Denkvoer

En wat viel er nog meer op in het nieuws? De zorgfraude, declaraties die niet kloppen. Bewust er een schepje bovenop doen. Als je met de auto naar de garage gaat voor een kapot rubber, dan proberen ze je ook een setje ruitenwissers te slijten. Leer je in de verkoopopleiding en we hebben het hier over een bedrijf en producten. Maar de zorg is toch geen bedrijf en wij zijn toch geen product? Toch vinden wij het heel normaal dat er 3 grote restaurants bij een ziekenhuis zijn, maar de cliëntenbalies op de polikliniek een krappe bedoening zijn, waar je amper lekker kunt zitten. Volgens mijn woordenboek betekent zorg: aandacht, bezorgdheid, zorgvuldige toewijding, ongerustheid en geldverlegenheid. Ik weet niet hoeveel woordenboeken er bestaan en wat daar dan weer in staat. Maar de woorden: winst maken, frauderen en patiënt als laatste, staan volgens mij in geen enkel woordenboek. Welk woordenboek gebruiken de studenten in de zorg dan?

In Groningen bemoeide een zwerver zich met een ruzie en ging de politie beledigen. Hij gooide een broodje naar de agenten. De man is ingesloten en heeft voor even een bed.Hoe wanhopig moet je zijn om je broodje naar de politie te gooien? Of zat er worst op en was de zwerver vegetariër? Of was het broodje al zo oud, dat het zo hard als een steen was geworden? Eerder dit jaar in Tilburg gooide een man de ruiten van een bedrijfspand in, in de hoop op een warme verblijfsplaats. Deze man had pech en werd heengezonden met een boete. Welke zwerver gaat er eens met een broodje een ruit ingooien? Ik ben bewust zo benieuwd wat dan de straf gaat worden…

Tot mijn stomme verbazing zag ik op een social media website, een afbeelding langs komen van een dode hond. Het dier werd dood in een sporttas gevonden in een kanaal bij Nijmegen. Voor zover ik weet, is de dader aangehouden en weer op vrije voeten gesteld en ondergedoken. Bij de afbeelding zag ik de naam en het adres van de verdachte staan. Nieuwe tijd, nieuwe aanpak? Dat het gruwelijk is en niet kan, mee eens! Maar ik stel voor om dan gelijk maar het schavot terug te brengen in de steden en dorpen. Ook werkverschaffing voor onze timmermannen. Misschien sowieso een goed idee, in plaats van de respect posters, als waarschuwing. Nederland heeft straks bijna 17 miljoen politieagenten. Oorzaak en gevolg en daar mag je zelf bewust over nadenken.

Een heel goed en positief voorbeeld is de samen zoekactie naar de vermiste broertjes. Triest drama, maar samen met elkaar zoeken, nieuwe tijd en nieuwe goede samenwerkingen. Zo kan het ook.

Leuke bedenksels

Wat viel er op in het nieuws de afgelopen week? In België kwam ik een leuk artikel tegen. Iemand heeft daar een lijkfiets ontworpen. Een prachtig plaatje van een fiets met een lijkkist, zag er vrolijk uit. Iemand met een goed idee en daar ben ik dol op. Scheelt je een hoop in de kosten. Alleen de volgers van de lijkkist? Moeten zij dan ook op de fiets? Ik zie oma van 80 nog niet achter de lijkfiets aan fietsen? Of de fietstaxi? Ik zie het al helemaal voor mij, de lijkfiets met er achteraan allemaal volgfietstaxi’s. En de achterste fiets heeft de bandenplakspullen bij zich, voor het geval dat.

En dan het gedoe over de Zeemeeuw. In Haarlem een voerverbod en ook in Leiden en Rotterdam kunnen ze de beesten wel schieten. Ook aan de Belgische kust. Hoe kunnen we samen dit probleem oplossen? In de Middeleeuwen stond de meeuw vaak op het menu. Hij werd gekookt en gevuld met kruiden en gewoon opgegeten. We eten ook paardenvlees, dus misschien is de lange termijnoplossing het eten van de Zeemeeuw? Je kunt niet zeggen dat ze een rotleven hebben gehad zo hoog in de lucht en ze zitten niet met tientallen in een hokje. Je zou de beesten ook gewoon kunnen accepteren.

En dan de olijfolie. Olijfolie mag in restaurants niet meer zonder etiket op tafel worden gezet. De Europese Commissie vindt dat de consumenten moeten weten wat ze binnen krijgen. Dat dit vanuit de Europese Commissie komt, dat is lachwekkend. Je zou zoiets eerder vanuit de horeca verwachten of vanuit een warendienst. Er zitten dus serieus mensen om een tafel, die op Europees niveau het over olijfolie hebben. Schuldencrisis, werkeloosheid, woningmarkt? Welnee, we hebben het vandaag over olijfolie. De horeca heeft het al zo moeilijk. Binnenkort ga ik in een restaurant de volgende vragen stellen: waar komt het zout op tafel vandaan? Waar komt de peper vandaan? Waar doen jullie je boodschappen? Welk huismerk frisdrank zit er in mijn glas? Hoeveel betalen jullie je personeel, is er sprake van uitbuiting? Wie heeft de tafelkleedjes gemaakt, ontwikkelingsland? Scheiden jullie het afval? Gaan de voedselrestanten naar de zwervers? Gebruiken jullie spaarlampen? Gebruiken jullie groene stroom? Is het ei op mijn eten een scharrelei? Wat was de naam van de koe die nu op mijn bord ligt? Hoe is dit dier geslacht?

Binnenkort het eerste transparante restaurant in Nederland, volgens de EU normen. Ik wil heel graag weten wat ik eet en ik geef om dieren. Maar soms kun je ook bewust een beetje doorslaan en het aan de ondernemer zelf overlaten… Mensen zelf laten denken…

 Vrolijke Pinksteren!

 

Vrolijke update

Er komt plenair debat over EU-referendum! Hoera!

De Tweede Kamer heeft besloten tot een plenair debat over het plan van Burgerforum EU, om een referendum te houden bij verdere overdracht van bevoegdheden.

Binnen twee weken zal er een datum voor het debat over het EU-referendum worden geprikt.

Weer een debat om bewust te volgen! Hoera!

 

Nog even over voedsel

Nog even over de Voedselbank. Er zijn in dorpen en steden af en toe inzamelingsacties bij de winkelcentra. Hier kunnen particulieren dan voedsel brengen. Verder hebben de meeste Voedselbanken een eigen website en hierop staan de contactadressen. Dus als je een tasje met voedsel wilt komen brengen, neem dan even contact op. In verband met de privacy van de cliënten, is dit niet mogelijk onder de openingstijden van de Voedselbank. (Bij ons zeker niet!) Ook mensen die acties op touw willen zetten, graag in overleg met de Voedselbank. Zo weten we zeker dat er geen dubbel werk op touw wordt gezet. Het is bewust hartverwarmend hoe mensen willen bijdragen.

Nogmaals, het maakt niet uit wie je bent en wat je doet, iedereen kan door het noodlot bij de Voedselbank terecht komen. Een verhaal heeft altijd meerdere kanten. Ook het vooroordeel dat er alleen maar mensen zonder baan bij de Voedselbank komen, is een fabeltje. Bij ons komen mensen die gewoon een baan hebben en hard werken om uit de schulden te komen. En de auto’s waarin de mensen komen zijn vaak van familie of kennissen. En als zij om wat voor reden dan ook een eigen auto hebben, dan wordt deze meegerekend bij de norm waar men aan moet voldoen voor de Voedselbank.

Een verhaal van een van de cliënten was, dat hij zelf altijd wat boodschappen kocht in de supermarkt voor het goede doel. Zo’n actie waarbij mensen met een lijstje bij de supermarkten staan. Hij dacht toen nog, ik hoop dat iemand dit ook voor mij doet als het nodig mocht zijn. Nu is het dus nodig en loopt hij zelf bij de Voedselbank.

Ik verneem trouwens dat de enige die om geld zeurt bij de mensen de Belastingdienst is. Met het Weekers debat van afgelopen week, is dit bijna niet voor te stellen. Bijna alle andere schuldeisers doen niet zo moeilijk als je een regeling met hen treft. Zij beseffen heel bewust dat je van een kale kip niet kunt plukken. Toch hoor ik ook steeds meer, dat mensen hun huis uit worden uitgezet vanwege huurachterstanden. Helaas zullen hier nog veel meer mensen bijkomen omdat de huren omhoog zijn gegaan. Er is grote behoefte aan huurwoningen van rond de 250 euro in de maand.

Genoeg ellende voor vandaag, morgen ga ik bewust weer eens met humor naar de week kijken!

Door de regen heen

Gisteren was ik weer bij de Voedselbank. Het regende en het regende pijpenstelen. Op de fiets en door de regen heen, kwamen de mensen als verzopen katjes binnen. Je moet wat over hebben, voor twee tassen met boodschappen om de week door te komen. Denk daar in het vervolg eens aan, als je in je warme auto met je telefoon, tablet en laptop in de file staat en je vrouw belt of je nog wat boodschappen wilt doen. Het kan altijd erger.

Bij de Voedselbank was het al niet veel warmer, alleen de koffie en thee waren warm. Helaas geen diervoer in de pakketten, maar wel veel brood en andere eerste levensbehoeften. Er was een iemand die voor het eerst als vrijwilliger met ons meeliep en na afloop was hij diep onder de indruk, van wat hij allemaal bewust had meegemaakt. De politiek zou zeggen: wij zijn geschokt. Ook schokkend is dat de gemeente het bestaan van de Voedselbank gewoon negeert. Niet alleen bij ons, maar het is een landelijk bekend fenomeen. Het duurt soms maanden en jaren voordat er eens samen gedacht kan worden. Bewust jammer.

Afgelopen week is de kerk in Rijsenhout in vlammen op gegaan. Daar zat ook de Voedselbank van Rijsenhout in. Geen kerk meer en geen voedsel, het kan zo een hoofdstuk in de Bijbel worden.

Als je eens een kijkje wilt nemen hoe het er bij een Voedselbank aan toe gaat. De Voedselbank Zwolle & Omstreken houdt op zaterdag 25 mei van 10.00 tot 16.00 uur een open dag.

En de Voedselbank in Delft is op zoek naar een nieuwe locatie, het distributiecentrum wordt te klein. Ze hopen met behulp van de gemeente op een nieuwe plek. Er is vast nog wel ergens een leeg kantoorpandje in Delft…

En zo zijn er in het heel Nederland, heel wat vrijwilligers bezig om mensen van voedsel te voorzien bij de Voedselbanken. En vergeet niet de bedrijven, stichtingen en verenigingen die geld doneren of voedsel schenken. Ook zijn er particulieren die een tasje levensmiddelen brengen bij de Voedselbank. En de kerken, scholen en clubs dragen ook hun steentje bij.

Samen.

Boemerang

Je hebt de boemerang generatie. Dit zijn jongeren gemiddeld tussen de 20 en 29 jaar, die weer thuis komen wonen bij hun ouders. Meestal omdat ze de kosten van zelfstandig wonen niet meer kunnen opbrengen. Vooral in de zuidelijke landen onder ons, is dit boemerang effect al enige tijd gaande. Wat ik de afgelopen tijd zelf bewust waarneem in ons eigen land is een 70+ gezellige boemerang. De lamme helpt de blinde.

Meestal is er een ouder iemand van 70+ die nog zelfstandig woont in een groot huis. In de kennissenkring, is er dan nog een andere 70+ man of vrouw die moeilijk rond kan komen en zelfs in sommige gevallen de huur niet meer kan betalen. Zij voelen zich allebei nog te goed voor een bejaardenhuis. Als je dan ook allebei iets aan de gezondheid mankeert dan is een leven alleen best zwaar en ongezellig. Ik zie een 70+ gezellige boemerang ontstaan. Je trekt bij elkaar in en helpt elkaar waar nodig en je hebt een gesprekspartner. Ik zie ouderen helemaal opbloeien, zonder dat ze daadwerkelijk een liefdesrelatie met elkaar hebben. Het bewuste alternatief voor het bejaardenhuis. Wel alles goed volgens de regels doen, want anders wordt er weer gekort op een uitkering of toeslag. Bewust mooi en warm om te zien!

Wat ook steeds weer als een ongezellige boemerang terug komt zijn de werkeloosheidscijfers. Wat is er in ons land aan de hand dat we geen banen kunnen creëren? Is het de schuld van de computer? Geven we alleen nog om dat ding en verder nergens anders meer om? Wordt het mensenwerk overbodig? Of zijn het de regels die het allemaal zo moeilijk maken om iets van de grond te krijgen? Of is het angst? Of is het dat we moeten toegeven dat groter en groter toch niet zo’n goed plan was en dat we meer terug zouden kunnen gaan naar de regio, met kleiner en kleiner? Allemaal puntjes waar wel weer iets in zit. Maar hebben we er iets aan?

Door de klimaatveranderingen zouden we enorme werkgelegenheid kunnen creëren om ons land veilig en leuk te houden. Ga dijken verzwaren en een eiland in zee aanleggen. Ga die bergen in Nederland aanleggen, zodat we in de toekomst in eigen land kunnen skiën. Zelf groente kweken en niet meer importeren. Alleen wat je in eigen land echt niet hebt of kunt bedenken, dat haal je bewust uit het buitenland. Ga met de kennis van nu, het land weer benutten waar het voor bedoeld is, vee en tuinbouw. Een combinatie van heden en de goede dingen van vroeger. Samen met elkaar.

De welvaart die wij gekend hebben komt niet terug, maar om ons land tot onder de armoede grens te laten afzakken is ook weer zo wat.

De slag om de toeslag

Weekmakers zijn stoffen die kunststoffen elastisch maken. Weekers hangt ook nog steeds aan een elastiek te bungelen in de Tweede Kamer. Het was een weekhartig lang debat over de fraude met toeslagen door onder anderen Bulgaren.

Het toont maar weer eens aan hoe ontzettend belangrijk de pers is. Waarom is de pers wel op de hoogte en de politiek niet? De pers wordt een beetje het nieuwe politieke bewustzijn van Nederland. Zelfs heel veel mensen in Nederland zijn beter op de hoogte van alles dan de politiek. De omgekeerde wereld.

Samenvattend is er weer eens bewust niet naar de mensen op de werkvloer geluisterd en zijn signalen niet opgepikt. De oplossing is om het systeem aan te passen, zonder dat de koopkracht hiervan de dupe wordt. Maar we gingen toch ook bezuinigen op de ambtenaren bij De belastingdienst? Wie, wat en wanneer?

Opvallend is ook in deze nieuwe tijd, dat je fouten mag maken en dan gewoon mag blijven zitten op je werkplek. Ik kan er zelf nog niet zo goed aan wennen.

Is het ene debat nog bezig dan kun je het volgende alweer voorspellen. Er is ook voor tientallen miljoen euro’s aan huurtoeslag onterecht uitgekeerd. Weer een tegenvaller.

Nederland zal dit jaar meer aan de Europese begroting moeten bijdragen dan voorzien. Ik stel voor om al die toeslagen terug te halen en daar deze rekening weer van te betalen.

En debat fraude in de zorg, klinkt ook al zo fijn. Niks geen zomerreces, hooguit drie weken verlof, net als de rest van Nederland.

En als de journalisten klaar zijn met de toeslagen, ga gerust verder met subsidies, kunnen we ook weer een debatje mee vullen.

Maar verder moeten we wat optimistischer zijn in Nederland. Sterker nog, ik kom alleen maar optimistische mensen tegen om mij heen. Ik ben er zelf een van. Mensen werken 60 uur in de week om quitte te kunnen draaien, heel optimistisch. Ze betalen keurig alle rekeningen, die steeds hoger worden. Maar houden bijna geen geld meer over om optimistisch secundaire levensbehoeften te kopen. 

Dat je dan toch soms met een pessimistische blik naar het debat kijkt, tja daar ben je mens voor.

Een, twee en drie

Als je een keer iets van iemand verneemt dan sla je het op. Als je het nog een keer van iemand anders verneemt dan denk je na. En bij een derde keer dan ga je er soms over schrijven. Zo verneem ik van mensen bij o.a. de voedselbank dat de huisdieren ook de dupe zijn. Mensen in financiële nood, krijgen zelfs het advies om huisdieren weg te doen. Huisdieren zijn zo belangrijk als je het moeilijk hebt, het zijn vriendjes in slechte tijden en ze geven troost. Ik hoor dat veel huisdieren al gewoon mee-eten met de dagelijkse pot. Vroeger had je ook geen dierenvoer en dus is er geen dier over boord. Maar bij deze wil ik toch een bewuste oproep doen aan alle gulle gevers, om wat honden en katten brokjes te doneren aan de voedselbanken. Huisdieren blij en eigenaren blij!

En hoe kan het in hemelsnaam dat er bloed in een ziekenhuis verdwijnt? In een ziekenhuis in Nederland gebeuren er “rare” dingen in het lab. Is er een personeelstekort, slechte samenwerking of werken ze met een nieuw systeem? Of is het toeval dat ik alleen maar mensen spreek, waarvan na afname het bloed zoek is? Moet niet mogen en de patiënt hoort nooit meer waar het gebleven is. Zolang er maar geen twee keer afname in rekening wordt gebracht, want dat zou bewust helemaal erg zijn.

Verder op speciaal verzoek, een stukje over de folder van Douwe Egberts die bij de mensen in de bus viel. Bijna 100 kleine pakken koffie kopen en de punten van het pak knippen en je hebt een koffiemok. De verzending van je koffiemok is ook bijna 100 pakken koffie. Mensen vragen zich terecht af, of dit nog wel van deze tijd is. Een theeglas voor 160 pakken koffie. En voor een koffiezetapparaat moet je een paar jaar aardig wat pakken koffie kopen. In huishoudelijke artikelen winkels koop je koffiemokken en theeglazen voor veel minder dan voor de prijs in de folder. En in de kringloopwinkels ben je al snel voor onder de 1 euro klaar voor een mok of glas. Mensen vragen zich terecht af of er niet wat van de prijs van de koffie af kan, in plaats van dat gespaar met die punten. Als je er lol in hebt of voor een goed doel spaart, zeker blijven doen. Ieder zijn ding. Maar er wordt bewust over de folder gesproken.

En dan nog even een aanvulling over de toeslagen die naar Polen gaan. Ik verneem vanuit het veld dat de desbetreffende instanties de grootste moeite hebben om de adressen van de Polen te achterhalen, zowel in Nederland als in Polen. Veel Polen verdwijnen zomaar in het niets en de toeslagen lopen dan nog een tijdje door. De medemens helpen, waar een klein land groot in kan zijn…

Mandje

Het is weer maandag en gaat het de week worden van Weekers? Gaat het lekke mandje dinsdag in het Kamerdebat geplakt worden of spoelt het mandje met Weekers en al door het afvoerputje weg? Afijn, de mensen zijn weer terug van hun welverdiende vakantie en mogen weer in de kamer spelen. Alleen is een land besturen geen spelletje.

En is het ene gesjoemel en fraude geval nog niet van tafel, dan komt het volgende er alweer bij. De mensen in Nederland worden er doodmoe van. Er zitten trouwens onder de werkelozen thuis, een groot aantal mensen die eruit geknikkerd zijn vanwege dat ze gesjoemel en fraude aan het licht wilden brengen, maar dat niet gewaardeerd werd door de bedrijfstop. In het bedrijf noemen ze dat een grote mond en je bemoeien met dingen die je niet aangaan. Werken en je mond houden en vooral niet zeggen hoe het beter zou kunnen. Al deze mensen zijn bewust blij met alles wat nu eindelijk wel boven tafel komt.

Zo ook weer de mogelijke fraude in de zorginstellingen met de herindicaties. In de zorg werkt het zo, dat hoe hoger de indicatie, hoe meer personeel je bijvoorbeeld in mag roosteren. En er is al een tekort aan personeel, dus is een ieder blij met hogere indicaties. Ik vind het persoonlijk een groter drama dat er door de zorginstellingen volop aan nieuwbouw en renovatie wordt gedaan, maar het geld niet naar de werkvloer gaat. Zorg gaat niet meer over de mensen maar over de business.

Ik kom in het veld ook tegen dat de geestelijke gezondheidszorg een groot probleem heeft. Mensen belanden tussen de wal en het schip en komen terecht bij totaal ongeschikte hulpinstellingen. Er zijn uitzonderingen, maar voor daadwerkelijk advies kun je beter met je buurvrouw gaan praten dan een half uur met iemand op kantoor zitten, die geen inleving heeft in jouw situatie. Laatst kreeg een vrouw die geslagen werd door haar man, het advies dat ze dan ook maar niet aan hem moest vragen waarom hij zo laat thuis kwam… Wees je ervan bewust dat je echt een ander beroep zou kunnen gaan uitoefenen als je dit soort adviezen geeft.

En waar ook eens naar gekeken zou kunnen worden, is de burgerlijke staat na een echtscheiding. Volgens de bedenkers hiervan, ben je dan opeens gescheiden. Ook zoiets raars. Er zijn veel mensen die het liefst niet meer aan de scheiding terug denken en dit heel pijnlijk vinden. Wat is er mis met het woord: alleenstaand?  

Er zit nog veel meer in mijn mandje, maar dat bewaar ik bewust tot een andere keer.

Vlinders, bloemen en hartjes

Ik was een paar dagen in een ander omgeving, ik volgde mijn hart. Veel vlinders, bloemen en hartjes kwamen op mijn pad. Veel mooie, nee, heel veel mooie mensen. Mensen die met zijn allen strijden voor geluk en een beter bestaan. Is het niet voor zichzelf dan wel voor elkaar en de kinderen. Liefde overwint alles en wat je uitstraalt en geeft dat ontvang je bewust terug. Een nieuwe tijd maak je met elkaar. Samen.

Ik kwam ook veel Poolse mensen tegen, ook op zoek naar een beter bestaan, door hier in Nederland te werken. Ze accepteren hier in Nederland een leven met een dak boven hun hoofd en 2e hands spullen. Zijn zij ongelukkig? Nee, want zij geloven erin dat ze het beter gaan krijgen en maken gebruik van ons land om dit te bewerkstelligen. Zo ook de mensen in ons land die aan de grens wonen. Werk is er wel over de grens in België en Duitsland en dus ga je daar werken. We leren elkaars gewoonten en leren elkaars taal te spreken. De kunst is om dit samen te doen, zonder haat en met wederzijds respect naar elkaar toe. Samen.

Mensen zonder baan en dat zijn er nogal wat. En toch zie je langzamerhand de netwerken ontstaan van mensen. Elkaar opzoeken en elkaar helpen door de moeilijke tijden heen. Jij doet wat voor mij en dan help ik jou. Het is niet erg om 2e hands spullen te kopen en dingen te ruilen. Wat is echt belangrijk in het leven? Dat je jezelf kunt zijn en dat de mensen van je houden zoals je bent. Respect voor elkaar en voor de natuur. Bewust worden van.

Heel veel mensen weten niet hoe het moet en zitten met de handen in het haar. De mensen die gingen voor meer, meer en meer. Zij worden bewust van minder en minder en minder. Fraude en corruptie zullen het niet gaan redden in deze nieuwe tijd. Wel zullen deze dingen altijd blijven bestaan omdat dit in de mens zit, maar zolang er mensen zijn die daar tegen strijden is er hoop.

Hoop dat wij blijven omzien naar de zwakkeren in onze samenleving en elkaar blijven helpen. De gewone man en vrouw op straat, zien hoe het beter kan en hebben behoefte aan een leidraad.

Wie gaan al die draadjes verbinden tot een groot web, het web van hoe het bewust beter kan?