Het was een rare week, het heule gezin werd ziek na het overlijden van mijn moeder. En mijn vader en ik kregen nog een corona test ook voor de zekerheid. De vreugde was dan ook heul groot toen wij allemaal afgelopen maandag weer op onze benen konden staan en wij geen corona bleken te hebben, gewoon heule heftige buikgriep. De uitvaart dame was al bang dat zij alleen zou staan bij de crematie van mijn moeder, bewust van... En zo kwam alles toch nog goed. Wij konden vandaag in alle rust met het gezin afscheid nemen van mijn moeder, op de manier zoals zij en mijn vader het bij leven nog samen besproken hadden. Het was mooi allemaal en goed allemaal en ik had niets meer te zeggen. Ik heb bij leven meer dan genoeg voor haar gedaan en had alles al met haar besproken. Ik had alleen nog een agenda met vlinders en vogeltjes voor haar gekocht voor de Sinterklaas en deze is meegegaan in haar kist. Haar agenda voor 2022 zal altijd leeg blijven en het zal in ons gezin ook leeg blijven. Dag mam, dag dag…

Het stormde vannacht en ik kon niet slapen. En midden in de nacht ging de telefoon. Jij kon ook niet slapen mam, want je was heel ziek. Zo ziek dat pap en ik midden in de nacht naar jou toe gingen. Ik zag het al bij binnenkomst, na twee keer eerder gedacht te hebben dat je zou gaan, deze keer was het goed mis. Pap zat aan de ene kant van jouw bed en ik aan de andere kant en we zagen je van ons weggaan. Het was goed. Dag mam…

Het maakt de situatie toch net even ietsie pietsie anders met een moeder op een ouderen woning met allemaal mensen met corona, bewust van… Mijn vader mag er een uur per dag heen in maanpak en ik ging de afgelopen week even mee om de zak met wasgoed af te zetten. Ik liep om de woning heen en aan de achterkant kon ik zo naar mijn moeder zwaaien door het raam heen. Déjà vu, heb ik deze ervaring al niet eens eerder meegemaakt een jaar geleden? De tijd vorig jaar dat mijn ouders nog corona moesten krijgen en nog geen twee vaccinaties achter de rug hadden? Of was het die keer dit jaar en dat mijn moeder getest was en ik door het raam heen naar haar stond te zwaaien? Is het mijn lot om de zwaaidebiel van de familie te moeten worden? Zeg maar wat vroeger het zwarte schaap was en in het nu ben ik dan de zwaaidebiel? Nou het is allemaal niet anders en het corona spook gaat gewoon in het rond. Ik train mijzelf nog steeds suf en ik kan nu een versnelling hoger met de fiets de bruggen op en ook tegenwind fietsen gaat steeds beter en hoera. Ik heb een heul stuk gelopen de afgelopen week door Amsterdam en de napijn was al een stuk minder dus hoera, vecht Inkie… Ik heb gelukkig ook een hometrainer binnen en gewichten dus met wind en regen geen enkel excuus. Ik heb weer mooie foto’s genomen in de stad tijdens onze wandeling. De schoonheid van een boom of bankje en de mooie plaatjes van de grachten, blij blij blij. Een bijkomend voordeel zijn de paaltjes, de Amsterdammertjes waar ik dan mijn been overheen kan gooien als oefening en pret We waren nog van ons laatste kortingskaartje naar het Verzetsmuseum geweest. Ik vond vooral de handgeschreven brieven indrukwekkend vanuit gevangenschap Het is bijna niet voor te stellen dat mensen niet wisten waar hun kinderen waren en of hun brieven wel bij familie terecht kwamen, vreselijk. Ik vond het mooi dat er een aparte ruimte was met Nederlands-Indië. Ja het was heel leerzaam en overal waar ik kom zie ik de geschiedenis net vanuit een andere hoek of van een andere kant belicht en zo hoort het ook.

Menstruatie armoede, ja ik help wel mee om het onder de aandacht te brengen van Sinterklaas en van de Kerstman. Ik las dat mijn oude even woonplaats er geen extra budget voor over had en hier weet ik het eigenlijk niet. Er stond een paar dagen geleden een alleraardigst meisje met een goed verhaal en enthousiasme bij de ingang van de supermarkt. Zij stond op eigen initiatief en voor de Voedselbank menstruatie spullen in te zamelen voor vrouwen met menstruatie armoede. We kregen al snel een gesprekje over de Voedselbank en het ingezamelde maandverband. Ik weet dat er mensen zijn die heul erg hard lachen om menstruatie armoede en toch het bestaat wel, bewust van… Het is voor kinderen erg als er niet genoeg geld in huis is of als het geld ergens anders aan op gaat in huis en het kind lappen of toiletpapier moet gebruiken tijdens de menstruatie. Nee, dit verhaal komt niet uit een of ander sprookjesboek, het bestaat echt. Er was eens een klein landje aan de Noordzee waar vroeger de vrouwen lappen textiel in de onderbroek droegen en zelfs uitspoelden voor hergebruik. De tijd stond niet stil in het kleine landje aan de Noordzee en door alle veranderingen kwam er welvaart en iemand bedacht maandverband en tampons voor vrouwen. De eerste vrouwen kwamen juichend het zwemwater uit rennen want met een tampon in konden zij voortaan zwemmen. En doorlekken met maxi maandverband gebeurde alleen nog een enkeling zoals ik af en toe en dan nog vanwege Endometriose. Afijn, de welvaart moet met steeds meer mensen gedeeld worden nu en er is dus menstruatie armoede in het kleine landje aan de Noordzee. En het is niet zo dat er geen maandverband is en dus hoeven we nu nog niet helemaal terug naar vroeger. Ik heb zelf twee pakken maandverband aan het meisje gegeven, gewoon spontaan en met de gedachte dat ik twee vrouwen even een zorg minder heb gegeven.

Ja veel mensen om mij heen gaan gewoon door en hebben de situatie geaccepteerd zoals ie is. Wat natuurlijk niet wegneemt dat bijna iedereen wel last heeft van de opgelegde adviezen en de aankomende wettelijke maatregelen, da’s een heul ander verhaal… Ik geef toch eigenlijk wel een mooie bondige samenvatting van de laatste persconferentie met, ik heb er last van en pret. Ik kijk nog steeds vrolijk naar wat wel kan en mijn advies is dan ook om genoeg dingen over te laten die wel kunnen voor de mensen. Ik ga binnenkort een nachtje weg en mijn reismattie en ik zitten nu al te grappen of we eerst het OMT om een reisadvies moeten vragen? Leuk is anders in deze samenleving en eerlijk gezegd, ook voor het coronatijdperk was de samenleving voor mij al niet meer zo om te pruimen met wat dingen. Ik blijf het wel fascinerend vinden om alle ontwikkelingen in deze tijd te volgen. En verder gaat het QR-tijdperk langzaam over in een 2G-tijdperk. Er gaat onderscheid gemaakt worden tussen mensen. Niet gevaccineerd en geen corona gehad dan gelden er andere regels… Met diepe schaamte gaan mensen later op dit stukje geschiedenis terugkijken, zeker, 100% zeker zegt Inkie, geen glazen bol voor nodig, nu al bewust van… Nou en verder even naar het tuincentrum geweest en mijn mini kerstboompje staat al, ja zelf de slingers gezellig ophangen… Het is echt opvallend hoeveel spullen er niet voorradig zijn in de winkels en het valt meteen op als er weer een container met spullen is gearriveerd in een winkel. Vervoer is duur tegenwoordig en bikkelharde onderhandelingen van wat wel en niet meegenomen gaat worden op transport, iets met wat de gek ervoor geeft. En ik was ook bijna toe aan een nieuw rijbewijs en met een week was het nieuwe rijbewijs er, best snel. Ik dacht nog even terug aan mijn rijlessen van vroeger, de verschrikkelijke straatjes van rechts en de verkeerspleinen in Utrecht en dat ik van mijn leuke rokende rijinstructeur naast mij, altijd wel een keer langzaam over het Zandpad moest rijden en heul veul pret. Ik denk niet dat ik mijn rijbewijs tien jaar nodig ga hebben want tegen die tijd is er hopelijk wel ander vervoer en is de auto zoooo achterhaald.

In mijn woonplaats geen gezeur, men had hier goed gekeken naar wat wel kon met de intocht van Sinterklaas. En ik had dikke pret want ik kon nu vanuit huis en vanachter het raam de Sint en de Pieten zien. Sint ging dus gewoon het dorp door en iedereen kon langs de kant van de weg gaan staan en klaar. Er werd verzocht om niet achter de stoet aan te huppelen en om te blijven staan langs de kant van de weg. Ik vind de vreugde van de kleintjes dan altijd leuk om te zien. Ik ben wel benieuwd of zo’n intocht het nieuwe normaal gaat worden, een boot hoort er toch wel bij is mijn mening. En de kleur van de Pieten was dit jaar Cumbre Vieja in mijn woonplaats. Ze hadden met hun gezicht onder de as van de vulkaan op La Palma gestaan en ik dacht dus, de Cumbre Vieja Piet. Iedereen weer even blij en schoentjes kunnen vanavond gezet worden. Ik was de afgelopen week al op pad geweest voor een zachte chocoladeletter voor mijn moeder, bewust van dat wat oudere mensen de harde chocolade niet meer kunnen breken met hun gebit of er de kracht niet meer voor hebben om chocolade in stukjes te breken met hun vingers. Ze hadden er een in het chocoladewinkeltje, zelf gemaakt. De letter moet nog even wachten want de woning van mijn moeder zit in… de isolatie vanwege coronapatiënt en diepe zucht. De uitslag van haar test duurde bijna twee dagen en zij is goedgekeurd voor nu. Er mag dus wel iemand naar binnen bij haar op de kamer maar weer volledig in pak, diepe zucht. Mijn vader wil de coronabrandhaard gewoon blijven betreden en daar doe ik dus heulemaal niets aan, zijn eigen bewuste keuze en ze zijn de komende week 55 jaar getrouwd dus wie ben ik om mijn mond dan open te trekken… Ik wacht nog heul even met het bezoek tot de isolatie er hopelijk snel af is en blijf even uit de buurt, eerst zelf fitter worden. Het is gewoon een herhaling van vorig jaar, ik hoop alleen niet dat het weer drie maanden in maanpak op bezoek gaat worden. En verder is het gewoon doorgaan met alles en leeft het corona gedoe eigenlijk niet meer zo om mij heen. Mensen vliegen de wereld weer over voor vakantie, bewust van... De mensen hebben het geaccepteerd en gaan gewoon door. Het is zoals het is.

Voyage, het heule leven is een grote reis. Ik ben zo blij met de ABBA en Voyage, het nummer Ode To Freedom is een tranentrekker bij mij. En verder vooral veel vrolijke muziek en bedankt ABBA voor deze mooie muzieknummers. Ik reis een beetje op visite naar mensen en verder fietsen en fietsen om conditie op te bouwen. We hebben gelukkig veel hoge bruggen hier en ik fiets bijna elke dag een rondje bruggen op de gewone fiets en het gaat steeds beter. Een van de bruggen heeft een bijnaam van een dikke burgemeester die wij lang geleden hier hadden, zo leer ik zelfs de geschiedenis van de bruggen die ik beklim en pret. Het is leuk om lekker dom om mij heen te kijken onderweg en mooie foto’s te nemen, de ganzen komen ook weer terug op de weilanden. En tijdens het fietsen zijn er nog steeds heul veul vliegjes of mugjes, zwermen, wat moeten ze hier in november? Ik was ook op kraamvisite geweest bij een nieuw konijn en in de dierenwinkel hadden ze houten speeltjes en pantoffeltjes/slippertjes voor konijnen, ik dacht eerst aan een grapje van de verkoper maar het was echt waar. Er is vraag naar en pret. Ze hadden gelukkig ook nog een gewoon zakje met snoepjes en zelfs daar werd ik niet goed van… Er stond op het zakje, voedingsadvies: 2-5 stuks per dag afhankelijk van het dier. Kan iemand mij vertellen wat ze daarmee bedoelen? Op een zak drop staat toch ook niet, afhankelijk van het mens zoveel dropjes? Het wordt tijd om weer echt te gaan werken merk ik voor mijn geest en pret. Ik had de speeltjes toch gekocht voor het konijn en het konijn speelde er zowaar mee en het bazinnetje had ook nog nooit zulke speeltjes gezien.Ik heb dus meegedaan met de aankoop van deze speeltjes om deze gekte in stand te houden, bewust van… De meeste mensen om mij heen zijn nu bezig aan de tweede leg qua huisdieren. Ik vind het zelf nog steeds erg jammer dat ik er geen heb maar een beestje heeft een stabiel leven en thuis nodig. Ik ben mij er ook van bewust geworden dat dieren buiten elektrische auto’s niet horen aankomen of horen starten. RIP poes, goede reis…

Ik had na de persconferentie van de afgelopen week er maar een woord voor over na afloop, verschrikkelijk en hup weer door. Niet dat ik hem niet zag aankomen maar dat maakt het des te verschrikkelijker. Het is een tijd dat ik er met humor toch nog iets van probeer te maken en soms zitten er mensen op mijn zelfde humor level en dan lachen we samen. Mijn vader komt bijna nergens en ik had in overleg met hem nog geen keurmerk, ehh een QR-code bewijs op papier voor hem aangevraagd. Nou speelt mijn vader zijn leven lang al mee in de loterij van de staat, gewoon als een klein hoogtepuntje in zijn leven en prima. En opeens kwam het besef bij hem de afgelopen week van als ik dan een keer een prijs win en hem moet gaan ophalen op kantoor dan kom ik niet naar binnen daar want ik heb geen QR-code… Het keuzemenu was te moeilijk voor hem en ik nam de telefoon over en zowaar binnen een paar dagen zijn QR-code in huis op papier. De internationale is voor als je Corona krijgt en naar Duitsland gebracht wordt omdat wij hier nog steeds geen Corona ziekenhuis hebben zodat de gewone zorg door kan gaan… Ja vette pret hier thuis en zo kwam er ook bij mij een rekensom op… De kans om 250 euro te winnen in de loterij van de staat is nihil, kunnen we jouw QR-code nu niet op de zwarte markt voor 250 euro verkopen, dan hebben we nu geld? Iets met de gasprijs gaat ook omhoog? Het is natuurlijk gegrap van ons, denken mag en pret. Ja iedereen heeft zo zijn duistere kant in het brein die af en toe opspeelt en ikke ook, het is af en toe verschrikkelijk met mij, gelukkig zelf bewust van…

Mijn reismattie had een jas aan van zo’n twintig jaar oud aan en mijn lichtblauwe winterjas is zo’n twaalf jaar oud, best veul jaren eigenlijk. We dragen deze jassen een paar maanden per jaar en soms nog een andere jas ertussendoor maar toch, best grappig eigenlijk. Het is alleen voor de Albelli dat ik nieuwe dingen koop en pret. Ik schaam mij anders dood dat ik steeds met dezelfde kleding al jarenlang in haar vakantie Albelli’s sta en pret. Ik ben ook nooit jaloers of afgunstig op mensen die meer hebben of het anders doen, iedereen is happy op zijn of haar manier en met zijn of haar leven en da’s oké toch? Het maakt het leven soms best ingewikkeld met meer spullen want ik kreeg van iemand een tasje met mini’s en de geuren van deze douche en lotions waren echt heerlijk. Ik heb er veel baat bij om geuren die mij happy maken op te doen of af en toe te ruiken, bewust van… Ik was er eindelijk uit welke de lekkerste geur was en toen zag ik dat zo’n echt flesje best duur was, voor mij dan en pret. Ik heb er toen toch een flesje van gekocht en helemaal blij met Molton Brown, Suede Orris bodylotion. Ik ben nu aan het sparen voor de douche. Het komt uit Engeland en vast dure transportkosten om het hier te krijgen en een extra kantoortje in Engeland is tegenwoordig ook nodig en dit alles zit allemaal in mijn flesje bodylotion doorberekend en pret. Ik zag in de supermarkt ook adventskalenders met koffie en thee erin. Ik heb niets met de advent, het is wel leuk om zo alle smaken eens te kunnen proeven. Ik weet dan voor de kerst welke smaak koffie en welke smaak thee het lekkerst zijn. Het zijn kleine dingen die de dag al kunnen opvrolijken door een deurtje in zo’n kalender open te maken en te proeven. Het kan allemaal nog de dingen kopen, nog wel maar dat mag ik niet schrijven eigenlijk want da’s doemdenken…

Ik was vandaag rustig aan de boel wat aan het uitzoeken op mijn zolder. De hoogste tijd om weer wat spullen weg te doen om alles op weinig spullen te houden. Ik had vorige week al een paar boeken naar de Kringloopwinkel gebracht en ik zat nu op de vloer de paar muziek Cd’s eens te bekijken en er was er maar een die weg moest, LA The Voices met Gordon. Iets met in een ander leven, ik believe er niet meer in en pret. ABBA met Just a Notion is op dit moment mijn favoriet, zo mooi! Ik was nog jong in de tijd van de oude ABBA en heb ze toen niet bewust meegemaakt. Dvd’s ook uitgezocht en er alleen een paar uit nostalgie gehouden, ik kijk toch geen Dvd’s meer. Welke gehouden dan? Nou vooruit, The Green Mile, Intouchables, War of the Worlds, Sjakie en de Chocoladefabriek, AVATAR, Bambi, Wickie de Viking, Pirates of the Caribbean 3x, Oorlogswinter, Zwartboek, The Hobbnit 2x en klaar en door. Jan uit Zwolle zou zeggen, voor de hoesjes Ing, voor de hoesje bewaren en pret. Het slaat eigenlijk nergens op om ze te bewaren. Ik ben er gewoon nog niet klaar voor om ze zelf weg te doen. Ik ben bijna weer bij met het opruimen en ik haal veel dingen ook weer bij de Kringloopwinkel, niet alles. Het leukste van vandaag was een oude tante die wat warrig aan het worden is. Zij belde met mijn vader en feliciteerde hem met de trouwdag van zijn dochter… Ik ben al acht jaar gescheiden en heul heul veul pret. Wij noemden het een Henk Krolletje vandaag, heb echt onder tafel gelegen van het lachen en ik niet alleen. Werk toch alsjeblieft de verjaardagskalenders eens bij…