Mooi Overijssel…

Na het rustige Ommen met de trein naar Deventer. Het zwaar beveiligde Bergkwartier van Deventer in 2016. Mag ik een tijdmachine en terug naar de 19e eeuw alsjeblieft? Gewoon terug naar de tijd van de gezelligheid en van de tijd dat de mensen elkaar nog een klap met zo’n houten hoorn of klomp gaven? Iemand blies buiten bij het station op zo’n hoorn en ik was gelijk wakker. Het was buitengewoon lollig om de lange rij mensen voorbij te lopen, geen haren op onze hoofden die eraan dachten om in de rij te gaan staan. Voetje voor voetje kunnen we in Amsterdam tegenwoordig ook lopen in de winkelstraten en pret. Ik heb echt iets met bomen en er was daar een hospice boom. Ons vriendinnetje ligt op dit moment de strijd des levens te voeren in een ander hospice en dus een blije wens op het kaartje geschreven voor de mensen in de hospice in Deventer. Ik vind zulke dingen toch het leukste van de kerstmarkten. Kortom, geef mij een boom en alles is goed en pret. Koffie van zo’n leuk karretje op kolen genomen en even meegelopen met de schaapsherder en de schapen. Toch de kudde weer uitgegaan om de straatjes en hofjes van Deventer in te gaan, enige winkeltjes daar. Bij Peet lekkere appeltaart gegeten en nog wat dingen bekeken en terug naar het station waar ik inmiddels zeker vijftien man en vrouw politie telde bij de ingang, zucht. Er was gelukkig weer eens iets met een bovenleiding en zelf bedacht dat we dan maar via Amersfoort gingen want de reistips van door de microfoon in de trein en van het internet konden wij zooo niets mee. Om met de trein te reizen is een bepaald level wel vereist in de bovenleiding van je eigen brein… In Amsterdam bij het Centraal hadden ze ook politie en als extra toegift een helikopter boven het station. En wat was de stad vol, heul erg vol… Ga toch eens naar de molens bij Ommen of naar het mooie Deventer als toerist, Overijssel leeft ook…

.

Op kerstreis…

Op reis is altijd leuk en eindelijk weer eens een andere provincie, het mooie Overijssel. Iedereen vroeg zich af wat wij in Ommen gingen doen… Nou we stonden daar gisteren in de avond op een kerkhof en hadden de grootste pret, ommetje maken. Ommen is een stad en een mooie stad, ook buiten de kerst om zeker een bezoekje waard. Er is een station en met de trein kwamen wij daar aan tuf tuf tuffen, na de toet toet toet bij Dalfsen uiteraard. Hallo Ommn, aan de Overijsselse Vecht! Wij hadden het zonnige hotel uitgekozen omdat de kok een lekker ding was op de website en af en toe vraag ik mij echt wel eens af of wij wel helemaal sporen. Het spoor naar Ommen was wel lachen want er was weer iemand die het Arriva en NS en in en uitchecken over het perronhoofd had gezien. Een trein is een trein en Nederland is Nederland klinkt logisch. Nee een bewijs voor al het vervoer is niet logisch. Ons land blinkt soms echt uit in hoe maken we het je zo moeilijk mogelijk. In Ommen was een kerstmarkt en ze stonden op hoorns te blazen, erg leuk. Bij een stalletje stonden kinderen van Samen Sterk en of ik een wens in de boom wilde hangen met een boodschap. Ik ging in gesprek met de kinderen en vroeg wat zij zouden willen wensen. Zegt zo’n kind heel wijs, vrede gaat toch niet lukken samen en is dus geen goede wens. Hoppa in Ommn zijn ze zooo leuk. Kinderen denken in het klein en dus kwamen ze op dat het hun blijdschap zou geven als er meer van deze evenementen georganiseerd zouden worden in 2017 in Ommn. Ik wens Ommen blijdschap en een lach voor 2017. De kinderen vonden de wens cool en hij mocht in de boom. Eigenlijk zouden alle volwassenen beter in het klein kunnen denken en eerst beginnen bij vrede gezin, familie, vrienden, dorp en dan deze vrede verder verspreiden over een groter gebied. Vrede is een droom en de realiteit zien zelfs de kinderen in Ommn en pret. Het was echt een verademing zo’n gezellige kerstmarkt zonder betonblokken en handhaving met machinegeweren. Ommen, wij hebben van jullie stad genoten.

Glitter hier en glitter daar…

De tijd voor kerst is toch echt het leukst! Ik heb vanuit mijn zolderraam zicht op allemaal lichtjes die mensen buiten of voor de ramen hebben opgehangen. Er staat zelfs een kleurige kerstboom in mijn uitzicht, bedankt mensen, waar een mens al niet blij van kan worden allemaal. Verder liggen de verhalen en de humor echt op straat zo onder de mensen. De zoon van een van mijn vriendinnen die over twee maanden achttien jaar gaat worden daar ligt een foto van achter een bar. Tranen in mijn ogen van het lachen… De beste jongen mag nog geen alcohol, zucht. Ik begrijp best dat de boete op overtreding niet mals is en toch klopt het niet. Misschien een beetje provocerend, ik zou op mijn achttiende verjaardag de foto gaan vragen en dan doormidden scheuren en alle mensen in de kroeg een rondje geven… Ik ben zooo blij dat ik in een vrijere tijd heb genoten van het jong zijn. Ik heb tussendoor ook mijn kerstpakket even opgehaald en met mijn flex of tijdelijke contract kon de borrel mij gestolen worden. Al doe je nog zo je best, je weet dat je na maximaal twee jaar toch vervangen gaat worden door een ander persoon. Als de mensen op de werkvloer blij zijn met mij dan ben ik ook blij, daar gaat het bij mij om. Er zat gelukkig eten in het kerstpakket en ik kwam tot het bedenksel: 1, een kerstpakket is leuk, 2, ik heb het niet nodig. Mijn ouders kregen een pakket en ook zij kwamen tot dit bedenksel. Ik heb iets zelf gehouden en de rest heel flex weggeven en in de maanden juli en augustus gaat er nog wat naar de Voedselbank. Voor poes zat er niets in en dus twee kuipjes extra lekker voer gekocht voor poes met de kerst. Nog even een glittertatoeage laten zetten volgende week door mijn vriendin en ik ben helemaal klaar voor de kerst. Glittertatoeages zijn hot en ook wel flex, na de kerst weer vervangbaar voor een andere glittertatoeage…

En zo krabbelt het voort…

De rustige dagen voor kerst… We hadden het erover dat heel erg veel mensen absoluut geen zin hebben in de feestdagen. Het heeft meer te maken soms met herinneringen aan andere tijden en sommige herinneringen doen pijn en pijn vlakt wat af met de jaren. Ik zeg dan altijd, maak een leuke andere herinnering dit jaar met kerst en kijk daar volgend jaar weer op terug. Zeggen is vaak makkelijk, bewust van. We hadden het ook over dat er nog geen politieke partij is voor alleenstaanden en pret. Er kan er best nog eentje bij hoor. Alleen zijn heeft zo zijn voor en nadelen en eenzaam is iets anders dan alleen zijn… Het is echt wel een voordeel om met de feestdagen lekker te kunnen doen en laten wat je wilt als alleenstaande. Met wat andere mensen de slingers ophangen in deze maand is ook een idee. Het leven is een groot toneelstuk af en toe en met kerst staan alle mensen weer op de preekstoelen met vrede en hoop. Ik hoop zelf een heleboel en de vrede op de wereld is daar een van, hopen kan geen kwaad zolang je de realiteit blijft inzien van de bestaande situatie in het nu. Ik zou eens een kerstpreek maken met kom uit die vechtscheiding vandaan in plaats van kom van dat dak af. Mensen het leven is zooo kort, ophouden met elkaar het leven zuur maken… Afijn mijn kerstboompje staat en voor de poes een klein kerstboompje gekocht zodat zij daar de ballen en slingers uit kan slaan en ik ze er vervolgens weer kan inhangen. Poes blij en ik blij, er was ook nog iets met een andere kat en op reis maar deze kat zal ik niet verder uitbloggen op verzoek van. En zo krabbelt de maand voort…

Het leven is een celebration…

Ik heb een vriendin en als wij weer eens iets goeds hebben gedaan voor onze ouders of iemand anders dan grappen wij altijd dat wij onze mantelzorgtaak weer gedaan hebben. Ik sta bewust niet geregistreerd want zoiets doe je gewoon vanuit je hart. De mantelzorg is volledig aan het doorslaan in mijn Nederland. Voor alle mensen in het buitenland en de mensen die hier willen komen wonen even een korte uitleg. In Nederland vang je allerlei leuke dingen gratis als je zegt dat je bijvoorbeeld voor je ouders zorgt of voor iemand die ziek is. Mantelzorger of verzorgster is de naam voor deze zorg… Kinderen krijgen hier geen geestelijke hulp meer van een psycholoog of psychiater want daar is geen geld voor, heul erg veel geld gaat er wel naar de mantelzorger. De zoon van een van mijn vriendinnen kreeg te horen dat hij terug mag komen voor hulp als hij achttien jaar is. Dieper dan dit kan de zorg echt niet zinken. Een kind in de kou laten staan, de tranen springen in mijn ogen. Een andere vriendin is wel officieel mantelzorgster en van haar verhalen kom ik echt niet meer bij. Ik gun haar alles, het gaat mij om het doorslaan van dingen. Zo kreeg zij een cadeaupas ter waarde van vijftig euro en zij vroeg aan mij of ik de paar winkels kende waar zij haar gratis spullen kon kopen. Jawel, dit zijn winkels die een financiële ondersteuning best kunnen gebruiken en zij moest lachen dat ik zei dat het een verkapte sponsoring van de middenstand was… Het kan echt nog gekker en ik kreeg nu bericht dat zij samen met nog iemand gratis naar Max Proms mocht met Kool & the Gang. Reserveringskosten nog wel zelf betalen en pret. Get Down on it met al deze dingen, dacht ik. Mantelzorg Night in plaats van Ladies Night, dacht ik. Mantelzorger, I love you, you’re the one for me in plaats van Joanna, dacht ik. Als ik een woord van het jaar zou mogen kiezen dan zou ik kiezen voor mantelzorgsteunpunt. Ik pleit voor een mantelzorgpas waar je dingen in natura op kan zetten. Bijvoorbeeld dat iemand eens kookt en opdient voor de hulpbehoevende, een vrijwilliger die eens mee gaat naar het ziekenhuis, een taxirit, iemand die eens komt voorlezen… Gewoon normale dingen die echt nodig zijn… Ergens in een ver verleden noemden wij dit gewoon zorgen voor elkaar zonder pas. Ik heb mijn punt wel gemaakt, denk ik…zal het wel verkeerd zien allemaal. Het leven is een Celebration als je de humor blijft inzien van alles…heerlijk.

Winter genieten…

Het was een leuk weekend. Ik heb lekker gedanst en dansen en muziek zijn belangrijk voor mij, zeker. Een ander gaat fietsen om te ontspannen, ik ga dansen, heerlijk. In de nacht door de dichte mist naar huis toe was best apart. Ik ben dol op bankjes, mistbankjes zijn apart. Het is geen kunst ouder te worden, het is een kunst ervan te genieten. Deze tekst komt mij elke dag tegemoet. De zondag was het heerlijk weer, gewoon wakker worden en de zon zien en een strak blauwe lucht, heerlijk. Dat gezeur van koud hè daar kan ik echt niets mee, hoppa naar buiten. Met een vriendin echt drie uur een wandeltocht gemaakt zonder muts en handschoenen aan… En wij hebben gelachen onderweg en genoten van de zon op de soms bevroren watertjes. Er waren twee zwanen en zij gingen met hun hals tegelijkertijd onder water, ik hoorde ze gewoon denken, wat nou koud. Ik heb weer een nieuwe afwijking opgestart, overal waar de vorst op zit een tekst schrijven. Hartjes, vrede en liefde, ik doe het nu ook op de kleine raampjes van mijn auto. De winter haalt het kind in mij echt naar boven. En wat plannen maken voor de feestdagen… Wij kwamen gisteren op de vriendinnen kerst picknick brunch. Mandje of rugtas mee en lekker buiten gaan zitten in een winters park of bos. Even het weer afwachten, mij lijkt het gaaf. En gisteren weer bij een andere vriendin aan tafel, het zijn allemaal bovenste beste vriendinnen. De kinderen waren druk met de gekregen cadeautjes van Sinterklaas en wat een leuke dingen zijn er tegenwoordig voor kinderen. Ik ga van de week bij oma even de boel kerst maken, ook leuk. Het is gewoon jammer om te moeten werken, ik kan in deze tijd uren dwalen buiten met alle mooie lichtjes overal. En in de avond slapen en ik zag met het heldere weer een prachtige ster boven mijn hoofd. Ik vind het best gaaf om zo de sterren te zien vanuit mijn bed. De decembermaand is leuk.

5 december 2016

Sint zat te denken wat hij Nederland nu in 2016 zou schenken.

Liefde is er nodig zei Piet en wat stille wenken.

Misschien nog een zoveelste politieke partij?

Nee zei Piet want dan is echt niemand meer blij.

Tja dan weet de Sint het ook niet meer hoor.

Nederland heeft alles al roepen alle Pieten in koor.

Nou Sint is niet achterlijk en ziet best dat zij iets missen.

Een hengel om blijdschap mee uit de zee te vissen?

Tja Piet de tijden veranderen en ik hoop dat wij welkom blijven,

Nou Sint, anders vragen we Ingrid om iets namens ons op haar blog te schrijven.

Het zijn allemaal geen oplossingen Piet.

Het is aan de mensen zelf om er het beste van te maken al zien zij het zelf soms niet.

Wijsheid en meer kunnen wij de mensen in 2016 niet geven.

Wijze woorden Sint en misschien gaan we het ooit nog beleven.

Ja Piet wij zijn een sprookje, een verhaal en een gezellig feest.

Sint wij geven ze alleen dit gedicht en dan is het mooi geweest.

Goed idee Piet en volgend jaar in Nederland…

Ja Sint dan zien wij hopelijk meer gezond verstand.

Sint en Piet.

Vriendinnen week…

Het vroor een paar dagen en het was buiten erg mooi. Met een andere vriendin een wandeling gemaakt om de plas en even bijgekletst, daar zijn vriendinnen voor. Er was een arm om mij heen omdat er nieuwe vervelende bagage in mijn rugtasje van het leven was bijgekomen. Vriendinnen delen ook elkaars rugtasjes en zeker vriendinnen die ik lang ken. Leuke dingen, nare dingen, een rugtasje heeft iedereen. Het is vriendinnen week. Ik dacht laatst dat het toch wel knap van mij was dat ik de meeste gedeelde ouderschappen en roosters van alle vriendinnen en bekenden in mijn hoofd zijn opgeslagen. Dan heeft die de kinderen wel en die niet en die werkt dan en die dan, een goede training voor het brein. Het is af en toe een opgaaf… Er zijn deze herfst ook herfstprinsjes op witte herfstpaarden in mijn leven gekomen en zie daar maar eens de juiste uit te kiezen, of niet. Mijn leven is leuk en ik heb leuke mensen om mij heen en de prins op het herfstpaard of straks op een winterpaard mag wel een toegevoegde waarde zijn in mijn leven. En ik heb het dan niet over materiële zaken, een prinsje mag wel humor hebben en een lach. Veel vriendinnen denken er net zo over, alleen en met leuke mensen om je heen is prima en een relatie mag toegevoegde waarde hebben. Gisteren bij mijn andere vriendin kennis gemaakt met kapsalon, een bakje met groen voer, vlees en friet, zoooo lekker. We hebben een nachtje weg geboekt en we gaan binnenkort kerstsfeer opsnuiven. Heel simpel en heel eenvoudig en ik besef dat ik heel erg veel dingen en mensen heb die zoveel toevoegen in mijn leventje, voor mij van de grootste waarde.

Het zal mijn blog wel duren…

Het zal mijn blog wel duren. Ik had even genoeg om handen en veel dingen zijn geen goed blog materiaal. Ik was zelf wat gedichten aan het maken en aan het lezen en ik kwam J. Slauerhoff tegen met alleen in mijn gedichten kan ik wonen. Ik kan alleen in mijn blog wonen of zoiets, een beetje dat gevoel af en toe… Er zijn trouwens heel erg veel waardeloze schrijvers en boeken en het lijkt wel alsof iedereen tegenwoordig een boek kan uitbrengen. Een leuk boekje was Nieuw Nederlands Peil van Willem Pijffers. Ik zag de datum van 1996 staan en deze man was zijn tijd ver vooruit met wat dingen in het boek. De man met de gum die grenzen uitwist, leuk gevonden. Zonder grenzen geen oorlog, dacht hij in die tijd. Nu zijn grenzen niet eens meer het belangrijkste volgens mij, het gaat om de grondstoffen en de welvaart en gedrag en geloven waardoor er grenzen overschreden worden. Gummetjes gezocht dus en het is weer vrede overal… Sorry, even dromen. Ik heb er weer een favoriete schrijver bij, Paul Coelho. Ja lezen is leuk. Kinderen zijn ook leuk en de kleine van een van mijn vriendin zag een witte Piet en zei dus gewoon, hee een mens. Het is leuk hoe de kinderlogica werkt. Ik vond het verder opvallend de nieuwe partij waar je als je het niet weet op mag gaan stemmen. Hier is goed over nagedacht, zeker. Ik ben benieuwd hoeveel jaren en verkiezingen er nog gaan volgen voordat het achterhaalde kiessysteem een andere vorm gaat krijgen. De v van verandering gaat af en toe tergend langzaam. Het zal mijn blog wel duren… 

Wees welkom hier…

De welkomstavond in het gemeentehuis voor nieuwe bewoners was best grappig en ik zat naast de jongste nieuwe inwoner van een jaar oud. Er was een vragenspel verzonnen met groene en rode vouwblaadjes omhoog houden en ik besloot om de jongste inwoner bezig te houden met deze blaadjes. Vliegtuigjes gevouwen, waaiers en bloemen gemaakt en het kindje vond het enig. Hij blij en ik blij. Ik schreef gisteren over het doorschuif systeem in Nederland. De gemeente verwijst door naar de provincie en de provincie naar de minister en de minister kan doorverwijzen naar de EU. De nieuwe bewoners mochten vragen stellen en dan hoor je toch ook weer, ja wij zijn ons er bewust van maar daar gaan wij als gemeente niet over, zucht. Echt waar, ons land is een groot kaartspel af en toe en als je mazzel hebt dan kom je uit bij de juiste persoon. De meeste nieuwe inwoners kwamen uit Abcoude, het mooie dorp met de ziel die in de andere dorpen meest foetsie is… Er waren ook inwoners die de taal nog niet machtig waren en zij konden niet meedoen aan het vouwblaadjes omhoog spel. Ja maar konden ze het dan niet in een andere taal vertalen vroeg iemand aan mij. Nee natuurlijk niet, nieuwe inwoner van de gemeente zijn ook nieuwe inwoner van Nederland en in Nederland spreken wij nu nog meest Nederlands… Het ging ook over de Buurpreventie WhatsApp en ik zou het buitengewoon humor vinden als de dekking 100% is en er dan een nieuw communicatiemiddel komt. Deze veranderingen gaan zo snel tegenwoordig dat niets meer zeker is en als iets af is dan staat het volgende alweer om de hoek op een deur te kloppen. Het was best een grappige avond en de koffie was lekker.