Ik las ergens een stukje over IJmuiden en daarin noemde de schrijver het Tsjernobyl aan zee. Ik kreeg dat gevoel ook een beetje op het strand van Heemskerk. Zwarte stenen tussen de schelpen? O nee, je kon ze bewust breken en dan roken ze bewust naar teer. Tja. Het was gezellig druk en heel Nederland genoot van de zon. Nog even bij de pottenbakkerij geweest en met de paarden en runderen gepraat. Hoe mooi kan de natuur zijn. Ik blijf het toch raar vinden dat je moet betalen voor de natuur. De natuur is toch van ons allemaal? Zo las ik op mijn vakantie in januari, ook over de nieuwjaarsduik in Scheveningen. In een badplaats verderop waren ook mensen de zee ingegaan en de krant noemde dit: illegaal. Hier slaan mijn hersens van vast. Wie beslist waar en wanneer je in zee mag duiken? En wat als je liever vissoep eet na je duik, in plaats van erwtensoep?

De natuur zou van iedereen kunnen zijn als de bezoeker van de natuur, er ook bewust mee omgaat. Dus je afval opruimen en respect voor de dieren.

In een ander dorp aan de kust hadden mensen het over de NTIHT. (Nederland Tijdelijk In Houdgreep Top) Ze hadden medelijden met de mensen daar. Voelt een beetje als die paarden en runderen bij Heemskerk, waar moet je heen, waar is de uitgang? Het is geweldig leuk hoor om in dit gebied te wonen, bewust van. En een vliegtuigje meer of minder mag de pret niet drukken. Wij hebben er lol om hoor mensen! Verplichte vrije NTIHT dagen nemen, laat die zon maar komen!

Overigens zijn alle wereldleiders bewust welkom bij mij thuis. Ik heb gewone koffie en stroopwafels en kan heel goed luisteren en desgewenst iets terug zeggen. Als ik wereldleider zou zijn dan zou ik gewoon de lijnvlucht nemen en een beetje met de mensen praten en vooral naar ze luisteren. Met de taxi naar Den Haag en overnachten in een Polenhotel of bij iemand thuis. Even meerijden met een nucleair transport en wuiven naar de actievoerders en een praatje met ze maken en je weet er aardig wat van. Bewust het leven opsnuiven.

Nog een voordeel, in april zal blijken dat door het mooie weer.. en de top, de cijfers van maart, beter zijn dan over de maand februari. In de maand maart hebben we het overheidstekort weggewerkt. Hoe mooi kan het leven zijn!

Oh, Oh, Den Haag, met je top achter de duinen.

De mooiste verhalen en de mooiste mensen komen op mijn pad. De werkelijkheid en de waarheid en bestaan die wel? Of leveren alle mensen samen hun verhaal en is dit de werkelijkheid en de waarheid. Ik denk het laatste. Waar ik mij wel van bewust ben geworden is de tijd van openheid en dan heb ik het niet over Wob verzoeken. De verhalen komen los. Al die verhalen zijn belangrijk om het heden te begrijpen. Toch is het zaak om er niet al te erg in het verleden te blijven hangen want het heden is nu en de klokt tikt door.

Afgelopen vrijdag waren er een paar demonstraties en eigenlijk kwamen deze voort uit gevoel. Het gevoel van dat er iets in de lucht hangt en het gevoel om er iets aan te doen. Het gevoel dat het anders kan, de omwenteling. Wij zijn de weg kwijt en wie wijst ons de weg? En niet te vergeten, het gevoel van ons geld vliegt de deur uit en waarheen?

Gisteren het Boekenweek geschenk van Tommy Wieringa gelezen, erg mooi. Ook wat andere boeken erdoor gestampt en ter ontspanning afgesloten met Thuis in de tijd. Thierry Baudet is toch wel mijn favoriet. Het boek sluit mooi aan bij waar ik in het leven ook tegenaan loop, iedereen is de weg kwijt en voelt zich verloren. Waar horen we bij of horen we gewoon bij onszelf te zijn? Waarom voelen wij ons eenzaam en zoeken wij altijd naar het ergens bij horen gevoel? En waar is ons thuis? Gevoel van veiligheid, het belangrijkste gevoel, wat mij betreft. En met stip op twee komt het gevoel van eerlijkheid, wat mij betreft. En met stip op drie het gevoel van vrijheid, wat mij betreft. Mijn thuis is Nederland en waar in Nederland maakt mij echt niet uit.

Opvallende nieuwe namen en gezichten in plaatselijke nieuwe partijen voor de gemeenteraadsverkiezingen. In Hoofddorp ook zo’n nieuwe partij die staat voor vrijheid, veiligheid en eerlijkheid. Volgens mij zat ik laatst nog met de lijsttrekker in hetzelfde restaurant. Allemaal mensen die het proberen en een ideaal hebben en de wereld op hun manier beter willen maken.

Ik kwam nog een mooie spreuk tegen van de week op een kalender bij iemand van Dalai Lama. Het ging over dat woede en haat, het licht wegnemen. Klopt als een bus en daarom kijk ik ook altijd naar het licht. Zouden meer mensen kunnen doen, waar dan ook ter wereld, bewust.

Bij de Voedselbank weer nieuwe mensen en ik ging eens even de kinderen tellen en kwam nu op de zestig kinderen. Zestig kinderen waar eten niet vanzelfsprekend voor is. Ik schoot bijna weer in de tranenmodus. Deze keer met veel mensen gesproken en alle verhalen vernomen. Het blijft in en in triest waardoor de meeste mensen bij de Voedselbank moeten komen. Nooit oordelen, iedereen heeft zijn eigen verhaal. Er kwam ook een vrouw in een nieuwe auto aanrijden. Zij had deze auto even kunnen lenen van een kennis. Mensen lenen een ander zijn auto, worden gebracht, komen te voet of met de bus. Een enkeling heeft een oude auto of bedrijfsauto. De verhalen van mensen in dure auto’s bij de Voedselbank zijn van kortzichtige mensen.

Wij hebben een eigen intake en werken niet samen met de gemeente. Ik vernam dat er elders mensen niet bij de Voedselbank kunnen komen omdat ze geen DigiD hebben? Dit is waar de gemeente dus de intake gesprekken doet. Deze mensen hebben wel voedsel nodig!

Mooie gesprekken en gesprekken die een vervolg gaan krijgen. Ik hoor van steeds meer mensen dat het helemaal niet zo vervelend is om naar het nul punt terug geworpen te worden. Mensen leren opnieuw koken en blij te zijn met alles. De mooiste gerechten worden in elkaar geflanst met alles uit het pakket.

Wel de dringende vraag voor woonruimte voor een gezin met drie kleine kinderen. Pff dat zijn moeilijke dingen. Niemand zal het toch in zijn bol halen om een gezin met drie kleine kinderen op straat te zetten? Niet in Nederland toch?

Nog even een voedselpakket de wijk ingebracht naar nieuwe mensen die het nog niet helemaal begrepen, niemand hoeft honger te lijden.

Ik heb weer veel geleerd de afgelopen week, erg leuk. En dat ze vroeger aardappels met schil en al in de pan deden en dan met een klomp de schil eraf stampten. Ik ga het proberen, lachen toch!

De ECB bingokaart, hoe kom je erop, humor op de televisie gisteren. Volgens mij gaan er nu wel iets meer journalisten aan het werk en proberen de werkelijkheid te benaderen, goed teken. Mocht iemand nog tijd over hebben… Bewust verslag van de komende verkiezingen in Afghanistan zou fijn zijn. En ook leuk om te weten zou zijn, hoeveel van de verkochte huizen in Nederland in het bezit zijn van niet Nederlanders. Tja, je hebt zo je wensen als kijker of lezer.

Vandaag de banencijfers? Misschien kunnen we die ook aan het weer koppelen? Ik voorzie binnenkort een heel ander weerbericht op de televisie. In Nederland is het lachen met het UWV. De subsidie voor de 55-plussers wordt uitermate goed besteed. Ze krijgen een uurtje les in netwerken, want netwerken is de kans op een nieuwe baan. LinkedIn is het advies en heel 55-plus raakt in de stress en begrijpt er geen hout van… Ook lachwekkend dat op een enkeling na, de hele groep zegt: “geef de banen die er zijn alsjeblieft aan de jongeren en laat ons met rust.” Het UWV wil alleen gemotiveerde 55-plussers zien maar niemand haalt het in zijn hoofd om niet te komen want voor je het weet heb je een aantekening. Zo zitten er dus allemaal 55-plussers niet te wachten op de cursus en op een baan. Maar om nou uit de arbeidsmarkt te stappen, dat doe je ook weer niet want jij bent ontslagen. Ik heb vreselijk gelachen maar wat zonde van de moeite en het subsidiegeld. Basisinkomen voor al deze mensen en lekker vrijwilligerswerk laten doen. (Of bingo…) En de personen die wel gemotiveerd zijn, die vinden zelf wel een baan.

Ik hobbel lekker door en luister naar de mensen. Zo ook de komende gemeenteraadsverkiezingen. Veel mensen gaan niet stemmen en dan heb ik het over mensen met een laag, midden en hoog inkomen. Toch makkelijk dat je straks het midden inkomen gewoon kunt weglaten. Als er geen wonder komt dan vervalt midden helemaal, wel makkelijk voor de grafieken. De mensen die ik spreek, vinden de politiek oneerlijk en ze zijn er alleen maar in verkiezingstijd. Ze zien er het nut niet van in om te gaan stemmen. Als ik voor mijzelf spreek: ik ga naar het stemlokaal en stem op een vernieuwende partij die de bewuste werkelijkheid zo dicht mogelijk benaderd. Mocht er niet zo’n partij zijn binnen de gemeente dan zou ik toch naar het stembureau gaan met een viltstift. Ik zou op het stembiljet mijn persoonlijke wens zetten voor de komende jaren en deze in de bus gooien. Cc tje naar Den Haag en Brussel erbij en klaar. Zo krijgt men toch een mooi overzicht van wat er leeft onder de bevolking.

Laten we in hemelsnaam hopen dat het weer goed is op de verkiezingsdag, anders krijgt het weer daar ook de schuld van…

Ik was gisteren even druk met wat dingen en cijfertjes, een dubbeltje voor je gedachte, zeiden ze vroeger dan. Tegenwoordig krijg je geen geld meer voor je gedachte, ze weten hem al. Gelukkig kun je het ook omdraaien en dat noemen ze met gelijke munt terug betalen. Geld en alles draait om geld. Ik denk dat de personen die hebben geroepen om vooral in het buitenland te gaan investeren nog wel eens van een koude kermis terug kunnen komen straks. Ik heb het sowieso een beetje koud van alles.

In de thuiszorg worden de mensen ontslagen met jaarcontracten. Ze komen op straat te staan en mogen over drie maanden weer opnieuw solliciteren. Angst voor het onbekende in de thuiszorg en dan gooi je de mensen bij voorbaat eruit. Huilende mensen die bij vaste werkadresjes op de stoep staan en vragen of ze niet terug mogen komen. Moeders met kinderen en schulden en die het geld hard nodig hebben. Ik hoor van veel mensen dat ze echt niet weer gaan solliciteren als die drie maanden om zijn, ze hebben er genoeg van, de manier waarop. Ik krijg het er koud van.

En over koud gesproken, ik lees over de situatie in de Oekraïne en mensen hebben het al over een Koude Oorlog. Misschien dat ik het daarom zo koud heb? De Koude Oorlog eindigde feitelijk met de val van de Berlijnse Muur. Oplossing om er een muurtje te gaan bouwen en die dan meteen op te blazen daar? Zolang als vroeger hoeft het wat mij betreft niet meer te gaan duren hoor. Oorlog kent alleen maar verliezers.

Om het allemaal een beetje blij te houden… Ik vernam nog twee mooie verhalen vanuit de Tweede Wereldoorlog. De bevrijding en dat er toen grote blikken gedropt werden met voedsel. De jongens gingen die blikken verzamelen en maakten er een vlot van om mee te spelen. Geweldig toch! En dat het wittebrood, ook gedropt vanuit de lucht, zo lekker was, dat de mensen zich nu nog de smaak ervan herinneren.

Misschien moeten we toch nog meer over dit soort dingen schijven en vertellen, bewust goed om de vrede te bewaren en om het warm te houden.

Orde, rust en regelmaat werken vaak het beste voor de mens. Afgelopen weekend waren die dingen even ver te zoeken. Ik was in Friesland en we hadden een feestje. Gelukkig met wat mensen die de Friese taal machtig waren want ik brouw er weinig van. Toch raar dat je in een heel andere wereld komt als je via de Afsluitdijk in Friesland binnenkomt. Een beetje het boer zoekt windmolen gevoel. Boerderijen met allemaal een eigen windmolen en als het verhaal juist is, dan krijgt de boer 70.000 euro voor zo’n ding op de boerderij en leeft die boer op bijstandsniveau en gaat zijn vrouw uit werken. En dat allemaal om op de boerderij te kunnen blijven wonen en werken. De windmolenboerderij, leuk nieuw woord voor in de Van Dale.

En waar zijn toch al die koeien gebleven? Ja, ik vraag alles. Ze huppelen niet meer in de weide. Nou, die staan in een stal met een groen doek ervoor. Volgens de wet moet dat zeil af en toe open en dan kunnen de koeien naar buiten kijken. Mocht je erin geloven en de wens hebben om na je dood als koe terug te keren op aarde en in Nederland, ik zou er nog eens bewust over nadenken.

Toch solidair dat de Fries dan medelijden heeft met de varkensboeren, in vooral Brabant. Die hebben het nog zwaarder. Leuk dat samen gevoel. Gelukkig zie je nog wel schapen buiten staan in Friesland, vooral zo houden.

In Leeuwarden even over die goeie ouwe tijd, geschiedenisles en lekker gegeten. Ook daar heeft de horeca het zwaar en moet vechten voor het bestaan. Regeltjes en regeltjes en iets mag wel op straat staan en iets mag niet op straat staan.

Ook in Friesland vechten de mensen voor hun bestaan, mooie verhalen en mooie mensen. Gjin gerop en gjin geklei, op is op en wei is wei! (En zoek de betekenis even lekker zelf op…)

Ik blijf het apart vinden dat het ons land gevoel zo weg is. Als er een aardbeving in Groningen is dan denkt de Randstad: ver weg en gaat weer door met leven. Als er een rivier overstroomt in Limburg dan denkt Friesland: ver weg en huppelt weer verder. Hetzelfde gaat op voor woonplaatsen vlakbij elkaar. Kom je uit de ene plaats dan ga je niet door een deur met mensen uit de andere woonplaats. En we zijn allemaal dezelfde mensen in hetzelfde land, hoe kan dat toch? En wat maakt dat wij ons dan met een ander land bemoeien als wij het zelf samen niet kunnen?

Ik huppel weer even verder de week in.

Ik ben ook iemand van water, kan ook niet anders als je wiegje aan het water stond. Water heeft het zwaar in deze tijd, denk ik…  Ik krijg een aardig stukje waterkennis aangereikt en het bevestigd mijn eigen bewuste denken en waarnemingen. Zo hadden we het dit weekend over de balgstuwen. Na een dijkbreuk kan een balgstuw het water een paar uur tegenhouden zodat een heel gebied niet direct onder water komt te staan. Deze balgstuwen moet je zien als een grote opblaaspijp, je ziet hem niet, ligt onder water en bij nood komt ie omhoog. Iets waar we als klein landje trots op kunnen zijn. Met de verandering van de aarde, zullen we ze in de toekomst nog wel eens hard nodig hebben. Of een bootje, ha ha.

Zout water gaat op den duur helemaal verdwijnen en zoet water blijft over, als wij het tij niet keren. Er zit zoveel verontreiniging in ons water dat dieren bijvoorbeeld muteren en twee hoofden krijgen. Vanuit Brussel zou er veel meer geld kunnen komen hiervoor. Voor onderzoek en projecten die de wereld willen redden!

Wat kunnen we als mensen er zelf aan doen? Nou, gooi chemisch afval in de daarvoor bestemde bakken. Ook medicijnen, echt heel belangrijk! En gooi geen vet door het riool. Gooi maandverband en tampons niet in de toiletpot. En de Swiffer doekjes, de grootste ramp. Deze horen echt in de prullenbak thuis en niet in het riool. Pompen lopen erop vast en ze zijn niet afbreekbaar.

Er zitten zoveel plastic deeltjes in allerlei producten dat ze ook in ons water terechtkomen.

Producenten zouden samen een grote bijdrage kunnen leveren door bij het bedenken van een nieuw product ook de milieuaspecten in overweging te nemen. Dus denk vooruit en laat testen wat het product of de verpakking kan veroorzaken. Zelf bewust nadenken.

Hele generaties na ons, als die er dan nog zijn, zullen de puin moeten ruimen van onze welvaart.

Denk ik…

Wat je ook doet, het bewustwordenvan alles, ligt bij de mensen zelf, samen.

Denk ik…

Ik wist al dat mensen in grote huizen soms maar in een kamer wonen om de schijn op te houden voor de buurt. Dat zoiets bij de kantoorpanden ook werkt daar ben ik mij pas van bewust geworden. Als je niet door de voordeur ergens naar binnen komt dan valt het niet zo op dat de hele achterkant leeg staat. Het is toch eigenlijk te zot dat er zoveel leeg staat. Jonge mensen kunnen bijna geen werk vinden en geen huis kopen en dan staat er zoveel leeg? Kan er niet een wet gemaakt worden per direct, dat leegstaande kantoorpanden verhuurd of verkocht kunnen worden? Er zijn al voorbeelden van en dat het werkt.

Ook van de week een debat op de televisie van de politieke leiders. Gemeenteraadsverkiezingen toch, of snap ik het weer niet? Ik zou persoonlijk een ronde tafel neergezet hebben en het geen debat hebben gehouden maar een dialoog.

Ik sprak laatst met iemand die het niet gelukt was om een partij binnen de gemeente op te richten. Zij was stomverbaasd over mijn filosofie. Volgens haar had je vanuit je geloof bepaalde punten en daar blijf je dan ook voor staan. Ik ben meer van de mens. Ik kijk niet naar wat mensen geloven maar naar hoe ze zelf ergens over denken vanuit hun levenservaringen. De wereld beter maken vanuit jezelf. Als je nou alle geloven eens zou wegcijferen en puur gaat kijken naar wat een land of de wereld nodig hebben, om bewust beter te draaien. Allemaal mensen om een tafel en geen debat maar een dialoog. Samen tot een standpunt komen en daarvoor gaan in plaats van staan. En dan het liefste nog vredelievend. Luisteren naar elkaar en elkaars mening respecteren en samen tot een oplossing komen.

Mijn toilet hangt vol met kalenders van Madonna. Mijn mening is dat ze geweldige muzieknummers heeft gemaakt en ze heeft een goede uitstraling. Stel mijn geloof is Madonna en ik ga schreeuwen dat iedereen Madonna moet aanbidden. Dan ben ik toch niet goed wijs? Als ik mijn toilet uitstap dan sta ik weer open voor de meningen van iedereen en als iemand zijn toilet beplakt met Bieber dan is dat toch ook goed? Iedereen mag geloven wat hij of zij wil zolang het de dialoog niet in de weg staat.

Iedereen is mens en dat is belangrijker. Zonder kleding zouden we allemaal hetzelfde zijn, niemand is meer dan de ander. Dat besef alleen al, zou bewust veel ellende voorkomen.

En gaat het niet over geloof dan gaat het wel over kapitaal en macht. Een mooi boek is: na hitler en hirosjima, over de kernproblemen van de hedendaagse geschiedenis. Een oud boek en het gaat over de tijd 1945-1969.

De wereld gaat door en draait door, zo is het altijd geweest en zo zal het blijven. Teveel meningen en teveel mensen en geen dialoog , tja.

Het is goed mis en dan zou ik kunnen denken dat het door het weer komt maar niets is minder waar. Bij de uitgifte van gisteren bij de Voedselbank hadden we weer regen en dat maakt de boel er niet vrolijker op. Neem alle verhalen erbij en je zou ervan in een depressie raken maar niets is minder waar.

Mensen die niet meer bij de Voedselbank mogen komen na een her intake, altijd schrijnend. Vooral omdat hun situatie alleen op papier anders is geworden en niet in het dagelijkse leven. Bijvoorbeeld een vrouw, wiens dochter geen baan en woning heeft en weer bij haar komt wonen. Op papier zegt men dan, dat de dochter 200 euro kan bijdragen aan het huishouden maar niets is minder waar. Ook 10% gekort op de bijstand en dan mag je ook niet meer bij de Voedselbank komen omdat je boven de landelijke norm zit. Bewust geworden van.

En alsof de mensen in het land nog niet genoeg aan hun hoofd hebben, is er weer iets mis bij onze belastingdienst computer. Mensen krijgen twee keer een machtigingscode, zes keer een machtigingscode en helemaal geen machtigingscode. Bellen en bellen en de arme mensen van de belastingdienst kunnen het ook niet helpen. Het systeem doet rare dingen. Mensen lopen blauw aan van ergernis, is die kleur blauw toch nog ergens goed voor.

Verder de verhalen over de manier waarop mensen ontslagen worden, niet netjes. Per email of per telefoon, wees je ervan bewust dat je zo niet met mensen om kunt gaan!

Ik heb maar even een balletje getrapt met de kleine jongens buiten. Een oranje bal en ik hoop dat ze de kans krijgen om te blijven voetballen en goed worden, kunnen ze later voedsel voor hun ouders kopen. Het was leuk dat kinderen zelf cakejes hadden gebakken voor ons en een ander taart meenam.

Mensen die zelf niets hebben delen hun voedsel bewust met ons en anderen.

Nog even iets anders, ik was in gesprek met een gemeenteraadslid en die vertelde dat je nooit in discussie moet gaan met de mensen op straat. Begrijp ik het bewust niet? Is dat politiek? Niet luisteren naar de mensen?

De grootste verarming van vandaag de dag is het niet luisteren naar de mensen. 

Afgelopen weekend in Beverwijk en opeens zie je het. Door toeval, opeens lopend in winkelcentrum Wijkerbaan. Over banen gesproken, ik zag ze daar niet. Wat een leegstand in dat winkelcentrum en wie o wie, gaat daar zitten met zijn winkel. Alsof je door een spookstad aan het lopen was, dat gevoel. Later weer een andere kant op en genoten van het vlotje varen in het Amsterdamse Bos. Verkeerd pad genomen en dan ben je verplicht om een kindertraject te volgen met natte modder schoenen, ontzettend lollig. Over banen gesproken, dit bos was ook een banenproject destijds in de crisis. Het lijkt mij dat er nog genoeg te doen is in Nederland, even wat geld vrijmaken en gaan. Grote Romeinse tempels bouwen, zodat alle werkelozen daar lekker kunnen liggen en relaxen. Eerst bouwen en dan uitrusten, ik doe mee. Tegen de tijd dat het af is hebben we toch allemaal een basisinkomen, dus who cares?

Bewust geworden van een hoop dingen de afgelopen dagen. Mooi was de huldiging van de sporters met de Olympische medailles. Ik hoop met heel mijn hart, dat op 7 maart ook iedereen voor de buis zit en dat de kranten dan ook groot uitpakken met ons succes. De Paralympics zijn net zo belangrijk. Ik meen ergens gelezen te hebben dat in een land alle sporters samen gehuldigd worden, pas na afloop van de Paralympics. Mooi!

Zelfs een topsporter schrijft nu al een open brief aan de regering. Meer geld voor topsporters en minder belasting over de gewonnen geldbedragen en een soort the day after traject voor als de sporttas aan de wilgen blijft hangen. Dat laatste hoort niet bij de regering thuis, lekker zelf een uitzendbureau gaan opzetten voor ex-sporters. De eerste dingen zijn wel terechte vragen/verzoeken. Als er geen geld meer naar sport gaat dan worden wij het lachertje van de wereld over tien jaar. En geen belasting over de gewonnen geldbedragen, sluit achter aan in de rij van wachtenden. Er zijn meer verzoeken, neem bijvoorbeeld de erfbelasting, schenkbelasting etc. Het hele systeem moet op de schop dus voorlopig is dat nog niet rond.

De keerzijde van de medaille.