Er is behoefte aan iets anders in Nederland. Ik spreek veel mensen en zo verneem je ook de reorganisaties bij de bedrijven. En ik hoor overal dezelfde verhalen, dus dan is het hun werkelijkheid en in het nu en iets om over te schrijven en om over na te denken. Ik zal maar gelijk met de deur in het bedrijf vallen, de werknemers zijn de bijeenkomsten over reorganisaties en de cijfertjes zat! Ze zijn het zat dat er op hun afdeling mensen uit moeten en dat er aan de andere kant dure ICT projecten mislukken. Ze zijn het zat dat er banen verdwijnen en dat er wel een nieuwe bedrijfskantine komt. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Heel veel werknemers zijn jarenlang werkzaam bij bedrijven en hebben aan managers keer op keer aangegeven hoe zij verbeteringen mogelijk zagen.Tot hun stomme verbazing werden er mensen van buiten het bedrijf aangetrokken om mee te denken over het bedrijf. Op zich niets mis mee maar de ideeën van de werknemers, tja die werden niet meegenomen in de plannen.

De beste kennis heb je voor een groot gedeelte zelf in huis en die kennis wordt totaal niet benut. Zo is er een afdeling van een bedrijf waarvan het personeel denkt het zelf te kunnen te doen en dat het dan wel gaat lukken. Zelfsturende teams, jong en oud samen en met een klein beetje leiding erboven. Ze worden weggezet als oud vuil in de hoek.

Ik zou persoonlijk die reorganisatiepraatjes anders gaan doen, de mensen zijn ze spuugzat en lachen jullie bewust uit. Vooral als er een ander beeld van de werkelijkheid van het bedrijf wordt geschetst en het personeel allang weet, hoe de (financiële) vlag erbij hangt binnen het bedrijf. Mensen blijven al bewust weg als het even kan van de bijeenkomsten. De werkmotivatie is sterk onder het nulpunt. Mensen houden hun mond omdat ze het idee hebben dat zij er niet meer toe doen, bewust nog het ergste van alles.

Bij heel veel grote bedrijven zijn de werknemers het spuugzat. Zij zien hoe hun bedrijf bewust naar de afgrond toe gaat of in buitenlandse handen gaat vallen. Gelukkig zijn er ook heel veel voorbeelden van bedrijven die laten zien hoe het wel kan. Ik heb voor die directeuren en bedrijven wel grote bewondering.

Als je als manager of directeur in de avond bij je partner in bed kruipt en zij vraagt: “zenuwachtig voor morgen?” Vertel dan eens dat je een blog hebt gelezen en dat je morgen het reorganisatiepraatje eens anders gaat houden. Het is misschien nog niet te laat… Eerlijker en opener, duidelijk uitleggen waarom, meer betrokken bij de mensen, meer betrokken bij het bedrijf. Je gaat op elke afdeling een week meedraaien en gaat naar de mensen luisteren en hun ideeën onthouden en niet afwijzen. Samen en dan komt het vertrouwen terug en dan komen die cijfertjes vanzelf wel goed. Welterusten schat.

Je bent een ouder en je bent ziek en zorgvrager = 1. Je bent dochter van de zorgvrager en bij gebrek aan opvang en zorg, je bent mantelzorger =2. Je bent vrijwilliger van het steunpunt van mantelzorgers en steunt de dochter van de zorgvrager zodat zij ook eens op vakantie kan = 3. Deze zou zomaar in een rekentoets van een willekeurige opleiding kunnen komen. De oplossing = 0. Je hebt een probleem, je creëert een noodoplossing en hieruit volgt weer een noodoplossing. Aanpak = 0. Bij dit soort dingen storen mijn hersens heel erg. Mijn hersens proberen een logica te vinden en zoeken een uitweg van 1 en 1 = 2 en opgelost.

Je hebt een probleem en zoekt een noodoplossing en zet daar weer een noodoplossing overheen en zo ga je maar door, net zolang tot niemand er meer iets van snapt. Het is niet te filmen in dit land, echt niet…

Wat op dit moment erg leeft onder de bevolking, zijn de vluchtelingen die naar ons land komen. De meeste mensen zijn het meer dan zat dat sommige vluchtelingen een huis krijgen met inrichting en dat de hardwerkende mensen zich blauw betalen en er niets tot weinig aan over houden. En een huis kopen met inrichting is voor heel veel mensen niet te doen. Je hoort uit veel monden dat Nederland te klein is voor zoveel opvang. Andere landen zijn qua oppervlakte veel groter en zouden dus meer mensen kunnen opnemen dan onze stad die Nederland heet. Valt wat voor te zeggen en toch ben ik nog steeds van mening dat iedereen een mens is en in veiligheid moet kunnen leven. Als wij nou eens naar zo’n leeg land gaan met zijn allen en daar de boel weer gaan opbouwen? Houden we ook droge voeten bij wateroverlast? Geen last meer van de stijgende zeespiegel? We laten ons land achter en beginnen ergens anders opnieuw? En dan moeten de mensen om mij lachen, tja. Het is ook maar een rare doordenk gedachte van mij en ik loop vast… Het probleem is niet op te lossen omdat er zoveel oorlog is dat het dweilen met de Noordzee open is… Dus dan samen er het beste van maken, is vooralsnog de beste logica. En blijven roepen om vrede, wil ook wel eens bewust helpen…

Wij hadden het afgelopen week ook even over de hypotheken. Banken nemen bestaande hypotheken door van de mensen, ze willen zekerheid. Niets mis mee en de mensen een beetje bewust maken van kan geen kwaad. Sommige banken willen zelfs precies weten hoeveel huishoudgeld je uitgeeft en hoeveel geld je aan verjaardagscadeautjes uitgeeft. Ik vind het betreffende de privacy wel een beetje ver gaan. Ik vergeet nog wel eens dat privacy niet meer bestaat anno nu, sorry… Een puntje eruit,  daar moesten wij als vrouwen om huilen… Zal wel het verschil zijn tussen mannen en vrouwen… Er wordt dus gekeken naar hoe de mensen in de toekomst hun hypotheek kunnen aflossen. En zo kan het gebeuren in deze tijd, dat de erfenis van je eigen ouders op tafel komt. Je hoort het ze al zeggen: “als mijn ouders overlijden dan verkopen we hun huis en dan hebben we een ton erbij om af te lossen.” Bank blij, mensen blij en we gaan weer vrolijk verder… Ik mag hopen dat de wetenschap steeds meer nieuwe ontdekkingen doet en dat de ouders van deze kinderen heel erg oud mogen worden in goede gezondheid. Je kunt ook te ver vooruitkijken.

Verder opvallend deze week, veel vroegere bejaardenhuizen gaan verhuren. De nu nog woonachtige ouderen in het huis worden allemaal bij elkaar gezet en zo gaat er een gedeelte van het bejaardenhuis in de verhuur. Er komt een aparte ingang voor de huurders zodat ze niet aan de spaarcentjes van de oudjes kunnen komen, lol. Je huurt dus alleen een kamer of appartement en hebt verder geen zorg. Ideaal voor alleenstaanden van een jaar of zestig, ga je wat mankeren dan kun je zo doorstromen. De bouw heeft er ook weer een leuke aan want de boel gaat opgeknapt worden. Er gaat bij sommige huizen ook wat in de verkoop. Het is allemaal nog een beetje onduidelijk en ook of alle leeftijden zo’n kamer mogen huren. Oma beneden zit immers niet te wachten op een studentenfuifje boven haar hoofd. Het is wel de oplossing van de leegstand, mits het een beetje betaalbaar gaat worden. Zoals het er nu naar uitziet, gaan er meer gespecialiseerde huizen en instellingen komen. Bijvoorbeeld voor mensen met dementie en voor revaliderende ouderen. En de overige ouderen blijven zolang mogelijk thuis wonen of in appartementencomplexen met een zorgpunt erbij. Het is allemaal een hele omslag.

Een mooi plaatje gisteren in de sloot, een wit met zwarte eend met kleintjes. Ze waren te lief en allemaal achter moeder eend aan, welkom op deze wereld, falderalderiere falderalderare! Zo ook een bericht over een zwaan die lastig is in een woonplaats en op ramen en op auto’s tikt. Wie was er eerder op deze aardbol? Volgens mij de zwaan… Een zwaan vliegt alles aan waarin hij of zij zichzelf ziet. Dus de weerspiegeling in een glanzende autolak of in een ruit. Je kunt dit oplossen door de weerspiegeling weg te nemen, heel simpel. Even wat karton ervoor zetten en klaar.

De natuur is mooi en het weer is ook extreem mooi. Het slechte weer zorgde begin dit jaar voor wat slechte financiële cijfers. Geen zorgen mensen, door de klimaatveranderingen gaat het extreme slechte weer voor economische groei zorgen. Immers, alles wat onderloopt met waterschade moet weer vervangen worden. Blikseminslag moet weer gerepareerd worden. En de aarde trilt ook steeds meer en dat geeft hoop op schadevergoedingen voor je huis en van dat geld kun je lekker op vakantie gaan. De tijgermug gaat onze gezondheidszorg nog winstgevender maken. En allerlei andere ziektes door bestaande of nieuwe dieren overgebracht, spekken ook de uitvaartondernemers. Het leven is hier fantastisch. De gouden tijden breken aan in een tijd waarin alles om geld draait. Lekker bezig zo samen….

Gisterenavond zag ik op België een programma over de werkelijkheid in Palestina en Israël. Het ging over kinderen en je zag een jongetje van vijf jaar opgepakt worden voor verhoor door militairen. Kinderen die van hun bed gelicht werden. Kinderen en kinderen wiens vertrouwen in de mensen om hen heen, totaal weggeslagen was. Altijd als het conflict daar weer begint dan lees je weer iets over een wapenstilstand. Stilstand? Wapenstilstand is niet meer van deze tijd, vooruitgang wel en die heet vrede. Ik vind het heel erg dat in alle conflicten en oorlogen in de wereld op dit moment, ook kinderen slachtoffers zijn en worden. Kinderen die zelfs bewust worden betrokken bij conflicten en oorlogen. De kinderen van nu worden de vaders en moeders van de toekomst en zij hebben haat en oorlog in hun rugzakje om deze in het ergste geval, weer door te geven aan hun eigen kinderen.

Van mij mag er veel extreem weer komen, er kan geen water genoeg vallen en geen bliksem genoeg door de lucht schieten. Water en vuur, elkaar niet kunnen verdragen, het weer is gewoon de spiegel van de situatie hier op de aardbol.

Zelfs de zwanen toonden een hartje van liefde en vrede in Praag…

Ik was gisteren weer bij onze Voedselbank. Het was heel erg warm en daarom hadden we ijsjes gekregen om aan de mensen te geven. De grootste chagrijn begon te lachen bij de aanblik van een koud ijsje, helemaal goed. Er waren ook mensen die geen ijsje mochten aannemen vanwege de ramadan. We bewaren er nog wat voor hen zodat zij na de ramadan ook nog een ijsje hebben. Ik heb een praatje gemaakt met twee jonge jongens over de ramadan. Ik heb er toch wel bewondering voor dat ze het doen. Met die hitte en dan niet mogen eten tot zonsondergang, wel knap.

De ramadan is ook een maand van liefdadigheid. De Turks Islamitische Diyanet en Voedselbanken Nederland hebben een samenwerkingsovereenkomst getekend. De samenwerking houdt in dat Diyanet samen met zijn 147 moskeeën de Voedselbanken financieel gaat steunen. Een mooi gebaar en zoiets maakt mij blij. Samen de honger bestrijden, zo mooi!

Wij zijn bij ons ook bezig om de Poolse gemeenschap te benaderen voor donaties. Bij ons steunen de kerken ook de Voedselbank met bijvoorbeeld inzamelingsacties. Zo zie je maar dat het best wel kan, alle geloven samen die alle mensen aan eten helpen. Ook mensen zonder geloof zetten zich hard in voor de Voedselbank. Respect voor elkaar en elkaar helpen!

Je maakt bij de Voedselbank ook erge dingen mee en de verhalen zijn soms hartverscheurend. Kinderen die in de meest verschrikkelijke situaties zitten. De rugzak van zo’n kind zit op jonge leeftijd al vol met bagage. Gelukkig gaat er wel geld komen voor Jeugdzorg. Het kabinet trekt extra geld uit om de overgang van de Jeugdzorg naar de gemeentes goed te laten verlopen. Jeugdhulpinstellingen die in de problemen komen kunnen van het kabinet een voorschot krijgen. Een voorschot krijgen? Lening? Kinderen hebben recht op gezondheidszorg, artikel 24.

Voorschot of lening om kinderen te helpen? Beter zou zijn: wij zijn ons er van bewust dat kinderen de toekomst zijn en dat zij niet de dupe mogen worden van het gedrag van volwassen mensen. Een kind krijgt alle hulp die het nodig heeft. Geen voorschot, geen lening, gewoon geld vrijmaken voor goede Jeugdzorg. Een investering in kind menselijkheid. Als ze 18 jaar zijn en gaan studeren, dan kunnen ze gaan lenen…

We zijn er niet meer bij op het WK voetbal, zo voelt het en toch moeten we nog een potje voetballen om de derde plaats, idioot. Gisteren met een paar mensen gekeken naar iets wat slaapverwekkend was. Geen een mooi voetbalmoment gezien en het schaakspel van Louis was even in de kast gezet of zoiets. En als iets slaapverwekkend is dan ga je andere dingen doen. De beurs volgen bijvoorbeeld en vooral toen er bekend werd dat het stimuleren van de economie in oktober minder gaat worden, hadden wij weer een leuk gesprek. Vandaag bleek dat onze dag voorspellingen voor de beurs al uitkwamen. Opening eerst hoog en dan naar beneden.

We hadden het ook over de werkelijkheid, de werkelijkheid is dat de beurzen heel hoog staan. Hoe die werkelijkheid tot stand komt is interessanter. Een en een is niet altijd twee en voor de aandeelhouders vaak drie. De drie ligt vaak in een laatje. Afijn, even niet bewegen op de beurs en de beurs gaat naar beneden in de komende weken, dat was onze beursanalyse tijdens de voetbal.

Ook leuk om te bedenken hoe voetbal er over een paar jaar uit kan zien. Nooit meer onterecht buitenspel doordat de spelers een zender dragen die de grensrobot laat weten of het wel of niet zo was. Ook hebben wij een nieuw voetbal televisieprogramma bedacht. Voor het komende EK een gegarandeerd succes voor een zender. Het is allemaal zo simpel.

Ook het basisinkomen kwam weer ter sprake. Je hebt in de toekomst niet genoeg werk meer voor iedereen en dus zit een basisinkomen er echt aan te komen. Europese aanbestedingen nog zoiets, je mag iets niet meer laten uitvoeren door iemand uit eigen land. Het gaat om goedkoop en niet om stimuleren van de economie en werkgelegenheid in eigen land maar in Europa.

Allemaal veranderingen en nadenkertjes en zo kwamen wij de wedstrijd door. En Duitsland wordt de terechte winnaar van het WK voetbal, met deze afsluiter togen wij huiswaarts. Bijna thuis en een mobiel vergeten en weer terug. Zonder mobiel geen leven in 2014, meegaan in de nieuwe tijd en lol hebben.

Happy zijn is heel belangrijk. En toch maakt iets mij minder happy op dit moment. Ik maak mij zorgen over vrienden om mij heen. Ik maak mij zorgen over de mensen om mij heen. Ik maak mij zorgen over de gewapende conflicten in de wereld. Ik maak mij zorgen over de natuur. Ik maak mij zorgen over de woede van de mensen. Eigenlijk maak ik mij zorgen over dat vreedzaam aan het verdwijnen is. Ik ben afgelopen weekend aan het plakken en schilderen geweest om mijn gevoelens op een schilderij neer te zetten. Het gaat over honger, het gaat over oorlog, over vrede en over de aardbol. Wat je met woorden niet kunt overbrengen dat zegt een schilderij.

Mensen begrijpen elkaar niet meer of willen elkaar niet meer begrijpen. En ik begrijp soms de mensen ook niet meer en alles wat er in de wereld aan het gebeuren is. Een mooi voorbeeld zijn de sociale media. Iemand zet iets op Facebook en vrienden begrijpen de opmerking niet en worden er kwaad over. Iemand Twittert zijn gevoelens en de hele wereld valt eroverheen en de persoon snapt het niet want de bedoeling was heel anders. Van geen kwaad bewust.

Geschreven woorden komen niet meer aan of worden onjuist geïnterpreteerd. De vrijheid om je gevoelens te delen valt weg of heeft consequenties. Iemand zet iets op internet en het moet eraf. Het lijkt wel alsof we niets meer van elkaar kunnen hebben en dat zelfs grappen niet begrepen worden. We begrijpen zelfs elkaars humor niet meer. De vrijheid van meningsuiting is aan het verdwijnen. De vrijheid van geloofsovertuigingen zijn aan het verdwijnen.

En gesproken woorden dan? Kan er nog iemand goed luisteren?

Van zorgen maken krijg je rimpels. In het water heb je ook rimpels. De hele wereld zit vol rimpels. Kunnen we met zijn allen de rimpels iets vlakker maken? Is het woord vrede de nieuwe botox? Waar kan ik die injecties bestellen? Kunnen ze standaard in het zorgpakket?

Minder happy, zorgen maken, tja heb je wel eens. Vandaag de lach maar weer eens tevoorschijn halen, de rimpel van de lach is altijd nog de beste!

Ik had de afgelopen tijd wat keukentafelgesprekken, nee niet over de zorg wel over wat andere heftige dingen. Ik kom tijd te kort en een ander noemt het dan: je wilt teveel. En wat is de mens ontzettend boeiend en wat gaat er allemaal schuil achter de mensen. Toch begrijp je het heden veel beter als je wat geschiedenis kent. Volgens de berichten gaan wat zorgtaken definitief over van de overheid naar de gemeenten. Ik hoorde dat dit via keukentafelgesprekken gaat gebeuren. Misschien kan ik wat tips geven voor zo’n keukentafelgesprek. Luister vooral naar de mensen. Luisteren is zelf bewust je mond houden… En stel op de juiste momenten de juiste vragen en dan komt het allemaal goed.

Hilarisch zijn de gesprekken voor de huishoudelijke hulp. De gemeente huurt wat mensen in om telefonisch wat vragen te stellen. Mag ik er even op wijzen dat er Google Maps bestaat! Hilarisch dat een bejaarde vrouw in een appartementencomplex met bejaarden, de vraag kreeg: “kunnen uw buren uw helpen?” Is het nou zo moeilijk om je voor zo’n gesprek even te kijken in wat voor voorziening mevrouw woont? Dan krijg je dus een antwoord terug van: “rechts heeft een rollator en net een nieuwe heup en links naast mij is hartpatiënt en heeft ook een rollator.” En dan moet je nog je lachen houden aan de telefoon, leuker kan het niet! Ik heb overigens al vernomen dat de meeste mensen een half uur tot een uur gaan inleveren op huishoudelijke hulp. Terecht in heel veel gevallen. Leven in het nu en schoon is schoon. De tijd van stofzuigen en alle meubels van de wand trekken is niet meer. Elke week de ramen lappen, je bent niet wijs. Heel veel ouderen leven wat schoonmaken betreft nog in 1950 of zoiets. Ga genieten, ga nog leven, ga scheiden, zoek een hobby, doe wat je nog kunt doen…  Voor de echte bedlegerige mensen en zieken thuis, daar blijft de huishoudelijke zorg natuurlijk wel op peil, anders is de zorg niet goed wijs…

De huishoudelijk zorg is ook een generatieprobleem bij geestelijk gezonde ouderen en misschien ben ik ook wel een zeurkous later, wie zal het zeggen. Je schijnt niet meer zo flexibel te kunnen denken als je ouder bent. Je ziet een heel groot verschil bij ouderen, mensen die strak vasthouden aan vroeger en mensen die met hun tijd zijn meegegaan. In het eerste geval hebben ze ook nooit geleerd om te genieten van het leven en dingen meegemaakt waardoor ze niet meer kunnen genieten. Nee, ik oordeel nooit en iedereen heeft zijn verhaal. Maar om ten onrechte teveel uren huishoudelijk hulp te geven aan mensen die het niet nodig hebben, dat kan bewust niet.

Ik las een verhaal over een trend onder jongeren. Je gooit je telefoon van twee hoog en kijkt dan of ie nog heel is. Wel de telefoon van jezelf nemen…  Er zijn ook spelletjes waar je een heuse score mee kunt opbouwen met het gooien en opvangen van je telefoon. Ik weet niet zo goed wat ik daar allemaal van denk…  Ik vraag mij dan toch af of je geld teveel hebt als je zoiets doet of is het uit verveling? Laat het testen van dat soort dingen over aan de uitvinders van de telefoons om hun producten te verbeteren of aan de wetenschap. En als je dan toch van je mobiel af wilt komen, stuur hem op en steun met de opbrengst ervan een goed doel. Het is nog altijd goedkoper om wat oud servies stuk te gooien, wel altijd even kijken of er niemand onder je balkon loopt…

Ik was ook afgelopen week aan het nadenken over de Google Glass bril. Ik vind hem interessant en de bril kan alles opslaan aan informatie, een soort geheugensteuntje. Herinneringen opslaan en dat kan leuk worden. Stel je zet zo’n bril op vanaf je geboorte en de bril vervangt dus je ogen en slaat alles op. Ga je dementeren dan geeft de bril dus altijd de juiste herinnering. Komt je zoon binnen, dan laat de bril zijn naam weten en geeft je herinneringen erbij.  En in de rechtspraak echt geweldig, nooit meer je iets niet kunnen herinneren, zit opgeslagen in je bril. Ik zie het allemaal voor mij, geweldig. Over vijftig jaar hoeven we niet meer te kunnen praten en schrijven, we zijn een soort robots die iemands gedachten kunnen lezen en erop kunnen antwoorden. Privacy is er niet meer.

Ik had het ook afgelopen week met iemand over voetbal en ons elftal is een heel goed voorbeeld van dat je niet echt heel erg goed hoeft te kunnen voetballen. Het draait steeds meer om analyseren, een schaakspel. Met goed denkwerk kun je heel ver komen en alles wat wel leuk kan voetballen is mooi meegenomen voor het plaatje, 50-50 verhouding of zoiets. En geluk moet er ook nog een beetje bijkomen.

Je ziet het met alles nu in het leven, een groot schaakspel. En je kunt er in bewust in mee gaan of bewust niet in mee gaan of je gaat er onbewust toch in mee. De vooruitgang kan ook de ondergang worden en we kunnen niet alles voorspellen, er bestaat ook nog zoiets als natuurlijk verloop. Ik denk nog even verder.

Van mij mag het voetbal het hele jaar doorgaan met Oranje. Nederland viert feest en op wat kleine incidentjes na, het is een groot feest in het land, samen. We kunnen dus nog heel best feesten samen. Het voetbal heeft ontzettend veel voordelen in het land. Het is eindelijk weer eens een paar uur stil op straat, een soort van autoloze avond. Je kunt mits je een beetje uitkijkt, heerlijk skaten of fietsen op de wegen. Je ziet en hoort zo heel goed, hoeveel geluid er anders is als alles wel normaal op de weg zit. Eigenlijk zou je de uitstoot en fijnstof eens moeten meten tijdens zo’n wedstrijd. Zou het vanuit de ruimte te zien zijn of het dan minder is in Nederland? Zie je opeens Nederland heel helder erbij liggen, zou mooi zijn.

Er is nog iets heel leuks aan het voetbal, de ochtend na… Je ziet vooral doordeweeks vroeg, de stelletjes op de scooter of fiets. Hij bij haar achterop of zij bij hem achterop. De Oranje shirtjes nog aan en de oranje plukken in de haren bij het meisje. Hij brengt haar naar huis of zij brengt hem naar huis toe, om te gaan werken of om naar de studie te gaan. Thuis snel even omkleden en verliefd en door een roze, eehh, oranje bril de dag slaperig beleven. De liefde bloeit op tijdens de wedstrijden van oranje, heerlijk.

Zal er ook een soort van babyboom komen na de WK? En natuurlijk allemaal hopen dat het een jongetje gaat worden dan. De namen Bruno, Daryl, Daley, Wesley, Jordy, Robin en Arjen zijn geweldig en misschien kunnen de namen Klaas, Dirk en Louis ook weer in 2015?

Ik vind het geweldig dat Louis eens een andere weg is ingeslagen tijdens dit WK, dingen weer van stal halen die andere trainers in de stal laten staan. En zo zie je dat een andere weg ook succesvol kan zijn. Ja, dit elftal kan met een gerust hart op reces na het WK, de doelstellingen in Nederland zijn ook ruimschoots bereikt.