De netwerk fiets

Vandaag weer even op de denkfiets. Stel, ik ga een fietsenwinkel beginnen. Ik neem mijn broer aan voor in de winkel en ik laat mijn zus de administratie doen. Een vriend met een eigen bus, gaat de fietsen ophalen bij de mensen. Een andere vriendin maakt de software. De kinderen van een andere vriend helpen in het weekend. Ik laat de boekhouding door een andere vriendin doen. De reclame doet een goede vriend. En bij de bank krijgen we krediet omdat een goede vriendin daar werkt. Heel simpel door de bocht met de fiets… Op een verjaardag zie je elkaar dus allemaal en heb je het veel over de winkel. Niets mis mee. Het tweede jaar zie je elkaar nog steeds op alle verjaardagen en feesten en heb je het veel over de winkel. De winkel draait goed en je neemt nieuwe mensen aan vanuit je bestaande netwerk. En zo gaat dit jaren door. Je blijft dus in dezelfde kring doordraaien. Het kan goed gaan. Je kunt ook de boot, ehh fiets, volledig gaan missen. Doordat je geen enkele feedback van buitenaf krijgt kun je dingen als heel normaal gaan zien. Je bent je eigen netwerk. Ook staat tijd niet stil en kunnen de markt en de mensen veranderen.

Simpeler kan ik het niet uitleggen. Je kijkt met alle mensen dezelfde kant op en kunt zo dingen gaan missen of als normaal gaan zien. En dat is er nou aan de hand in Nederland en in andere landen. Het wordt nog een stukje erger als er maatschappelijk belang bij betrokken is of geld van andere mensen bij betrokken is. Je kunt dan sorry zeggen…

Netwerken mag dat nog? Op zich is er niets mis met netwerken, het kan je blik verruimen. Het is ook goed om eens met een ander vernieuwend bedrijf of persoon in zee te gaan, buiten het bestaande netwerk. Het gaat meer om de ethiek en de verhoudingen tussen klant en geld. Zonder klant geen geld maar bewust over de rug van de klant geld is weer geen winst. Je kunt je ook afvragen of maatschappelijke behoeften, zoals zorg en pensioenen, bedoeld zijn om winst uit te creëren.

Je kunt cirkels gesloten houden en je kunt de cirkel open zetten om nieuwe mensen een kans te geven. En toch denk ik dat het besef niet op tijd gaat komen omdat we na sorry, weer op de oude voet of fiets verder gaan. Gelukkig is er dan altijd nog het nul punt en kun je weer helemaal opnieuw beginnen, ook een cirkel.

Mag ik dan Ingrid zijn, aan het begin van de cirkel en in het nu? Met een basisloon en geen onkostenvergoeding, ontslagvergoeding, vertrekbonus of wachtgeld. Mocht ik niet meer bevallen of er is een beter iemand dan zoek ik weer iets anders…

Bliep bliep, aarde in zicht

Als je niets zinnigs weet te zegen, zeg dan maar helemaal niets. En toch is dat niet helemaal waar. Ik was afgelopen weekend in Utrecht en liep in en uit de Jaarbeurs waar Earth & Beyond was. Een bewust evenement over de aarde en het universum, eigenlijk een spiritueel evenement. Het mooie was dat je daar als spreker van alles kunt roepen, omdat het meeste niet feitelijk aangetoond kan worden. Dus of het nou altijd zinnig moet zijn wat je te zeggen hebt… Er was een iemand die een verhaal afstak waarbij ik mijn buurman niet durfde aan te kijken, anders hadden we onze lachen niet meer kunnen houden. Feit is wel dat het verkoopt en dat er een grote aanhang van mensen is die zich verwant voelen bij de sprekers. Er waren ook leerzame en grappige lezingen.

We leven ook in een tijd dat spiritualiteit weer wat opleeft en waarin yoga en andere meditatiecursussen hip zijn. Ik oordeel nooit en iedereen mag doen, waar hij of zij zich happy bij voelt en aansluiting bij voelt. Je mag er nu tenminste wel over praten zonder dat iemand je gek aankijkt en dat is al heel wat. We zijn nog lang niet klaar met bewustzijn en onderzoek.

Ik sta zelf heel nuchter in het leven en denk zelf na. Toch ben ik mij er zeer van bewust dat er meer is en ik voel mij meer verwant met het boek van Pim van Lommel met Eindeloos bewustzijn. Een wetenschappelijke visie op de bijna-dood ervaring. Ik weet vanuit eigen ervaring wat het met je doet en mooier kun je het zelf niet onderzoeken, lol. Het heeft ook te maken met de kwantum en zeker met de elektromagnetische velden van de hersenen. Een Nobelprijswinnaar zei al eens: “in de wetenschap is het niet zozeer belangrijk nieuwe feiten te ontdekken als wel nieuwe manieren te ontdekken om hierover na te denken.” Ik blijf er nog steeds bij dat oplossingen onstaan door te leven in het nu en vooruit te kijken. En bestudeer oude kennis eens voordat het in de prullenbak verdwijnt en vraag je dan af of het niet beter kan met de kennis van nu.

Spiritualiteit is een hulpmiddel. Het echte leven is toch echt op deze aardbol met milieu, klimaat, oorlogen en wat mensen die niet sporen. De echte daadkracht zal toch op deze aardbol moeten plaatsvinden. En iedereen is vrij om ergens in te geloven zonder het aan een ander op te dringen, dat is niet de bedoeling van geloof! Alhoewel, ik geloof in vrede en zou dat best aan iedereen willen opdringen.

Ik heb ook nog een kleine sightseeing door Utrecht gehad. Hetzelfde beeld als in andere steden. De yuppen krijgen hun eigen wijken. Oude woningen worden hogere middenklasse woningen en de allerarmsten kruipen bij elkaar in de wijken. In de echte volkswijken hingen opvallend minder oranje vlaggetjes dan andere jaren. Gelukkig heeft Utrecht nog steeds de grachten en de Domtoren en een mooie grote Moskee. En het nieuwe U gebouw met de andere gebouwen, het gaat een beetje op de Zuidas in Amsterdam lijken, tja, Nederland 2014.

Bambi en Stampertje

Een van mijn favoriete films is Bambi. Ik kan de mooiste zin uit die film ook heel goed nadoen tot hilariteit van mijn vriendinnen. “Als je niets zinnigs te zeggen hebt, zeg dan maar helemaal niets.” Voor dit weekend gaat deze zin weer veel op. Ik dacht het hoogtepunt gisteren in Utrecht al vernomen te hebben maar het kon nog beter. Weer een van de mooiste televisiemomenten van dit jaar, Mart versus Tom gisterenavond bij de nabeschouwing van het voetbal. Voor iedereen die geïnteresseerd is in het nu, analyseren, psychologie en media, kijk hem even terug, lol! Volgens Mart bracht Tom geen nieuws, dus als je niets zinnigs weet te zeggen… Tom gaf terecht aan dat we in het nu leven en dat de televisie daarin mee moet gaan. Overigens bracht de Tour de France in het verleden ook niet het nieuws wat er wel was. Heerlijke televisie met emoties erin. Go Tom en blijf verslag doen van wat jij bewust ziet. Of het zinnig is dat bepalen de kijkers wel.

Bij ons ontstond wel de dialoog van wat is zinnig en onzinnig. Met de vakantie op komst, krijg je weer de standaardtelevisiebeelden van de mensen met de sleurhutten die gewogen en gecontroleerd worden. Zo’n filmpje is Nederland, of het zinnig is mag je zelf bepalen. In het kader van het nu zou je ook eens een filmpje kunnen maken met wat andere vragen aan de vakantieganger erin. Gaat u comazuipen? Wat kost de vakantie en moest u ervoor sparen? Hoe is de seks in de sleurhut? Kunt u zonder uw mobiel? Wat voor boeken staan er op de e-reader? Wat zijn leuke games om te spelen? Wat zijn de nieuwste snufjes in uw sleurhut? Wat denkt u in het buitenland te vinden wat u in ons land mist? Alles kan in 2014, we leven in het nu.

Ik werd persoonlijk blijer van een bijdrage vanuit een soort van kasteel in Irak van RTL nieuws. Hun eigen verslaggever in het gebied en niet de beelden van iemand anders overnemen. Net even de andere kant laten zien van wat je altijd in het nieuws ziet. Nieuws is leuk en je kunt er een hoop lol van hebben en soms nog iets van leren.Ook in nieuwsland is het zoeken naar een vernieuwende weg en meegaan met de tijd.

Morgen verder over de zin en onzin in Utrecht.

De U van uitgestoken hand

De U van Utrecht en de U van uitgestoken hand. Ik was vandaag een dagje in Utrecht en heb ook even de demonstratie van de zorgmedewerkers gezien. Het was een mooi gezicht dat ze met zo’n 500 mensen op de trap zaten bij het nieuwe U gebouw in Utrecht. Ik kreeg er kippenvel van, mensen die allemaal symbolisch de hand uitstaken naar de werkgevers om tot een nieuwe cao te komen. De kreten gingen ook over, dat nieuwe bezuinigingen in de zorg niet meer kunnen. Het waren toch meest weer ouderen in de zorg die waren komen opdraven naar Utrecht. Mensen met veel zorgervaring en die allemaal bang zijn voor hun baan en dat hun kennis straks niet meer nodig is.

Ik zat daar op de trap en bij de ingang van het Beatrix Theater stonden mensen te wachten tot de deuren open gingen. Bij mij op de trap zaten ook ouderen te wachten. Het ging zomaar door mijn hoofd dat zij nu nog zaten te wachten op de aanvang van een voorstelling en later kunnen wachten op goede zorg. Waren zij zich ervan bewust? Of leven zij ook in het nu en denken ze dat het allemaal wel goed gaat komen? De medewerkers in de zorg hebben vaak allemaal een gezin en een hypotheek of een huur, zij kunnen even niet naar een voorstelling in het theater als zij hun baan verliezen. Zij zijn zich wel bewust van wat baanverlies gaat inhouden.

De U van bijna uit geprotesteerd en de U van uitgeput, ook van toepassing op de mensen met hart voor de zorg. Ook ging er door mijn hoofd waar de P en de W waren. PVV en Wilders die altijd zo voor meer handen aan het bed waren, de U van ultieme droom in Europa laten uitkomen? Ik kan even geen U meer zien en ik ga morgen weer uitgerust verder schrijven.

Mixed feelings

Ik was gisteren weer terug op mijn honk bij de Voedselbank. Ik had de droom dat ik terug zou komen en dat alle mensen weg waren, helaas verre van waar. Ik zie mijn werkelijkheid ook terug bij de Voedselbank. De aanmeldingen komen nog steeds binnen en niet alleen bij ons maar in de wijde omgeving. De inhoud van de standaard voedselkratten wordt voor het eerst sinds lange tijd minder, vanwege de toename van de vraag. Ook kopen de winkels nu scherper in, bewuster en zo wordt het aanbod weer minder. Wij hebben gelukkig wel plaatselijke buffers en een eigen kas zodat wij het kunnen opvangen.

Ik werd heel erg happy van een jongen die eindelijk wat Nederlands kon spreken tegen mij. Hij had les gekregen en ook hij was happy. Mijn collega’s en ik worden minder blij van kinderen, die de snoeppapiertjes gewoon op de grond gooien. Het voordoen en uitleggen helpt niet, hoe doen ze het thuis dan, vragen wij ons af? Waar wij ons bij de Voedselbank ook zeer van bewust zijn, hoe belangrijk opvoeding is. Eigenlijk in het hele leven, als de basis al niet goed is… Ook mixed feelings over een zelfmoord en een poging tot zelfmoord in onze omgeving. De geestelijke nood is heel hoog in ons land, door geldgebrek, drugs en tal van andere redenen. Gelukkig hadden we ook weer bloemen gekregen bij de Voedselbank en daar waren de mensen echt heel blij mee. Net dat beetje vrolijkheid waardoor het leven weer iets vrolijker wordt.

Na ons werk zijn we met wat vrijwilligers uit eten geweest. Het voelde erg goed om het allemaal zelf te betalen. Geen bonnetjes declareren en het Voedselbankgeld netjes in de kas houden. Het was erg gezellig en zo leer je elkaar wat beter kennen en we hebben erg gelachen. Het was weer opvallend, hoe droevig de horeca was. Als je niet eens de gasten netjes gedag kunt zeggen en de jas niet kunt aanreiken bij de deur en weinig lacht, erg triest. Hier ga ik geen tweede keer heen, al was het eten best aardig.

Overigens was mijn dag al goed door de verslaggeving op de televisie van de autorit van de nieuwe Spaanse koning. Vanuit de studio wisten ze niet of hij in de auto nou al dichtbij het paleis was of niet. Wel, niet, wel, twijfel, ja toch. Er waren meerdere wegen naar het paleis… Mooi voorbeeld, van hoe je dingen kunt missen als je altijd van de bestaande weg uitgaat, die weg neemt of denkt te kennen. De nieuwe koning had ook een toespraak met daarin verwerkt: hoop en oog voor de jongere generatie. Alleen zo’n toespraak is al hoopvol.

Het kijkt lekker

Het voetbal gaat goed daar in Brazilië. De bevolking van Brazilië is weer even naar de achtergrond verdwenen en er is alleen nog maar hiep hiep oranje stemming. Je zal maar steward zijn tijdens zo’n wedstrijd. In een stoeltje met je rug naar het veld toe en al die supporters bekijken. Ook dan hoef je de eerstkomende tijd niet meer naar een theater. Misschien kun je als Braziliaan nog wat ideeën opdoen voor het carnaval. Zelfs toen er een strafschop werd genomen draaide een staande steward zich niet om, hart voor zijn werk. Hij kon misschien nog een glimp van de strafschop opvangen op een televisiescherm in het stadion? Een paar Nederlandse spelers hebben polsbandjes met de vermiste Nederlandse meisjes erop. Speelt er iemand met de namen van de omgekomen stadionbouwers op polsbandjes? Afijn, we zijn weer happy allemaal!

Even terug naar eigen land. Er zijn mensen die denken dat door de invloed van geloof, de naaktrecreatie en de sauna hun langste tijd hebben gehad. Ik zie dat zelf niet zo somber in, zolang je elkaar allemaal in de waarde laat is er niets aan de hand. Ik was laatst nog op het strand met iemand die naakt de zee indook. Als dat goed voelt en happy maakt, gewoon doen. Ik zal de laatste zijn om hierover te oordelen. Ik loop liever in bikini en dat is toch ook goed. Het is voor mij zeker goed vanwege de bescherming tegen de zon. In de sport gaan er veel mannen met onderbroek aan onder de douche, mooi toch, als zij daar happy van worden. Respect, over en weer en dat zou iedereen kunnen uitdragen.

Toch is er nog wel een bijkomend voordeel van het voetbal. Met het voetbal zijn er ook mooie mannen om naar te kijken. De armen en tatoeages van Nigel de Jong, kijken toch wel lekker. En bij Portugal huppelt ook wel wat leuks in het veld rond om naar te kijken. Uiterlijk is niet belangrijk en ik kijk er altijd dwars doorheen, het gaat echt wel om iemands innerlijk. En toch kijkt het erg lekker zo’n voetbalpartijtje…lol!

De brief is hip

Het is hip om een brief te sturen. Je stuurt een brief als je geen ombudsman meer wilt worden. Je stuurt een brief als je een andere FIFA voorzitter wilt hebben. Je stuurt een ingezonden brief naar de kranten. Je stuurt een brief, is eigenlijk, je tikt een brief. Is er iemand die over twintig jaar nog kan schrijven met pen en papier? Of is het dan al, we denken een brief en die wordt dan via telepathisch brein overgebracht? Bij het laatste voorzie ik een probleem, mensen kunnen zelf niet meer bewust nadenken tegen die tijd. Alles wordt nu al voorgekauwd, lol. Als Nederland in de avondspits moet voetballen dan krijgen we al dagen van tevoren, nuttige tips om niet in de file te komen. Je kunt eerder weg van je werk, je kunt vrij nemen of op je werk kijken. Ik denk niet dat iemand hier in Nederland al die dingen zelf zou kunnen bedenken…

Het menselijk brein is geweldig. De grote vraag van mij blijft toch wel: kunnen de mensen alles zelf nog wel bedenken? Wat als je niet ingrijpt? Ik denk dat je eens niet naar de materiële zaken in een land moet kijken om verder te komen. Zet eens een andere bril op en kijk naar de inwoners zelf. Wat zijn hun denkwijzen en gedragingen. Hoe ontwikkelen zij zich en waar vragen ze om en kunnen wij ze daarbij tips geven in hun belang? Massahysterie is een goed woord voor de huidige situatie in de wereld. En daar kan geen brief tegenop als je niet bewust luistert en kijkt naar de mensen. Over schrijven gesproken, de geschiedenis schrijft zichzelf soms en daar heb je niet altijd invloed op.

Als ik zelf nog even bewust nadenk over eigen land, dan komt het volgende korte briefje aan mijzelf tevoorschijn op mijn scherm… Middels deze korte brief, de nieuwe ombudsvrouw gaat een vrouw worden, kan niet anders. Ik zie wat Nederlandse politici op werkreisjes in het buitenland, alle problemen hier in eigen land zijn dus opgelost. Om een vernieuwende partijvoorzitter te worden, hoef je dus geen jongeren aan te spreken en mag je oud zijn. In een zelf bestuurbare auto hoef je niet meer zelf bewust na te denken. Mensen worden afgerekend op fouten uit hun verleden, terwijl iemand een heel ander mens kan zijn geworden ondertussen, het nu is dus niet belangrijk, in deze. Het verdienen van veel geld ten koste van de gemeenschap en werknemers kan niet meer. Piet mag dan pepernoten graaien, de graaicultuur gaat op de schop. Transparantie en eerlijkheid zijn zo 2014…

Met vriendelijke groet,

C’est la vie in Nederland.

We hebben van het weekend lekker gedanst op C’est la vie. Het leven is zoals het is en ook in het uitgaansleven de meest wonderlijke gebeurtenissen en verhalen. Dat ondertussen heel veel mensen, door wat voor omstandigheden dan ook, aan de rand van de armoede leven is een feit. Zo hadden we het van het weekend ook over de huurwoningen. Er wordt aan alle kanten geprobeerd om de mensen uit de goedkope huurwoningen te krijgen. Feit is dat ze dat niet doen omdat de huur in een andere woning vele malen hoger is en er vaak ook nog servicekosten zijn. Mensen blijven wonen waar ze wonen en vooral de ouderen hebben nu zoiets: als ik echt niet meer kan dan is het vroeg genoeg. Er is bewust totaal geen doorstroming meer op deze manier.

Verder leeft er toch ook wel aardig onder de mensen dat alles net aan gaat, zolang je zelf niet ziek wordt. De grootse vrees van de mensen die nu ternauwernood kunnen rondkomen. Mijn vriendin was met de boot van de Zonnebloem mee en zij kreeg ook daar de verhalen te horen van woonvormen en dat mensen op een bel drukken en dat het een half uur duurt voordat er iemand komt. Je mag in dit land echt blij zijn als je niets mankeert. Overigens is het echt uniek dat er zoveel vrijwilligers zijn die met een Zonnebloem reisje meegaan, mag ook wel eens een keer geschreven worden!

Zoals al eerder geschreven, er is aanstaande zaterdag een actie van de zorg in de Jaarbeurs in Utrecht. Ik dacht er eens over na en waarom komen daar niet wat mensen heen om wie het ook gaat, de zorgvragers. Waarom kun je bijvoorbeeld met de ANBO wel een dagje uit met zijn allen maar niet naar de Jaarbeurs in Utrecht? Ook ouders van mensen met een kind met een handicap in een woonvorm, zouden best eens de moeite kunnen nemen om te komen. En de 50Plus partij, bestaande uit toekomstige zorgvragers, zouden eens op kunnen houden met hun gezeur. Ga een dagje uit naar Utrecht zaterdag en gooi wat mensen uit de bus in plaats van uit de partij…. Samen als zorgpersoneel en zorgvragers. Bewust een signaal afgeven.

En als laatste een groep die een beetje ondersneeuwt als  het op ontslagen in de zorg aankomt: de administratieve krachten. Door de invoering van het elektronisch patiëntendossier worden een heleboel administratieve krachten overbodig. Het dossier functioneert nog niet goed maar mocht het wel goed gaan draaien dan gaan er nog meer mensen uit.

C’est la vie in Nederland.

 

Niet alles is al uitgevonden

Ik ben echt zo blij dat ik in deze tijd leef, het is echt genieten als je in het nu leeft en ook nog vooruit kunt denken. Ik probeer overal de humor een beetje van in te zien en dat lukt aardig. Ik was in Ouwehands Dierenpark in Rhenen en de entree was 21 euro, heel lang geleden was dit 0,30 cent. En om je auto te parkeren, 6,50 euro. Niet eens bewaakt want bij inbraak, diefstal of schade zijn ze niet verantwoordelijk voor de geleden schade. Heerlijk zo’n dag je uit, als je maar blij bent! De dieren daar zitten daar in een verrijkingsprogramma. Dieren kunnen zich gaan vervelen en hebben bijvoorbeeld voedselverrijking. Ze mogen zelf hun voedsel zoeken en moeten er wat voor doen. Door het blijven prikkelen van de zintuigen worden dieren gestimuleerd in hun natuurlijk gedrag.

Dieren zijn net mensen en hier in Nederland zitten ook heel wat mensen in een (zelf)verrijkingsprogramma. Ik denk dat het erg moeilijk is om gedrag te laten veranderen van mensen. Vaak is er een natuurramp, opstand  of een oorlog voor nodig om het sociale en het samen met elkaar weer te stimuleren. En als je dat weer hebt dan ga je weer dezelfde cirkel in, het zijn allemaal gedragingen die je al ziet sinds het bestaan van de mensheid. Het is fascinerend allemaal.

Ik luister naar veel mensen en zo is het opvallend  dat heel veel jonge mensen leven met het besef dat ze alles al hebben gezien en hebben meegemaakt. Mensen vervelen zich omdat er niet weer iets nieuws komt. Ook dit gedrag is fascinerend. Er zijn mensen die vertellen dat we aan het einde zijn van alles zijn wat is uitgevonden. Je ziet het op de financiële markten, eigenlijk is er niemand meer die het weet, hoe nu verder. We zijn met zijn alleen op een punt aangekomen en hoe nu verder? Er is niet genoeg geld meer om de gaten te vullen en je kunt niet blijven bijdrukken en investeren. Er is heel veel moed voor nodig om terug naar een nul punt te gaan en toch zal het gaan gebeuren in de toekomst. Je ziet nu al dat mensen kapitaal aan het weghalen zijn uit bedrijven, zij zien de bui al aankomen. De toekomst is groot denken en in het klein beginnen met het uitvoeren.

Kun je misschien ook denken dat wij net als de dieren ons ook vervelen? En in die verveling gaan we nieuwe ontdekkingen doen? Met een basissalaris voor iedereen om de vaste lasten te kunnen betalen kom je al een heel eind. Mensen hoeven zich geen zorgen meer te maken over de vaste lasten en kunnen gaan nadenken over wat ze zelf willen. Een combinatie van vrije tijd, studeren en werken. Zo creëer je ook weer banen als iemand niet de hele week werkt. Bij een Voedselbank heeft elke vrijwilliger een maatje. Je doet hetzelfde werk en wisselt elkaar af. Je maakt met zijn tweetjes een rooster en er is dus altijd betzetting. Zo zou het voor alle banen ook kunnen gelden. Nooit meer het probleem dat er iemand niet is en er is altijd kennis in huis. De duobaan terug, in een combinatie van jong naast oud?

Nee, niet alles is al uitgevonden en soms zijn we ook dingen vergeten die ooit uitgevonden waren en goed waren.

Je kunt de humor zien

Van het weekend even luchtige dingen om happy van te worden. Zo was er veel gespreksstof afgelopen week over de statiegeldfles. Bij het laatste festival waar ik was, daar deponeerde iedereen massaal de plastic bekertjes op de grond, ehh in het natuurgebied. Toen ik met mijn bekertje naar de prullenbak toe liep, hoorde ik de prullenbak denken: joh, waar ben je mee bezig, doet niemand hier! Ik vraag mij dan ook af, of mensen zelf de lege fles naar de inzamelingsbakken gaan brengen. Ik voorzie een grote bewustmakingscampagne dan.

De komende week gaan de vuilnisophaaldiensten staken voor een betere CAO in Amsterdam, Groningen en Utrecht. In de rest van het land verdienen ze blijkbaar genoeg? Het zullen weer mooie plaatjes gaan opleveren, is net de trein schoon en gaan we verder op straat. Gelukkig is het maar drie dagen zodat na de wedstrijd van Oranje op woensdagavond, de troep op donderdag weer kan worden geveegd. Ik had er persoonlijk alleen daarom nog een dag aangeplakt, lol. Niet alleen de vuilnisophaaldiensten staken, maar de ook de medewerkers van de veegdiensten en groenvoorzieningen en andere gemeentewerkers. Je weet pas wat je mist… als ze er niet zijn. Op 18 juni is er een landelijke actiedag.

En het volgende wat ik las, dat moet toch een grap zijn. Een nieuw televisieprogramma met de naam Studio Reces. Elke avond met actuele gasten om te praten over wat er allemaal stil ligt in politiek Den Haag. Met live verslag vanaf het Binnenhof met een verslag aan het gebrek aan ontwikkelingen. De politieke gasten wilden graag allemaal komen in het programma, ze hadden er de tijd voor. Ik herhaal: ze hadden er de tijd voor… Wil je als de sodemieter aan het werk gaan dan! Ieder normaal mens in Nederland heeft vakantiedagen, alleen in Den Haag hebben ze een hele lange zomer vrij. Wissel elkaar af, net als burgemeesters doen en bestuur het land door. Ga drie weken in een tentje in de bergen staan en je kunt er weer een heel jaar tegenaan, het hoofd is leeg. Neem onbetaald verlof om na te denken. Dit moet echt een grap zijn, kan niet anders en anders is dit land totaal de weg kwijt, lol.

Overigens is het misschien een goed idee als de vuilnisophaaldiensten eens wat papieren gaan opruimen in Den Haag tijdens hun staking. Als er iemand verstand heeft van opruimen dan zijn zij dat wel. En wie weet komt er nog wat bovendrijven tijdens de schoonmaak…

Heb een happy zaterdag en zie vooral overal de humor van in!