Mijn vader vertelde mij gisterenavond met luide stem om boven het geluid van het knalvuurwerk uit te komen over de jaarwisseling in zijn tijd. Hij kan zich nog steeds verbazen over hoe alles zo groots is geworden door de jaren heen. Hij kon vroeger sterretjes en voetzoekertjes kopen maar eigenlijk was daar geen geld voor want de centen konden beter worden gebruikt voor eten. Het goedkoopste in zijn tijd was de melkbus en dan schoten zij met de jongens op de bevroren sloot de deksel van de melkbus richting de hoge dijk. Zij gingen dan op de schaats de deksel weer ophalen en het spel ging verder. Ik heb toch eigenlijk wel wat veranderingen meegemaakt, aldus mijn vader. Ik heb gisteravond met het geluid op honderd de film Sjakie en de Chocoladefabriek zitten te bekijken, het blijft een van mijn lievelingsfilms. Ik zou af en toe zo’n glazen lift willen hebben om over de wereld heen te vliegen om alles te bestuderen en mij te verbazen… Nou, het is vast beter om met beide benen realistisch op de grond te blijven staan. Ik ben blij dat de dagen weer achter de rug zijn en of ik nog voorspellingen heb voor 2019? Nou die worden tegenwoordig op briefjes opgeslagen als een soort van spel en om dan later eens kijken of ik beet had en pret. De aardbol gaat toch zijn gang en het gedrag van de mensen blijft vaak onvoorspelbaar. En om nou te roepen,ik voorzie voor 2019 chaos en donker dan ben ik natuurlijk weer de pessimist. De goede dingen benoemen verkoopt beter en pret. Ik wens iedereen een mooi 2019 toe en maak het beste van dingen waar je wel invloed op kan hebben. En kijk eens om naar mensen die het in deze overdadige tijd van nu met alle prikkels moeilijk hebben. Er zijn genoeg mensen die niet mee kunnen of willen in deze tijd, bewust van.

De oliebollenkraam stond al vroeg op het plein vanmorgen onder ons raam. Goedemorgen Zwolle, het belooft weer een mooie dag te worden vandaag. Jan was zo vermoeid geraakt van ons dat hij niet meer meeging vandaag. Nee hoor, hij had genoeg andere dingen te doen en rust nodig. Podcast maken is een ding en naar een podcast luisteren ook. Ik zei gisteren tegen Jan dat ik meestal na 20 minuten wel genoeg heb van een podcast, tja. Ik lees liever boeken of zoiets, ieder zijn of haar ding. Wij kwamen na een korte wandeling uit bij De IJsselhallen en daar was het wel winter. Het Nederlandse IJsbeelden Festival was daar en wij waren gelukkig vroeg en pret. Toen wij eruit gingen was de wachttijd een uur. IJskunstenaar is ook een vak en tjee wat een mooie ijs en sneeuwsculpturen stonden er in de hal. Villa Kakelbont van Pippi stond er ook, cool! Ja het was echt de moeite waard om er even doorheen te lopen. Het was ons laatste uitje met pret voor het jaar 2018.

Hoe ziet Zwolle eruit met lichtjes? In het kader van we gaan Jan blij maken in deze donkere dagen, hup op naar Zwolle. Na onze spullen op een wederom hilarische kamer gedumpt te hebben, hup op naar Jan. Wij wilden in alle rust met elkaar wat praten onder het genot van een hapje en een drankje bij de Chinees bij de kerk. Er was nu een menukaart met allemaal kleine gerechtjes, soort van tapas eten bij de Chinees. Tot onze grote pret kwam het meisje van de bediening steeds vragen en dus storen in onze gesprekken, met vragen welk volgend gerechtje wij wilden bestellen. Volgende bestellen graag… Afijn, het was erg leuk om elkaar weer te zien en het eten was lekker en de kleine gerechtjes waren best grote porties. Jan vroeg hoe het met de I Amsterdam was en vertelde dat ze in Zwolle Icare hebben als zorgorganisatie. Ze nemen soms de telefoon op met iekaar en pret. In Zwolle dus geen We care daar mag I care gewoon nog en wederom pret. Na afloop kwam de rekening en daar stonden alleen de drankjes op en geen eten. Ik mag natuurlijk geen keukens meer inlopen van de vriendenkring maar… Ik verzocht het aardige meisje om het eten ook op de rekening te zetten, wel zo eerlijk en zucht. Ik gaf tevens heul vriendelijk in het Engels mijn vrijblijvende advies mee om in het vervolg een kaart op tafel te deponeren met een pen. Laat de gasten zelf hun volgende gerechtjes aanvinken en pret. Wij zijn nu nog met het ethische vraagstuk bezig of wij zo weg hadden moeten gaan na het betalen van de onjuiste rekening. Ik vond zelf de fout aangeven en het juiste bedrag betalen heel normaal. De zoon van mijn vriendin zei dat hij het niet aangegeven zou hebben want hun fout, zij horen de rekening te controleren. Ja maar als er dan veels te veel op de rekening had gestaan, had je de rekening dan ook voldaan? Allemechinees, wat een ellende een keer uit eten en pret. Na het eten even de mooie verlichte stad Zwolle bekeken en wat foto’s genomen en uiteindelijk in het gezellige café De Hete Brij een afzakkertje gedaan. Het café was onlangs de 5^e van Nederland geworden in de Café Top 100, nog van harte allemaal! Ja het was een leuke dag en op onze kamer waren er maar liefst 29 kastdeurtjes. We hebben ze een letter gegeven en toen Rad van Fortuin nagedaan met achter elk kastdeurtje een denkbeeldige prijs na een goed antwoord op een vraag. Van die dingen, van die dingen zou Jan zeggen… 

De tijd voor de kerst is altijd de leukste tijd en dan mag het van mij hup door naar iets van 10 januari of zoiets. Het is ook niet zo verwonderlijk als je zoals mijn persoontje veel kerstevenementen afloopt, gewoon kerstmoeheid. Twee dagen extra vrij en ik besloot om de kerstdagen dit jaar gewoon tot pyjamadagen om te toveren. Ik heb geen pyjama, een slobberbroek en een dik vest zien er ook uit als een pyjama. Ik ben dol op kerstbrood en er is nog genoeg brood over tot in het nieuwe jaar. Ik heb mij gisteren wel even uit de slobberbroek gehesen om met mijn vader en moeder bij mijn broer en schoonzus te gaan eten. Zij hadden de boel gezellig gemaakt en erg hun best gedaan met alles. Misschien de laatste kerst zo samen, denk ik. En nee, niet negatief gedacht, gewoon realistisch en zucht. Het is toch best grappig dat je dingen deelt met elkaar en mijn schoonzus geboren in Colombia vond de muziek van Il Divo ook goed. En dat ik een van die jongens dan een lekker ding vond daar kon zij begrip voor opbrengen en Feliz Navidad en pret. En vandaag op 2^e kerstdag wat kaartspelletjes gedaan en gelezen en wat dingen voor de komende drukke dagen in orde gemaakt. Kerst met brood en spelen in pyjama, helemaal geweldig! 

Ik had het eerder over autoloos en er is eigenlijk voor mij nog een reden om met de auto naar mijn werk te tuffen… radio Slam met house in de pauze. In de ochtend hebben ze ook een mix en ik blijf soms wachten in de auto om nog even mee te deinen op de mix. Afijn, wij gingen gisteren naar Amstelveen met de bus want daar was de SBS6 Kerstparade. Het was heel erg druk en wat was het mooi alle verlichte praalwagens in het donker. We stonden langs de zijkant van de weg en daar waren alle bomen mooi verlicht, alleen de boom tegenover ons was donker. Ik zag deze boom vandaag als een voorteken want mijn tante is gisterenavond overleden, haar lichtje is uitgegaan. Ik wilde vandaag nog een kerstpakketje wegbrengen naar een vriendin met haar gezin en in de auto maar eens even zitten meezingen met Hello van Adele. Ik had het er gisteren nog over met iemand, er zijn zoveel mensen met verdrietige feestdagen, bewust van. De herinneringen blijven en ik herinner mij mijn tante als de chocolademelk tante. In mijn kinderjaren schuifelde zij in de winter altijd met een dienblad vol met chocolademelk over de gladde weg naar ons toe op het ijs. Voor allemaal was er een mok met warme chocolademelk en een stuk koek. En als zij tekort kwam dan hup terug en er kwam een volgend dienblad. Zij had het niet breed en zij deed het wel, mijn mooie herinneringen. Er was vandaag ook verdriet in Indonesië na de tsunami van gisterenavond. Het is verschrikkelijk om mensen die je dierbaar zijn te moeten verliezen. Vandaag voor mij voor iedereen die het nodig heeft, een Hello vanuit Nederland, heel veel sterkte!

Ik nam de post door met mijn vader en hee pap, de energierekening gaat met 14 euro per maand omhoog. Mijn moeder was net de bloemen in een vaas aan het zetten in de keuken en rinkeldekinkel vanuit de keuken en de vaas lag aan diggelen op de vloer. Geeft niets mam, er zaten toch al barsten in de vaas. Afijn, ik dacht eerder nog even aan goed nieuws want ik las dat ergens, energiefactuur volgend jaar lichter door dalende distributienettarieven. In België, Beeeelllggiiiëëë en pret. We hebben het nu onderling al over, gewoon doorgaan tot het vaasje barst. Ik heb ook geen spiegel meer. Vaasje vaasje aan de wand, wie is de liefste van het land? En vervolgens viel de vaas van de muur… En we hebben een week lang het woord poenie geprobeerd. En onze conclusie is dat we het woord poenie doorschuiven naar de generaties onder ons. Het gaat weer gewoon kutweer worden en kut als we ons hoofd bezeren tegen een lamp. Wij mogen na de feestdagen ook niet meer op dieet met rijstwafels want die schijnen niet goed te zijn. Ik ben zelf meer allergisch voor toiletblokjes. Heel wat mensen zijn tegenwoordig zo schoon dat ze de toilet (lees als het toilet) vol chloor of ander middel gooien terwijl er al een of twee toiletblokje hangen. Ik heb eens wat chemische reacties doorgenomen en bij sommige mensen is op de toilet (lees als het toilet) zitten gevaarlijker dan het eten van een pak rijstwafels en pret. En zo gaat alles door en ik heb bij oma de kerstversieringen neergezet en nog wat meer van die gezellige dingen gedaan om mij heen. Mijn vader kwam zelf met het idee om mijn kerstpakket op te halen voor mij want jij kan je zorgklanten niet in de steek laten en top. Er gaat wat gegeven spul uit pakketten bij ons thuis naar de Voedselbank, traditie. Ik heb verder een nacht liggen draaien van zorgen om iets en verder vooral veel gelachen om dingen, is beter. Zo voor de kerstdagen en de vakanties alle kerstballen in de lucht houden oftewel alle vaasjes in de lucht houden.

Er was vandaag het eerste kleine laagje sneeuw en verder vooral poenieweer met mist. Ik heb geen sneeuwpoppen met gele hesjes gezien vandaag en pret. Ik had het afgelopen weekend in de trein een soort van mini interview met mijn reismattie. Zij is sinds kort autoloos. Het was best grappig om te vernemen hoe zij de dingen nu oplost zonder auto. Of zij autoloos gaat blijven is nog onbekend en we hebben het gehad over het delen van een auto want zoveel kilometers worden er niet gemaakt in Nederland. Het is wel zaak om dan een goed plan te maken voor het autodelen. Het is trouwens best grappig want zij doet er met de bus 50 minuten over naar haar werk, met de gewone ouderwetse trapfiets 20 minuten tot een half uur en met de auto een kwartier. Er gaat eigenlijk niets boven een auto qua tijdwinst en plus dat het openbaar vervoer niet gratis is bij ons en wij net in de leeftijdscategorie zitten dat er geen tot weinig kortingen zijn met het openbaar vervoer. Nou, we moeten als werkenden ergens ons geld aan uitgeven tenslotte. Ik doe zelf een combinatie van fiets, openbaar vervoer en auto en ik ben laatst van de bushalte opgehaald omdat de bus niet kwam en pret. Afijn, als we de boel goed geëvalueerd hebben en door eigen ervaringen wijzer zijn geworden dan verschijnen onze bevindingen wel ergens op dit blog. Een vriend doet alles per elektrische fiets maar ik vind mijzelf daar nog te jong voor, qua tijd gaat het misschien wel iets sneller. Het is wel leuk om van elkaar te leren, bewust van. 

Het ontbijt in Dordrecht was echt heel erg goed vanmorgen en hop weer verder het land in noordwaarts. De verkeersregelaars brachten ons naar de overkant in Dordrecht en een vrouw moest er tot 21.00 uur vanavond staan, tjeempie. Deze mensen staan er niet voor niets en een aardig woordje en hun aanwijzingen opvolgen, ik doe het gewoon. In het centrum iemand in blauw pak nog even aangesproken om het hoe en wat te horen en de beveiligers waren ingehuurd door de gemeente Dordrecht. Harde werkers in de straten, bewust van. Door de luidsprekers klonk trouwens gisterenavond dat er vals geld in omloop was op de kerstmarkt en ik zucht dan maar weer eens, kerstmarkt anno 2018. Wij gingen met de trein naar Leiden want daar was nog meer kerst. Een drijvende kerstmarkt en het was bijzonder leuk om onder de bruggen door te lopen waar ik normaal gesproken overheen zou lopen. Wij waren op een gegeven moment kerstmoe en pret. En we hadden niets nodig want eerst de stijgende kosten voor volgend jaar maar eens verder afwachten. Het waren twee leuke dagen en weer even gezellig gelachen.

Wij waren vandaag met de trein naar het gezellige Dordrecht afgereisd. Na onze spullen voor de nacht gedumpt te hebben, hup richting de Grote Kerk. Tijdens ons eerdere bezoek aan Dordrecht was de kerk dicht en dus nu eerst even binnen kijken. Buiten bij de kerk stond een levende kerststal met echte dieren. Het was kerstmarkt in Dordrecht. Wij kwamen bij de kraampjes na het passeren van een paar legoblokken van beton. Het was echt mooi weer voor de kerstmarkt, koud en dan smaakt de glühwein gewoon beter… Petje af voor de organisatie van de kerstmarkt, wat een geregel allemaal. Wij vinden het leuke van een kerstmarkt het gezwerf op straat en om overal iets te eten en te drinken. Mijn reismattie had een muts nodig en natuurlijk een leuke muts gevonden en hop gelijk op haar hoofd. Bij twee kraampjes verderop was de pinautomaat gestolen, balen zeg. Afijn, lekker gekeken overal en de accordeonist op straat was erg leuk, beetje jammer dat onze valse stemmen erbij klonken met het nummer Last Christmas. En opeens stond daar de leukste man in het leukste kraampje van de kerstmarkt. We zijn later nog even bij hem aan geweest en vanwege de gunfactor zijn humoristische boek gekocht om te lezen op het toilet. Het boek met als naam De Schijterij van Wesley Snels, een topgast. Op vrijdag was de kerstmarkt nog rustig en dus de tijd om met mensen te praten. En toen was het om 20.00 uur de hoogste tijd voor de kerstsamenzang voor het Stadhuis van Dordrecht. Er waren zangboekjes, serveerbladen met chocomel en er was nepsneeuw. Na de officiële opening van de kerstmarkt was het een gezellige boel op het plein. Leuk gedaan mensen! Na de laatste glühwein op naar onze bedden in een heule bijzondere omgeving zonder huisspook en pret. 

Wat een spannende tijd zo met alles om mij heen. Ik heb een bescheiden lijstje van nog te wensen en te ondernemen belevenissen en een daarvan is de film Mortal Engines bezoeken. En ja, ik lig dan toch in een deuk van de tekst dat in de film Londen is veranderd in een grote rijdende massastad die alles wat op zijn pad komt verslindt. Ik hoef eigenlijk niet naar de film want met het brexitakkoord is er geen film meer nodig, gewoon live te volgen en niemand weet nog hoe het gaat aflopen. Ik zie nog steeds die Engelse jongen op mijn netvlies hier in Nederland en ik luisterde naar zijn woorden… Ik werd de volgende ochtend wakker na de stemming en toen was de Brexit een feit. Ik had nooit gedacht dat het serieus was… En met hem heul veul jongeren in Engeland. Alsof je jongeren eerst onbeperkt uit een koektrommel laat eten met allemaal landenkoekjes erin en dan opeens de deksel op de trommel doet en ze mogen nooit meer verschillende koekjes eten. Ik denk dat niet alleen in Engeland maar in alle landen op dit moment alle beslissingen te snel worden genomen en ook beslissingen die nog niet eerder in verkiezingsprogramma’s stonden. Het overvalt mensen en het besef komt pas als iets al een feit is. Ja, ik schrijf maar wat er in mij opkomt. Van achteren kijk je een koe in zijn kont, het is achteraf altijd makkelijk om kritiek te hebben, kwam zomaar in mijn hoofd op. Ik weet trouwens niet of spreekwoorden en gezegden met koeien nog wel mogen in 2018. Ik zeg er dan meteen wel bij, ik vind het afschieten van de dieren in een door mensen opgericht wildgebied in Nederland verschrikkelijk. En het erge is dat het in de herkansing gaat en het gebied niet is mislukt maar anders doorgaat. Op hoop van zegen voor de overgebleven dieren, denk ik dan. En ik vind het ook best opmerkelijk dat bijna geen een bekend hoofd de gele hesjes steunt. Misschien #metoogeelhesje en dat ze dan wel voor je opkomen? Ik heb dan geen bekend hoofd, ik begrijp de gele hesjes wel, de vriendelijke hesjes dan, die niet de spullen van andere mensen slopen. Ik nam vandaag even de post door met mijn vader en ik las later onze troonrede nog even terug van afgelopen jaar om het te kunnen begrijpen…Een van mijn vriendinnen zei van de week tegen mij, de enige stem is de stem bij de verkiezingen… En ja, ook daar zit iets in. Maar als er tussentijds zoveel dingen veranderen en er geen bindend referendum is in een land? Of er zoveel partijen zijn, heul veul partijen? Kortom, het zijn spannende tijden. Ik zie en hoor het om mij heen en ik heb er zelf ook af en toe mee te maken, de ballen in de lucht houden in eigen leven, familie en vriendenkring. En dan zal het mij of anderen soms een worst wezen of een hesje wezen wat er verder in eigen land aan de gang is. En ja, dan krijg je later weer die koe met zijn kont… Eigenlijk geen idee of ik een begrijpelijk stukje heb geschreven, het kwam zomaar op.