus een ieder die zegt dat het einde van de crisis in zicht is die liegt.

Ik las laatst ergens het Hindiwoord: jugaad. Dit betekent dat als iets niet linksom dan wel rechtsom kan, er altijd nog een andere manier is.

Zolang wij samen met elkaar die andere manier proberen te vinden is er nog hoop.

Morgen, 30 oktober, zou bij het Gerechtshof in Amsterdam een nieuwe procedure van Roel van Duijn aanvangen. Maar er is uitstel gevraagd van de procedure voor strafvordering inzake de ontvoering. De redenen hiervoor zijn, dat het voor de inhoudelijke degelijkheid van de behandeling beter is, dat het verslag van de Nationale Ombudsman en het rapport van de wetenschappelijke commissie over het boek Diepvriesfiguur er eerst zijn. We moeten dus nog even geduld hebben.