Nog even over de natuur op Lanzarote, in een onderzeeboot naar de bodem van de Atlantische Oceaan. Ik verbaasde mij over de afwezigheid van de vissen en andere dieren. Ze waren er wel maar niet in grote hoeveelheden. In een fuik op de bodem zaten een paar zielige vissen te wachten tot ze op iemands bordje terecht zouden komen. De visstand is uitgeput? Het water is te vies en ze hebben geen zin meer in voortplanting? Of ze schrokken van mijn hoofd en de boot?

Erg mooi waren de blinde witte krabbetjes in de holle ruimte van een onderaardse lavakoker. De wetenschap heeft er geen verklaring voor, waarom deze krabbetjes alleen daar voorkomen. Als ik filosofeer en er aan denk dat ik blind zou zijn en een veilige plek zou willen vanuit de vervuilde zee, dan zou ik ook bewust die tunnel in gaan. Misschien zijn die krabbetjes slim en overleven zij straks alles? Ze gaan misschien op hun gevoel af? De concertzaal daar is werkelijk prachtig en de muziek klinkt geweldig. De man die dit heeft bedacht was César Manrique, uniek! Deze man heeft veel betekend voor Lanzarote.

En weet je dat een satelliet 24 uur per dag de natuur in de gaten houd daar? De kleinste scheur in de rotsen is te zien. Ik heb een paar keer naar boven gezwaaid, altijd leuk als mensen je vanuit de lucht zien… Er is wel een verschil in denkwijze van de  Amerikaanse en Spaanse wetenschappers. De Amerikanen geloven dat een stuk afbrekend rots een enorme tsunami kan veroorzaken en de Spaanse wetenschappers lachen daar om. Wel gelooft iedereen dat er binnenkort weer een vulkaanuitbarsting komt in de regio van de Kanariepiet eilanden. Als je ziet hoe actief het gebied nog is, dan is die gedachte terecht. Maar er zijn nog andere vulkanen in de wereld en ook andere eilanden.

De kracht van de aarde is een onbegrijpelijk ding. Wij hebben de aarde te leen en kunnen het tij niet of moeilijk keren. Net zoals het water door het afvoerputje in Nederland naar links weg draait en in Lanzarote naar rechts door het putje gaat. Als dat verandert moet je echt zorgen gaan maken…

Ik kijk nu ook vol verbazing naar de hulpacties voor de mensen in de Filipijnen. Ook natuurgeweld. Dat je de mensen daar weer op weg helpt is prima maar ze zullen zelf alles weer moeten opbouwen daar en vooral bedenken hoe ze beter beschermd kunnen worden tegen dit natuurgeweld. Net als wij hebben gedaan na de overstromingen in Zeeland. Over de zee gesproken, anders blijft het water naar de zee dragen! Je kunt er beter ook kennis naartoe brengen, maar dat is mijn mening. Het is aan hen of ze er dan wat mee doen.

Bewust omgaan met de aarde en klimaatbewust, daar begint alles mee.  

Hoera we zijn uit de recessie! Weg met de werkeloosheid en de ellende, we gaan weer kopen! En toen werden we wakker met zijn allen… Dat je een groeigetal van 0,1%, zonder lachen nog durft te brengen. Stop met die getallen en ga bewust het dagelijkse leven bekijken en daar een plan voor maken. Horen, zien, voelen en waarom en hoe kan het bewust beter. Van de week vernam ik dat zelfs de middenklasse al het spaargeld van de kinderen gaat benutten, om het hoofd boven water te houden. Bewust triest. We hebben banen nodig en waar gaan we die vandaan halen?  Hopen dat er binnenkort een natuurramp komt en wij het land weer opnieuw kunnen gaan opbouwen?

Ik was afgelopen tijd in Spanje en ook daar dezelfde situatie als bij ons. Het verschil is alleen dat de Spanjaard veel buiten leeft en daarom niet de veeleisendheid van ons Nederlanders heeft. Een mooi beeld daar, van een oma die door haar dochter en kleindochter naar het strand werd gebracht. Drie generaties die zorgen voor elkaar. Op Lanzarote was de benzine rond de 1,14 euro voor een liter. Jammer dat je geen vloeistoffen mag meenemen in het vliegtuig…

De Canarische eilanden zitten vol met Duitsers en Engelsen en dan komen er wat Nederlanders. Veel overwinteraars. Ik sprak met Engelsen en zij verkozen deze eilanden boven de landen in het Midden-Oosten, in verband met de spanningen daar. Op Lanzarote is er 35% werkeloosheid, vooral de jongeren kunnen geen baan vinden. Door de schaarste aan voedsel gaan ook zij daar weer zelf voedsel produceren, oude dingen worden weer van stal gehaald. De kamelen zijn daar nog steeds van stal, nu nog een wijs iemand erop zetten…

Erg mooi was het verhaal van de bladluis. Vroeger werden deze luizen verzamelend en middels een langdurig proces werden zij de rode kleurstof in ons voedsel. Nu gaan ze dat weer proberen omdat je van de kunstmatige kleurstoffen kanker krijgt. Bewust geworden van.

Ook op Lanzarote was het weer van slag. Volgens de piloot stond er een windrichting bij landing die bijna nooit voorkwam. Later meer over de natuur daar.

Heel voorzichtig beginnen wat mensen te schrijven over een revolutie, een omwenteling. Heel veel mensen zijn zich nog niet bewust van de omwenteling waarin we zitten. Ik ben ook geïnteresseerd in de evolutie. Een prachtig boek om te lezen is een thriller van Frank Schätzing, De Zwerm. Het gaat over de menselijke overheersing van de natuur. Ik denk maar zo: eigen schuld, dikke bult. Wie de natuur verwoest moet op de blaren zitten.

Om het even over iets vrolijkers te hebben, je stoep sneeuwvrij maken. De sneeuwtaks in Den Haag van 190 euro. Gaat de stoep sneeuwvrij maken dan ook in het takenpakket van de thuiszorg komen? Of is er ook een val en ik breek wat korting voor de zorgpremie van de oudere medemens als zij de stoep gaan vegen? Hoe verzin je het. Wel weer een uitdaging voor heel werkeloos Nederland, ga zzp’er worden in sneeuwvegen. Nieuwe tijd, nieuwe beroepen. De gemeente strooit en schuift alleen doorgaande wegen en op aanvraag. Kan er niet eens een bouwbedrijf in “crisisnood”, de weg op om de rest van Nederland te schuiven en te strooien? Het straat abonnement?

En dan de vertrutting van Amsterdam. De horecaondernemers worden gecontroleerd op dronken mensen. Hoe verzin je het weer? Het bewustzijn ligt bij de mensen zelf! En gewoon meerijden met elkaar, doen wij ook altijd. En anders een taxi nemen als de busmaatschappij het laat afweten. En dan kom je nuchter uit de kroeg en dan moet je ook nog parkeergeld betalen in de nacht tot 2 uur. Dubbel gestraft…

We zijn doorgedraaid en zien het zelf niet meer. Voordat ik helemaal doordraai, ik neem even een weekje rust, heel bewust!

In het kader van de grijze gebieden, ik hoorde vandaag het idee van Grijze Piet. Op zich leuk gevonden, alleen denk ik dat de 50+ partij dan weer op het Malieveld gaat staan. Ik heb wel weer gelachen. Ook erg gelachen om de verklaring Omtrent het Gedrag voor nieuwe priesters en alles wat verder werkzaam is bij de katholieke kerk. Ik heb gelezen dat ze die verklaring vanaf volgend jaar willen invoeren. Stelt niets voor zo’n verklaring. Je weet zelf het beste als je nog een beetje spoort, of je gedrag goed is geweest en is.  De grootste imbecielen lopen in de rondte met zo’n verklaring, tot ze een keer iets doms doen en tegen de lamp lopen. Tja, dan is het feest over en krijg je geen verklaring meer. (Als je dezelfde naam blijft houden.) En is het niet zo dat in de katholieke kerk, God bepaald of je in de hemel of in de hel komt?  Mijn oplossing zou zijn om de priesters en alle andere medewerkers gewoon te laten trouwen, probleem opgelost. Ook leuk voor de Paus als hij niet meer alleen op het balkon staat. Zo krijg je de kerken pas weer vol! Nieuwe tijd… Afijn, ik heb lol.

Bij de Voedselbank had ik ook lol. Stichting Jarige Job geeft nu ook verjaardag boxen aan de kinderen van de Voedselbank. Een doos met de naam en verjaardag van het kind erop. In de doos alles voor een verjaardagspartijtje: cadeaus, traktaties voor in de klas, cake en alles om de cake op te leuken en slingers, ballonnen, bekertjes enzovoorts. Echt geweldig en de ouders vinden het hartstikke leuk! Van de kinderen heb ik nog niets vernomen, volgt zeker nog. Via de website van Stichting Jarige Job kun je geld doneren om dit mogelijk te maken.

En ook maatschappelijk bewust en betrokken is de musicalgroep Face. In verband met hun 20 jarig bestaan hebben ze in Hoofddorp wat plaatsten gereserveerd voor cliënten van de Voedselbank. De comedy heet: wat zien ik? Ik zie dat ze het hart op de juiste plaats hebben!

Ik was afgelopen week druk bezig met de drie lachende Boeddha’s. Ik werd zo vrolijk van al die lachende mannetjes om mij heen dat ik zelf ook moest lachen. Toevallig was ik van de week ook bij iemand thuis die de drie apen aan de wand had hangen. Eigenlijk komt het allemaal op hetzelfde neer. De uitdrukking: horen, zien en zwijgen. Ziet geen kwaad, hoort geen kwaad en spreekt geen kwaad. Er is ook nog een andere aap die niet zo vaak van stal komt en die doet geen kwaad. Dit alles komt uit de geschiedenis en is vandaag de dag weer heel actueel. Bewust worden van heeft hier toch ook mee te maken. Kijk, luister en voel en neem alles zelf waar in de wereld.

Misschien is het weer eens tijd om die vierde aap meer van stal te halen met zijn doet geen kwaad. En dan nog maar een vijfde aap erbij met een megafoon die roept om een bewust betere wereld. Binnenkort kan ik ze zelf naar hartenlust uitprinten met mijn 3D en 4D printers.

Het is toch wel vreemd dat heel het land zo gelaten reageert op alles wat er in de media verschijnt aan berichtgeving en ook op wat ze zelf bewust meemaken. De verandering maak je zelf, geen aap voor nodig… Blijkbaar interesseert het bijna niemand dat je geen privacy meer hebt. Of toch dan maar een zesde aap erbij die naakt in de rondte loopt onder het mom: de ik wil en ik heb niets te verbergen aap.

Ik hoor en zie van alles in mijn omgeving, meer dan interessant. De mooiste mensen komen op mijn pad. Ik word niet snel kwaad maar van de week toch wel bijna… Niet best, beter, best, allerbest? Je maakt een wet en die is niet best, dan ga je die repareren naar beter en voordat je in de richting best en allerbest komt is de regeerperiode voorbij. Enig idee hoeveel geld het kost om een wet te repareren?

Het is te zielig en ik denk dat ik de huilende aap voor nu maar even van stal haal, heel bewust.

Vandaag was ik even op bezoek bij een Kledingbank. Bij de Voedselbank komt ook heel veel kleding binnen en wij brengen dit dan naar de Kledingbank. Cliënten van onze Voedselbank mogen met de pas van de Voedselbank ook naar de Kledingbank toe. Bij de Kledingbank krijgen ze weer een kledingkaart. Ik heb daar nooit zo bij stilgestaan, de medemens zonder of met weinig geld heeft hele andere passen in zijn bijna lege portemonnee dan de iets rijkere medemens. Sta je nooit bewust bij stil. Ook heb je met een stadspas toegang tot de Kledingbank. Ik zou wel eens willen weten hoeveel mensen in Nederland een stadspas hebben.

De entree bij de Kledingbank is 2 euro en dan heb je 3 gratis kledingstukken voor een volwassene en 2 kledingstukken per kind met een maximum van 6 kledingstukken. Een keer per 3 weken mag je komen winkelen. Soms zijn er ook leuke attenties voor de cliënten. Gratis is het dus niet, goedkoop wel.

Toch raar dat er nog steeds heel veel mensen onbegrip hebben voor tweedehands kleding. Bij kinderen is het heel normaal dat je kleding doorgeeft in familie en kennissenkring. Onder het mom: ze groeien er zo snel uit. Bij volwassenen is er vaak minder begrip. Er is helemaal niets mis om te zeggen dat je tweedehands kleding aan hebt!

Over de samenwerking met deze Kledingbank, ik ben er nog niet helemaal uit. De reisafstand is te groot voor onze cliënten. Met de auto ongeveer 14 kilometer voor de cliënt die die het verste weg woont. En met het openbaar vervoer een uur reistijd. En op de fiets ook ongeveer 50 minuten.

Ik ga nog steeds voor alles onder een dak in de gemeente. Voedselbank, Kledingbank en alle loketten en hulpverleners voor de mensen. Waarom? Ik merk dat de cliënten vaak al zo druk zijn in hun hoofd dat zelfs het fietsen naar een goedkopere supermarkt ze al veel energie kost. Ik denk dat je zo bewust, veel meer mensen kunt helpen om hun leven weer op de rit te krijgen.

In sommige de delen van ons land kunnen de Voedselbanken de vraag naar voedsel niet aan. Bij onze Voedselbank valt het nog wel mee, netwerken met ondernemers en veel particulieren die meehelpen. In Amsterdam is er zaterdag 2 november een inzamelactie. De uitgiftepunten zetten hun deuren open en iedereen mag voedsel brengen tussen 11.00 en 13.00 uur. Amsterdam heeft meer dan 1600 huishoudens die een voedselpakket afnemen bij de Voedselbank. Bewust brengen dus dat voedsel zaterdag! Voor meer informatie: kijk op de website van Voedselbank Amsterdam!

Vandaag kom ik nog even terug op het omgaan met elkaar op het internet. Meer eigenlijk over de bezorgde ouders die ik spreek. Vooral met kinderen gaat het nog wel eens mis op bijvoorbeeld Facebook. Ouders hebben de grootste moeite om de berichten van hun kinderen op Facebook te controleren. Kinderen van nu zijn opgegroeid met het internet en heel behendig in het opzetten van wachtwoorden, zodat paps, mams, voogd, pleegouder, begeleider, oppas of familieleden niet bij de berichten kunnen komen. (Grr, waar zijn de tijden gebleven dat je alleen nog ouders kon opschrijven.) Ook verbaasde een iemand zich erover dat een onderwijzer van een klas een pagina voor de klas had aangemaakt op Facebook. Dan wil je niet dat je kind op Facebook komt en dan doet de school het alsnog. Ook veel vragen en klachten door mensen, over het plaatsen van groepsfoto’s zonder balkje. Zo staat je kind ook alsnog op Facebook met een foto.

Ouders en anderen, maken zich bewust zorgen. Blijf in contact met je kind en maak alles bespreekbaar. In de hoop dat als er dan iets is, dat je kind naar jou toekomt voor raad.

Er zullen nog veel strafzaken gaan komen met misbruik van kinderen via de sociale media. Bewust je kind voorlichten over de gevaren, meer kun je niet doen.

En om het allemaal dan even positief af te sluiten, internet heeft gelukkig ook nog heel veel voordelen. Vooral voor oudere alleenstaanden en mensen die niet meer buitenshuis komen, is het ideaal en hun contact met de buitenwereld. Ook mijn weblog zou niet kunnen bestaan zonder internet. En zo kan ik nog wel uren doorgaan. Bewust blij dat we het allemaal hebben, nu nog allemaal er bewust mee leren omgaan!

Omgaan met elkaar via het internet. Ik heb een tijdje meegekeken met een vriendin op een datingsite. Ik heb erg veel lol gehad, wat een leuk tijdsvermaak! Overigens raar dat je 48 uur voordat je abonnement afloopt moet opzeggen, anders zit je er weer een maand aan vast. Slimme ondernemer, daar zal ik het maar op houden, ha ha!

Er was een man en zij chatte dat hij er nog goed uit zag voor zijn leeftijd. Even later kwam het bericht dat hij zijn leeftijd had bijgesteld naar 10 jaar jonger! Ook veel lol, bij het bekijken van de foto’s. Soms totaal andere personen op de foto’s, vijfling broers? Ook zet bijna iedereen dat roken niet gewenst is. Je tikt dan dat je rookt en gelijk is dat dan helemaal geen bezwaar meer. Ook jonge mannen van in de twintig die graag willen daten met een oudere vrouw. Bij hun eigen leeftijd vinden ze niet wat ze zoeken. Toppunt zijn de mannen, die op de foto staan met een zonnebril op. Als de foto dan al echt is, laat dan ook je hele gezicht zien!

Toch vinden mensen elkaar wel via de datingsites. Ook het walhalla voor heel getrouwd en samenwonend Nederland. We leven weer in een tijd dat meerdere vrouwen of mannen erop nahouden heel gewoon is.

En als al je partners ermee door de bocht kunnen is er niets aan het handje. Jammer genoeg is vaak het tegenoverstelde het geval. Drama’s vanuit het veld. Mensen die hun echtgenoot eruit gooien. Mensen die hun verlies niet willen nemen en elkaar bedreigen. Autobanden leksteken, ramen ingooien en al dat soort dingen meer. Ook dat mensen na een tijdje dus niet blijken te zijn wie ze zeiden dat ze waren. Niets is wat het lijkt.

Bewust triest in al dit soort gevallen zijn weer de kinderen. De kinderen zitten er tussen in en worden angstig. De veilige haven is er niet meer.

Wij zaten ook te filosoferen over dat het eigenlijk goed zou zijn als iedereen eens een tijdje niets ziet. Dan zou iedereen een hele andere partner kiezen en niet op het uiterlijk afgaan. Laatst zij iemand nog tegen mij: “ik ben lelijk.”  Ik heb haar gezegd dat niemand lelijk is en dat ieder mens iets moois heeft. Dat had nog nooit iemand tegen haar gezegd en ze begon te huilen.

Omgaan met elkaar.

Bewust omgaan met elkaar via het internet, pfff, morgen meer.

Gisteren had ik het over de manier waarop de mensen met elkaar omgaan, valt veel over wel en niet te schrijven. Zinloos geweld en geweld en daar slachtoffer van worden. Vroeger sloegen de mensen elkaar met een vuist of met een klomp, die tijden zijn niet meer. Ik spreek veel slachtoffers van geweld en toevallig kwam ik afgelopen week nog een ervaringsgenoot tegen.

In een zaak die de kranten heeft gehaald en waarvan de daders nog steeds niet gepakt zijn. Ligt nog op de een of andere plank, bij de rest van de dossiers of zoiets. Pistool, vastgebonden en geschopt en blijvende lichamelijke schade heeft zij eraan overgehouden. Zij had wel slachtofferhulp gehad en goede begeleiding. Toch heeft het ook haar leven voor altijd veranderd. In mijn eigen geval, veel langer geleden, was er sprake van een pistool en opsluiting.  Een van de dingen die je nooit meer vergeet en het hele circus erna, ook niet. Per toeval ben ik het afgelopen jaar, weer twee keer langs de bewuste plek gekomen, het zag er nog hetzelfde uit vanaf de buitenkant.

Je gaat verder met alles en toch was het fijn om gevoelens te kunnen delen met elkaar. Zij zou wel met de daders willen praten als ze gepakt worden, haar vriend ook, maar dat laatste is onverstandig. De daders zouden het er niet levend af brengen. En toch is het moeilijk om te vergeven. Oog om oog en tand om tand?

Zijn daders zich er wel van bewust wat ze een ander aandoen en wat voor gevolgen dit heeft voor de rest van het leven van een slachtoffer?  Meestal onder invloed van het een of het ander, zijn zij zich er niet van bewust. 

Je kunt geen dag het nieuws lezen of er staat weer een geweldincident in, meestal nog meerdere ook. Alsof we in oorlog zijn met elkaar. Bewust triest.

Doodsbedreigingen, ook aan de orde van de dag. Bewust zeggen dat je de ander dood wilt maken. Een vriendin heeft hier nu mee te maken.

De hele wereld lijkt wel steeds gekker te worden.

Er helpt niets meer.

Misschien alleen nog bewust worden van...

Gisteren was ik weer bij de Voedselbank. Een record aantal voedselpakketten om uit te delen.  Een van mijn bijnamen is al Robina Hood. Ik struin overal, op zoek naar voedsel, legaal dan wel. Met mijn auto vol prei en boerenkool kwam ik weer aanrijden. Ik heb privé al wat voedsel gebracht, bij mensen die echt geen eten meer hadden en niet bij de Voedselbank komen. Honger hoeft niemand te hebben in Nederland toch? Geen geld geven, wel voedsel. Robina Hood in actie. Wie bewust goed doet, die goed ontmoet. (Uitzonderingen zijn er altijd.)

Volgens een iemand zou ik eens een boek moeten schrijven over de mensen bij de Voedselbank. Misschien komt dat er ooit wel, geen doel op zich. Er hing bij de Voedselbank een wat sombere stemming. Veel trieste verhalen en mensen die niet meer kunnen lachen. Veel mensen zijn onbewust in situaties terecht gekomen, waarbij ze razendsnel in de schulden zijn beland. Een goede bewindvoerder schijnt ook erg lastig te vinden te zijn. Iemand die het cliënt belang voor eigen belang stelt…

Wat mij steeds meer opvalt is de manier waarop de mensen met elkaar omgaan. Ik ga daar de komende dagen ook even bij stilstaan. Heel veel ellende is te voorkomen als mensen in gesprek blijven met elkaar en elkaar geluk gunnen en de schulden eerlijk verdelen.

Het meest schrijnende blijven de kinderen bij de Voedselbank. Zij zijn de grote verliezers van alles. Een lolly, een stukje speelgoed en ze aan het lachen maken, gaat automatisch.

Positief voor alle kinderen is dat iedereen een gratis bezoekje van Sint kan aanvragen op 5 december, inclusief cadeautje. Hartverwarmend! Ook kunnen ze een kleurplaat maken en maken dan kans op een uitje met een Sinterklaasfeest en een boottocht. Alleen daarom al zouden we het Sinterklaasfeest gewoon kunnen houden.

En of dat de komende jaren nog met Zwarte Piet zal zijn? De tijd zal het leren. Dat zoveel mensen de petitie hebben getekend, zegt eigenlijk veel meer over de onvrede in ons land. Ik zou zelf eerder op het Malieveld gaan staan voor de vrede en tegen zinloos geweld en voor bewust worden van…