Gisteren weer bij de voedselbank gewerkt. We hebben een nieuwe ruimte en krijgen nu de pakketten van de Haarlemmermeer. Mooie standaard pakketten, die wij dan bijvullen met andere levenswaren die bedrijven en particulieren aan ons schenken. De samenwerking tussen de vrijwilligers is echt super goed en gezellig. En als wij stralen dan stralen wij dit ook uit naar de mensen toe.

Super nieuws dat een iemand een baan had gevonden! Dus wie weet, einde voedselbank voor deze persoon binnenkort! Jammer genoeg is het niet mogelijk voor kinderen om mee te lopen bij de voedselbank. Wel mogen zij meehelpen met voorlichting geven op scholen en tekeningen en dergelijke maken. Het kleine meisje van vorige week had wat kunstwerkjes van strijkkralen voor ons gemaakt. Ze hangen nu aan de muur om ons nieuwe pand wat op te vrolijken. Samen, geweldig!

Het loopt nu echt goed de voedselbank en misschien kunnen we in de toekomst onze activiteiten uitbreiden. Er zijn genoeg mensen die het wel slecht hebben maar niet bij de voedselbank lopen. Er is grote behoefte aan sociale contacten met elkaar. Netwerken en van elkaar leren en elkaar op weg helpen. Mijn droom is een groot buurtgebouw in de wijken en dorpen. Alle hulpinstanties onder een dak, zodat er op maat hulp geboden kan worden. Dromen komen soms toevallig wel eens uit.

Voedselbank

Wat een toestand op Curaçao, waar de politicus Helmin Wiels is vermoord. Iemand die zijn steentje wilde bijdragen om een betere wereld te gaan maken. De mensen bewust maken van oneerlijkheid en zijn mening hierover geven. Vandaag de dag bekoop je zoiets met de dood. Het zou niet moeten mogen.

Zo ook een verhaal vanuit een klein dorpje in Nederland. Een straat in de ban van een beruchte verdachte van een overval. Verdacht en dus op vrije voeten. Geplaatst door de reclassering in een huurhuis. Deze verdachte is bewust de buurt onveilig aan het maken daar. De politie staat met lege handen en heeft de straatbewoners geadviseerd om vooral binnen te blijven bij overlast en om dan de politie te bellen. Na drie keer aangifte bij de verhuurder moet de bewoner uit het huurhuis en daar is de hoop van de straat nu op gevestigd. Maar het trieste is dat de straatbewoners het ook echt zat zijn en niet meer binnen willen blijven in hun huis, maar willen aanpakken. Ik begrijp dat het eerste succes met gevaar voor eigen leven al geboekt is. Het recht in eigen hand nemen mag niet, maar is in dit geval wel begrijpelijk. Wat een toestand!

En dan de toestand van de asielzoekers. De politiek is vrolijk aan het welles en nietes bezig, terwijl de asielzoekers in hongerstaking zijn gegaan. Op Schiphol en in Rotterdam zijn ze het zat. Geen mens is illegaal en iedereen heeft recht op een bestaan. Het Guantánamo Bay van Nederland is aan het ontstaan. Is het nou niet mogelijk om met alle  werkelozen in Nederland, de dossiers weer eens goed te bekijken en dan een betere oplossing te gaan zoeken voor de asielzoekers? Opsluiten is de makkelijkste weg, het kan bewust ook anders.

En de toestand van alle werkelozen in Nederland wordt iets prettiger met de zon die schijnt. De grap onder de werkelozen op dit moment is dan ook: wat ben je bruin, zeker werkeloos! Gelukkig blijft ook in moeilijke tijden de humor voorop staan.

Gisteren vernam ik een mooi verhaal van een meisje van 7 jaar die bij haar oma naar de Nationale Dodenherdenking had zitten kijken. Ze vertelde oma dat de boodschap was: niet ik maar wij. Bewust worden van dat de kinderen het al snappen, nu de volwassen nog!

Ook leuk, was in het weekend een bezoekje aan de McDrive. In de nachtelijke uren vroeg ik de jonge man die het geld ging vangen, of zijn baantje nou een beetje geld opbracht. Nee dus, het minimumloon van McDonald’s met 20% extra. Ja, je moet wat doen om je studieschuld af te betalen. Dus de volgende keer in de nacht bij de McDrive bewust even wat fooi geven bij het afrekenen.

Ook een welgemeende bewuste oproep aan de mensen van jeugdzorg. Een oma is heel goed in staat om voor haar kleinkind te zorgen bij uit huis plaatsing van het kleinkind bij de moeder. Per situatie en geval de omstandigheden goed bekijken en je komt bewust een heel eind. De verhalen die ik vanuit het veld opteken, daar word ik bewust niet blij van. Van de zotte dat familieleden via een advocaat om hun kleinkind moeten vragen!

Ook leuk zijn alle Polen die in Nederland werken. Bakken met geld gaan er richting Polen naar hun kinderen daar. Kinderbijslag, bedoel ik. Als je op papier kunt aantonen dat je daar kinderen hebt. Wie controleert dat? Over de toeslagenfraude door de Bulgaren gaan nu de nodige vragen komen. Wie was er bewust en wie onbewust. En dan de fraudecontroleurs die de persoonsgebonden budgetten gaan controleren. Wat zal het druk worden op straat…wij zijn goed bezig!

De mensen bij de voedselbank kunnen wel even overgeslagen worden door controleurs. De angst zit er goed in, heb ik bewust waargenomen. Mensen durven niets meer op Marktplaats te zetten en ook niet op de vrijmarkten te gaan zitten met hun kinderen. Bewust bang dat ze gezien worden en gekort worden. En daar zit je dan in een bijna leeg huis, bijna geen voedsel, maar met die zak spullen die je van een vriendin kreeg om te verkopen. Niks VRIJ..markt.

De zon schijnt en de hemel is blauw, Bevrijdingsdag ik hou van jou. Vandaag  is de dag waarop het einde van de Tweede Wereldoorlog wordt gevierd. In het hele land zijn er festivals en het is er mooi weer voor.

Gisteren was er een toespraak van Peter van Uhm tijdens de herdenkingsplechtigheid bij het Nationaal Monument op de Dam. Ik was erg onder de indruk van zijn toespraak. Hier onder een klein stukje van zijn toespraak. En meer hoef ik daar voor vandaag niet aan toe te voegen.

Ik hoop dat 4 mei ons allen helpt koers te houden. Niet alleen vandaag. Maar ook de driehonderd-vier-en-zestig dagen erna.
Ik hoop dat de nagedachtenis en saamhorigheid van 4 mei ons helpt om in tijden van ‘ik’, het ‘wij’ terug te vinden. Want niet vanuit het ‘ik’ en het ‘zij’, maar vanuit het ‘wij’, ontstaan de goede dingen.
Dat heeft de geschiedenis ons geleerd.
Dat moeten wij blijven herdenken.
Dat moeten wij blijven afspreken.
Met onszelf. En met elkaar.

Vanmorgen zat ik met mijn vriendin al vroeg in de tuin, wakker geworden door een haan. Hoe is het mogelijk dat mensen een haan hebben in hun tuin, midden in een woonwijk. Tuurlijk, als zij daar blij van worden dan zijn wij dat ook. Ik heb hanen nooit begrepen en ook niet waarom ze voor dag en dauw al zo schreeuwen. Maar de rust in de tuin, kijkend naar het licht en de zon op onze huid was heerlijk. Misschien zijn hanen daarom wel op deze aarde, om ons van dit alles bewust te laten worden.

De gebraden haan uithangen, maar dan niet met eten en drinken maar met bloemen naar Griekenland. Top omzet voor ons bloemlandje in verband met een feestdag daar. Maar wel geld voor bloemen en geen geld om kinderen daar voedsel te geven. Tegenstellingen die bewust moeilijk te bevatten zijn.

Bij de voedselbank afgelopen week was het ook weer haantje de voorste zijn. Mensen stonden in de rij voor een voedselpakket. Er waren twee mensen die echt geen eten meer in huis hadden toen ze bij ons kwamen. Bewust heel erg blij met het voedselpakket. Er worden ook wat traantjes gelaten om de uitzichtloze situatie. Wat schrijnend blijft zijn de kinderen. Een klein meisje vroeg of ze een keer met mij mocht meelopen om het voedsel in de pakketten te doen. Gewoon meewerken met mij en zij zou dan een mooie tekening maken om op te hangen. Hier schieten bij mij nou bewust de tranen van in de ogen.

Het komt ook voor dat mensen hun voedselpakket vergeten op te halen. Je bent dan al snel geneigd om te oordelen. Zeker geen honger want anders kom je wel en een ander zou er blij mee zijn. Maar we vergeten wel eens dat het in het hoofd van sommige mensen een grote warboel is. Ze weten vaak niet eens wat voor dag het is, laat staan de tijd. Een kwartier voor sluitingstijd bellen we vaak wat mensen en zij zijn het dan echt vergeten. Je eerste levensbehoefte is voedsel. En als je in staat bent om voedsel te vergeten, zegt dat genoeg.

Bewust erg, maar de zon van vandaag is gratis en laten we daar blij om zijn.

Bloemen plukken in het stedelijk perkje en daar een bon voor krijgen. Oma kreeg de bon omdat twee kleuters een bos bloemen gingen plukken. Duur bosje bloemen van 130 euro. Of u dus even aan uw kind kan uitleggen dat dit verboden is. Nee lieve kleuter, geen bloemen plukken die van de stad zijn. De bloemen waren voor mama, hoe lief en hartverwarmend. De kleuters gooiden geen ramen in, staken niemand neer en sloopten geen vuilnisbak. Misschien was een taakstraf op kleuterniveau wat meer op zijn plaats geweest. Bloembolletjes poten in het plantsoen samen met de stadswachten.

De boot die niet kwam… Nog even terug naar 30 april. Er was eens een kinderorkest met een dirigent. Zij mochten op het IJ voor de nieuwe koning optreden. Allemaal naar de kapper geweest en mooi in de kleding. Oefenen en oefenen voor dat ene optreden op die mooie dag en dan ook nog op de televisie komen. Rillend van de kou in afwachting van de boot met de nieuwe koning. Geen stola om. En net voor het optreden besluit de nieuwe koning tot een spontane actie. Hij besluit om met zijn familie van boord te gaan om naar Armin van Buuren toe te gaan. De planning was strak en na het spontane bezoek was er een achterstand opgelopen. De beveiligers bij het kinderorkest volgden alles op de voet en riepen de kinderen toe: “spelen, niet spelen, spelen dan maar voor de andere boten op het water.” Maar de boot met de koning kwam niet meer, want de spontane actie van de nieuwe koning had de boot van koers doen veranderen. Onbewust een leuke actie van de koning met grote gevolgen voor de kinderen en hun dirigent. Rillend van de kou konden zij huiswaarts vertrekken, een illusie armer. Ik begrijp dat de twee opgepakte demonstranten een bloemetje hebben gekregen, een sorry. Ik zou het ook begrijpen als alle kinderen en de dirigent een bloemetje zouden krijgen. Onder het mom van onbewuste actie met een bewuste goedmaker.

Bijen vliegen ook van bloem naar bloem. De Europese Commissie legt het gebruik van neonicotinoiden aan banden. Er zijn aanwijzingen dat deze pesticiden bijensterfte veroorzaken. De bij versus de producent en de landbouw. Maja de bij heeft gewonnen.

Twee dagen lang had ik twee mannen om mij heen. Even was ik de Marsbewoner die zich terug trok en zij van Venus gingen praten. Gooit wel de hele stelling omver. Zodra je maar begrijpt dat je soms niets van elkaar begrijpt, dan kom je er samen wel uit. Bewust worden van.

En over buitenaards leven gesproken, ik las iets over een bijna botsing van een vliegtuig met een UFO? De bemanning zag en onbekend object wat niet op de radar te zien was. In december 2012, bij de Schotse stad Glasgow. Schotland heeft ook al zijn Monster van Loch Ness in een meer. Zal dit monster vleugels hebben gekregen en zijn gaan vliegen? We zullen het niet weten.

Om weer even met beide benen in de werkelijkheid te komen, de protesten op de Dag van de Arbeid wereldwijd. Zo opvallend dat wij in Nederland er niet massaal aan mee deden. Waarom niet? Wij hebben het over het algemeen nog te goed hier in Nederland. De mensen die het niet goed hebben, die zijn te druk met hun eigen situatie.

Neem bijvoorbeeld eens naar Griekenland en Spanje, daar hebben de mensen het pas echt moeilijk nu. En dan noem ik nog niet eens Syrië. Vooralsnog mogen wij bewust blij zijn dat wij in dit landje wonen!

De dag die weer voorbij is. Is het niet een heel goed plan, om voor de vrolijkheid een keer per maand zo’n dag te houden als gisteren? Het samen gevoel was weer even terug onder de mensen. Dan blijkt toch maar weer, waar bijna iedereen zich wel mee verbonden voelt: de gemeenschap die Nederland heet. Ik vraag mij wel af, mocht er ooit nog een troonswisseling komen, of de aankondiging hiervan dan per Twitter verzonden wordt? En de ondertekening op een iPad? En dat buitenlandse gasten gewoon virtueel aanwezig zijn? Het was die dag die weer voorbij is.

En vandaag is het die Dag van de Arbeid. En over arbeid gesproken, goedkope arbeid in Bangladesh. De bevolking is woest over de instorting van de fabriekshal en de slechte arbeidsomstandigheden. Er zijn altijd lichtpuntjes, want ik kwam iemand tegen die zijn kleding daarom niet meer bij de Primark gaat kopen. Bewust geworden van…

En dan de dag die zeker nog moet gaan komen en die snel moet komen. De dag dat het gevangenkamp Guantanamo Bay op Cuba gaat sluiten. Barack Obama gaat opnieuw een poging wagen om het Amerikaanse Congres achter de sluiting te krijgen. Zonder proces opgesloten worden, kan en mag niet. De gedetineerden zijn bewust in hongerstaking. Laat het niet die dag worden dat er niemand meer zit omdat ze door uithongering om het leven zijn gekomen!

En dan die donderdag die eraan zit te komen. De ECB gaat de rente waarschijnlijk weer verlagen voor de banken. Voor de banken, ja want verder heeft niemand er iets aan. Een stimuleringsmaatregel is het allang niet meer. Maar eens dan komt die bewuste dag dat daar ook het licht aan gaat. Dan zien ze alle bedrijven en particulieren die naar lucht liggen te happen op het droge.

Probeer vandaag bewust die vrolijke dag van gisteren nog even vast te houden.

Vandaag is het een feestdag voor de meeste mensen, even de zorgen vergeten en kijken naar het sprookje van de prins die koning wordt. Sprookjes bestaan niet en de witte stemmen laten zich dan ook horen. Hoelang zal het duren voordat wij hier een republiek hebben? Dat de bevolking steeds bewuster op zoek is naar een partij die bij hen aansluit, moge wel duidelijk zijn. De meeste Nederlanders zijn politiek volkomen het spoor bijster. Mensen moeten weer ergens geloof in gaan krijgen, anders is de wanhoop nabij.

Op de beursvloer zijn ze ook het spoor bijster. De bronzen stier kijkt naar links en naar rechts, maar gaat dan meewarig met zijn kop staan schudden. Ik heb grote bewondering voor de verslaggevers van RTL Z, die steeds hun onbegrip en lachen in bedwang proberen te houden. De werkelijkheid en de beurs zijn zelfs voor een leek niet meer te bevatten. Wordt het mei of juni dat de plof komt, of gaan we de zomer nog door?

Steeds meer mensen worden zich ervan bewust dat er iets niet helemaal klopt. Mondjesmaat komt er steeds meer nieuws naar buiten, maar de echte luizen in de pels moeten er nog uit komen. Maar dan? Vallen, opstaan en op een nieuwe weg weer doorgaan? Natuurlijk!

En wat is de werkelijkheid?  Als je over een gebeurtenis al drie verschillende versies hoort, in hoeverre kun je er dan vanuit gaan dat iets werkelijk waar is. Ik heb er in het veld steeds mee te maken. Mensen vertellen hun verhaal vanuit hun eigen beleving. De grot van Plato, wij zien afspiegelingen van de werkelijkheid. Alleen als je uit je grot komt en in beweging komt dan zie je de werkelijkheid. Tja, dus ik moet maar uit de grot blijven komen? En je kunt niet alles oplossen, sommige dingen zijn zo.

Afijn, als iedereen zijn steentje uit de grot gooit dan komen we er allemaal wel. Ik sprak laatst iemand die ziek is en nog niet dood wil gaan. De reden: “ik wil zo graag weten hoe het allemaal gaat aflopen!” Prachtig toch?

Op een mooie bewuste oranje en witte sprookjes feestdag!

Toen ik onlangs in Zwolle was, zag ik ook W vlaggen hangen. Maar die waren van Hotel Wientjes. De voorloper van wat er nu allemaal aan vlaggen buiten hangt. Vol verbazing kijk ik naar de omtovering van Amsterdam naar een Wamsterdam stad. Zelfs het hoofdkantoor van de ING heet nu even WING. En het DeLaMar Theater het Wim en Bea theater. Uit het niets verschijnen vlaggenstokken met de W vlaggen eraan. Winkels kleuren oranje en overal klinkt het W lied. Als een dolle loop ik door de stad heen, op zoek naar de bekende punten in Amsterdam. Ik vind ze niet meer terug. Een wirwar van vlaggen en oranje versiersels. Ik vind gelukkig de weg naar huis nog terug. Donderdag 2 mei ga ik het weer eens proberen, op zoek naar de A van Amsterdam.

Ik begrijp dat mijn vriend Roel van Duijn op het Waterlooplein gaat staan met een ludieke actie op 30 april. Oude tijden herleven, samen met het Nieuw Republikeins Genootschap. Ik heb beloofd om hem van het politiebureau op te halen, mocht het mislopen. Maar ik ga ervan uit dat alles bewust wit en vreedzaam zal verlopen.

En dan is er deze week nog een W, die van staatssecretaris Weekers. De belastingdienst, ongemakkelijker kunnen ze het Weekers niet maken. Belastingdienst versus Weekers en de lachende derde die met de buit weglopen zijn de Bulgaren. Uiteraard gaat er nu goed naar gekeken worden na het meireces. Ik herhaal: na het meireces. De W van Wij gaan met zijn allen Weer eens op vakantie. De W van Wij zijn er even niet tot 14 mei.

DWHVV, dit was het voor vandaag.