Eigenlijk best lekker, ik had mij in mijn weekje vrij bewust zoveel mogelijk afgesloten voor de mensen. Op een paar uitzonderingen na natuurlijk… Het wereldrecord boeken lezen vast verbroken en ik ben de beste vriendjes geworden met Rudolf Steiner en zijn nalatenschap/kennis voor de wereld en met de schrijver Chaim Potok. Ik had de eerste dagen gelezen over geloven en oorlogen en de laatste dagen over wetenschap, heerlijk. Met een vriendin een nachtje weg geboekt vanuit onze verjaardagen spaarpot van een jaar of drie doneren oud. En dan is het best een sport om zo goedkoop mogelijk alles te boeken en we hadden een nachtje weg in een 4 sterren hotel met ontbijt en diner voor twee personen voor de totaalprijs van 100 euro met dank aan spaaracties en acties. En we hebben nog geld over voor koffie met appeltaart en een patatje, heerlijk toch. Het viel niet mee om een datum te prikken in het weekend van haar kant want alles heeft een ritme. Het valt mij steeds meer op hoe vast iedereen zit in alles heeft een ritme en ook in het weekend. Drie mensen op voetbal binnen het gezin is drie keer een wedstrijd in het weekend, bewust van…Het blijft mij ook nog steeds opvallen hoe hard veel mensen moeten werken om het hoofd boven water te houden of om het huidige levensstandaardpatroon te willen behouden. Ik kan er uren over nadenken zo alleen op het strand met mijn rugtas en met de schelpjes in mijn handen. Als de mensen met schelpjes zouden kunnen betalen dan zou de wereld er heel wat rustiger en leuker uitzien. En als je meer schelpjes hebt dan dat je nodig hebt dan is er de verplichting om ze terug te gooien in de zee. En zo schep ik dan mijn eigen wereld aan het strand. Ik las dat er aanstaande zaterdag een herdenking is in Amsterdam ter nagedachtenis van de honderden zelfdodingen die jaarlijks te betreuren zijn direct ten gevolge van besluiten van rechters en instanties. Met schelpjes betalen en geen herdenkingen meer nodig… Zelfdoding is een kortsluiting in het brein, daar ligt de directe oorzaak, mijn mening. Het is wel een feit dat er in deze onzekere wereld niet veel voor nodig hoeft te zijn om het brein ernstig te verstoren, vroeger en nu. Volgens mij zijn er geen lijsten van zelfdodingen in de Tweede Wereldoorlog, terwijl deze er zeker waren zo heb ik her en der vernomen. Herdenkingsmonumenten komen er wel steeds meer in ons landje. Ik ben zelf een beetje bang dat er straks heel veel ecoducten nodig zijn om de dieren onder alle herdenkingsmonumenten in Nederland door te laten lopen… 

Zo, voor een weekje vakantie en het is mooi weer en dus wat wil dit mens nog meer…strand en zee natuurlijk. Ik was gisteren al vroeg op het strand en lekker in de zee gezeten en gestaan. Er was geen zeehond te zien, snik. Ik zag de afgelopen week toevallig op de televisie dat er een oude zeehond met een nummer op zijn vacht in onze zee zwemt. Mensen zijn nummers en zelfs zeehonden zijn nummers geworden in het jaar 2016, snik. Toch raar, ik liep de afgelopen week beukennootjes te rapen en het is zomer. Ik vind de beukennootjes met de hoedjes op altijd leuker dan zonder hoedje op. Ik snap werkelijk waar nog steeds niet dat wij de klok wel steeds een uur verzetten in de herfst en in het voorjaar en de zomer niet een maand doortrekken naar september. Ook absurd dat de Sinterklaas etenswaren alweer verkocht worden in wat winkels, zucht. De wereld is idioot af en toe. En ik kan zelf uren nadenken over als ik in Amerika zou wonen of ik dan een sneu of een meelijwekkend type zou zijn? Hokjes denken, nummer denken, wat een wereld toch? Ik was wel verontwaardigd over de aardbeving na een kernproef. Bewust de aardbol nog even iets eerder naar de filistijnen helpen, dacht ik. De platen rommelen al en dan gaat iemand in het kader van de wetenschap er nog bewust even een beving bovenop doen… De mens is echt de grootste vijand van de aarde. Het politieke gedoe is ook weer begonnen in Nederland en ik ben nu al verkiezingsmoe en Sintspullenmoe. Pret was er gelukkig ook de afgelopen weken over de nieuwe papiercontainers hier in het dorp en in de omgeving. De voorlichting was goed en als je een kleinere container of geen container wilde hebben dan mocht je mailen of bellen. En net als televisie kijken, je hoeft niet te kijken en je hoeft dus ook niet zo’n container aan te schaffen. Dat gezeik overal, heerlijk… en dat mensen dus niet gelezen hadden dat ze ook een kleinere container konden bestellen, hilarisch. Ik denk dan wel eens, hoe krijg je iets landelijk voor elkaar als het op papiercontainer niveau al niet goed lukt in een keer. Uitleggen, uitleggen en uitleggen en uitleggen en net zolang tot iets duidelijk is dan maar, iedereen is anders, bewust van. Echt heel erg veel te lachen was er niet de laatste weken en dan is zo’n papiercontainer soap toch mooi meegenomen… 

Ik kwam de afgelopen week binnen en hij lag te slapen op zijn bed. Ik stond bewust even stil te kijken naar mijn lieve goede vriend van in de negentig jaar. Afscheid nemen is zo niet leuk. Dunnen armen en een ingevallen gezicht en het masker van de dood al over zich heen. Mijn lieve oude meneer die mij zijn oorlogsverhalen vertelde en zijn eigen onderduik verhaal. Zoveel samen besproken over de wereld van vroeger en de wereld van nu en ik heb zoveel van hem mogen leren. Iemand met een open blik en een wijze en lieve man, die zijn niet zo makkelijk te vinden. Afscheid nemen en elkaar bedanken voor de vreugde die wij samen hadden en ik had nog twee laatste waarom vragen aan hem. Ik ben niet iemand die op een uitvaart gaat staan spreken, bij leven de laatste dingen met iemand doornemen is beter. Ik hou van jou na iemand zijn dood pas uitspreken is een beetje laat, denk ik dan altijd maar. En zo zaten wij een tijdje hand in hand de laatste dingen nog door te nemen en het was goed zo. Nog een keer thee voor hem gezet. Tranen met tuiten, nu al, omdat ik hem zo ga missen in mijn leven. Zijn boek is uit en hij hoopt dat hij snel rust mag gaan vinden. Ik zag een vallende ster de afgelopen week en ik deed dezelfde wens voor hem, misschien helpt het. De zon schijnt en ik heb even vrij en dan moet je genieten zegt iedereen… Nou ik denk zelf dat de zon mijn tranen af en toe wel zal begrijpen, de zon weet zelf vanuit eigen bewuste ervaring in de lucht dat er ook wolken voor zijn licht kunnen drijven. Als je veel mensen ontmoet tijdens je leven dan heb je veel levensgeluk maar ook heel veel verdriet als ze er niet meer zijn, aldus een andere wijze oude man. 

De scholen zijn weer begonnen en ik heb de vakantie verhalen van mijn vriendinnen weer mogen vernemen. Het verschil tussen arm en rijk komt daar altijd in terug bij mijn vragen aan hen. Kort samengevat is het echt overal rumoerig in de wereld. Heel veel mensen leven overal op straat en de armoede is echt overal. Corruptie, stelen en bedelen komen ook wel voor… iets met oorzaak en gevolg. Hun verhalen aan mij gaan ook over overdadige rijkdom en gezien en gezien willen worden tot aan de dakloze mensen op straat. Dat wij nu in Nederland nog wat vangnetten hebben voor mensen die het anders niet trekken is echt een luxe. Alhoewel die vangnetten bij ons ook naar de filistijnen geholpen gaan worden door de instroom van veels te veel mensen. Zelfs vrouwen die niet mogen blijven omdat het in het land waar zij vandaan komen gewoon veilig is… krijgen hier een baby en een kind bij de moeder weghalen is zo niet 2016. Als je de verhalen allemaal hoort dan is het om te huilen, alhoewel ik misschien precies hetzelfde zou doen als ik op hun blote voeten zou staan. En toch zou iemand eens even een stop in het bad Nederland moeten doen. Gewoon eens even kijken wie er nou binnen ons bad allemaal drijven en wat we nou eigenlijk willen als Nederland. Ik zou het op een vriendelijke A4 zetten en dan uitwerken en pret. En de verkiezingen van volgend jaar maart lijken nu al op de pepernoten die in september al in de winkels liggen. Je kunt ook te vroeg iets in je winkel hebben en ik vraag mij nu al af welke partijen en mensen er voor de verkiezingen van volgend jaar al op het rek van de uitverkoop gaan hangen… Het is allemaal zo leuk om te volgen met een beetje humor, zeker. 

De zomer mag dan nu meteorologisch over zijn, het blijft nazomer met prachtig weer. En zo gingen wij gisteren met z’n drietjes uit het werk naar het bos toe om te picknicken. De rest kon niet mee want alles heeft een ritme… Een uitspraak waar wij nu steeds veel pret om hebben en wat is iedereen weer druk. Kinderen moeten weer in het schoolritme, het ritme van de clubjes is weer begonnen en alles heeft een ritme tot de volgende vakantie. Ik denk af en toe wel eens dat iedereen veuls te veul in een ritme loopt, ieder zijn eigen blije ritme dan maar. Alhoewel, ik begrijp dat er ook ouders zijn die hun kinderen juist van school afhalen, het ritme van Turkije in ons land of zoiets. Een ding scheelde, het was heerlijk rustig in het bos door alles heeft een ritme. En zo zaten wij heerlijk gezellig in de zon en later in de avond gezellig naar het bostheater. Wij hadden echt ontzettend veel pret voor de voorstelling en tijdens de voorstelling viel er weinig te lachen want de naam van de voorstelling was Romeo en Julia. Ik vond het niet de beste voorstelling van al mijn jaren bostheater bezoek, indrukwekkend was de voorstelling wel. Er was veel acrobatiek en onze eigen lord of the rings had er moeiteloos aan mee kunnen doen op het podium. Drama en drama en liefde is zooooo waardeloos af en toe en ik spreek uit eigen bewuste ervaringen… De kleinste speelster op het podium had er nog een leuk riedeltje over hoe waardeloos mannen soms zijn. En omdat wij in de bagatelliseer tijd leven, zucht, ja ook vrouwen kunnen soms waardeloos zijn. Echt waar, mijn eigen spiegel zegt soms ook dat ik zoooo waardeloos ben… Het was een mooie zomeravond in het bos en er komt nog veul meer mooi weer aan in september, hoera! 

Het is dat ik niet alleen was op het strand afgelopen zaterdag met het mooie weer anders zou niemand mijn verhaal geloven… In Nederland en dan gewoon zwemmen in zee met de zeehonden, geweldig. Wij telden er drie en zij bleven van de vroege ochtend tot in de middag bij ons, soms iets verder weg en dan weer dichtbij ons. Op een moment kwam er een boven en echt heel dichtbij, hij of zij keek ons recht aan. Ik vroeg mij echt af of we over wat jaren gewoon in de Noordzee met de dolfijnen kunnen zwemmen? Waarom komen deze beesten richting ons? Misschien door de windmolens die ze richting de kust blazen? Het zal waarschijnlijk meer een gevalletje zijn van goed voedsel in onze Noordzee. We hadden af en toe wel eens een zeehond gespot maar dit was echt uniek. Als de stroming iets minder sterk is en ze zijn er weer dan ga ik eens met de zeehonden praten. Zij zullen toch ook wel een mening hebben over de toestand op het land. Ik denk dat de zeehondenbode die wekelijks verschijnt bol staat van alle idiote dingen die de mensen doen in hun gedeelde zee. En zien zij liever naakte mensen in de zee of mensen met kleding aan en welke kleding heeft hun voorkeur dan? En wat vinden zij van het A4 punt van de PVV tegen de windmolens? Het was ook best grappig dat de meeste strandgangers de zeehonden gewoon totaal niet zagen, slechts een enkeling zag de zeehonden en bleef even staan kijken. Zon, zee, strand en zeehonden, leuker kan een dag niet zijn. 

Het ging de afgelopen tijd even over de boerkinie. In het kader van ik laat mijn brein eens doordraaien net als de wereld kwam ik op het volgende. Ik ben een aanhanger van de zon. De zon geeft mij energie, de zon maakt mij blij, de zon is warm, de zon maakt dat ik geen warme jas aan hoef, de zon geeft vrolijkere foto’s, de zon laat mij leuke dingen buiten doen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik benut alle goede dingen van de zon en ik ben mij bewust van de slechte dingen van de zon want zelfs de zon is niet 100% oké. Overal waar te voor staat geldt ook voor de zon. De zon kan namelijk extreem warm worden en mijn lichaam is niet gemaakt voor klamme nachten en zoveel warmte. Met veel drinken, verkoeling zoeken en een lager tempo draaien is zoiets nog wel op te lossen. Ik heb een lichte huid en door ervaring bewust geworden van, ik weet dat de zon mijn schouders, buik en rug erg kan laten verbranden. Allemaal ook op te lossen door wat schaduw op te zoeken af en toe en mijn lichaam te bedekken. Ik loop op zomerse dagen af en toe met broek en shirt of met jurkje de zee in of een ander water in. Het zal voor veel mensen geen gezicht zijn, boeien, ik slaap lekker die avond zonder verbrande huid. Ik benut de goede dingen van de zon die ik aanhang, ik benoem de slechte dingen van de zon en ik doe er iets aan. Toch raar dat ik aan zoiets dan denk bij berichten over de boerkinie. Stel je nou eens voor dat ik met kleding en al de zee in wil gaan en er komt iemand van handhaving mij vertellen dat ik niet met kleding de zee in mag gaan. Ik zou meteen de shuttle van Pluto laten komen om mij op te halen want zoiets maak ik zelf wel uit. Het is mijn eigen verstandige keuze om met kleding de zee in te gaan. Mijn eigen verstandige keuze en daar gaat het om en bij de boerkinie ook, het gaat erom of het de keuze is van de persoon zelf om hem aan te trekken. Het gaat om de vrijheid van de vrouw. En zo draait mijn brein weer lekker door af en toe. In het kader van de vrijheid voor de vrouw, wij hadden erg veel pret om het volgende. Om ons heen zien wij bewust veel mannen met baarden. Het lijkt wel een trend hier in Nederland, de baard of de ongeschoren kin is hip en dan benoem ik de knotjes boven op het hoofd nog maar even niet… Afijn, wij waren tot de slotsom gekomen dat een man met een baard dus geen enkele aanspraak meer kan maken op een geschoren poes of een driehoekje bij de vrouw. Ja het duidelijker benoemen is niet mogelijk… Jij een baard, ik ga mij ook niet meer scheren en pret. In deze doorgedraaide wereld misschien even een nieuwe trend erin gooien, de behaarde poes. Nou ja, het blijft iemand zijn eigen keuze, trend of niet…

Intuïtie, nuchter verstand, logica en daar zaten wij dan… Een van mijn vriendinnen zocht naar een logische verklaring voor de tweede zon op haar foto’s. Ik liet haar mijn foto’s ook even zien met de tweede zonnen. Als je veel naar boven kijkt dan zie je de leukste dingen in de lucht, zeker. Is het een weerspiegeling van iets of is er een tweede zon met planeten? Er is eigenlijk best wel veel om nog te ontdekken op deze wereld. Nou de zon de zon maar even gelaten en samen naar Amsterdam en nieuw Amsterdam gegaan. Zo noemen wij Amsterdam aan de overkant van de pont. Na de eerste borrel bij Hanneke’s Boom en de tweede op het dak van NEMO, ging onze tour verder na de pont. Nieuw Amsterdam is een droomwereld en erg leuk om even te relaxen. Het is een beetje het gevoel van de boot naar Texel, even helemaal weg. Er is zelfs een strand met een prachtig uitzicht op oud Amsterdam. Sinds er onlangs een bericht verscheen over dat mensen een hoge opleiding meer drinken, genieten wij nog meer van de alcohol in het weekend. De verklaring waar wij op zaten te wachten om het legitiem te maken voor ons zelf. Een normale opleiding en zeker niet dom scharen wij daar ook onder… Oma wilde ook laatst een borrel en hoppa u bent niet dom en dus lekker drinken. En met oma in de auto twee keer een rotonde doen is ook erg leuk. Aan het strand de zon zien ondergaan en vol verbazing kijken naar hoelang mensen erover doen om tentjes op te vouwen is ook erg leuk. De humor ligt echt overal als je het maar ziet. En het is toch geweldig dat het mooie weer blijft en dat iedereen kan genieten buiten van het mooie weer? Ondertussen begint Nederland weer een beetje uit de komkommertijd dip te komen. Nederland heeft in de zomer altijd een lange siësta, zo voelt het. Ik maak mij daarom ook niet zo druk in deze tijd, aanpassen aan de massa want het is zomer.

Het was het afgelopen weekend bootjes weekend. Ik besloot om zaterdag toch maar een paar uurtjes de bootjes van de 21^e Canal Parade in Amsterdam mee te nemen in het kader van de vrolijkheid en de zon. Alleen want mensen om mij heen hadden andere dingen zo op de zaterdag, ook iets met een boot en bejaarden elders in het land. Op de Prinsengracht was het goed uit te houden in de zon en het was net als andere jaren een groot feest. Iedereen die ik sprak was zich wel bewust van de veilgeheidsmaatregelen die genomen waren maar daar lieten zij zich niet door weerhouden. De meest gehoorde uitspraak was dat vrienden niet kwamen omdat zij het niet aandurfden. Ja in oorlogstijd reageert de een zus en de ander zo… Ik vond het persoonlijk toch wel heel erg stoer dat de burgemeester gewoon op een boot stond tussen de feestende massa. Allemaal vrolijke mensen en leuke muziek en de Holland boot was mijn favoriet en de mensenmassa bewoog mee op de muziek. Het is dat die tulpen op de boot goed vast zaten anders hadden zij ook vast mee gedanst. Afijn Amsterdam gaf een goed signaal af naar de rest van de wereld en join us was de boodschap. Ik trok het tot de helft van de stoet met boten en in het kader van de beweging de stad nog even een beetje doorgelopen. Ik had al zo’n voorgevoel dat ik de zondag heel erg veel suiker naar binnen zou gaan werken op de Vinkeveense Plassen en dan kan een beetje beweging helemaal geen kwaad…. Zaterdag bootjes kijken en zondag zelf in de boot, zoiets heet weekend. De drukte in Amsterdam tegenover de rust op het water in Vinkeveen. Het is wel gewenst de weg daar een beetje te kennen en de gevaren van de Vinkeveense Plassen want anders vaar je bijvoorbeeld zomaar over een eiland bijna onder water heen. Over honderden jaren gaat een nieuwe beschaving met open monden staan te kijken naar land dat boven water komt zetten. Kijk een eilandje met schuurtje en caravan, dus zo leefden de mensen rond 2016… Ik zag het al helemaal voor mij… Op een rustig stukje even de boot aan de kant vastgemaakt en nog bijna koeien op de boot. Chips, chocolade en de suikerklontjes vlogen onze monden binnen…heerlijk…weekend suiker. Goed dat wij niet aan de Olympische Spelen meedoen, wij waren echt wel op het eerste het beste vliegtuig naar huis toe gezet… 

Ik kwam uit mijn werk en ik wilde net naar binnen toe lopen om de visite nog even te zien. Een mooie auto kwam aanrijden en er ging een raampje open en ik dacht dat iemand de weg wilde vragen. Een leuke man met een zachte g begon te praten dat hij op weg was naar Duitsland en van een beurs kwam in Nederland. En ik dacht nog steeds, hij gaat de weg vragen naar de snelweg richting Duitsland. Er schoot ook even door mijn hoofd heen dat het best wel zielig was zo’n wagen zonder navigatie. En zijn mobiel deed het zeker ook niet. Ik ben de beroerdste niet en ik dacht nog even om aan hem te vragen om ergens even een hapje te gaan eten, hij was best leuk en die zachte g was ook wel lief. En plotsklaps kwam er de vraag vanuit de auto of ik een messenset wilde kopen zonder BTW. Ik had eigenlijk willen zeggen, dit is zo 1995 lieve man. Tegenwoordig heb je aanbiedingen via het internet en er komen ook nog steeds folders door de bus met aanbiedingen erin voor messensetjes. Op mijn nee en bedankt kwam er nog terug dat ik zeker alles al had… en vervolgens ging de leuke man met zijn messenset de hoek om. Ik hoorde later dat deze man al eerder in een straat hier dichtbij ook zijn messenset probeerde te verkopen aan mensen. Lieve leuke man, waarom verkoop jij in hemelsnaam vanuit een auto messensetjes? Staat er een huis onder water? Kan de alimentatie er niet meer af? Wil je een wereldreis gaan maken? Heb je geen onderdak? Heb je geen andere baan? Of is het verkopen van messensetjes vanuit de auto jouw droombaan? Kom gerust nog eens door mijn straat en ga met mij een hapje eten dan nemen we het eens even door allemaal, misschien bloeit er nog iets moois op tussen ons en is zo’n messenset dan wel leuk voor in de keuken van onze toekomstige woning…