Sign of the Times van Prince, oh waarom, waarom, teken van de tijd… Het was gisteren de tijd van Prince. Ik vond Sign of the Times zijn mooiste nummer, vooral de live tour met de mensen die op de trommels sloegen bij dit nummer. En de gitaarsolo’s van hem waren subliem. Gelukkig leeft zijn muziek voort, echte muziek. Ik was de afgelopen week bezig met andere tekenen van de tijd, veranderingen van de tijd. Hoe laat je mensen niet ten onder gaan in een tijd waarin alles anders aan het worden is. Mijn mening is dat geen een werkgever het waard is om in de nacht van wakker te liggen. En heb je gezondheidsklachten en dreig je aan een baan ten onder te gaan, ga in hemelsnaam weg. Ik weet het, een grote stap en veel onzekerheid, doe het gewoon, je leeft maar een keer en niet om ten onder te gaan aan een baan. De ellende in reorganisatieland en ontslagland is heel erg groot, bewust van. Vroeger zeiden ze nog wel eens dat je van hard werken niet dood ging, vroeger is niet meer. Wees je eigen terminator en vernietig jouw eigen baan voordat de baan jou sloopt is dan ook de spreuk van de dag. Een ander zal het niet voor je doen, zelf doen, bewust van. Doe eens gek en solliciteer gewoon eens ergens anders en ga kijken of je binnen het bedrijf past en accepteer misschien iets minder salaris voor weer geluk en plezier in het werk. De tijd van Prince is om, laat werk nooit de oorzaak van het einde van jouw tijd op aarde worden…

Ik zag in de polder een mamma en een pappa gans met twee kleine kindjes gansjes. Zo lief en ik hield even stil om ze te bekijken. Ik sprak de ouders gans aan en ik gaf het advies om vooral te genieten van hun kroost voordat ze als gezin afgeschoten gaan worden in verband met de vliegtuigen. O en de drone is ook in opmars… Ik woon nu iets landelijker en groener en dus ook meer eenden en ganzen en andere vogels en kleine leuke mini eendjes. Ik was in gesprek over het bewust wel of niet remmen voor overstekende eenden. Er gebeuren jaarlijks heel wat ongelukken doordat mensen remmen voor overstekende eenden. Tja, bewust in je spiegel kijken of er verkeer vlak achter je zit en als er niemand te zien is dan mag je wel remmen. De keuze tussen een eend doodrijden of dat er mensen achterop jouw auto rijden en verongelukken daar lijkt mij maar een logische keuze voor… Ze hebben bij mij in de buurt buizen onder een weg doorgemaakt zodat de eenden naar de andere kant zouden kunnen lopen. Kan iemand mij vertellen hoe een eend denkt dan? Hebben eenden het denkvermogen om als ze moeten kiezen tussen oversteken over de weg of door een ondergrondse buis dat zij zelf de logica van de buis inzien? Kunnen eenden met hun logica de wereld gaan redden dan? Ja ik heb al heel wat pret in mijn nieuwe omgeving, zeker. De rest van de aardbol beeft en de ik ga op reis mensen verdrinken en komen nog steeds naar Europa en ik denk aan overstekende eenden… De grote steden willen geld erbij, landen willen geld erbij, een deel van de bevolking wil geld erbij. Mensen en geld, heb je het als eend toch een stukje makkelijker en ik zou als eend die buis kiezen en er voorlopig niet meer uitkomen…

Ik stond gisteren voor de afwisseling eens langs de lijn. Een voetbalwedstrijd en het kind van mijn ene vriendin speelde met zijn team tegen het kind en team van mijn andere vriendin. Ik was dus de enige onpartijdige toeschouwster en onze grap was dat ik de matchfixing in de gaten hield. Ze hadden een echte scheidsrechter omdat het een kampioenswedstrijd was, normaal speelt een van de vaders scheidsrechter of iemand anders. Ik snap sowieso niet dat familieleden gaan staan vlaggen of fluiten maar dat zal wel aan mij liggen. Een gebrek aan echte scheids en grensrechters waarschijnlijk? Erg leuk om te zien dat er ook opa’s en oma’s en andere familieleden kwamen kijken naar de aanstaande kampioen. Ik nam de Derksen uitspraak nog even door en ik kreeg genoeg voorbeelden van zijn gelijk. Gelukkig ook een paar voorbeelden van hoe het wel goed gaat bij clubs en zo zie je maar weer dat alle verhalen meerdere kanten hebben. Het belangrijkste blijft natuurlijk of clubs dingen bespreekbaar kunnen maken, mensen kunnen aanspreken op gedrag en dat mensen kunnen luisteren en leren van elkaar… Nou weer een boel wijzer geworden en ook dat je een B team geen B tjes mag noemen en pret. Wel qua leeftijd de afhaak leeftijd want op zondag spelen als pubers is zoooo niet leuk als je de avond ervoor bent wezen stappen. En als de pubers gaan studeren is het voetbal vaak ook over. Het mooiste zou spelen op de zaterdag zijn maar ja dan heb je weer de zaterdagbaantjes. Ik begreep ook dat de meeste teams liever op zaterdag spelen maar dat door een gebrek aan voetbalvelden is alleen spelen op zaterdag niet haalbaar. En voetbalvelden zijn kostbare stukjes grond die wel benut moeten worden. Met de aanleg van alle wegen in ons land en het stijgende inwonersaantal mogen wij volgens mij nog blij zijn dat er nog steeds voetbalvelden zijn en pret. Ik verbaas mij trouwens over de vijf banen op de A2 en dat er gewoon elke dag nog files staan, eigenlijk niet over schrijven want voordat je het weet kost het een voetbalveld… Het was erg leuk om de blijdschap van de kampioenen te zien en van de coach. Buiten al het gezeur om gaat het toch eigenlijk om het spel en het bewegen en de lol samen? Een blij kind en een teleurgesteld kind en een blij team en een teleurgesteld team, zo is het leven.

Het was weer een leuke en vermakelijke week. Een week waarin de zon veel scheen en ik mee uit eten werd genomen door drie vriendinnen op mijn verjaardag. Cadeautjes doen we niet zo veel meer aan, belevingen wel. En wat een mooie oranje lucht de afgelopen week! Ik zat eerste rang vanuit mijn dakraam. Ik hobbel weer wat rond in een nieuwe omgeving met werk en ik blijf mij verbazen over alles, ach zolang de mensen blij van mij worden is het goed. Dat er in dit kleine land nog steeds iemand maanden dood in zijn woning kan liggen, schaam schaam schaam…. Ik kwam bij het doornemen van het nieuws Lunteren tegen en de caravans daar waar asielzoekers in gaan komen. Ik kreeg daar op hetzelfde vakantiepark de slagboom op mijn hoofd, liep goed af en daarom bleef het vakantiepark gelukkig wel in mijn brein staan. Ik was voor mijzelf aan het nadenken over asielzoekers in dit vakantiepark en mensen met kinderen of zonder kinderen in Nederland die al jaren niet meer op vakantie zijn geweest, tja. Vakantie is een luxe en oorlog niet? Ik bedacht na wat verhalen ook nog dat de verwarmingskosten de pan uit gaan stijgen met alle nieuwe mensen in ons land. Neem daarbij nog de vergrijzing in eigen land en de gemiddelde thermostaatknop komt uit op 24 graden en pret. Het ging verder in ons land over voetbal en Marokkanen en over een Erdogan en humor. Ik vond een uitspraak van Carl Bernstein gisteren op de televisie eigenlijk wel goed. Of zo’n Watergate affaire nu ook nog zou kunnen en volgens hem staan de mensen nu minder open voor de waarheid, hun eigen waarheid is juist. Ik was het wel met hem eens… De realiteit ontkennen… En verder in het nieuws viel mij Nuit Debout op. Met zijn allen op een plein of grasveld gaan zitten en de dialoog aangaan over dingen die spelen in eigen omgeving, in eigen land of in de wereld. Erg leuk als mensen achter hun toetsenbord vandaan komen en vreedzaam gaan zitten praten met elkaar. Misschien is praten wel een goede samenvatting van het nieuws van de afgelopen week, praten en praten en praten. Nou als er een doen uit voorkomt dan is al het gepraat niet voor niets geweest.

Geduld hebben, positief blijven, blijven lachen, zoeken en een nieuwe baan komt wel op het pad, meerdere zelfs. Ik begin morgen weer in de zorg, ja iets wat in je zit dat gaat er niet uit. Ik ga weer doen waar ik blij van ga worden en ik maak andere mensen weer blij en dan is het goed. Studeren, schrijven en alles doen wat mij blij maakt… Ik heb de afgelopen tijd heel veel mensen gesproken over banenland in Nederland. Een student die na zes jaar studie geen baan kon vinden en een andere studie van een jaar erachteraan deed en daar nu wel een baan in heeft gevonden. Een studente die met haar studie geen baan krijgt omdat er totaal geen werk is in de sector en nu maar bij de supermarkt achter de kassa zit. Studenten proberen zoveel mogelijk kennis op te doen in alle sectoren om op den duur ergens werk in te vinden. En is het geld op dan eerst werken om een andere opleiding te gaan volgen. Wat dat betreft, ik ben net weer een student, inclusief een soort van studentenhuis en pret. Ik verneem van de leeftijd veertig plus dat de aanhouder wint en inderdaad, geduld hebben, positief blijven, blijven lachen en zoeken en er komt bij de meeste mensen een nieuwe baan. Er is een langzame kentering te merken van dat goed werken en werkervaring weer boven veel diploma’s en weinig of geen werkervaring gaan. En meerdere banen naast elkaar is echt wel een dingetje aan het worden, ook vanwege de flex contracten en jaarcontracten. De ene baan valt weg of loopt een contract af dan is er altijd nog de tweede baan en de weekend baan. En het mag niet maar ik hoor dat bedrijven liever geen vrouwen willen waarvan de kans groot is dat zij met zwangerschapsverlof willen gaan. Heel veel bedrijven nemen nog steeds weinig risico of denken vooruit en dan gaan er bij mij de arbeidsbellen af. En er zijn ook nog altijd grote groepen mensen die niet aan het werk komen in Nederland. Ik zie de polonaise in banenland Nederland nog niet van de voor tot de achterdeur in alle bedrijfskantines. Er is ook een grote groep mensen zonder pensioen of met pensioen tekorten die nog net niet met de rollator aan het werk zijn. Ik verneem vanuit zware beroepen zoals de schoonmaaksector dat daar mensen van zestig plus met nieuwe heupen door moeten blijven werken omdat zij het anders niet redden. En de lage lonen concurrentie op de arbeidsmarkt blijft ook een dingetje. Er gaat heel veel wel goed en wat beter kan of anders kan daar is nog genoeg werk voor te bedenken, denk ik. Een ieder die mij zegt dat het alleen maar fantastisch gaat in Nederland banenland, ik luister…

Ik ben al aardig op orde in mijn nieuwe huisje en het leven gaat door en ik probeer te genieten van alles wat wel kan. Het is buitengewoon leuk hoe het leven af en toe loopt en hoe de familieband weer wat beter kan worden als je in het nu leeft. Accepteer de mensen zoals zij zijn en kijk niet te vaak om. Elk huisje heeft zijn kruisje en mijn familie is wel een interessante familie betreffende heel erg veel dingen. Ik had mijzelf al heel vroeg los gemaakt van het katholieke sopje en ik zie nu een tweede en derde generatie waarvan een groot gedeelte niets meer met het geloof te maken wil hebben. Ik vergelijk het altijd met een jaar lang onder dwang iets moeten eten en de kans is dan erg groot dat je na zo’n jaar het de rest van je leven niet meer lust. Generaties die allemaal hun eigen weg zijn gaan met het katholieke geloof, een ander geloof, uit meerdere geloven dingen halen of helemaal klaar zijn met het geloof. Om goed te leven en goed te doen hoef je niet per definitie een geloof aan te hangen, is mijn mening. Ik weet sinds gisteren ook dat ik onvolmaakt ben… De paus heeft gisteren geestelijken over de hele wereld opgeroepen meer begrip te tonen voor homostellen, gescheiden en hertrouwde mensen en andere onvolmaakte katholieken. Ik viel weer eens van mijn stoel van het lachen… En gelijk kwam bij mij de vraag op…hoe ziet de volmaakte mens er dan uit? Bestaat de volmaakte mens wel en moeten we zoiets wel willen met zijn allen? Niemand is volmaakt toch? Misschien in de toekomst als de wetenschap de volmaakte mens heeft weten te maken maar nu nog niet. Ik kwam vroeger eens in een kerk voor een uitvaart van een ander geloof en ik weet nog goed dat ik toen verbaasd was over de andere manier van preken in deze kerk, veel mooier en opener dan in de katholieke kerk. Op een paar geloven na in Nederland zijn de meeste geloven met hun tijd meegegaan en is er al een soort van verlichting geweest. Onvolmaakt of niet, iedereen heeft een lichtje in zich om liefde over de wereld te laten schijnen. Ik zal het wel verkeerd begrijpen allemaal en pret. Nou ik ga wat van het weekend maken als onvolmaakt persoontje.

Het was gisteren de dag van het referendum en ik had er veel plezier om. Petje af voor alle vrijwilligers die het mogelijk hebben gemaakt om dit referendum te organiseren! Ik had zelf ook een plus en een min lijstje en ja er waren redenen om voor te zijn en redenen om tegen te zijn. Ik vind het mooie van een referendum dat het de dialoog op gang brengt. Een referendum zegt ook iets over het politieke stelsel, denk ik. Als de politiek naar de mensen luistert en mensen het idee hebben dat ze er toe doen dan heb je geen referendum nodig. De nee was eigenlijk een boodschap voor de politiek in Nederland, denk ik. En hoever de EU van de mensen nog afstaat daar hoef je alleen de straat maar voor op te gaan en naar de mensen te luisteren. Ik heb het al vaker geschreven, als alle landen nou eerst in eigen land de boel eens op orde gaan brengen. O ja en de nabestaanden van de MH17 willen nu ook wel eens weten hoe of wat, de waarheid. Ik ken iemand die alleen daarom al nee stemde. Oma vroeg ook nog of ze nou het rondje of het vakje rood moest maken en pret. Ondanks het referendum kunnen we nu misschien weer over tot de orde van de dag en het hebben over de immigratie, het asielvraagstuk, zorg, Voedselbanken, veiligheid, misdaad, aangiftes die niet opgenomen worden, de hardheid in de maatschappij, werkeloosheid, economie en nog honderd andere dingen die in eigen land voor verbetering vatbaar zijn of anders kunnen… De Panama Papers waren ook wel grappig maar niet nieuw. Iemand zei mij laatst dat Nederland financieel op is, dat je er niets meer uit te halen is, ondernemersklimaat -10, tja. Zelfs wat burgers met spaargeld of uitkeringen sluizen het door naar het buitenland of mensen die in het buitenland wonen ontvangen uitkeringen vanuit Nederland. Het kan en het mag allemaal en ik denk wel eens na over hoelang het zal duren voordat Nederland op en leeg zal zal zijn. Eerlijk delen is niets mis mee, een land leeg plunderen wel. En om onze eigen economie draaiende te houden is er wel een ronddraaiende binnenlandse geldstroom nodig en pret. En neem daar de mensen nog bij die niet veel meer uitgeven en spullen en diensten uitwisselen en er ontstaat een andere nieuwe andere economie. Ik vind het mooie ook weer de dialoog die de Panama Papers op gang brengen. Wat kan wel en wat kan niet en het is een utopie om te denken dat als Nederland het braafste landje gaat worden dat alle andere landen zullen volgen. Ja, veel dingen gaan anders worden, bewust van.

Het is vandaag 6 april en de mensen in Nederland mogen stemmen voor een ja of een nee. Een Nederlands raadgevend referendum over de Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en de Oekraïne. Bent u voor of tegen? Een fijne stemdag allemaal!   

Aankomende week mogen de mensen stemmen, referendum. Ik mag niet stemmen want ik heb geen stempas bij de post gezien, niet in mijn oude huis en niet in mijn nieuwe huis. Gevalletje kwijt geraakt, denk ik. Nou de meeste mensen om mij heen gaan wel stemmen en ik heb mijn steentje bijgedragen in mijn omgeving en op mijn blog… Ik ben wel benieuwd wat het gaat worden. Ik heb op dit moment even andere dingen aan mijn hoofdje. Ik zit nu in mijn nieuwe huisje en alles is op orde en mijn televisie doet het nu ook, zucht. Helemaal blij en ik heb echt alles wat ik nodig heb, bed, bank, bureau, boeken en kleding en natuurlijk poes lief. Ondertussen kwamen er een paar dingen tussendoor fietsen en daar probeer je dan zo goed mogelijk een draai aan te geven. En zo hobbelt alles lekker door en komt alles weer op zijn pootjes terecht. De komende week misschien een nieuwe baan erbij en dan weer wat opbouwen en het aller belangrijkste, doen waar ik blij van ga worden… Dat de zon ook weer schijnt en het weer beter gaat worden is een leuke bijkomstigheid. Het is wel grappig in mijn nieuwe huisje zijn er ook weer andere geluiden. Geen vliegtuigen meer die mijn kamer binnen komen vliegen en geen eendjes en zwanen en kikkers meer. Wel het geluid van spelende kinderen en van ganzen en van vogeltjes onder de dakpannen en vanuit mijn dakraam een mooi uitzicht op de blauwe lucht. Zo heeft elke omgeving zijn eigen charmes. Het is wel een stuk stiller en dat is even wennen na een drukke omgeving. Even mijn draai zien te vinden…  

Ik ga weer een nieuw leven tegemoet met nieuwe kansen en met nieuwe mensen. In de cirkel om mij heen zitten echte vrienden en vriendinnen en zij blijven sowieso. Ik heb ook in deze periode en in deze woonplaats heel veel mogen leren en ik kijk er met veel plezier op terug. Ik heb leuke en verdrietige dingen meegemaakt en ik ga nu weer verder hobbelen. Er staan heel veel leuke dingen op mijn programma en ik hoop dat ik een paar van deze dingen kan laten uitkomen. Vandaag even de laatste dag op mijn blog voorlopig, ik ga kijken of ik wekelijks een stukje kan schrijven en de tijd zal het leren of mijn blog blijft bestaan. Ik blijf schrijven ook buiten mijn blog om… Mijn vriendin met ALS leeft met de dag en misschien maar beter ook, dingen lopen altijd weer anders dan je af en toe denkt. Geniet van elke zonnestraal in het leven, zolang het nog kan. Ik zag gisteren nog even het debat over de aanslagen, het dwaalde weer alle kanten op, zucht. Ik denk zelf dat iedereen in Nederland wel voor het in stand houden van vrede is en toch leven we nu even in een andere tijd en dus een andere aanpak en denkwijze is dan wel noodzakelijk. Vrede is niet vanzelfsprekend zoals zoveel dingen in het leven niet vanzelfsprekend zijn. Ik droom heel erg vaak en ik hobbel soms lekker naïef door het leven, wat niet wegneemt dat ik heel erg goed waarneem wat er om mij heen speelt, althans, denk te weten, want dingen zijn soms niet wat ze lijken. Later is nu en tot nu dan maar…