Het valt mensen ook op dat ik niet zoveel meer schrijf over hoe het nu echt met mij gaat…? De afgelopen week met iemand die ik nog niet goed kende een wandeling gemaakt en zij vroeg precies hoe alles zat en pret. Je kan het mij inderdaad ook zelf vragen… Mijn antwoorden zullen af en toe niet bevallen, maar zoals mijn broer altijd zegt, vraag het mij dan ook niet… Nou om iedereen bij te laten lezen, hier een korte samenvatting en de rest zelf vragen en pret. Ik heb nu geen relatie en na wat in het rond gekeken te hebben ook geen enkele behoefte meer aan voor nu, goed contact met mijn ex, leuke mensen om mij heen, woon op zolder in het huis van mijn vader, heul tevreden met de zolder, zelf nog lichamelijke restklachten van… tja wie het weet mag het zeggen, heb zonder een uitkering te trekken zelf even een bewuste rustperiode ingelast om weer helemaal fit te worden, werk er zelf aan, hoop met een maand of wat weer aan het werk te gaan ergens, kan in de tussentijd even alle puntjes weer op de i van Ingrid zetten. En ja ik heb weer veel meegemaakt het afgelopen jaar en nee ik ben niet zielig en pret. Er waren ook fantastische momenten namelijk het afgelopen jaar. Ik kom er wel weer, zoiets heet doorzetten en vechten en vooral doen wat ik zelf aanvoel als goed. Ik vertelde de afgelopen week al tegen mijn nieuwe wandelmaatje, ik heb een periode zelf geen eten gehad en weet wat het is om bijna niets te hebben dus… Nu gewoon weer even pas op de plaats met wat dingen. Het zit vooral in de dingen opzoeken die niet zoveel kosten of niets kosten en van te genieten. Zo stond er een mooie boom met herfstkleuren in Amsterdam tijdens onze wandeling vorig weekend. Er zat een man en die vertelde mij over dat er in The States nog veel meer bomen bij elkaar stonden, zo mooi. Meneer, mag ik blij zijn met deze ene boom en gewoon in Amsterdam en in eigen land? Ik voel mij soms zo onbegrepen en pret. We waren naar het Namenmonument geweest en met een kortingskaartje naar het Joods Museum en naar de Portugese Synagoge. Op zo’n dag ben ik echt blij na afloop, nieuwe kennis opdoen en genieten van alles om mij heen. Ik vond het dak mooi van de Portugese Synagoge, net de Ark van Noach maar dan omgekeerd, dacht ik. Een houten tongewelf is de juiste benaming. Genoeg over mijzelf, echt meer dan genoeg…

Het valt mensen op dat ik niet zoveel meer over mijn ouders schrijf. Hoe is het nu met en hoe gaat het nu met…? Ik ben er een beetje klaar mee eerlijk gezegd en mede omdat in mijn beleving de mensen het toch niet snappen. Dan leg ik het niet duidelijk uit? Nou echt wel maar het komt niet aan bij de meeste mensen. Mijn moeder mag er dan goed uitzien op het oog na alles wat zij heeft doorstaan, haar gedrag naar het gezin toe en naar de verzorgers toe ziet verder heulemaal niemand. Iedereen bedoelt het vast goed om mij heen maar hebben gebrek aan kennis, zo noem ik het dan. Ik vind het zwaar af en toe en probeer het met humor te bezien, ik kan niet alles weglachen helaas. We hebben met het gezin wel vandaag haar verjaardag gevierd en zoiets mag dan niet in de gezamenlijke woonkamer bij mijn moeder en wel in het grote restaurant waar allemaal mensen zonder QR-code mogen zitten. Mijn brein kan zoiets helaas niet meer omzetten in humor, de grens hierin is wel bereikt… Ik voel mij op zo’n dag net Assepoester, alles in goede banen leiden, taart ophalen en brengen, mijn vader halen en brengen, bloemen in het water zetten, cadeautjes kopen en ga zo door… En niet omdat ik het meeste zelf zo zou doen maar omdat andere mensen het zo willen en dan maar hopen dat zij er blij van worden… Ook zoiets, iemand laat dan met de beste bedoeling bloemen bij mij aan huis bezorgen voor mijn moeder. Wie kan die tas met bloemen dan weer meenemen naar haar toe en daar in het water zetten? Iets met ikke? Waarom laat je ze niet bij haar bezorgen op de woning? Ik probeer het steeds positief om te denken maar ben ik een trut als ik het af en toe niet kan dan? Ik was blij toen vandaag om was, bewust van… Afijn, met mijn ouders gaat het zijn gangetje en elke dag is anders en het loopt soms ook anders…

Ik merk niet zoveel om mij heen van het QR-code gedoe. Ik ben mij er wel van bewust hoe buitengesloten mensen zich voelen zonder QR-code of ongevaccineerd, vreselijk. Het is maar goed dat we nog niet gechipt moeten worden. Ik was laatst getuige van een praatje op straat tussen restafvalafvalbakken op de stoep. De restafvalbakken waren geleegd en zouden na het legen gechipt worden. De chip mensen waren blijkbaar net langs geweest en er stond een afvalbak te huilen in zijn eentje. Ik bleef even staan om te luisteren… Deze afvalbak had al onderliggend lijden omdat er een stukje van de zijkant af was en hij was iets ouder dan de andere bakken qua model en had geen chipnest en kon daarom niet gechipt worden. Hoppa een sticker op zijn klep om aan te geven dat hij zo fout was… Hij stond eerst alleen, buitengesloten van de rest op straat. De groep was aan het feesten met de nieuwe chip totdat zij de huilende afvalbak in de gaten kregen. In afvalbakkenland zorgt men voor elkaar en na het verhaal aangehoord te hebben werd de afvalbak getroost en opgenomen in hun midden. Het gaat om gedrag en jij bent een toffe peer en dus jij mag ook zonder chip gewoon bij ons staan. De afvalbak was weer blij maar zich wel bewust van het dreigende onheil wat nog boven zijn klep hing. Ze gaan mij inwisselen voor een ander, voor een die wel gechipt kan worden… Wanneer is onduidelijk want de chipactie loopt niet echt goed… En tot die tijd geniet de bak nog van zijn leven en feest met de rest van de bakken mee alsof het zijn laatste dag is. Ik hoop zo dat de grotemensenwereld, mocht er ooit gechipt gaan worden op grote schaal bij mensen, werkgroepen vanuit de heule wereld naar mijn gemeente stuurt om van het afvalbakkenchip verhaal te leren, wat goed ging en wat er niet goed ging en pret.

En vandaag met mijn reismattie Dora naar Amsterdam. We kropen tussen alle mensen door en hadden een mooi plekje in de regen op een traptrede bij een gebouw op de Dam. Er was een demonstratie tegen de coronapas en tegen discriminatie. Ik vind het belangrijk om te weten wat er leeft in Nederland en vandaar mijn interesse. Ik vond het fantastisch om te zien, zoveel mensen die over het algemeen vriendelijk en beschaafd hun mening wilden uitdragen. Ik vond het knap dat tal van organisaties bijeen kwamen in een grote demonstratie, het samen ging hier wel goed… De hoop van demonstreren, hopen dat iemand iets gaat doen en hopen op verandering. Op mijn blog zijn alle lezers welkom, gevaccineerd of ongevaccineerd, bewust van… Ik heb de afgelopen week weer veel geleerd door gesprekken met mensen. Nou, na gekeken te hebben bij de demonstratie door naar het water en met de boot naar de oude scheepswerf in Noord. We gingen naar het STRAAT Museum. Het museum voor graffiti en straat kunst. Het was echt geweldig om alle werken te bekijken in de monumentale lasloods van ruim 25 meter hoog! En ook hier weer een leerzaam dagje want ik kende de kunstenaar met mijn bijnaam Inkie helemaal niet! Het ging ook over persoonlijke bewustwording in de kunst, mooi. Ik vond een zin van Wayne Horse wel apart. “Je moet dus zien om te gaan met de wereld om je heen en je er niet voor schamen, maar gewoon alles proberen te gebruiken.” Ik ben zelf nog aan het nadenken over deze zin… Ik vond Monkey Bird een van de mooiste kunstwerken daar. Het is het bezoek meer dan waard het STRAAT Museum in Amsterdam. Het was ook bijzonder om te zien hoe er steeds meer hoge gebouwen verrijzen in Noord, wonen willen we allemaal of zoiets. Ik zou er een schilderij van maken en pret.

Het was vandaag weer onze jaarlijkse mutsendag. Met zijn viertjes, vier vriendinnen een dagje uit. We kennen elkaar al heul lang. Wij kozen wederom voor een dagje Alkmaar en zo liepen we daar door een straat met de naam Heul en heul lang pret. Kleding passen? Het past niet in de tijd die we hebben en door. Ja de leukste woordgrapjes kwamen voorbij onderweg. We hebben allemaal zo onze problemen en dingen en na de taart met koffie gingen die na besproken te zijn over de Waag en verder leuk door. Het plan was om een stadswandeling te gaan doen en dus bij de VVV een stadswandeling gekocht van 90 minuten en 3,5 kilometer voor 3,50 euro. Ik zag er een som in… Nou het werd dus een heule andere wandeling en pret. Ik had voor alle drie een klompje gekocht aan een sleutelhanger en ik begon mijn verhaal met dat er een chip in de sleutelhanger zat zodat zij niet kwijt konden raken tijdens de wandeling. En dan gewoon dingen oplezen uit het boekje die er heulemaal niet in stonden en pret. Boven jullie hoofden hangt de feestverlichting voor het laatste jaar want in verband met het milieu volgend jaar verboden. Wééééhhh alle gezelligheid verdwijnt was het dan in koor en pret. Alkmaar is echt een leuke stad om een dagje heen te gaan en we hebben één keer onze QR-code moeten tonen. Het is wel grappig dat we er eigenlijk alle vier een beetje hetzelfde over dachten, klaar mee en doorgaan met het leven. Er zijn ondernemers en personeelsleden die zich schamen dat ze om de QR-code moeten vragen, bewust van. Nou en toen ging het regenen en was de wandeling wel klaar. Ik lees de geschiedenis van Alkmaar wel verder in het boekje thuis. We hebben nog gezellig een broodje ergens gegeten en toen in de regen naar de trein. In de trein mondkapje weer op. Mensen vragen wel eens waarom wij vaak de trein nemen? Nou dan kunnen we nog langer bijpraten en hoeven we niet op de weg te letten. De drukte op de weg maakt het er ook niet beter op. Ik snap nog steeds niet dat alle wegwerkzaamheden niet in de rustige coronatijd konden gebeuren in de buitenlucht want dan was alles nu zo goed als klaar geweest? Het was weer een gezellige jaarlijkse mutsendag.

Rozen verwelken en ministers komen en gaan, met QR-code zullen we vanavond in de kroeg staan. Ja het is zo’n weer zo’n dag en pret. De dag dat bij heul veul gelegenheden het tonen van een QR-code verplicht is, noteer in de geschiedenisboeken 25 september 2021, jawel. Ik lees ook steeds coronapas en die heb ik dus niet. Ik heb een telefoon met een CoronaCheck-app en in de app staat een QR-code Nederland om te laten zien, geen coronapas dus. Ik bezit een geel vaccinatieboekje Koninkrijk der Nederlanden met onder andere mijn twee Pfizer vaccinaties erin, geen coronapas dus. Ik word er nu al gek van… Mijn reismattie en ik waren de afgelopen week nog naar een concert in een kerk geweest en moesten daar de QR-code al tonen. Zeg maar, Psalm 25-09-2021 uit het Coronatestament: gij zult de kerk niet betreden alvorens de QR-code getoond te hebben. Het kruisje maken van vroeger en een handje in de bak met wijwater is nu de QR-code tonen geworden. Amen en de QR-code is met u en pret. Wij waren naar de voorstelling Nachtlicht met Mike Boddé op piano, Merel Vercammen op viool en Sterre Konijn deed de zang. Het was echt heel goed en de zangeres zong mooi om de luidende kerkklokken op het hele uur mee en pret. De voorstelling was bedoeld om zenn van te worden maar daar was de omgeving voor mij ongeschikt voor. De lichten waren zo fel in de kerk en ongezellig dat het licht pijn aan onze ogen deed, mijn reismattie had het gelukkig ook. Mijn reismattie zei dat de meeste ouderen in de kerk waarschijnlijk bril, lenzen of staar hadden en vandaar en toen hadden we weer pret. Ik heb mijn ogen maar dicht gedaan het meeste van de tijd en mij laten meevoeren op de muziek. Het was een muziekvoorstelling over het onderbewuste. Het is voor alle mensen die voorstellingen geven wel weer leuk dat ze mogen optreden, nu nog volle zalen. Met een beetje fantasie hoorde ik Jan uit Zwolle er nog doorheen fluiten af en toe en pret. De voorstelling ging ook over dromen en kan iemand mij wakker maken als de wereld om mij heen weer te behapstukken valt voor mij? Dank.

We zijn ook nog in Mook en omgeving geweest en het is daar ook best mooi. We hebben het Mook War Cemetery bezocht, een erebegraafplaats voor gesneuvelden militairen uit de Tweede Wereldoorlog. En iets heel anders… Het was even zoeken naar een ouderwetse buiten midgetgolf baan en natuurlijk wel gevonden in Plasmolen. Een prachtige baan met een gezellig restaurant met terras erbij, aanrader. We hadden met mooi weer en in de ochtend de banen helemaal voor onszelf en we hebben ons prima vermaakt. En zo komt er vandaag een einde aan onze voor ons doen toch wel rustige vakantie. Wat mij vooral opviel, als je de ondernemers laat ondernemen en de mensen gewoon hun ding laat doen dan is er geen corona gezeik. Wij hebben niets gemerkt en gewoon een normale vakantie kunnen houden. In Nederland alleen mondkapje op in het ov en in Duitsland ov en winkels en dat was het. Het enige was het opvallende tekort aan personeel in de horeca. We kwamen soms tegen dat mensen alleen stonden en eerlijk zeiden dat het even kon duren en dan heb je er ook begrip voor, wij wel dan. Ik vind het wel verdrietig dat horeca familiebedrijven ook omvallen in de horeca, bewust van… Alle mensen hebben zo hun eigen verhalen. Het enige waar de mensen het nu over hebben is over hoe de QR-code controle de boel weer ingewikkelder maakt en waar in hemelsnaam ons nieuwe kabinet blijft, met de nadruk op nieuw en niet al die oude gezichten en pret. Wij bedachten in de auto onderweg nieuwe Triviant vragen van de politiek over de afgelopen anderhalf jaar en kwamen er op heul veul. Om te huilen zoveel, idioot veel. Afijn, bij mijn thuiskomst lag er een kaart per post van deze tijd van Greetz en pret. Een bedank kaart met foto’s en schrijfsels erop van mijn laatste werk. Het zijn de kleine dingen die het doen en het leven mooi maken, bewust van. Ik mis ze wel een beetje allemaal. Bedankt voor de gastvrijheid mensen in de provincie Limburg en in en rondom Nijmegen, het was heerlijk.

Wij besloten gisteren om onze laatste vakantiedagen naar Nijmegen te gaan. In de hoop daar fietsen te kunnen huren en rustig naast elkaar te kunnen fietsen in een rustige omgeving en pret. We gingen vanuit Limburg via Duitsland naar boven en hebben nog een bezoekje gebracht aan Kevelaer. Er stond een prachtige basiliek met toch echt wonderschone glas in lood ramen met een verhaal. Ik had het gevoel door vroeger heen te lopen. Mijn reismattie kocht een flesje met wijwater voor mij om op te drinken, tja ik voelde mij niet beter na het opdrinken en stak daarom nog maar een kaarsje aan en pret. Even buiten Nijmegen was er gelukkig de welverdiende rust We waren al eerder een nachtje daar geweest en alleen de Waalbrug stond nog op onze lijst. Tot onze grote verrassing en pret zaten wij met Amerikaanse militairen in een hotel die hier waren voor het herdenkingsweekend voor De Slag om Arnhem. Het gaf onze eigen herdenkingsroute net dat speciale tintje, bijzonder. Het was geweldig in en rondom Nijmegen. We hebben kilometers gefietst op de elektrische fietsen en zijn op de mooiste plekjes geweest. We zijn een keer via Duitsland weer naar Millingen aan de Rijn in Nederland gefietst en gewoon naast elkaar op het fietspad… Kan iemand nog even een bordje ophangen bij het Jan Strijbos zitpleintje met wie deze man is? Wij moesten even zoeken voordat we de puzzel gelegd hadden… We hebben genoten van alle strandjes langs het water en met de koeien en de paarden op het strand. Het is ook mooi om te zien hoe het water zich dan terugtrekt bij zo’n schip en dan weer terug komt, eb en vloed bij de Ooijpolder. De Waalkade was ook een genot om aan te zitten, mooi uitzicht over het water en wat een schepen, heerlijk. Het zal jaren gaan duren volgens mij voordat alle schepen elektrisch of op andere brandstof gaan varen, bewust van. Ja het was ook erg leerzaam deze fietstochten.

We zijn verder deze week nog naar de Amerikaanse begraafplaats in Margraten geweest. Erg indrukwekkend. En verder door de meeste dorpjes gereden met de bus en met de auto en af en toe uitgestapt en er een kort rondje gelopen. Gulpen zelf is ook een mooi plaatsjes met leuke terrassen. Wij vonden het voor ons te druk in Limburg, erg veel mensen nog en best vol op de campings. En ook opvallend dat er af en toe vliegtuigen overkwamen in Gulpen, verwachtte ik niet echt daar. We zijn ook nog een dagje naar Maastricht geweest en wat rond gelopen daar en met de boot even het water op geweest. Water is toch wel echt vakantie voor ons allebei, bewust van. Ik heb ook erg genoten van de kersenvlaai en de abrikozenvlaai in Limburg, zijn deze al op de erfgoedlijst gezet ergens? Ja we hebben alles op een laag tempo gedaan in Limburg en dat kwam vooral door mij en mijn reismattie vond het gelukkig niet erg. Er stonden vroeger altijd rekken vol met ansichtkaarten overal en bewust geworden van hoe weinig kaarten er nu nog zijn met groeten uit… En dan nog een ouderwetse brievenbus vinden en pret. Ik had drie kaarten naar mijn moeder op de bus gedaan met zo’n ouderwets zonnetje erbij en de temperatuur erop. Het was voor haar een herinnering van vroeger en een klein stukje herkenning nog, grappig. En voor de grap ook zo’n kaart van vroeger naar een vriendin gepost en zij moest lachen. Tijden veranderen en ook met het versturen van post. Ja Limburg was leuk.

We zaten ook nog midden in het gebied van de toertocht van de Amstel Gold Race en wij speelden gisteren het spel wielrenners ontwijken, niks rust in Limburg en pret. Nou het was wel voor het goede doel. De gehele opbrengst van deze race gaat naar de Valkenburgse horeca in verband met de overstroming in juli van dit jaar. We zijn vandaag naar Valkenburg aan de Geul geweest en hebben daar het getroffen gebied bekeken. Een kleine ramp en in het voorportaal van de dichte kerk hing een briefje op een dikke pilaar met hoe hoog het water was gekomen op 19-07-2021 en dan is het beter voor te stellen wat de schade moet zijn overal. Het is echt te hopen dat de ondernemers allemaal weer open kunnen straks. Ik ben alleen bang dat het nog wel eens vaker zal gaan gebeuren want waar laat je al het water daar? We zijn ook al een tijdje bezig met het volgen op onze eigen manier van de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog en ook in Valkenburg waren er verhalen en kleine gedenkplekken. Het was ook best bizar dat naast een bord van week van de vrede, een bord hing met let op uw fiets… Er schijnen nogal wat fietsen gestolen te worden in Limburg zo aan de borden te zien. Wij hebben zelf de horeca ook gesteund op een terras daar, hik.