Gaan de mensen of de dieren winnen of verliezen beiden straks? Zo was een vriend terug uit Jordanië en hij mocht daar de dromedarissen niet aanraken in verband met het MERS virus. Kunnen we dit even in de reisgidsen zetten, lol? Men vermoedt dat het virus voornamelijk door deze dieren op mensen wordt overgedragen. Als hij na twee weken gaat hoesten, kortademig gaat worden, koorts en diarree krijgt dan weten we dat hij geen Ebola heeft, nog meer lol. Ik blijf er toch een beetje moeite mee hebben, mensen zitten in tentenkampen, oorlog en heel dichtbij die oorlog gaan gewoon toeristen op vakantie, rare wereld. Ik las dat de parasieten van apen ook malaria kunnen overbrengen op mensen. Apen horen ook in het bos… En zo had ik het ook met iemand over de kip. Iets van vroeger dat als je ziek bent dat je dan kippensoep eet en snel weer beter gaat worden. Joodse penicilline of Joodse antibiotica heet deze kippensoep, met de nadruk op heet. Tegenwoordig zit er zoveel in een kip of andere stukken vlees dat je misschien of spontaan beter gaat worden of er spontaan ziek van gaat worden, je weet het niet. We worden super mensen met alles wat we binnen krijgen en welk medicijn gaat er dan nog helpen?

Er is trouwens nog een trend in opkomst, je lichaam bewust aan de wetenschap schenken in leven. Als je een ziekte hebt dan is het helemaal in het nu om een brief thuis te krijgen of je wilt meewerken aan een onderzoek om meer duidelijkheid te verkrijgen over de werking van medicijnen. Er zijn wel wat haken en ogen aan en je weet niet precies wat ze je toedienen, is geheim. De vergoeding die er tegenover staat gaat pas leuk worden als je het niet meer zelf kunt navertellen…  De mens als proefpersoon, iedereen mag er zijn eigen mening over hebben. We strijden ervoor om dieren uit hokjes te krijgen en dus komen de mensen in de hokjes terecht. De dieren gaan de wereld overnemen, lol. Ik wil toch nog even mijn mening meegeven. Doe zoiets bewust en om andere mensen te helpen en eventueel jezelf en niet in de eerste instantie voor het geld. Een goede wetenschapper zou ook die overtuiging kunnen hebben. En vraag je ook af of het alles waard is en of je de laatste jaren van je leven niet nog beter in redelijke gezondheid kunt genieten van het leven dan als een proefpersoon, met alle gevolgen van dien, door het leven te gaan. En vraag of er risico’s zijn voor de mensen in jouw omgeving. De medicijnen komen via je lichaam ook bij andere mensen terecht! Het is nobel als je zoiets voor de volgende generaties wilt doen, wees je er wel bewust van dat ook jij rechten hebt als je meedoet met zo’n onderzoek! Je bent geen melkkoe in een megastal…

Ik heb het afgelopen weekend heel erg veel gelezen en weer heel wat opgestoken. Gisteren was verrassend en zo kon het gebeuren dat ik aan het einde van de middag in een kapel terecht kwam, inclusief wijwater en kaarsjes. Mijn conclusie aan het einde van de dag: veel mensen kunnen niet meer zelf bewust nadenken. En mijn pret werd nog groter gisterenavond bij een programma over het leren van Engels aan dolfijnen. Het project was mislukt en naar mijn mening ook volkomen terecht. Het is grappig om dieren jouw taal te laten spreken, is niet zo moeilijk. Het omgekeerde wel, het begrijpen van wat de dieren tegen jou zeggen. Als een dier in zijn natuurlijke omgeving tien keer aan zijn neus krabt en dan steeds dezelfde klank erbij maakt en onderzoek toont een bultje aan dan begin je ergens. En als hetzelfde dan nog een paar keer voorvalt dan zou die klank: jeuk, bultje, pijn of verdomme kunnen betekenen. Gesproken taal en klanken zijn zo belangrijk om elkaar te kunnen begrijpen.

Ik moet altijd erg lachen om al die geschreven briefjes die ze de ruimte insturen. Je moet niet onze taal proberen op te dringen maar hun taal proberen te begrijpen. Het is net als in de mensenwereld, als je in een land de taal niet spreekt dan begrijp je het land en de mensen niet goed genoeg. Bij een bedrijf, begrijp je de bedrijfscultuur niet goed genoeg als je recht vooruit blijft kijken. Marketing is ook zo, weten wat je doelgroep is en je scoort. Hele bevolkingsgroepen zouden beter met elkaar kunnen omgaan als zij zich bewust zouden zijn van de andere bevolkingsgroep. Als je wilt weten wat er echt speelt dan kun je bijna niet buiten taal. Ook in de politiek, als je de taal van je eigen bevolking niet begrijpt dan kun je nooit dingen echt goed aanpakken. Met cijfers net zo, als je de cijfers niet snapt dan zullen je berekeningen nooit exact zijn.

Ik zat laatst in een bus en ik was zo te horen een van de weinige mensen die Nederlands als voertaal sprak. Allemaal talen om mij heen en het is dat ik naar buiten keek en mijn ogen mij lieten zien dat ik in Nederland was. Met mijn ogen dicht had ik in elk willekeurig land in de wereld kunnen zitten. Op een gegeven moment moest er een kinderwagen de bus in. De stoeprand sloot niet aan bij de midden ingang van de bus en alle ogen zagen het probleem. Heel veel mensen in de bus stonden op om een handje te helpen en ook de geholpen mensen spraken een andere taal. Lachen en knikken was genoeg om hun dankbaarheid te tonen. Er is dus nog een andere taal belangrijk, de lichaamstaal. Deze taal begrijpen mensen onderling allemaal beter.

Als je dus bewust kunt spreken, luisteren, zien, voelen, proeven en ruiken dan heb je een voorsprong op de rest en als je dan ook je eigen belang nog even kunt wegzetten… Ik filosofeer nog even door.

Dieren en hun taal, ik ga er morgen nog even over verder. Ik zag vandaag ook weer een mooi zonnig schouwspel op een akker. Schapen en haasjes op een akker, zij waren zich er onbewust van dat ik aan het kijken was. Opeens kwamen er vogels bij, eksters en zij gingen gewoon op de schapen zitten. Ik vernam later dat de eksters de parasieten van de koppen van de schapen aten. Zo houden ze elkaar in leven, zo leuk. Ik moest gelijk weer aan de mensenwereld denken, een paar jongens die een ouder iemand beroven, niet om in leven te blijven want dan ga je naar de Voedselbank of Het Leger des Heils of naar vrienden. Als ik nou eens de taal van de eksters zou begrijpen dan zou ik ze niet naar de schapen laten gaan maar naar wat andere mensen. Onder het mom van de natuur zijn gang laten gaan.

De eksters duiken vaak op in bijgeloof en ze kunnen het lot voorspellen. Er waren er veel en volgens het bijgeloof komt er dan oorlog of slecht weer. Je kunt er van alles in zien en ik zag gewoon dat ze parasieten van de koppen van de schapen aten. Oorlog en slecht weer kan ik ook wel voorspellen, geen eksters voor nodig, lol. Met al die eksters kon ik het huppelen niet laten.

Ik zag ook weer knoppen aan planten komen door het mooie weer, zullen de planten echt denken dat het nog een keer voorjaar aan het worden is? Misschien moeten zij wat meer naar de eksters kijken en in bijgeloof denken, slecht weer op komst…Ik zag ook weer heel veel ganzen, zwermen in de lucht, zo mooi. En ganzen in de lucht kunnen duiden op winter in aantocht. Zelfs de natuur is niet meer duidelijk en vanzelfsprekend.

Hoera, weer zon vandaag en nog steeds lekker voorjaar, kan die klok misschien weer vooruit? Er kan niet genoeg licht zijn. Om het weekend even lollig te houden,  afgelopen week bij onze Voedselbank zat er maandverband in de pakketten. Een man was vol verbazing en wist niet wat hij ermee kon doen. Ik word er af en toe zo moe van, lol. Je kunt er kerstballen van maken, je kunt ze onder je ruitenwissers doen bij sneeuw dan plakken ze niet vast aan het raam, je kunt er de vloer mee vegen. Dat de man lachend de deur uitging was weer een lichtpuntje. Ook vol verbazing over de grote hoeveelheid bakproducten die over waren van een actie, heel de Voedselbank bakt nu of zoiets. Je kunt er ook andere dingen mee doen, die zal ik bewust even weglaten om de mens nog een beetje zelf bewust te laten nadenken, lol.

Ik lees zelf af en toe verboden boeken van vroeger en ook dit fenomeen is weer helemaal terug van weggeweest. De leukste verhalen over hoe boeken vroeger heimelijk van tafel moesten want het kon wel eens waar zijn wat erin stond. Sommige dingen zijn tijdloos. Verboden boeken en verboden cartoons zijn weer zo in het nu. Als ik de schrijvende, roepende en tekende pers zo lees, dan hebben ze het soms wel verrekt moeilijk om hun vak uit te oefenen. Het zegt wederom iets over de wereld waarin we leven, de openheid die even vrij bevochten was die gaat weer een beetje meer aan banden. Wel een uitdaging voor de journalistiek die gaat er alleen maar beter op worden. Goede luizen leggen altijd weer meerdere eitjes, lol.

Ik schrijf niet meer over de schmink op vijf december en dus maar wat aandacht voor de toekomst, de studenten. Zij zijn volop bezig voor de protestactie tegen het leenstelstel op 14 november op het Malieveld in Den Haag. Ik ben toch heel erg benieuwd hoe de jongeren van nu gaan demonstreren. De spandoeken van vroeger hebben ze al gevonden. Nu nog wat drones de lucht in boven het Maileveld met spandoekjes erachter. Ik verwacht heel veel van de studenten van nu. Op mijn demonstratiejaarkaart zijn ook de Belgen binnen gekomen, in december gaat daar een dag bijna het hele land plat. De trend is nu weer om kaartjes te sturen als je het ergens niet mee eens bent, lucht op en je bent je woede kwijt tot de rekening daadwerkelijk binnenkomt. En dan stuur je nog een kaartje, we helpen er ook de posterij weer mee uit het dal, werkgelegenheid en een en een is twee. Kansen zien en vandaag even de kans benutten om weer van de zon te genieten.

Ik was gisteren weer bij onze Voedselbank en daar was het druk. Record op record gaat eraan en er komen steeds meer mensen bij. Het zijn vooral een ouder gezinnen met een of twee kinderen, opvallend. Het is natuurlijk wel zo dat als je met twee personen bent en allebei werkt dat je een iets grotere kans hebt dat je bij de werkeloosheid van de een het financieel nog kunt opvangen. We hadden het nog even over hoe het kan dat de ene gemeente veel cliënten heeft en de andere gemeente minder cliënten. Een van de oorzaken is de bewindvoerder. De Voedselbanknorm is landelijk en de bewindvoerdersnorm niet. Zo kan het gebeuren dat de bewindvoerder in een gemeente een groter leefbedrag toekent dan de bewindvoerder in de andere gemeente. Blijft wel feit dat er dus mensen zijn die net boven de norm zitten en eigenlijk ook hard een voedselpakket nodig hebben en dit niet krijgen. En toch gaat het steeds iets beter in Nederland…

Voor zover je gisteren van een hoogtepunt kon spreken, we hadden er weer een pas geboren jongetje bij! Wees welkom baby bij de Voedselbank en op deze wereld. De verhalen van de mensen bij de Voedselbank zijn nog steeds schrijnend. Heel veel mensen doen echt hun uiterste best en dan lukt het nog niet. We krijgen zelfs mensen voor een tweede keer terug na een afwezigheid van een paar maanden, toch niet op eigen kracht de overkant bereikt. Een ander ding is de werkeloosheid onder de 45 plussers en meer, niet alleen bij de Voedselbank maar overal. Er zijn zelfs mensen die aanbieden om tegen het salaris van een jonger iemand te gaan werken bij een sollicitatie maar toch afgewezen worden op leeftijd. Is iemand zich er bewust van dat deze groep de wanhoop nabij is? Er zijn mensen bij die cursussen hebben gedaan, omscholing en nog niet aan de bak komen. Het gaat steeds iets beter in Nederland is de stemming zo voor de feestdagen, nou veel mensen merken daar helemaal niets van. De financiële markten blijven juichen, de economie komt daar heel af en toe met een voorzichtige glimlach achteraan en helemaal aan de staart komen dan de strakke gezichten van de cliënten van de Voedselbank. Zet je een grafiek met cijfers erbij dan zijn de mensen bij de Voedselbank niet eens een zichtbaar streepje in het geheel.

Het was weer een goede uitgifte en we hadden weer bloemen om uit te delen en ook wat andere leuke artikelen. Ook grappig dat er wat gebruikte boeken bijzaten. Het is dan wel een voordeel dat je ze eerst zelf kunt lezen alvorens ze bij de non-food uitgifte van over twee weken gaan. De Voedselbankbibliotheek maakt je nog wijzer, lol. Met alle opgespaarde artikelen hebben we dan weer een kar vol cadeautjes voor de mensen die ze kunnen gebruiken voor de feestdagen. Zo komen er toch nog lachjes op de strakke gezichten! Het beste er samen van maken en blijven lachen dan gaat het vanzelf iets beter…

Berichten over het opsluiten van dementerende ouderen in huis, dwang en dat soort dingen meer, tja. Er zijn wel zorginstellingen die heel goed draaien en waar de aandacht voor dementerende oudere nog hoog in het vaandel staat. Wel is het zo dat ook daar steeds meer leuke dingen geschrapt worden. Koks verdwijnen en er komen niet te eten opwarmmaaltijden voor terug. Opvallend dat ouderen meer dorst krijgen na het eten van die maaltijden, zoutprobleem? En uitjes, die zijn bijna niet meer op te brengen. Maar waar hebben we het over als de ouders van kinderen ook de schooluitjes al niet meer kunnen opbrengen. Wat is er mis met een wandeling door het bos of een bezoekje aan een museum? Of beter nog, laat de praktijk op school komen, geen uitjes voor nodig. Er zijn genoeg vutters die niet meer werken en een schat aan kennis bezitten en er een klas mee stil kunnen krijgen, is bewust en gratis. In de verzorgingshuizen voor ouderen zie je het ook, met een spelletje, wandeling en wat muziek zijn de meeste bewoners blijer dan met een dagtrip naar een museum.

Waar ik heel veel tegenaan loop in de zorg dat zijn de risico’s voor de werknemers. In de opleiding gaat men daar een beetje aan voorbij. Een militair weet dat hij kan sneuvelen in de strijd, beroepsrisico. Een verzorgster van zieken, dementerenden of mensen met geestelijke problemen loopt evengoed een risico. Vanuit eigen ervaring en vanuit ervaring met collega’s: blauwe plekken zijn normaal in de zorg. Zorgvragers meppen vaak onbewust wild om zich heen en je mag hopen dat er soms collega’s in de buurt zijn om je te helpen en zelfs de politie moet er soms aan te pas komen. Gelukkig zijn er nu mobiele teams met GGZ medewerkers die dan komen, bewust beter. Werknemers lopen zelfs kneuzingen op en komen thuis te zitten en dan belt het werk wanneer ze weer gaan beginnen, gekker kan het niet… Werken in de zorg is soms een aanslag op je lichaam, bewust. Ik ben wel eens bij een persoon geroepen die een injectie niet wilde hebben, twee man durfde het niet aan en ik was de laatste optie. Door rust uit te stralen en de persoon met humor te benaderen ging het goed. Heel veel kun je er zelf aan doen maar succes is nooit een garantie. Het is daarom wel heel belangrijk dat er in de zorg genoeg mensen blijven zodat je altijd een collega om hulp kunt vragen. Het is vaak de kennis en de manier van benaderen die lichamelijke ellende kan voorkomen, grenzen stellen. Helaas zijn er zorgvragers waar het nooit meer goed bij komt en dan zijn medicatie en andere hulpmiddelen noodzakelijk. Niet om te sarren maar voor zorgvrager en werknemer behoud. De meeste mensen in de zorg vinden het werk leuk en iedereen loopt aan tegen de veranderingen in de zorg, zowel de werkvloer, kantoor als de gemeente. Iets uitvoeren wat je zelf nooit zo bedacht zou hebben, omgaan met veranderingen.

Zo was er ook een zorgvrager die iedereen onbewust sloeg en de tijd die er dan overheen gaat om die persoon dan naar een andere woonvorm te krijgen is te lang. Sommige mensen zouden beter af zijn in een andere woonvorm en daar wordt helaas vaak niets mee gedaan of het duurt te lang. Heel veel mensen die zich bezig houden met de zorgvrager en lange lijnen, allemaal meningen, financiële belangen en niemand die knopen doorhakt. De nieuwe zorgpilot gaat een hele grote uitdaging worden, bewust van.

In oktober 2013, het kabinet zocht nog naar 650 miljoen voor het begrotingsakkoord. Het kan snel gaan en een jaar later moet Nederland een naheffing van 642 miljoen euro betalen aan Brussel en ook daar is een zoektocht voor nodig, lol. Een Wob verzoek om je eigen aangeleverde cijfers op te vragen? Nog meer lol! De EU bijdrage voor Ebola bestrijding in West-Afrika stond vorige week op 650 miljoen euro. Eigenlijk moeten ze ons daar in West-Afrika dankbaar voor zijn want indirect komt het gehele bedrag uit Nederland via een naheffing. Toch iets om ontzettend trots op te zijn dat wij als klein land de Ebola bijdrage in ons eentje betalen. De PVV is het niet eens met de naheffing en die waren het er ook niet mee eens toen de EU vorig jaar september 650 miljoen euro naar Somalië ging overmaken. Kunnen we daar ook een Wob verzoek voor doen, wat is er inmiddels met dit geld gedaan? Het leven is te leuk, vol verbazing, dag na dag en uur na uur.

Ik zat afgelopen weekend met wat dames te filosoferen over van alles. Allen waren het er wel over eens dat je straks of een AOW uitkering of pensioen gaat krijgen. Allebei gaat hem niet meer worden. Heb je geen pensioen opgebouwd dan krijg je AOW en heb je wel pensioen opgebouwd dan krijg je geen AOW. Filosoferen in het nu, lol. Niets is meer zeker, echt helemaal niets en daar waren we het ook met zijn allen over eens. De kunst is alleen er een beetje mee om te gaan. Ja maar we hebben er wel al die jaren aan bijgedragen en dan krijgen we niets meer? Leven in het nu, lol. Iemand in een zwaar lichamelijk beroep laten doorwerken tot zijn 70^ste jaar is niet lief en zeker niet als deze persoon al vanaf zijn 18^e jaar altijd heeft gewerkt. Nog een idee was een levensbudgetplanner via de belastingdienst. Je krijgt een soort van levensbudget per jaar en daar moet je het dus mee doen. En alles wat over blijft per jaar dat gaat je oude dag worden, lijkt wel wat op het basissalaris. Verder denken en verder zoeken, genieten en andere mensen lekker naar die 642 miljoen euro laten zoeken…

In ons land zijn heel wat korte of langdurige vermissingen. Zo werd er laatst iemand ongerust omdat zoonlief nog niet thuis was op een door de weekse dag. Hij moest vakkenvullen bij de supermarkt tot negen uur in de avond. Toen hij eindelijk rond elf uur thuis kwam bleek dat hij zijn vakken niet binnen de vastgestelde tijd had afgekregen en daarom onbetaald tot half elf moest doorwerken. Het gebruik van een mobiel was niet toegestaan onder het werk en hij kon mams dus niet laten weten dat hij  later kwam. Volgens zijn zeggen had hij wel zijn stinkende best gedaan maar het niet binnen de vastgestelde tijd afgekregen. Hij kwam hongerig thuis want hij had geen pauze gehad. Het is niet de eerste keer dat ik dit soort incidenten verneem. Kunnen jongeren niet meer doorwerken of ligt de lat te hoog? Tja, mamma’s zijn er bewust ongerust over en de jongeren in het nu vinden het blijkbaar normaal. Het is nog een geluk dat sommige personen gemist worden, je zal maar niemand hebben. Laatst lag er nog een ouder iemand op een balkon, gevallen en na een paar uur toevallig gevonden. Kun je toch nog altijd beter vakkenvuller zijn.

Ik was gisteren even bij de dieren in een tuincentrum. Er stonden ook hertjes en elanden en net echt, te leuk.  Nog even en ik ga vragen of ik er een nachtje mag slapen. Ik heb nog gelachen om zakken kattengrit, de scan code zat op de onderkant van de zakken. Met de verkoopster samen: dit moet echt door een man bedacht zijn, lol. Ze hadden daar nog wel plastic tasjes. Als je de geschiedenis bekijkt van bijvoorbeeld bont dan kun je met een beetje fantasie de toekomst van de plastic tasjes al voorspellen. Eerst was bont gewoon en later kon je echt niet meer met bont de straat over. Over een paar jaar ga je met de nek aangekeken worden als je nog met een plastic tasje over straat loopt. Dan komen er weer milieugroepen die plastic tasjes in de brand gaan steken, lol. Op de laatste klimaattop zijn er weer veel woorden gesproken maar de bedrijven, steden en de politiek zullen toch ook mee moeten werken anders staat ook in deze de burger er weer alleen voor. Lege portemonnee en dan ook nog zonder tasje, lol.

Ik sta met veel dingen toch te kijken naar de overeenkomsten in het nu met de jaren 1914-1917. Je zou de aanslag van Aartsbisschop Franz Ferdinand en zijn vrouw kunnen vergelijken met het neerhalen van het vliegtuig MH17. Ook het zoeken naar de bewijzen toen en nu zouden kopieën van elkaar kunnen zijn. Ik moest ook even denken aan heer Bommel en vriend Vijand, een verhaal uit de Bommelsaga en geschreven door Marten Toonder. Wie is de vriend en wie is de vijand? Eigenlijk een vreselijk woord: vijand. Vrienden zijn stukken leuker daar kun je tenminste mee lachen.

Vandaag weer een maandag en gewoon de weekend stemming vasthouden. Afgelopen weekend weer lekker gedanst en uit geweest en tot mijn verbazing kwam een van mijn vriendinnen ook even. Zij voelde zich weer even goed na zes chemokuren. Ze kwam gezellig samen met ons dansen onder het mom van: ik kan het nu nog! Vlinders op de dansvloer en gewoon doorgaan en pret maken. Wij hebben altijd de grootste lol om mannen die steeds vasthouden aan een bepaalde openingszin. Dan ga je een drankje bestellen en dan klinkt er opeens weer naast je: “zo’n mooie vrouw als jij die zou toch niet zelf hoeven te betalen voor haar drankjes.” De zelfredzaamheid is nog niet overal doorgedrongen, lol. Of je hebt een gesprekje met iemand en je laat je ontglippen dat je wel eens naar een concert zou willen maar dat de prijs toch echt te duur is. En dan klinkt er weer naast je: “zo’n mooie vrouw als jij hoeft niet te betalen, ik zorg dat jij overal naar binnen komt.” Veel mannen vinden de vrouwen soms te bijdehand en willen zorgen voor… Heel veel vrouwen willen best af en toe wat lieve zorg maar laat ons ook doen wat we wel zelf bewust kunnen en willen, lol. Zo waren we ook afgelopen weekend met acht vrouwen uit eten. Na afloop werden de kosten door acht personen gedeeld via een ouderwetse staartdeling of uit het hoofd. Allemaal mooie vrouwen en je moet er toch niet aan denken dat er dan opeens een man voor onze tafel had gestaan en de woorden had gesproken: “jullie zijn zo mooi en jullie hoeven niet te betalen, ik zorg wel voor jullie.” Iets anders is het drankje van het huis, je merkt dat dit fenomeen aan het verdwijnen is, horeca crisis of zoiets? Zoiets is wel leuk om aan te nemen en vooral als je ergens vaste klant bent.

Ik sprak later in het weekend met een ouder iemand over dat mannen zo graag voor de vrouwen willen zorgen. Hij vertelde dat je vroeger naar de kermis ging met je meisje en dat het dan heel normaal was dat je haar trakteerde. Ook kocht je een bakje kersen en daar at zij dan van mee en het trakteren op een ijsje was heel normaal. Hij vertelde ook dat vroeger in de katholieke kerk de mannen van de vrouwen gescheiden zaten. En dat er veel nonnen op straat liepen waarvan je ook amper het gezicht zag. Ook de geestelijken zaten op een damesfiets omdat de lange gewaden anders niet te doen waren. Erg grappig en je zou bijna denken dat het de meeste mensen aan geschiedenislessen ontbreekt in het nu. Waarschijnlijk is dit ook een reden waarom de katholieke kerk zich dus nooit tegen sluiers en gewaden zal uitspreken, ze liepen vroeger zelf ook zo over straat, lol. Wat je volgens mij nu ook ziet gebeuren is dat uit alle landen mensen bij elkaar komen te wonen in een land en allemaal met een verschillend ontwikkelingsniveau, de een is verder dan de ander en dan gaat het op den duur botsen. Verschillen en is het een beter of slechter dan het ander? Het deed mij denken aan de woorden van een man uit Praag afgelopen april: “laat ons het zelf doen en niet met ons bemoeien, jullie zijn al veel verder in het Westen.” Tja, dat samen met elkaar en van elkaar leren, elkaar respecteren, gelijkheid, pfff, moeilijk. De bewuste wijze lessen van een oudere man. Ik ben dol op kersen dus nu nog even een man zoeken die zijn bakje met mij wil delen, zoiets is helemaal niet erg, lol.

Het gebed van een ouder iemand ziet er in de kerk heel anders uit nu dan vroeger. Misschien is het leuk om een voorbeeldje op te schrijven zo op zondag. Ik zie zomaar iemand op een houten bank het volgende zitten prevelen…

Lief iemand daar boven, mijn buurt is aan het veranderen en in de huizen in mijn straat gaan veel ouderen dood en dan komen er nieuwe mensen. Jongeren hebben het heel erg moeilijk in deze tijd, misschien nog wel moeilijker dan dat wij het vroeger hadden, ze moeten zoveel. En wij konden vroeger dingen afkopen in de kerk en daar gaan zij niet meer heen tegenwoordig. Naast mij lopen jongeren in en uit met plaatjes op hun lichaam. De gordijnen gaan en blijven dicht en in mijn huis hangt een wietluchtje. Ik voel mij samen met wat buurtjes niet meer veilig en oom agent helpt ons ook niet meer. Volgens oom agent moeten we het zelf redden met de jongeren samen en hij kan niets doen. Zelfredzaamheid is zo 2014. Ook de partij waarop ik heb gestemd, die mensen zijn met hele andere dingen bezig en zij helpen mij ook niet. Ik wil zo graag in mijn eigen huis blijven wonen maar ik zie niet meer in hoe. Mijn wereld is zwart, kunt u wat licht brengen?

Ik zie het in het nu, al helemaal gebeuren dat iemand van boven dan terug gaat roepen…  Lieve oude dame, leg uw streekroman eens weg en ga een wat lezen over het welles en nietes van ons wietbeleid. U kunt dan vast alweer glimlachen. En ga eens lezen over de voordelen van wietgebruik. Verder kunt u een appeltaart bakken en aanbellen bij de buren en ook eens hun heerlijke cake proeven. En die plaatjes noemen zij tatoeages en ga gewoon eens vragen waarom ze die hebben en wat de betekenis is. Vraag of ze van uw net stroom aftappen en zeg dat u daar bezwaar tegen hebt. U kunt vertellen dat uw pensioen ook niet meer is van wat u ervan voor ogen had en dat u de zorgpremie ook niet meer kunt betalen. Ga in overleg en vraag of ze misschien de boel iets beter kunnen isoleren zodat u niet de hele dag de lucht in uw huis hebt en u helpt de bouwsector ermee. Ga eens samen met hen een plan maken om een leeg kantoorpand te huren zodat ze een eigen ruimte hebben, ondernemen is vooruit zien. Stel voor dat u met de rollator ook best wat pakjes kunt wegbrengen tegen een kleine vergoeding, lekker buiten lopen is goed voor de gezondheid en zo brengt u tevens de zorgkosten omlaag. Er is altijd hoop. Genoeg licht mevrouw?

Mag het licht nu uit?